Different species and varieties of

Different species and varieties of fruits, vegetables, and grains have different phytochemical profiles (10,11,16,23). The combination of orange, apple, grape, and blueberry displayed a synergistic effect in antioxidant activity (Fig. 7). The dose–response curve of antioxidant activity was shifted to the left after the combination of 4 fruits. The median effective dose (EC50) of each fruit after combination was 5 times lower than the EC50 of each fruit alone, suggesting synergistic effects after the combination of the 4 fruits. Therefore, consumers should obtain their phytochemicals from a wide variety of fruits, vegetables, and whole grains for optimal health benefits. In 2003 Temple and Gladwin (40) reviewed > 200 cohort and case-control studies that provided risk ratios concerning intake of fruits and vegetables and risk of cancer. They concluded that cancer prevention is best achieved by consumption of a wide variety of fruits and vegetables, although one group of fruits and vegetables may dominate for a particular cancer. To improve their nutrition and health, consumers should be obtaining antioxidants from their diet and not from expensive dietary supplements, which do not contain the balanced combination of phytochemicals found in fruits and vegetables and other whole foods. More importantly, obtaining antioxidants from dietary intake by consuming a wide variety of foods is unlikely to result in consumption of toxic quantities, because foods originating from plants contain many diverse types of phytochemicals in various quantities. Fruits and vegetables eaten in the recommended amounts (5–10 servings of fruits and vegetables per day) are safe. Furthermore, health benefits from the consumption of fruits and vegetables extend beyond lowering the risk of developing cancers and CVD: benefits also include preventive effects on other chronic diseases such as cataracts, age-related macular degeneration, central neurodegenerative diseases, and diabetes.The additive and synergistic effects of phytochemicals in fruits and vegetables have been proposed to be responsible for their potent antioxidant and anticancer activities. The benefit of a diet rich in fruits and vegetables is attributed to the complex mixture of phytochemicals present in these and other whole foods (10,11,39). This partially explains why no single antioxidant can replace the combination of natural phytochemicals in fruits and vegetables in achieving the observed health benefits. Thousands of phytochemicals are present in whole foods. These compounds differ in molecular size, polarity, and solubility, which may affect the bioavailability and distribution of each phytochemical in different macromolecules, subcellular organelles, cells, organs, and tissues. This balanced natural combination of phytochemicals present in fruits and vegetables cannot simply be mimicked by pills or tablets.

Research progress in antioxidant and bioactive compounds has boosted the dietary supplement and nutraceutical industries. The use of dietary supplements is growing, especially among baby-boomer consumers. However, many of these dietary supplements have been developed based on the research results derived from biochemical and chemical analyses and studies, in vitro cell culture studies, and in vivo animal experiments and not from human intervention studies. The health benefits of natural phytochemicals at the low levels present in fruits and vegetables does not mean that these compounds are more effective or safe when they are consumed at a higher dose, even in a pure dietary supplement form. Generally speaking, higher doses increase the risk of toxicity. The basic principle of toxicology is that any compound can be toxic if the dose is high enough, and dietary supplements are no exception. Therefore, a thorough understanding of the efficacy and the long-term safety of many dietary supplements needs further investigation.

