Popular and scholarly attention has

Popular and scholarly attention has focused on the
vulnerability of young men to suicide (Scourfield,
2005; Shiner et al., 2009; McDowell, 2000;
Tomlinson, 2012). In the latter decades of the 20th
century, suicide rates fell in older men (over 55),
and rose in young men (under 35). While the
suicide rate rose more dramatically for younger
men and garnered more attention, over the years
1970 to 1991, the suicide rate for men in their midyears
(35–54) also rose – more gradually, from a
higher base, but reaching the same levels as the
rate for younger men – and then levelled off. Over
the last decade, there has been evidence of a fall in
suicide among young men, although the rate
remains high in comparison with the general
population. Thus over the last 40 years, the suicide
rate in men in mid-life has been at a comparable
level to that of younger men, and for most of the
last 10 years the peak suicide rates have been in
men in their mid-years (Department of Health,
2011; General Register Office for Scotland, 2012;
Tomlinson, 2012). However, this group has had
little attention in research, policy or public
discourse.
Graph 11
There is a gradient in suicide risk by occupational
social class (and other markers of socio-economic
position): those in the lowest socio-economic group
and living in the most deprived areas are 10 times
more at risk of suicide than those in the most
affluent group living in the most affluent areas
(Platt, 2011). Kreitman et al. (1991) looked at
suicide risk in different age, gender and social class
combinations and found the highest risk in males in
the lowest social class in their mid-years.
The individual risk factors for suicide are wellestablished
in the quantitative literature – low
socio-economic position, relationship breakdown,
isolation, gender, mental health problems. What
this report seeks to provide is insight into the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสนใจที่นิยมและนักวิชาการมีความสำคัญกับช่องโหว่
ของคนหนุ่มสาวที่จะฆ่าตัวตาย (scourfield
2005. เหรียญทองและคณะ, 2009; McDowell, 2000;
ทอมลินสัน, 2012) ในทศวรรษที่ผ่านมาหลังของศตวรรษที่ 20
อัตราการฆ่าตัวตายลดลงในผู้ชายที่มีอายุมากกว่า (กว่า 55),
และเพิ่มขึ้นในชายหนุ่ม (ต่ำกว่า 35) ในขณะที่อัตราการฆ่าตัวตาย
เพิ่มขึ้นอย่างมากในการที่มีอายุน้อยกว่า
ชายและรวบรวมความสนใจมากขึ้นกว่าปี
1970-1991, อัตราการฆ่าตัวตายสำหรับผู้ชายของพวกเขาใน midyears
(35-54) นอกจากนี้ยังเพิ่มขึ้น - มากขึ้นเรื่อย ๆ จากฐานที่สูงขึ้น
แต่ถึงระดับเดียวกับอัตรา
สำหรับผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่า - แล้วออกแนว
กว่าทศวรรษที่ผ่านมาได้มีการหลักฐานที่ตกอยู่ในการฆ่าตัวตายในหมู่
ชายหนุ่มแม้ว่าอัตรา
ยังคงสูงเมื่อเทียบกับประชากรทั่วไป
ดังนั้นในช่วง 40 ปีฆ่าตัวตาย
อัตราในผู้ชายในช่วงกลางชีวิตที่ได้รับการเทียบเคียง
ระดับที่ของผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่าและส่วนใหญ่ของ
10 ปีที่อัตราการฆ่าตัวตายสูงสุดได้รับใน
ผู้ชายในช่วงกลางปี​​ที่ผ่านมาของพวกเขา (กรมสุขภาพ
2011 ; สำน​​ักงานทะเบียนทั่วไป scotland, 2012;
ทอมลินสัน, 2012) แต่กลุ่มนี้ได้มี
ความสนใจน้อยในการวิจัยนโยบายสาธารณะหรือวาทกรรม
.

