2.2 Culture as applied to cross-cul

2.2 Culture as applied to cross-cultural and intercultural communication

There have been numerous attempts to define the meaning of the term culture following the classic proposal of TAYLOR in 1871. But, as GUDYKUNST and TING-TOOMEY (1988, p.27) point out, "no consensus has been achieved when it comes to formulating an interdisciplinary definition which can be accepted across the diverse fields of study." The sociologist PEDERSEN (1997, p.159) also illustrated the difficulty in defining culture when, following an extensive literature survey he states "[p]eople use culture in the same way as scientists use paradigms (...) to organize and normalize their activity (...), the elements of culture are used, modified or discarded depending on their utility in organizing reality." [8]

KEESING (1974), using an anthropological approach, was able to distinguish between two main currents: one which considers culture as an adaptive system, and a second one, which treats culture as a symbolic system. Given that both approaches, when taken separately, present serious limitations when it comes to capturing the complex situations which can be found in the context of cross-cultural and intercultural communication, authors like ADLER (1975), KIM (1988) or PEDERSEN (1994) have proposed the use of an interactive approach wherein they define culture as the universe of information that configures the patterns of life in any given society. [9]

FRENCH and BELL (1979) in their classic "Iceberg Model" identify the behavioral, cognitive and emotional components of culture, and these include values, conceptual systems, behavior and both material and symbolic artifacts. On this base, ANEAS (2003, p.120) synthesized as a definition of culture "the set of knowledge, values, emotional heritage, behavior and artifacts which a social group share, and which enable them to functionally adapt to their surroundings." Thus culture affects us in the way we interact with our environment, influencing both how we construct it, and how we understand it. [10]

Clearly the construct "culture" is one which is under continuous modification in the different disciplines in which it is deployed, and especially when it is applied in the context of the processes of globalization and diversity which characterize modern societies. We can, however, identify two main approaches to the use of the term:

a traditional conception, which embodies a more popular and static approach and identifies culture with a group of "products" (knowledge, skills, ...) that a community has generated historically, (the "expressive" culture), and

