thousands of visitors from England

thousands of visitors from England and the Continent thronged to the colossal Crystal Palace in 1851 to view the remarkable products made by the most advanced manufacturing machinery the world had ever known. Yet they found that the only truly remarkable revelation was the poor aesthetic quality of virtually all the wares on exhibit. Rather than improving industrial goods, modern machinery had virtually stamped out taste by eliminating the role of the artist in the production process. For the English middle class, born in the wake of the industrial Revolution, industry symbolized the final break with everything associated with the medieval social system. By the mid-nineteenth century, handicrafts and craftsmen, the last remnants of the medieval artistic tradition, were seen as beneath contempt. the essential unity and interdependence of all artistic activity was utterly rejected.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พันคนจากประเทศอังกฤษและทวีปเนืองแน่นไปกับคริสตัลพาเลสมหึมาใน 1,851 ดูสินค้าโดดเด่นที่ทำ โดยเครื่องจักรผลิตที่ทันสมัยที่สุดโลกเคยได้รู้จัก ยัง พวกเขาพบว่า เปิดเผยเฉพาะความโดดเด่นคือ ความงามคุณภาพดีตำง ๆ แทบทั้งหมดในนิทรรศการ แทนที่จะปรับปรุงสินค้าอุตสาหกรรม เครื่องจักรที่ทันสมัยมีแทบประทับออกรสชาติ โดยการตัดบทบาทของศิลปินในการผลิต สำหรับระดับกลางภาษาอังกฤษ เกิดจากการปฏิวัติอุตสาหกรรม อุตสาหกรรมสัญลักษณ์แบ่งขั้นสุดท้าย มีทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับระบบสังคมยุคกลาง โดยกลางศตวรรษ หัตถกรรมและช่างฝีมือ เหลือสุดท้ายของประเพณีศิลปะยุคกลาง ถูกมองว่าเป็นล่าง contempt สามารถปรับแต่งถูกปฏิเสธความสำคัญและพึ่งพากันของกิจกรรมศิลปะทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักท่องเที่ยวนับพันจากประเทศอังกฤษและทวีป thronged ไปใหญ่โตคริสตัลพาเลซ 1851 เพื่อดูผลิตภัณฑ์ที่โดดเด่นโดยการผลิตเครื่องจักรที่ทันสมัย​​ที่สุดในโลกได้เคยรู้จัก พวกเขาก็ยังพบว่าการเปิดเผยเพียงโดดเด่นอย่างแท้จริงเป็นความงามที่มีคุณภาพที่ดีของเครื่องแทบทั้งหมดที่อยู่ในการจัดแสดง แทนที่จะปรับปรุงสินค้าอุตสาหกรรม, เครื่องจักรที่ทันสมัย​​ได้ประทับจริงออกรสชาติโดยการกำจัดบทบาทของศิลปินในขั้นตอนการผลิต สำหรับคนชั้นกลางอังกฤษเกิดในการปลุกของอุตสาหกรรมการปฏิวัติอุตสาหกรรมสัญลักษณ์แบ่งสุดท้ายกับทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับระบบสังคมในยุคกลาง โดยช่วงกลางศตวรรษที่สิบเก้า, งานฝีมือและช่างฝีมือ, เศษสุดท้ายของประเพณีศิลปะยุคกลางถูกมองว่าเป็นใต้ดูถูก ความสามัคคีที่จำเป็นและการพึ่งพาซึ่งกันและกันของกิจกรรมศิลปะทั้งหมดถูกปฏิเสธอย่างเต็มที่