11 กราฟมีการไล่ระดับความเสี่ยงในการฆ่าตัวตายโดยชั้นทางสังคมการประกอบอาชีพ
(และเครื่องหมายอื่น ๆ ของทางเศรษฐกิจและสังคม
ตำแหน่ง): ผู้ที่อยู่ในกลุ่มทางเศรษฐกิจและสังคมต่ำสุด
และอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่ขาดแคลนมากที่สุดคือ 10 ครั้ง
มีต่อความเสี่ยงของการฆ่าตัวตายกว่า ผู้ที่อยู่ในที่ร่ำรวยที่สุด
กลุ่มที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่ร่ำรวยที่สุด
(แพลต 2011) Kreitman ตอัล (1991) มองที่ความเสี่ยงการฆ่าตัวตาย
ในวัยที่แตกต่างกันเพศและสังคมชั้นสูง
ชุดและพบว่ามีความเสี่ยงที่สูงที่สุดในเพศชายใน
สังคมชั้นต่ำสุดในปีที่ผ่านมาของพวกเขาในช่วงกลาง
ปัจจัยเสี่ยงการฆ่าตัวตายของบุคคลที่มีการ wellestablished
ในวรรณคดีเชิงปริมาณ -. ต่ำ
ตำแหน่งทางเศรษฐกิจและสังคมเสียความสัมพันธ์
แยกเพศปัญหาสุขภาพจิต
สิ่งที่รายงานฉบับนี้มุ่งที่จะให้เป็นข้อมูลเชิงลึกใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความนิยม และ scholarly ได้เน้นการ
ช่องโหว่ของชายหนุ่มในการฆ่าตัวตาย (Scourfield,
2005 โรงแรมไชเนอร์ et al., 2009 McDowell, 2000;
Tomlinson, 2012) ในทศวรรษที่ผ่านมาหลังวันที่ 20 ของ
ศตวรรษ ฆ่าตัวตายที่ราคาลดลงในชายสูงอายุ (มากกว่า 55),
และกุหลาบในคนหนุ่มสาว (อายุต่ำกว่า 35) ในขณะ
อัตราฆ่าตัวตายมากขึ้นอย่างมากกุหลาบสำหรับอายุ
คน และรวบรวมความสนใจเพิ่มมากขึ้น ปี
1970 ถึง 1991 อัตราฆ่าตัวตายสำหรับคนใน midyears
(35–54) ของพวกเขายังโรส – ขึ้นทีละน้อย จากการ
ฐานสูง แต่ถึงระดับเดียวกันเป็น
อัตราชายอายุ – แล้ว levelled ออก กว่า
ทศวรรษ มีหลักฐานตกอยู่ใน
ฆ่าตัวตายในหมู่ชายหนุ่ม แม้ว่าอัตรา
ยังคงสูงเมื่อเปรียบเทียบกับทั่วไป
ประชากร ดังนั้นปี 40 ฆ่าตัวตาย
ในผู้ชายในชีวิตกลางได้รับในการเทียบเคียง
ระดับที่คนอายุน้อยกว่า และส่วนใหญ่การ
10 ปีมีอัตราการฆ่าตัวตายสูงสุดใน
ผู้ชายในตัวกลางปี (ภาคสุขภาพ,
2011 สำนักงานทะเบียนทั่วไปสก็อตแลนด์ 2012;
Tomlinson, 2012) อย่างไรก็ตาม กลุ่มนี้มี
สนใจเพียงเล็กน้อย ในงานวิจัย นโยบายสาธารณะ
วาทกรรม
11 กราฟ
มีการไล่ระดับสีในความเสี่ยงฆ่าตัวตาย โดยอาชีว
ชนชั้น (และเครื่องหมายอื่น ๆ ของสังคมเศรษฐกิจ
ตำแหน่ง): ในกลุ่มสังคมเศรษฐกิจต่ำ
และอาศัยอยู่ในพื้นที่สภาพอนาถมากที่สุด 10 ครั้ง
มากกว่าเสี่ยงฆ่าตัวตายในสุด
แต่ละกลุ่มที่อาศัยอยู่ในพื้นที่มากที่สุดแต่ละ
(Platt, 2011) Kreitman และ al. (1991) มอง
เสี่ยงฆ่าตัวตายในยุคต่าง ๆ เพศและชนชั้น
ชุด และพบความเสี่ยงสูงที่สุดในเพศชายใน
ชนชั้นต่ำในของกลาง-ปี
แต่ละปัจจัยเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายเป็น wellestablished
ในวรรณคดีเชิงปริมาณ – ต่ำ