It is also important to differentiate the pharmacological dose from the physiological (or nutritional) dose. Pharmacological doses are used clinically to treat specific diseases in certain situations and require a doctor’s prescription; physiological (or nutritional) doses are used to improve or maintain optimal health, such as in dietary supplements or in foods. In the case of antioxidant nutrients, the proper physiological (or nutritional) dose should follow the recommended dietary allowances. The pharmacological dose is not equal to the physiological (or nutritional) dose and, in some cases, can be toxic for long-term use. Currently, there are no recommended dietary allowances for phytochemicals. Therefore, it is not wise to take megadoses of purified phytochemicals as dietary supplements before the appearance of strong supporting scientific evidence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายพันธุ์ต่าง ๆ และพันธุ์ผลไม้ ผัก และธัญพืชมีสารพฤกษเคมีส่วนกำหนดค่า (10,11,16,23) ชุดสีส้ม แอปเปิ้ล องุ่น บลูเบอร์รี่และแสดงผลพลังในกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระ (Fig. 7) เส้นโค้งยา – ตอบสนองกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระถูกเปลี่ยนไปทางซ้ายหลังจากการรวมกันของ 4 มัธยฐานประสิทธิภาพยา (EC50) ของผลไม้แต่ละหลังรวมเป็น 5 เท่าต่ำกว่า EC50 ของผลไม้แต่ละคนเดียว แนะนำผลพลังหลังจากการรวมกันของผลไม้ 4 ดังนั้น ผู้บริโภคควรได้รับ phytochemicals ของพวกเขาจากความหลากหลาย ของผลไม้ ผัก ธัญพืชสำหรับสุขภาพที่ดีที่สุด ใน 2003 วัดและ Gladwin (40) 200 > สรุปผู้ผ่านและการควบคุมกรณี ศึกษา ที่มีอัตราส่วนความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคผัก และผลไม้และความเสี่ยงของโรคมะเร็ง พวกเขาสรุปว่า การป้องกันมะเร็งสามารถทำได้ดี โดยใช้ความหลากหลายของผลไม้และผัก แม้ว่ากลุ่มหนึ่งของผักและผลไม้อาจครองสำหรับโรคมะเร็งโดยเฉพาะ เพื่อปรับปรุงโภชนาการและสุขภาพของพวกเขา ผู้บริโภคควรจะได้รับสารต้านอนุมูลอิสระ จากอาหารของพวกเขา และไม่แพงอาหาร เสริม ซึ่งไม่ประกอบด้วยชุดสมดุล phytochemicals ที่พบในผลไม้ และผัก และอาหารอื่น ๆ ทั้งหมด สำคัญ ได้รับสารต้านอนุมูลอิสระจากการบริโภคอาหาร โดยใช้ความหลากหลายของอาหารไม่น่าจะส่งผลให้ปริมาณการใช้ปริมาณพิษ เนื่องจากอาหารที่มาจากพืชประกอบด้วยหลายชนิดหลากหลาย phytochemicals ในปริมาณต่าง ๆ ผลไม้และผักที่รับประทานในปริมาณแนะนำ (5 – 10 กระปุกผลไม้และผักต่อวัน) จะปลอดภัย นอกจากนี้ สุขภาพจากการบริโภคผักและผลไม้ขยายเกินลดความเสี่ยงโรคมะเร็งและผิว CVD: ประโยชน์ยังมีผลป้องกันโรคเรื้อรังอื่น ๆ เช่นต้อกระจก เสื่อม macular ที่เกี่ยวข้องกับอายุ โรค neurodegenerative กลาง และโรคเบาหวาน ผลสามารถ และพลังของ phytochemicals ในผักและผลไม้ได้รับการเสนอจะรับผิดชอบกิจกรรม anticancer และสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพของพวกเขา ประโยชน์ของอาหารที่อุดมไปด้วยผักและผลไม้จะเกิดจากการผสมที่ซับซ้อนของ phytochemicals ในเหล่านี้และอาหารอื่น ๆ ทั้งหมด (10,11,39) นี้บางส่วนอธิบายทำไมไม่ต้านอนุมูลอิสระเดียวสามารถแทนชุด phytochemicals ธรรมชาติในผลไม้และผักในการบรรลุสุขภาพที่สังเกต พัน phytochemicals มีอยู่ในอาหาร สารประกอบเหล่านี้แตกต่างกัน ในขนาดโมเลกุล ขั้ว ละลาย ที่มีผลต่อการดูดซึมและการกระจายของแต่ละสารพฤกษเคมี ใน macromolecules ต่าง ๆ subcellular organelles เซลล์ อวัยวะ เนื้อเยื่อ นี้สมดุลทั้งธรรมชาติ phytochemicals อยู่ในผลไม้ และผักไม่เพียงจะ mimicked โดยยาหรือเม็ดความคืบหน้าในการวิจัยในสารต้านอนุมูลอิสระและสารประกอบกรรมการกมีเพิ่มขึ้นอาหารเสริมและ nutraceutical อุตสาหกรรม การใช้อาหารเสริมมีการเติบโต โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้บริโภค baby-boomer อย่างไรก็ตาม เสริมอาหารเหล่านี้มากมายได้รับการพัฒนาตามผลวิจัยที่ได้มาวิเคราะห์ทางเคมี และชีวเคมีศึกษา การศึกษาวัฒนธรรมการเพาะเลี้ยงเซลล์ และสัตว์ทดลองในสัตว์ทดลอง และ จากการศึกษาบุคคลไม่ สุขภาพของ phytochemicals ธรรมชาติในระดับต่ำอยู่ในผักและผลไม้ไม่ได้หมายความ ว่า สารประกอบเหล่านี้จะปลอดภัย หรือมีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อมีใช้ในปริมาณที่สูงกว่า แม้แต่ในรูปแบบอาหารเสริมบริสุทธิ์ โดยทั่วไป ปริมาณสูงเพิ่มความเสี่ยงของความเป็นพิษ หลักการพื้นฐานของพิษวิทยาได้ว่า สารประกอบใด ๆ สามารถพิษยาสูงพอ และอาหารเสริม ไม่มีข้อยกเว้น ดังนั้น ความเข้าใจอย่างละเอียดของประสิทธิภาพและความปลอดภัยของอาหารเสริมในระยะยาวต้องสอบสวนเพิ่มเติมก็ต้องแบ่งแยกยา pharmacological จากยาสรีรวิทยา (หรือโภชนาการ) ปริมาณ pharmacological ใช้ทางคลินิกในการรักษาโรคเฉพาะในบางสถานการณ์ และต้องมีใบสั่งยาของแพทย์ ปริมาณสรีรวิทยา (หรือโภชนาการ) จะใช้ในการปรับปรุง หรือรักษาสุขภาพดีที่สุด เช่นอาหารเสริม หรืออาหาร ในกรณีที่สารอาหารต้านอนุมูลอิสระ ยาสรีรวิทยา (หรือโภชนาการ) ที่เหมาะสมควรตามหักอาหารแนะนำ ยา pharmacological ไม่เท่ากับยาสรีรวิทยา (หรือโภชนาการ) และ ในบางกรณี สามารถเป็นพิษระยะยาวใช้ ในปัจจุบัน มีเบี้ยเลี้ยงอาหารไม่แนะนำสำหรับ phytochemicals ดังนั้น มันไม่ได้ฉลาดจะ megadoses phytochemicals บริสุทธิ์เป็นเสริมอาหารก่อนปรากฏหลักฐานทางวิทยาศาสตร์สนับสนุนที่แข็งแกร่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายพันธุ์ที่แตกต่างกันและความหลากหลายของผักผลไม้และธัญพืชที่มีรูปแบบที่แตกต่างกันพฤกษเคมี (10,11,16,23) การรวมกันของสีส้ม, แอปเปิ้ลองุ่นและบลูเบอร์รี่แสดงผลเสริมฤทธิ์ในการต้านอนุมูลอิสระ (รูปที่. 