an extensive and instrumental conception (the way of being of a community, the conceptual model in which the world is interpreted and the culture is situated) which incorporates a more dynamic use of the term. [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2 วัฒนธรรมนำไปใช้กับการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม และวัฒนธรรมมีความพยายามมากมายเพื่อกำหนดความหมายของวัฒนธรรมระยะต่อเทย์เลอร์เสนอคลาสสิกในปี 1871 แต่ เป็น GUDYKUNST และ TING TOOMEY (1988, p.27) ชี้ "ฉันทามติไม่ได้เมื่อมันมาถึงการกำหนดข้อกำหนดสหวิทยาซึ่งสามารถยอมรับในหลากหลายสาขาการศึกษา " วิทยา PEDERSEN (1997, p.159) ยัง แสดงความยากลำบากในการกำหนดวัฒนธรรม ต่อไปนี้เมื่อการสำรวจวรรณกรรมมากมายที่เขาระบุ "[p] eople ใช้วัฒนธรรมแบบเดียวกับนักวิทยาศาสตร์ใช้กรอบ (...) การจัดระเบียบ และปรับกิจกรรม (...), องค์ประกอบของวัฒนธรรมที่ใช้ แก้ไข หรือยกเลิกขึ้นอยู่กับประโยชน์ในการจัดความจริง" [8]KEESING (1974), โดยใช้วิธีการทางมานุษยวิทยา ก็สามารถที่จะแยกแยะระหว่างกระแสหลักที่สอง: หนึ่งที่พิจารณาวัฒนธรรมเป็นระบบปรับ และหนึ่งในสอง ซึ่งถือว่าวัฒนธรรมเป็นระบบสัญลักษณ์ ระบุว่าทั้งสองวิธี เมื่อนำมาแยก ปัจจุบันข้อจำกัดที่ร้ายแรงเมื่อมันมาถึงการถ่ายภาพในสถานการณ์ที่ซับซ้อนซึ่งสามารถพบได้ในบริบทของการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม และวัฒนธรรม ผู้เขียนชอบแอดเลอร์ (1975), คิม (1988) หรือ PEDERSEN (1994) ได้เสนอการใช้วิธีการโต้ตอบนั้นจะกำหนดวัฒนธรรมเป็นจักรวาลของข้อมูลที่กำหนดรูปแบบของชีวิตในสังคมกำหนด [9]ฝรั่งเศสและระฆัง (1979) ในความคลาสสิก "ภูเขาน้ำแข็งแบบ" ระบุพฤติกรรม และอารมณ์ ความรู้ความเข้าใจองค์ประกอบของวัฒนธรรม และเหล่านี้รวมถึงค่า ระบบแนวคิด ลักษณะการทำงาน และทั้งวัสดุ และสัญลักษณ์สิ่งประดิษฐ์ บนฐานนี้ ANEAS (2003, p.120) สังเคราะห์เป็นคำนิยามของวัฒนธรรม "ชุดของความรู้ ค่า มรดกทางอารมณ์ ลักษณะการทำงาน และสิ่งประดิษฐ์ ซึ่งแบ่งกลุ่มทางสังคม และที่ใช้ในการปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมของพวกเขาตามหน้าที่" ดังนั้น วัฒนธรรมมีผลต่อเราในวิธีที่เราโต้ตอบกับสิ่งแวดล้อม มีอิทธิพลต่อ วิธีที่เราสร้าง และ วิธีการที่เราเข้าใจกัน [10]ชัดเจนสร้าง "วัฒนธรรม" เป็นหนึ่งซึ่งอยู่ภายใต้การปรับเปลี่ยนอย่างต่อเนื่องในสาขาวิชาต่าง ๆ ที่มีการใช้งาน และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใช้ในบริบทของกระบวนการของโลกาภิวัฒน์และความหลากหลายซึ่งลักษณะสังคมสมัยใหม่ เราสามารถ อย่างไรก็ตาม ระบุสองหลักวิธีการใช้ของคำ:ความคิดแบบดั้งเดิม ซึ่งเป็นวิธีที่นิยมมากขึ้น และคงคาดเดา และระบุวัฒนธรรมกับกลุ่มของ "ผลิตภัณฑ์" (ความรู้ ทักษะ,...) ว่า ชุมชนได้สร้างขึ้นในอดีต, (วัฒนธรรม "แสดงออก"), และคิดที่กว้างขวาง และเป็นเครื่องมือ (วิธีการของชุมชน แบบจำลองแนวคิดซึ่งเป็นการตีความโลก และวัฒนธรรมตั้งอยู่) ซึ่งประกอบด้วยการใช้แบบไดนามิกมากขึ้นระยะเวลาของการ [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 วัฒนธรรมนำไปใช้กับการสื่อสารข้ามวัฒนธรรมและวัฒนธรรมมีความพยายามมากมายที่จะกำหนดความหมายของวัฒนธรรมในระยะต่อไปนี้ข้อเสนอของคลาสสิกของเทย์เลอร์ปี 1871 แต่เป็น GUDYKUNST และ TING-มี่ (1988, หน้า 27) ชี้ให้เห็น "มติไม่ได้รับความสำเร็จเมื่อมันมาถึงการกำหนดคำนิยามสหวิทยาการที่สามารถได้รับการยอมรับทั่วหลากหลายสาขาการศึกษา." สังคมวิทยา PEDERSEN (1997, p.159) นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงความยากลำบากในการกำหนดวัฒนธรรมเมื่อต่อไปนี้การสำรวจวรรณกรรมกว้างขวางเขากล่าว "[P] eople วัฒนธรรมการใช้งานในลักษณะเดียวกับที่นักวิทยาศาสตร์ใช้กระบวนทัศน์ ( ... ) ในการจัดระเบียบและปกติ กิจกรรมของพวกเขา ( ... ), องค์ประกอบของวัฒนธรรมที่มีการใช้แก้ไขหรือทิ้งขึ้นอยู่กับสาธารณูปโภคของพวกเขาในการจัดความเป็นจริง. " [8] Keesing (1974) โดยใช้วิธีการทางมานุษยวิทยาก็สามารถที่จะแยกแยะความแตกต่างระหว่างสองกระแสหลักหนึ่งที่จะพิจารณาวัฒนธรรมเป็นระบบการปรับตัวและอีกคนหนึ่งซึ่งถือว่าวัฒนธรรมเป็นระบบสัญลักษณ์ ระบุว่าทั้งสองวิธีเมื่อนำมาแยกข้อ จำกัด อย่างรุนแรงในปัจจุบันเมื่อมันมาถึงการจับสถานการณ์ที่ซับซ้อนซึ่งสามารถพบได้ในบริบทของการสื่อสารข้ามวัฒนธรรมและวัฒนธรรมผู้เขียนเช่น ADLER (1975) คิม (1988) หรือ PEDERSEN (1994 ) ได้เสนอการใช้วิธีการโต้ตอบนั้นพวกเขากำหนดวัฒนธรรมเป็นจักรวาลของข้อมูลที่สามารถกำหนดค่ารูปแบบของการใช้ชีวิตในสังคมใดก็ตาม [9] ฝรั่งเศสและ Bell (1979) ในคลาสสิกของพวกเขา "ภูเขาน้ำแข็งรุ่น" ระบุพฤติกรรมทางปัญญาและอารมณ์องค์ประกอบของวัฒนธรรมและค่านิยมเหล่านี้รวมถึงระบบความคิดพฤติกรรมและวัสดุทั้งสัญลักษณ์และสิ่งประดิษฐ์ บนฐานนี้ ANEAS (2003, p.120) สังเคราะห์เป็นความหมายของวัฒนธรรม "ชุดความรู้คุณค่ามรดกทางอารมณ์พฤติกรรมและสิ่งประดิษฐ์ที่หุ้นกลุ่มสังคมและที่ช่วยให้พวกเขาทำงานปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมของพวกเขา." ดังนั้นวัฒนธรรมมีผลต่อเราในทางที่เรามีปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมของเราที่มีอิทธิพลต่อทั้งวิธีการที่เราสร้างมันและวิธีการที่เราเข้าใจมัน [10] เห็นได้ชัดว่าการสร้าง "วัฒนธรรม" เป็นหนึ่งซึ่งอยู่ภายใต้การเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องในสาขาวิชาที่แตกต่างกันในการที่จะมีการใช้งานและโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันถูกนำไปใช้ในบริบทของกระบวนการโลกาภิวัตน์และความหลากหลายซึ่งลักษณะของสังคมสมัยใหม่ แต่เราสามารถระบุสองแนวทางหลักที่จะใช้คำนี้ความคิดแบบดั้งเดิมซึ่งคาดเดาวิธีการที่นิยมมากขึ้นและแบบคงที่และระบุวัฒนธรรมกับกลุ่มของ "ผลิตภัณฑ์" (ความรู้ทักษะ ... ) ที่ชุมชน ได้สร้างประวัติศาสตร์ (ที่ "แสดงออก" วัฒนธรรม) และความคิดอย่างกว้างขวางและมีประโยชน์ (ทางของความเป็นอยู่ของชุมชนในรูปแบบแนวความคิดในการที่โลกมีการตีความและวัฒนธรรมตั้งอยู่) ซึ่งประกอบด้วยการใช้งานแบบไดนามิกมากขึ้นของ วาระ [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 วัฒนธรรมที่ใช้เพื่อการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม - วัฒนธรรมและมีความพยายามมากมายที่จะนิยามความหมายของคำว่าวัฒนธรรมตามข้อเสนอของคลาสสิกของเทย์เลอร์ใน 2414 . แต่ , และ gudykunst ting-toomey ( 1988 p.27 ) ชี้ " ไม่เอกฉันท์ได้ประสบเมื่อมันมาถึงการกำหนดนิยามเชิงสหวิทยาการซึ่งสามารถเป็นที่ยอมรับในสาขาที่หลากหลายของการศึกษา " นักสังคมวิทยา Pedersen ( 1997 p.159 ) ยังแสดงความยากในการกำหนดวัฒนธรรมเมื่อต่อไปนี้อย่างละเอียดค้นคว้าเขาสหรัฐอเมริกา " [ p ] การเรียนรู้วัฒนธรรมในการใช้เช่นเดียวกับที่นักวิทยาศาสตร์ใช้กระบวนทัศน์ ( . . . ) จัดระเบียบและปกติของกิจกรรมของตน ( . . . ) , องค์ประกอบของวัฒนธรรมจะใช้ แก้ไข หรือยกเลิกการจัดสาธารณูปโภคของพวกเขาขึ้นอยู่กับความเป็นจริง . " [ 8 ]คีซิง ( 1974 ) โดยใช้วิธีการทางมานุษยวิทยา คือสามารถแยกความแตกต่างระหว่างสองวัฒนธรรมกระแสหลัก : หนึ่งที่พิจารณาเป็นระบบการปรับตัว และสอง ซึ่งถือว่าวัฒนธรรมเป็นระบบสัญลักษณ์ ระบุว่าทั้งสองวิธีเมื่อนำมาแยก ปัจจุบันร้ายแรงข้อ จำกัด เมื่อมันมาถึงจับสถานการณ์ที่ซับซ้อน ซึ่งสามารถพบได้ในบริบทของการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม - วัฒนธรรมและนักเขียน เช่น แอดเลอร์ ( 1975 ) , คิม ( 1988 ) หรือ Pedersen ( 1994 ) ได้เสนอให้ใช้วิธีการโต้ตอบ ซึ่งเขานิยามวัฒนธรรมเป็นจักรวาล ข้อมูลที่กําหนดค่ารูปแบบของชีวิตในสังคมใดก็ตาม . [ 9 ]ฝรั่งเศสและเบล ( 1979 ) ในแบบคลาสสิคของ " ภูเขาน้ำแข็งแบบ " ระบุ พฤติกรรม สติปัญญา อารมณ์ และองค์ประกอบของวัฒนธรรม และเหล่านี้รวมถึงค่านิยม ระบบความคิด พฤติกรรม และทั้งวัสดุและสิ่งประดิษฐ์ที่เป็นสัญลักษณ์ บนฐานนี้ aneas ( 2003 p.120 ) สังเคราะห์เป็นนิยามของวัฒนธรรม " ชุดความรู้ คุณค่า ทางอารมณ์ มรดก พฤติกรรม และสิ่งประดิษฐ์ ซึ่งกลุ่มทางสังคมร่วมกัน และที่ช่วยให้พวกเขาโดยการปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมของพวกเขา . " ดังนั้นวัฒนธรรมมีผลต่อเราในวิธีที่เราโต้ตอบกับสภาพแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อทั้งวิธีการของเรา เราสร้างมันและวิธีการที่เราเข้าใจมัน [ 10 ]ชัดเจนสร้าง " วัฒนธรรม " เป็นหนึ่งซึ่งอยู่ภายใต้การเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องในสาขาต่าง ๆซึ่งมันก็ใช้งานได้ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันถูกใช้ในบริบทของกระบวนการโลกาภิวัตน์และความหลากหลาย ซึ่งลักษณะของสังคมสมัยใหม่ เราสามารถ อย่างไรก็ตาม ระบุสองวิธีหลักที่จะใช้ระยะ :ความคิดแบบดั้งเดิมซึ่ง embodies แนวคิดที่นิยมมากขึ้นและคงที่และ ระบุมีวัฒนธรรมของกลุ่ม " ผลิตภัณฑ์ " ( ความรู้ ทักษะ . . . ) ที่ชุมชนได้สร้างประวัติศาสตร์ ( วัฒนธรรม " แสดงออก " ) และกว้างขวางและวิเคราะห์ความคิด ( วิธีของการเป็นชุมชน แนวคิดแบบที่โลกจะตีความและวัฒนธรรมตั้งอยู่ ) ซึ่งประกอบด้วยการใช้แบบไดนามิกมากขึ้นของระยะ [ 11 ]