Zhang Ye carried on with his nonsen

Zhang Ye carried on with his nonsense. "The few of you have been in education for decades. Your understanding in literature can't be bad. In literary and figurative writing, it is very common to use metaphors. For example, 'the sun smiled warmly'. How can the sun smile? If it really cracks a smile, then there would be an explosion! Our Universe might be destroyed! It's just an anthropomorphic metaphor! For me, I'm doing the exact opposite. When I used the words 'the old', it is a metaphor for 'antiquated', or else what should I say? Should I just use the word antiquated? That wouldn't sound good, and it would not have any poetic feel. It would be too direct and impetuous. Professor Yan is also in literature, so he must understand this, right? In literature, you need to have a bit of pretense. Use some anthropomorphism and quasi-physical metaphors to make it sound more awesome. I really did not mean any harm!"

Yan Jiantao said angrily, "You are speaking nonsense!"

Zhang Ye said innocently, "I did not. That's really what I meant. Could it be that you, Professor Yan thought yourself as 'the old'? That you are antiquated and aging?"

Yan Jiantao said angrily, "I'm still young!"

Zhang Ye pointed. "That's it! Isn't this how it should be? I also think of you as a young man, so how could I be scolding you!? This is all about someone who doesn't know literary metaphors trying to malign me due to ulterior motives!" Turning his head to face Wu Zeqing and company, he said, "Leaders, you must be fair to me!"

When the few elderly professors heard this, they were all rendered speechless!

This Zhang Ye was indeed eloquent! Even while defending himself, he did not forget to abuse others!

He even talked about metaphors?

Metaphors your sister!

Even primary school students would be able to tell that you were scolding old people!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จางเย่ดำเนินบนกับเรื่องไร้สาระของเขา "ไม่กี่ของคุณได้รับการศึกษามานานหลายทศวรรษ ความเข้าใจในวรรณคดีไม่ได้ไม่ดี ในวรรณกรรม และรูปเขียน มันเป็นเรื่องธรรมดามากที่จะใช้คำอุปมาอุปมัย ตัวอย่างเช่น 'ดวงอาทิตย์ยิ้มอย่างอบอุ่น' ดวงอาทิตย์สามารถยิ้มอย่างไร ถ้าจริง ๆ รอยแตกรอยยิ้ม แล้วจะมีการระเบิด จักรวาลของเราอาจถูกทำลาย มันเป็นเพียงการอุปมา anthropomorphic เมื่อ สำหรับฉัน ฉันทำตรงกันข้าม เมื่อใช้คำว่า 'เก่า' เป็นอุปมาสำหรับ 'โบราณ' หรือ อื่น ๆ ขนาด ฉันควรเพียงใช้คำโบราณ ที่จะไม่เสียงดี และมันจะไม่มีความรู้สึกใด ๆ บทกวี มันจะตรงเกินไป และยึด อาจารย์ยันยังอยู่ในวรรณคดี ดังนั้นเขาต้องเข้าใจนี้ ขวา ในวรรณคดี คุณต้องมีบิตของข้ออ้าง ใช้มานุษยรูปนิยมและคำอุปมาอุปมัยทางกายภาพเสมือนบางอย่างเพื่อให้ได้เสียงน่ากลัวมากขึ้น ผมไม่ได้หมายถึง เป็นอันตราย"ยัน Jiantao กล่าวด้วยความโกรธ "คุณจะพูดเรื่องไร้สาระจางเย่กล่าว innocently "ฉันไม่ไม่ ที่เป็นจริงสิ่งที่ฉันหมายถึง อาจจะเป็นที่คุณ ศาสตราจารย์ยันคิดว่า ตัวเองเป็น 'เก่า' ไม่ว่า จะโบราณ และอายุ? "ยัน Jiantao กล่าวด้วยความโกรธ ฉันยังเด็ก"จางเย่ชี้ "นั้นแหละ ไม่ได้เป็นนี้มันควรจะเป็นอย่างไร ผมยังคิดว่า คุณเป็นหนุ่ม ดังนั้นวิธีสามารถฉันจะ scolding คุณ นี้เป็นเรื่องของคนที่ไม่รู้คำอุปมาอุปมัยวรรณกรรมที่พยายามกล่าวร้ายฉันเนื่องจากเร้น " หันหัวหน้า Wu Zeqing และบริษัทของเขา เขากล่าวว่า "ผู้นำ คุณต้องแฟร์กับผม"เมื่ออาจารย์สูงอายุน้อยได้ยินนี้ พวกเขาได้ทั้งหมดสะอึกนี้จางเยเป็นฝีปากแน่นอน แม้ในขณะที่ปกป้องตัวเอง เขาได้ลืมไปละเมิดผู้อื่นเขาได้พูดเกี่ยวกับคำอุปมาอุปมัยคำอุปมาอุปมัยน้องสาวของคุณนักเรียนโรงเรียนประถมแม้จะบอกว่า คุณคนดุเก่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จางเยดำเนินการเกี่ยวกับเรื่องไร้สาระของเขา "กี่ของคุณได้รับการศึกษาในทศวรรษที่ผ่านมา. ความเข้าใจของคุณในวรรณคดีไม่สามารถจะไม่ดี. ในการเขียนวรรณกรรมและเป็นรูปเป็นร่างมันเป็นเรื่องธรรมดามากที่จะใช้คำอุปมาอุปมัย. ตัวอย่างเช่น 'ดวงอาทิตย์ยิ้มอย่างอบอุ่น'. ว่าสามารถดวงอาทิตย์ ยิ้ม? ถ้ามันจริงๆรอยแตกรอยยิ้มแล้วจะมีการระเบิด! จักรวาลของเราจะถูกทำลาย! มันเป็นเพียงอุปมามนุษย์! สำหรับฉันฉันทำตรงข้ามแน่นอน. เมื่อผมใช้คำว่า 'เก่า' มัน เป็นคำเปรียบเทียบสำหรับ 'โบราณ' หรืออื่น ๆ สิ่งที่ฉันควรจะพูดว่าอย่างไรฉันก็ควรจะใช้คำว่าโบราณหรือไม่ที่จะได้เสียงที่ดีและมันจะไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ บทกวี. มันจะตรงเกินไปและใจร้อน. ยันเป็นศาสตราจารย์ ยังอยู่ในวรรณกรรมดังนั้นเขาจะต้องเข้าใจในเรื่องนี้ใช่มั้ย? ในวรรณคดีที่คุณจำเป็นต้องมีบิตของข้ออ้าง. ใช้อุทิศและกึ่งทางกายภาพบางคำอุปมาอุปมัยเพื่อให้เสียงน่ากลัวมากขึ้น. ผมไม่ได้หมายความว่าอันตรายใด ๆ ! "

