The Asian or Asiatic elephant (Elep

The Asian or Asiatic elephant (Elephas maximus) is the only living species of the genus Elephas and is distributed in Southeast Asia from India in the west to Borneo in the east.
Three subspecies are recognized — Elephas maximus maximus from Sri Lanka, the Indian elephant or E. m. indicus from mainland Asia, and E. m. sumatranus from the island of Sumatra.
Asian elephants are the largest living land animals in Asia.
Since 1986, Elephas maximus has been listed as endangered by IUCN as the population has declined by at least 50% over the last three generations, estimated to be 60–75 years.
The species is pre-eminently threatened by habitat loss, degradation and fragmentation.
In 2003, the wild population was estimated at between 41,410 and 52,345 individuals.
Asian elephants are rather long-lived, with a maximum recorded life span of 86 years.
Contrary to popular belief, the Asian elephant has never been domesticated, in the sense that it has never been bred over multiple generations with selected traits specifically to serve human needs.
This term is often conflated with taming or training, a process by which a wild-caught animal may be induced to accept human commands.
Trained captive elephants have nevertheless been used in forestry in South and Southeast Asia for centuries and also for ceremonial purposes.
Historical sources indicate that they were used during harvest seasons primarily for milling.
Wild elephants attract tourist money to the areas where they can most readily be seen, but damage crops, and may enter villages to raid gardens.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช้างเอเชียหรือเอเซีย (Elephas Maximus) เป็นสายพันธุ์ที่อาศัยอยู่คนเดียวของ Elephas ชนิดและมีการกระจายอยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จากอินเดียในทิศตะวันตกไปยังเกาะบอร์เนียวในทางทิศตะวันออก
สามชนิดย่อยได้รับการยอมรับ - Elephas สอสอจากศรีลังกา, ช้างอินเดียหรือ e เมตร indicus จากเอเชียแผ่นดินใหญ่และ e เมตร สุมาตราจากเกาะสุมาตรา
ช้างเอเชียที่ใหญ่ที่สุดสัตว์บกที่อาศัยอยู่ในเอเชีย
. ตั้งแต่ปี 1986 Elephas สอถูกระบุว่าเป็นอันตรายโดย IUCN เป็นประชากรที่มีการลดลงอย่างน้อย 50% ในช่วงสามชั่วอายุประมาณ 60-75 ปีที่
สายพันธุ์ที่ถูกคุกคามอย่างเด่นชัดจากการสูญเสียถิ่นที่อยู่, การย่อยสลายและการกระจายตัว
ในปี 2003 ประชากรป่าประมาณระหว่าง 41,410 และ 52,345 คน.
ช้​​างเอเชียจะค่อนข้างจีรังกับช่วงชีวิตสูงสุดบันทึก 86 ปี.
ตรงกันข้ามกับความเชื่อที่นิยมช้างเอเชียไม่เคยได้รับการโดดเด่นในแง่ที่ว่ามันไม่เคยได้รับการอบรมมากกว่ารุ่นหลายที่เลือก ลักษณะเฉพาะเพื่อตอบสนองความต้องการของมนุษย์
ระยะนี้มักจะแฟทต์ด้วยการทำให้เชื่องหรือการฝึกอบรมกระบวนการที่เป็นสัตว์ป่าจับอาจจะเกิดที่จะยอมรับคำสั่งของมนุษย์
ช้างได้รับการฝึกฝนที่ถูกคุมขังได้รับการยังคงใช้ในการป่าไม้ในภาคใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มานานหลายศตวรรษและยังเพื่อวัตถุประสงค์ในการพระราชพิธี
แหล่งที่มาทางประวัติศาสตร์ระบุว่าพวกเขาถูกนำมาใช้ในช่วงฤดู​​การเก็บเกี่ยวข้าวเป็นหลักสำหรับ
ช้างป่าที่ท่องเที่ยวที่ดึงดูดเงินไปยังพื้นที่ที่พวกเขาสามารถได้อย่างง่ายดายมากที่สุดจะเห็น แต่ความเสียหายพืชผลและอาจเข้าสู่หมู่บ้านที่จะโจมตีสวน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช้างในเอเชียหรืออี๊สต์เอเชียติ๊ก (สกุลช้างเอเชีย maximus) จะส่งอยู่พันธุ์สกุลสกุลช้างเอเชีย และกระจายในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จากอินเดียตะวันตกกับเกาะบอร์เนียวในภาคตะวันออก
สามชนิดย่อยจะรับรู้โดย maximus maximus สกุลช้างเอเชียจากศรีลังกา ช้างอินเดีย หรือหม้อ E. m. จากแผ่นดินใหญ่เอเชีย และ sumatranus E. m. จากเกาะสุมาตรา
ช้างเอเชียมีชีวิตที่ใหญ่ที่สุดที่ดินสัตว์ในเอเชีย
ตั้งแต่ 1986 สกุลช้างเอเชีย maximus ได้ถูกแสดงเป็นใกล้สูญพันธุ์เพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติโดยเป็นประชากรได้ปฏิเสธอย่างน้อย 50% กว่ารุ่น 3 ล่าสุด ประมาณ ปี 60–75
สายพันธุ์จะถูกคุกคาม โดยอยู่อาศัยสูญเสีย ย่อยสลาย และกระจายตัวก่อนคน
ใน 2003 ประชากรป่าถูกประเมินในระหว่าง 41,410 และ 52บุคคล 345.
