“Alright. Where do we go to eat, yo

“Alright. Where do we go to eat, you choose!” I glance at the system message saying that my 1000G has already been sold. I have money!

Lin Wan Er, closing her crescent moon-shaped eyes, says: “Sure… we better go to the Pine Crane House, right? I want the somewhat nostalgic taste of squirrel mandarin fish.”

“Damn……”

I tighten my fists and say: “Okay, just this once. Because you both went out of your way to rescue me, this will be my thanks to you.”

Dong Cheng Yue giggles：“It’s definitely necessary. You don’t know this, but Wan Er spent countless hours trying to convince Q-Sword to deploy their forces to Ba Huang City. For all we know, she might have offered him sexual favors or something……”

“Dong Cheng!”

Lin Wan Er’s face reddens, glaring at Dong Cheng Yue：“When have I prostituted myself! Hey, you shouldn’t bullsh*t. I just promised Q-Sword that we wouldn’t leave [Hero Mound] for three months.”

I’m quite moved: “Wan Er, for helping me so much…. thank you.”

“I don’t need your thanks! I only need you to take us out for food!”

“Okay, let’s go offline and eat in a few？”

“Yup!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ครับ ที่ทำเราไปกิน คุณเลือก" ผมมองที่ข้อความระบบบอกว่า มีขาย 1000 กรัมของฉันแล้ว มีเงินEr หวานหลิน ปิดเครสเซนท์มูนรูปดวงตาของเธอ กล่าวว่า: "แน่...เราดีกว่าไปบ้านสนเครน ขวา ต้องรสชาติค่อนข้างคิดกระรอกปลาแมนดาริน""ไอ้..."ผมกระชับหมัดของฉัน และกล่าวว่า: "เค นี้สักที เนื่องจากคุณทั้งสองก็ออกจากทางของคุณเพื่อช่วยเหลือฉัน นี้จะขอบคุณคุณ"ตง เฉิงหยู giggles: "ได้แน่นอน คุณไม่รู้นี้ แต่ Wan Er เวลาชั่วโมงนับไม่ถ้วนที่พยายามจะโน้มน้าวให้ Q-ดาบจัดส่งกองกำลังของเมืองบาหวาง ทั้งหมดเรารู้ เธออาจได้เสนอเขาหอมทางเพศหรือสิ่ง...""ตง เฉิง"หน้าหลิน Wan Er ของ reddens แกลริงที่หยูตงเฉิง: "เมื่อมีผม prostituted เอง เฮ้ คุณควร bullsh * t ผมเพียงสัญญาดาบคิวว่า เราจะไม่ปล่อย [ฮีโร่ Mound] สามเดือน"ค่อนข้างมาช้าไป: " Wan Er ช่วยฉันมาก...ขอขอบคุณคุณ""ไม่ต้องขอบคุณของคุณ เพียงต้องการเราออกอาหาร""เอาล่ะ ลองเปลี่ยนเป็นโหมดออฟไลน์ และกินในบางหรือไม่""ยุบ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เอาล่ะ สถานที่ที่เราจะไปกินคุณเลือก! "ผมเหลือบระบบข้อความบอกว่า 1000G ของฉันได้รับการขาย ฉันมีเงินหลิน Wan Er ปิดตาของเธอดวงจันทร์เสี้ยวที่มีรูปทรงกล่าวว่า "แน่นอนว่า ... เราดีกว่าไปที่ไพน์เครนบ้านใช่มั้ย? ฉันต้องการรสชาติความคิดถึงบางส่วนของกระรอกปลาแมนดาริน ". "ให้ตายเถอะ ...... " ผมกระชับหมัดของฉันและพูดว่า "เอาล่ะเพียงแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว . เพราะคุณทั้งสองก็ออกไปจากทางของคุณจะช่วยฉันนี้จะขอบคุณฉันกับคุณ " ดงเฉิงยู giggles: "มันแน่นอนที่จำเป็น คุณไม่ทราบเรื่องนี้ แต่วัน Er ใช้เวลามากมายพยายามที่จะโน้มน้าว Q-ดาบในการปรับใช้กองกำลังของพวกเขาไปเมืองบาหวาง สำหรับทุกสิ่งที่เรารู้ว่าเธออาจจะมีการเสนอให้เขาโปรดปรานทางเพศหรือบางสิ่งบางอย่าง ...... " "ดงเฉิง!" ใบหน้าหลิน Wan Er ของ reddens, จ้องมองที่ดงเฉิงยู: "เมื่อเราได้ prostituted ตัวเอง! Hey, คุณไม่ควร bullsh * t ฉันเพียงแค่สัญญาว่า Q-ดาบที่เราจะไม่ปล่อยให้ [ฮีโร่กอง] เป็นเวลาสามเดือน ". ฉันย้ายมาก: "วรรณเอร์ที่ช่วยฉันมาก ... ขอขอบคุณคุณ. " "ฉันไม่จำเป็นต้องขอขอบคุณคุณ! ฉันเพียงต้องการให้คุณที่จะพาเราออกมาให้อาหาร! " "โอเคให้เป็นไปแบบออฟไลน์และกินในไม่กี่?" "ใช่!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ก็ได้ แล้วเราจะไปกิน คุณเลือก ! " ผมมองระบบข้อความบอกว่า 1000g ได้ถูกขายไปแล้ว ฉันมีเงิน !

ลินวานอ่า ปิดเธอตารูปพระจันทร์เสี้ยว , กล่าวว่า : " . . . . . . เราต้องไปสนเครนบ้านใช่ไหม ? ฉันต้องการรสชาติค่อนข้างคิดถึงกระรอกปลาแมนดาริน "

" ไอ้ . . . . . . . "

ฉันกระชับหมัดและพูดว่า : " ก็ได้ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเพราะว่าคุณทั้งคู่ออกไปจากทางของคุณเพื่อช่วยชีวิตฉัน นี้จะขอบคุณคุณ "

ดงเฉิงเยว่หัวเราะ : " มันแน่นอนที่จำเป็น คุณไม่รู้ แต่ wan er ใช้เวลาชั่วโมงนับไม่ถ้วนพยายามที่จะโน้มน้าวให้ q-sword ปรับใช้บังคับกับ BA Huang City ทั้งหมดที่เรารู้ เธออาจจะให้ความโปรดปรานทางเพศหรืออะไร . . . . . . . "

" ดงเฉิง ! "

ของหลินเอ๋อหน้า reddens วาน ,จ้องดงเฉิงเยว่ : " เมื่อฉัน prostituted ตัวเอง ! เฮ้ , คุณไม่ควร BullSh * T . ฉันสัญญาว่าเราจะไม่ทิ้ง q-sword เนิน [ พระเอก ] สามเดือน . "

ฉันค่อนข้างย้าย : " วาน เอ่อ ช่วยฉัน . . . . . . . มาก ขอบคุณ . . . "

" ไม่ต้องขอบคุณ ! ฉันเพียงต้องการให้คุณขออาหาร "

" โอเค ไปกันเถอะครับ และกินไม่กี่ ? "

" ครับ "