Following protest music in twenty-f

Following protest music in twenty-first-century Thailand, tracking songs as they stream from cell phones plugged into motorcycle speakers and flit about the Internet’s vast, unruly underside, requires vigilant attention. It also requires willingness to regularly refresh one’s understanding of musical categories. In the past half-decade, none of the country’s largest political movements—regardless of ideology—have settled on a playlist. Moreover, the same genres, and even the same songs, have been utilized by movements of vastly different viewpoints, increasing the confusion. In the case of recent Thai politics, an ethnomusicological approach that would identify a set of reiterative musical elements that characterize and symbolize a given movement and its political principles has proved inadequate. When it comes to the relationship between music and ideology in Thai politics, chaos reigns.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่อไปนี้ปฏิเสธ เพลงยี่สิบศตวรรษแรกไทย ติดตามเพลงพวกเขาส่งกระแสข้อมูลจากโทรศัพท์ที่ต่อเข้าลำโพงรถจักรยานยนต์และ flit เกี่ยวกับอินเทอร์เน็ตมากมาย วินัย underside ต้องเอาใจใส่ระมัดระวัง ยังต้องมีความตั้งใจอย่างสม่ำเสมอฟื้นฟูเข้าใจของดนตรีประเภท ผ่านมาครึ่งทศวรรษ ไม่มีการเคลื่อนไหวทางการเมืองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ — ว่าอุดมการณ์ — ได้ตัดสินเล่น นอกจากนี้ ประเภทเดียวกัน และแม้แต่เพลงเดียวกันนั้น มีการใช้ โดยย้ายมุมมองเสมือนอื่น เพิ่มความสับสน ในกรณีของเมืองไทยล่าสุด วิธีการ ethnomusicological ที่จะระบุชุดขององค์ประกอบดนตรี reiterative ที่ลักษณะเป็นสื่อเคลื่อนไหวที่กำหนดและหลักการทางการเมือง ได้พิสูจน์ไม่เพียงพอ เมื่อมันมาถึงความสัมพันธ์ระหว่างดนตรีและอุดมการณ์ทางการเมืองไทย วุ่นวาย reigns

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่เพลงประท้วงในยี่สิบศตวรรษแรกในประเทศไทยที่ติดตามเพลงที่พวกเขาสตรีมจากโทรศัพท์มือถือเสียบเข้ากับลำโพงรถจักรยานยนต์และโผเกี่ยวกับอินเทอร์เน็ตกว้างใหญ่ล่างเกเรต้องให้ความสนใจระมัดระวัง นอกจากนี้ยังต้องมีความตั้งใจที่จะฟื้นฟูความเข้าใจอย่างสม่ำเสมอหนึ่งของประเภทดนตรี ในครึ่งทศวรรษที่ผ่านมาไม่มีการเมืองของประเทศที่ใหญ่ที่สุดในการเคลื่อนไหวโดยไม่คำนึงถึงอุดมการณ์-ได้ตัดสินในรายการเพลง นอกจากนี้ประเภทเดียวกันและแม้แต่เพลงเดียวกับที่ได้ถูกนำมาใช้โดยการเคลื่อนไหวของมุมมองที่แตกต่างกันอย่างมากมายเพิ่มขึ้นความสับสน ในกรณีของการเมืองไทยที่ผ่านมาวิธีการ ethnomusicological ที่จะระบุชุดขององค์ประกอบดนตรี reiterative ที่ลักษณะและสัญลักษณ์ของการเคลื่อนไหวที่กำหนดและหลักการทางการเมืองของตนได้พิสูจน์แล้วว่าไม่เพียงพอ เมื่อมันมาถึงความสัมพันธ์ระหว่างเพลงและอุดมการณ์ในการเมืองไทยรัชกาลที่สับสนวุ่นวาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต่อไปนี้การประท้วงดนตรีในศตวรรษยี่สิบแรก ประเทศไทย ติดตามเพลงที่สตรีมจากมือถือเสียบเข้ากับลำโพงและรถจักรยานยนต์โฉบของอินเทอร์เน็ตที่กว้างใหญ่ เกเร ก้น ต้องระมัดระวังเอาใจใส่ มันก็ต้องมีความเต็มใจที่จะหมั่นฟื้นฟูของความเข้าใจของประเภทดนตรี ในทศวรรษครึ่งที่ผ่านมาไม่มีของประเทศที่ใหญ่ที่สุดของความเคลื่อนไหวทางการเมืองโดยไม่คำนึงถึงอุดมการณ์ได้ตัดสินในรายการ นอกจากนี้ ประเภทเดียวกัน และแม้แต่เพลงเดียวกันได้ถูกใช้โดยการเคลื่อนไหวของมุมมองที่แตกต่างกันอย่างมากมาย การเพิ่มความสับสน ในกรณีของเมืองไทยล่าสุดการ ethnomusicological วิธีการที่จะระบุชุดของการทำซ้ำๆและองค์ประกอบดนตรีที่ลักษณะเป็นสัญลักษณ์ให้เคลื่อนไหวและหลักการทางการเมืองได้พิสูจน์แล้วว่าไม่เพียงพอ เมื่อมาถึงความสัมพันธ์ระหว่างดนตรีและอุดมการณ์ในทางการเมืองไทยสับสนวุ่นวาย .