ยัน Jiantao กล่าวว่าด้วยความโกรธ "คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระ!"

จางเจ้ากล่าวว่ารู้เท่าไม่ถึงการณ์ "ผมไม่ได้. นั่นคือสิ่งที่ฉันหมายถึง. มันอาจจะเป็นได้ว่าคุณศาสตราจารย์ยันคิดว่าตัวเองเป็น 'เก่า' หรือไม่ที่คุณมีความเก่าแก่และริ้วรอย?"

ยัน Jiantao กล่าวว่าด้วยความโกรธ "ผมยังเด็ก!"

จางเยชี้ "นั่นมัน! เรื่องนี้มิได้วิธีการที่มันควรจะเป็นอย่างไรผมยังคิดว่าคุณเป็นชายหนุ่มดังนั้นวิธีการที่ฉันอาจจะด่าว่าคุณ !? นี่คือทั้งหมดที่เกี่ยวกับคนที่ไม่รู้จักคำอุปมาอุปมัยวรรณกรรมพยายามที่จะใส่ร้ายฉันเนื่องจาก แรงจูงใจซ่อนเร้น! " เปิดหัวของเขาที่จะเผชิญกับวู Zeqing และ บริษัท ที่เขากล่าวว่า "ผู้นำที่คุณจะต้องเป็นธรรมกับฉัน!"

เมื่ออาจารย์ผู้สูงอายุไม่กี่ได้ยินอย่างนี้พวกเขาได้รับการแสดงผลทั้งหมดอึ้ง!

นี้จางเจ้าเป็นฝีปากแน่นอน! แม้ในขณะที่ปกป้องตัวเองเขาก็ไม่ลืมที่จะละเมิดคนอื่น ๆ !

เขายังพูดคุยเกี่ยวกับอุปมาอุปมัย?

อุปมาอุปมัยน้องสาวของคุณ!

แม้นักเรียนชั้นประถมศึกษาจะสามารถที่จะบอกได้ว่าคุณกำลังด่าว่าคนเก่า!