ตำแหน่งทางเศรษฐกิจสังคม การแบ่งความสัมพันธ์,
แยก เพศ ปัญหาสุขภาพจิต อะไร
รายงานนี้มุ่งที่จะให้มีความเข้าใจในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้รับความนิยมและความสนใจทางวิชาการให้ความสำคัญกับ
จุดอ่อนของคนหนุ่มจะฆ่าตัวตาย( scourfield
2005 Shiner et al . 2009 McDowell : 2000
Tomlinson 2012 ) ในช่วงเวลาหลายทศวรรษหลังของศตวรรษที่ 20 th
ซึ่งจะช่วยให้อัตราการฆ่าตัวตายลดลงมาอยู่ในคนรุ่นเก่า(มากกว่า 55 )
และขึ้นในคนหนุ่ม(ตาม 35 ) ในขณะที่อัตราดอกเบี้ย
การฆ่าตัวตายที่เพิ่มขึ้นมากกว่าอย่างมากในวัยเยาว์
ซึ่งจะช่วยคนและรับความสนใจมากขึ้นในช่วงหลายปีที่
1970 - 1991 อัตราการฆ่าตัวตายที่สำหรับคนใน midyears ของเขา
( 35-54 )ยังลุกขึ้น - มากยิ่งขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไปจากฐาน
ซึ่งจะช่วยเพิ่มสูงขึ้นแต่ไปถึงระดับเดียวกันกับ
อัตราดอกเบี้ยสำหรับคนอายุน้อย - แล้วลงบนผ้าใบปิด ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา
ซึ่งจะช่วยให้มีการแสดงหลักฐานของฤดูใบไม้ร่วงที่
ซึ่งจะช่วยในการฆ่าตัวตายในหมู่คนหนุ่มแม้ว่าอัตราดอกเบี้ยที่ยังคงอยู่ในระดับสูง
ซึ่งจะช่วยในการเปรียบเทียบกับจำนวนประชากรทั่วไป
ซึ่งจะช่วยได้ ดังนั้นในช่วง 40 ปีที่ผ่านมาการฆ่าตัวตายที่
ตามมาตรฐานอัตราในผู้ชายในช่วงกลาง - ชีวิตได้รับการที่ใกล้เคียงกับ
ซึ่งจะช่วยให้ระดับของเด็กผู้ชายและจำนวนมากใน
สุดท้าย 10 ปีที่อัตราการฆ่าตัวตายสูงสุดได้รับใน
คนในช่วงกลางปี(กรมอนามัย,
2011 ;ทั่วไปลงทะเบียน Office สำหรับสกอตแลนด์, 2012 ;
Tomlinson , 2012 ) แต่ถึงอย่างไรก็ตามกลุ่มนี้มี
ซึ่งจะช่วยให้ความสนใจน้อยมากในการดำเนินนโยบายการวิจัยหรือที่สาธารณะ
วาทกรรม.
กราฟ 11
มีการไล่ระดับสีในการฆ่าตัวตายความเสี่ยงโดยอาชีวอนามัย
ทางสังคม(และอื่นๆทำเครื่องหมายของสังคม - เศรษฐกิจ
ตำแหน่ง):ที่อยู่ในระดับต่ำสุดทางสังคม - เศรษฐกิจกลุ่ม
และความเป็นอยู่ในที่ตัดสิทธิมากที่สุด 10 ครั้งพื้นที่ที่เป็น
ซึ่งจะช่วยเพิ่มเติมได้ที่ความเสี่ยงของการฆ่าตัวตายมากกว่าผู้ที่อยู่ในที่มั่งคั่งมากที่สุดกลุ่ม
ซึ่งจะช่วยชีวิตในที่มั่งคั่งมากที่สุดพื้นที่
( platt , 2011 ) kreitman et al . ( 1991 )มองไปที่ความเสี่ยง
การฆ่าตัวตายในยุคที่แตกต่างเกี่ยวกับเรื่องเพศและทางสังคม
การใช้ร่วมกันและพบว่าอยู่ในระดับความเสี่ยงในผู้ชายใน
ที่ต่ำสุดทางสังคมในช่วงกลางปีแล้ว.
ที่แต่ละคนมีความเสี่ยงจากปัจจัยสำหรับการฆ่าตัวตายมี wellestablished
ซึ่งจะช่วยในเรื่องปริมาณด้านวรรณกรรม - ต่ำ
ทางสังคม - เศรษฐกิจ,ตำแหน่งแบ่งความสัมพันธ์,
แยก,เพศ, สุขภาพ ทางด้านจิตใจปัญหา. อะไรคือ
รายงานฉบับนี้พยายามจะให้มีความรู้ความเข้าใจในได้