Fig. 3 shows the hardness profile a

Fig. 3 shows the hardness profile as a function of depth for the baseline annealed, heat hardened and FSP treated samples. For the FSP sample, the hardness measurements were conducted at the center of the processed region. The hardness of the baseline material was about 2.0 GPa and independent of depth as expected since it is in the annealed condition. Heat hardening by water quenching from austenitizing temperature increased the hardness to about 7.0 GPa; although the hardness near the surface was only about 6.2 GPa. In this sample, the hardness was also independent of depth. For steel with 0.4% carbon content, the maximum achievable hardness of martensite by heat treatment only is about 7.0 GPa [17]. Thus, the thermal hardened specimen used in the present study achieved the maximum martensite hardness for the material. FSP treatment produced hardening of the 4140 comparable to the thermal treatment as shown in the surface layer up to a depth of about 4–5 mm as shown in Fig. 3. Beyond the depth of about 5 mm, outside the FSP treated material, the hardness is the same as the baseline material. Thus, FSP can be viewed as a form of case hardening treatment for this steel materials. Some variations were observed in the measured hardness of the process region. The highest hardness of about 7.5 GPa was observed at the surface while values as low as 5.5 GP was observed at the middle of the case layer. This hardness variability in the FSP treated sample is best illustrated in Fig. 4. The photo macrograph of the cross-section of the processed region is shown in Fig. 4a, and the corresponding 2-D measured hardness map is shown in Fig. 4b.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fig. 3 แสดงค่าความแข็งเป็นฟังก์ชันของความลึกสำหรับพื้นฐานที่ annealed ชุบแข็งความร้อน และตัวอย่างถือว่า FSP สำหรับตัวอย่าง FSP วัดความแข็งได้ดำเนินศูนย์ภาคดำเนินการ ความแข็งของวัสดุพื้นฐานเกี่ยวกับ 2.0 GPa และอิสระของความลึกตามที่คาดไว้เนื่องจากในสภาพ annealed ความร้อนแข็ง โดยชุบน้ำจาก austenitizing อุณหภูมิเพิ่มขึ้นความแข็งจะประมาณ 7.0 GPa แม้ว่าความแข็งใกล้พื้นผิวมีเพียงประมาณ 6.2 GPa ในตัวอย่างนี้ ความแข็งนั้นยังขึ้นอยู่กับความลึก สำหรับเหล็กที่มีคาร์บอน 0.4% ความแข็งทำได้สูงสุดของ martensite โดยชุบเฉพาะเป็นประมาณ 7.0 GPa [17] ดังนั้น ตัวอย่างเสริมความร้อนที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบันได้รับความแข็งของ martensite สูงสุดสำหรับวัสดุ รักษา FSP ผลิตแข็ง 4140 เทียบได้กับการรักษาความร้อนแสดงในชั้นผิวได้ลึกประมาณ 4-5 มม.ตามที่แสดงใน Fig. 3 นอกเหนือจากความลึกประมาณ 5 มม. นอกวัสดุถือว่า FSP ความแข็งได้เหมือนกับวัสดุพื้นฐาน ดังนั้น FSP สามารถดูรูปแบบของกรณีที่เข้มงวดกว่ารักษาวัสดุเหล็กนี้ บางรูปถูกสังเกตในความแข็งวัดกระบวนการภาค ความแข็งสูงสุดประมาณ 7.5 ของ GPa ได้สังเกตที่พื้นผิวในขณะที่ค่าต่ำเป็น 5.5 GP ได้สังเกตที่ตรงกลางของชั้นกรณี ความแปรผันนี้ความแข็งในตัวอย่าง FSP ที่ถือว่าเป็นส่วนแสดงใน Fig. 4 Macrograph ภาพถ่ายของระหว่างส่วนภาคประมวลผลจะแสดงใน Fig. 4a และแสดงแผนที่ 2 D วัดความแข็งที่สอดคล้องกันใน Fig. 4b