7) เส้นโค้งปริมาณการตอบสนองของสารต้านอนุมูลอิสระได้รับการเลื่อนไปทางซ้ายหลังจากการรวมกันของ 4 ผลไม้ ยาที่มีประสิทธิภาพเฉลี่ย (EC50) ของผลไม้แต่ละหลังรวมกันเป็น 5 เท่าต่ำกว่าค่า EC50 ของแต่ละผลไม้เพียงอย่างเดียวแนะนำการเสริมฤทธิ์หลังจากการรวมกันของ 4 ผลไม้ ดังนั้นผู้บริโภคควรได้รับสารอาหารจากพืชของพวกเขาจากความหลากหลายของผักผลไม้และเมล็ดธัญพืชเพื่อประโยชน์สุขภาพที่ดีที่สุด ในปี 2003 และวัด Gladwin (40) การตรวจสอบ> 200 หมู่และกรณีศึกษาการควบคุมที่ให้อัตราส่วนความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคผักและผลไม้และความเสี่ยงของโรคมะเร็ง พวกเขาสรุปว่าการป้องกันโรคมะเร็งคือความสำเร็จที่ดีที่สุดโดยการบริโภคของความหลากหลายของผักและผลไม้ถึงแม้คนหนึ่งในกลุ่มของผักและผลไม้อาจมีอิทธิพลต่อการเป็นโรคมะเร็งโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพื่อปรับปรุงโภชนาการและสุขภาพของพวกเขาที่ผู้บริโภคควรจะได้รับสารต้านอนุมูลอิสระจากอาหารของพวกเขาและไม่ได้มาจากผลิตภัณฑ์เสริมอาหารราคาแพงซึ่งไม่ได้มีการผสมผสานที่สมดุลของสารอาหารจากพืชที่พบในผักและผลไม้และอาหารอื่น ๆ ทั้งหมด ที่สำคัญการได้รับสารต้านอนุมูลอิสระจากการบริโภคสารอาหารโดยการบริโภคที่หลากหลายของอาหารที่ไม่น่าจะส่งผลให้การบริโภคในปริมาณที่เป็นพิษเพราะอาหารที่มาจากพืชมีหลากหลายประเภทมากของสารอาหารจากพืชในปริมาณที่แตกต่างกัน ผักและผลไม้กินในปริมาณที่แนะนำ (5-10 เสิร์ฟของผักและผลไม้ต่อวัน) มีความปลอดภัย นอกจากประโยชน์ต่อสุขภาพจากการบริโภคผักและผลไม้ขยายเกินลดความเสี่ยงของการเกิดโรคมะเร็งและซีวีดี: ประโยชน์นอกจากนี้ยังรวมถึงผลกระทบในการป้องกันโรคเรื้อรังอื่น ๆ เช่นต้อกระจกอายุที่เกี่ยวข้องกับจอประสาทตาเสื่อมโรคเกี่ยวกับระบบประสาทส่วนกลางและสารเติมแต่ง diabetes.The และผลกระทบกันอย่างลงตัวของสารอาหารจากพืชผักและผลไม้ได้รับการเสนอให้เป็นผู้รับผิดชอบในการต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพและกิจกรรมต้านมะเร็งของพวกเขา ประโยชน์ของการรับประทานอาหารที่อุดมไปด้วยผักและผลไม้มีสาเหตุมาจากส่วนผสมที่ซับซ้อนของสารอาหารจากพืชที่มีอยู่ในอาหารเหล่านี้และอื่น ๆ ทั้งหมด (10,11,39) บางส่วนนี้จะอธิบายว่าทำไมไม่มีสารต้านอนุมูลอิสระเดียวสามารถแทนที่การรวมกันของสารอาหารจากพืชธรรมชาติในผักและผลไม้ในการบรรลุประโยชน์ต่อสุขภาพที่สังเกต พันของสารอาหารจากพืชที่มีอยู่ในอาหารทั้ง สารเหล่านี้แตกต่างกันในขนาดโมเลกุลขั้วและการละลายซึ่งอาจมีผลต่อการดูดซึมและการกระจายของสารพฤกษเคมีในแต่ละโมเลกุลที่แตกต่างกัน organelles subcellular เซลล์อวัยวะและเนื้อเยื่อ นี้รวมกันเป็นธรรมชาติที่สมดุลของสารอาหารจากพืชที่มีอยู่ในผักและผลไม้ไม่สามารถเพียงแค่จะเลียนแบบจากยาหรือแท็บเล็ต. ความคืบหน้าของการวิจัยในสารต้านอนุมูลอิสระและฤทธิ์ทางชีวภาพได้เพิ่มผลิตภัณฑ์เสริมอาหารและอุตสาหกรรม nutraceutical การใช้งานของผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่มีการเจริญเติบโตโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้บริโภคทารก แต่หลายผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเหล่านี้ได้รับการพัฒนาบนพื้นฐานของผลการวิจัยที่ได้มาจากทางชีวเคมีและการวิเคราะห์ทางเคมีและการศึกษาในหลอดทดลองศึกษาการเพาะเลี้ยงเซลล์และในสัตว์ทดลองร่างกายและไม่ได้มาจากการศึกษาการแทรกแซงของมนุษย์ ประโยชน์ต่อสุขภาพของสารอาหารจากพืชธรรมชาติที่อยู่ในระดับต่ำอยู่ในผักและผลไม้ไม่ได้หมายความว่าสารเหล่านี้มีประสิทธิภาพมากขึ้นหรือปลอดภัยเมื่อพวกเขามีการบริโภคที่สูงกว่าปริมาณที่แม้จะอยู่ในรูปแบบผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่บริสุทธิ์ โดยทั่วไปปริมาณที่สูงขึ้นเพิ่มความเสี่ยงของความเป็นพิษ หลักการพื้นฐานของการเป็นพิษวิทยาว่าสารใด ๆ ที่สามารถเป็นพิษหากปริมาณสูงพอและผลิตภัณฑ์เสริมอาหารจะไม่มีข้อยกเว้น ดังนั้นความเข้าใจในประสิทธิภาพและความปลอดภัยในระยะยาวของผลิตภัณฑ์เสริมอาหารจำนวนมากต้องการตรวจสอบต่อไป. นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะแยกความแตกต่างปริมาณยาจากทางสรีรวิทยา (หรือทางโภชนาการ) ยา ปริมาณยาที่ใช้ในทางการแพทย์เพื่อรักษาโรคเฉพาะในบางสถานการณ์และต้องมีใบสั่งแพทย์; สรีรวิทยา (หรือทางโภชนาการ) ปริมาณที่ใช้ในการปรับปรุงหรือรักษาสุขภาพที่ดีที่สุดเช่นในผลิตภัณฑ์เสริมอาหารหรือในอาหาร ในกรณีที่มีสารต้านอนุมูลอิสระสารอาหารที่เหมาะสมทางสรีรวิทยา (หรือทางโภชนาการ) ยาควรทำตามที่แนะนำอาหารเบี้ยเลี้ยง ปริมาณยาไม่เท่ากับสรีรวิทยา (หรือทางโภชนาการ) ยาและในบางกรณีสามารถเป็นพิษสำหรับการใช้งานในระยะยาว ขณะนี้ไม่มีค่าใช้จ่ายการบริโภคอาหารที่แนะนำสำหรับ phytochemicals ดังนั้นจึงไม่ควรที่จะใช้เวลา megadoses ของสารอาหารจากพืชบริสุทธิ์เป็นผลิตภัณฑ์เสริมอาหารก่อนที่จะปรากฏตัวในการสนับสนุนหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่แข็งแกร่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชนิดและพันธุ์ของผลไม้ , ผักและธัญพืชมีโปรไฟล์ของพฤกษเคมีที่แตกต่างกัน ( 10,11,16,23 ) การรวมกันของส้ม , แอปเปิ้ล , องุ่น , บลูเบอร์รี่และแสดงผลเสริมฤทธิ์ในการต้านอนุมูลอิสระ ( รูปที่ 7 ) ปริมาณและการตอบสนองโค้งสารต้านอนุมูลอิสระถูกย้ายไปด้านซ้ายหลังจากการรวมกันของ 4 ผลไม้ยาที่มีประสิทธิภาพเฉลี่ย ( ec50 ) ของผลไม้แต่ละหลังรวมกันต่ำกว่า ec50 ของผลไม้แต่ละคนเดียว 5 ครั้ง แสดงผลร่วมกันหลังจากการรวมกันของ 4 ผลไม้ ดังนั้น ผู้บริโภคควรได้รับ phytochemicals จากความหลากหลายของผลไม้ ผัก และธัญพืช เพื่อประโยชน์ต่อสุขภาพที่ดีที่สุดในปี 2003 และวัด gladwin ( 40 ) ดู > 200 เข้าศึกษา และการศึกษาย้อนหลังที่ให้อัตราส่วนความเสี่ยงเกี่ยวกับการบริโภคผักและผลไม้และความเสี่ยงของมะเร็ง . พวกเขาสรุปว่า การป้องกันมะเร็งที่ดีที่สุดทำได้โดยการบริโภคที่หลากหลายของผักและผลไม้ , แม้ว่าหนึ่งในกลุ่มผักและผลไม้อาจจะครอบงำสำหรับโรคมะเร็งโดยเฉพาะปรับปรุงคุณค่าทางโภชนาการ และสุขภาพ ผู้บริโภคควรได้รับสารต้านอนุมูลอิสระจากอาหารของพวกเขาและไม่ได้มาจากอาหารเสริมราคาแพง ซึ่งไม่ประกอบด้วยดุลยภาพ การรวมกันของ phytochemicals ที่พบในผัก และอาหารอื่น ๆ ทั้งหมด ผลไม้ ที่สำคัญการได้รับสารต้านอนุมูลอิสระจากอาหารบริโภค โดยการบริโภคอาหารที่หลากหลาย ไม่น่าจะส่งผลให้ปริมาณการบริโภคของสารพิษ เนื่องจากอาหารที่มาจากพืชมีหลายรูปแบบหลากหลายของ phytochemicals ในปริมาณต่าง ๆ ผักและผลไม้ที่รับประทานในปริมาณที่แนะนำ ( 5 – 10 servings ของผลไม้และผักต่อวัน ) ปลอดภัย นอกจากนี้