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูป 3 แสดงรายละเอียดความแข็งเป็นหน้าที่ของเชิงลึกสำหรับพื้นฐานอบความร้อนแข็ง FSP รับการรักษาตัวอย่าง สำหรับตัวอย่าง FSP ที่วัดความแข็งได้ดำเนินการที่เป็นศูนย์กลางของภูมิภาคในการประมวลผล ความแข็งของวัสดุพื้นฐานประมาณ 2.0 GPa และเป็นอิสระจากความลึกตามที่คาดไว้เพราะมันอยู่ในสภาพที่อบ ชุบแข็งความร้อนโดยการดับน้ำจากอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น austenitizing ความแข็งประมาณ 7.0 GPa; ถึงแม้จะมีความแข็งใกล้พื้นผิวเป็นเพียงประมาณ 6.2 จีพี ในตัวอย่างนี้ความแข็งยังเป็นอิสระจากความลึก สำหรับเหล็กที่มี 0.4% ปริมาณคาร์บอนที่มีความแข็งทำได้สูงสุดของ martensite โดยการรักษาความร้อนเท่านั้นที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับ 7.0 จีพี [17] ดังนั้นตัวอย่างแข็งความร้อนที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ประสบความสำเร็จความแข็ง martensite สูงสุดสำหรับวัสดุ การรักษา FSP ผลิตการแข็งตัวของ 4140 เทียบได้กับการรักษาความร้อนตามที่ปรากฏในชั้นผิวได้ลึกถึงประมาณ 4-5 มมดังแสดงในรูป 3. นอกเหนือจากความลึกของประมาณ 5 มมนอก FSP รับการรักษาวัสดุแข็งเป็นเช่นเดียวกับวัสดุพื้นฐาน ดังนั้น FSP สามารถดูเป็นรูปแบบหนึ่งของการรักษากรณีแข็งสำหรับวัสดุเหล็กนี้ รูปแบบที่บางคนตั้งข้อสังเกตในการวัดความแข็งของภูมิภาคกระบวนการ ความแข็งสูงสุดของประมาณ 7.5 GPa พบว่าที่พื้นผิวในขณะที่ค่าที่ต่ำเป็น 5.5 GP เป็นข้อสังเกตที่ตรงกลางของชั้นกรณีที่ ความแปรปรวนของความแข็งนี้ใน FSP รับการรักษาตัวอย่างเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุดในรูป 4. macrograph ภาพของข้ามส่วนของภาคการประมวลผลแสดงในรูป 4a และสอดคล้องกัน 2 มิติแผนที่วัดความแข็งแสดงในรูป 4b

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 3 แสดงลักษณะความแข็งที่ระดับความลึกสำหรับพื้นฐานอบความร้อนแข็งและ FSP ปฏิบัติ ตัวอย่าง สำหรับตัวอย่าง FSP , ความแข็งวัดได้ดำเนินการที่ศูนย์ของเขตแปรรูป . ความแข็งของวัสดุพื้นฐานเกี่ยวกับ 2.0 GPA และอิสระของความลึกตามที่คาดไว้ตั้งแต่มันอยู่ในอบเงื่อนไขการชุบแข็งด้วยน้ำดับความร้อนจากวิศวกรรมเพิ่มขึ้นเพิ่มความแข็งประมาณ 7.0 คะแนน แม้ว่าแข็งใกล้ผิวเป็นเพียงประมาณ 6.2 GPA . ในตัวอย่างนี้ ความแข็งเป็นอิสระของความลึก สำหรับเหล็กที่มีปริมาณคาร์บอน 0.4 เปอร์เซ็นต์ สูงสุดคือความแข็งของมาร์เทนไซต์โดยการรักษาความร้อนประมาณ 7.0 GPA [ 17 ] ดังนั้นความร้อนแข็งตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาความกระด้างมาร์เทนไซต์สูงสุดสำหรับวัสดุ FSP แข็งของการรักษาที่เทียบเท่ากับการรักษาความร้อนที่แสดงในชั้นผิวถึงระดับความลึกประมาณ 4 – 5 มม. ดังแสดงในรูปที่ 3 นอกเหนือจากความลึกประมาณ 5 มิลลิเมตร นอก FSP ปฏิบัติวัสดุ ความแข็งเหมือนกันเป็นวัสดุพื้นฐานดังนั้น FSP สามารถดูเป็นรูปแบบของการรักษานี้สำหรับกรณีชุบแข็งเหล็กวัสดุ รูปแบบบางส่วนที่พบในวัดความแข็งของกระบวนการ ) ค่าความแข็งสูงสุดประมาณ 7.5 GPA ก็สังเกตที่ผิวในขณะที่ค่าต่ำสุดที่ 5.5 GP พบว่าตรงกลางของกรณีชั้น นี้ ความแข็ง ความแปรปรวนใน FSP ตัวอย่างปฏิบัติที่ดีที่สุด คือ แสดงในรูปที่ 4รูป macrograph ของภาพตัดขวางของการประมวลผลเขตจะแสดงในรูปที่ 4 และ 2 วัดความแข็งที่แผนที่แสดงในรูปที่ 4B .