ช้างเอเชียเป็น long-lived ค่อนข้าง กับสูงสุดบันทึกชีวิตช่วงของ 86 ปีทาง
เค้าน์ ช้างเอเชียมีไม่ถูก domesticated ในแง่ที่มันได้เคยถูก bred ผ่านหลายรุ่นมีลักษณะเลือกโดยเฉพาะ เพื่อมนุษย์ต้องการ
เทอมนี้มักจะเป็น conflated taming หรือการฝึกอบรม กระบวนการที่ซึ่งสัตว์ที่ติดป่าอาจจะเกิดจากการยอมรับคำสั่งของคน
ช้างฝึกอบรมภายในกิจการและอย่างไรก็ตามการใช้ในป่าไม้ในเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มานานหลายศตวรรษ และเพื่อวัตถุประสงค์ในพิธี
ประวัติศาสตร์แหล่งบ่งชี้ว่า พวกเขาใช้ในช่วงฤดูเก็บเกี่ยวหลักสำหรับสี
ช้างป่าดูดเงินนักท่องเที่ยวไปยังพื้นที่ที่พวกเขาสามารถมากที่สุดพร้อมจะ เห็น แต่ทำลายพืช และอาจใส่หมู่บ้านเพื่อโจมตีสวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอเชียหรือช้างเอเชีย( elephas maximus )เป็นพันธุ์ไม้ที่มีชีวิตเท่านั้นของ elephas กะและเป็นการเผยแพร่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จากประเทศอินเดียใน West ไปจนถึงบอร์เนียวในด้านทิศตะวันออก subspecies
สามได้รับการยอมรับจาก maximus maximus - elephas จากศรีลังกาช้างชาวอินเดียหรือ e . M . indicus จากเอเชียจีนแผ่นดินใหญ่และ E . M . sumatranus จากเกาะสุมาตรา
ช้างเอเชียจะเป็นสัตว์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในเอเชีย.
ตั้งแต่ปี 1986 maximus elephas ได้รับการลงรายการเป็นสัตว์ที่ใกล้สูญพันธุ์หรือ IUCN โดยเป็นประชากรที่มีการปรับลดได้อย่างน้อย 50% สามชั่วอายุคนที่ผ่านมาคาดว่าจะเป็น 60-75 ปี
สายพันธุ์ที่มี pre - ที่สูงถูกคุกคามโดยที่อยู่อาศัยการสูญเสียการเสื่อม สภาพ และการแบ่งแยกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
ใน 2003 ประชากรป่าที่ได้รับการประเมินในระหว่าง 41,410 และ 52ผู้ใช้บริการแบบเฉพาะราย 345 .ช้าง
เอเชียมีขนาดค่อนข้างยาว - อาศัยอยู่กับอายุที่บันทึกสูงสุดที่ 86 ปี.
ขัดต่อความเชื่อได้รับความนิยมช้างเอเชียที่ไม่เคยมีการเชื่องในความรู้สึกที่มันไม่เคยมีการเลี้ยงในหลายรุ่นพร้อมด้วยคุณสมบัติที่เลือกเฉพาะในการตอบสนองความต้องการของมนุษย์
ระยะสั้นนี้คือ female ต้าหมิงจำกัดพร้อมด้วยการฝึกอบรมหรือบ่อยครั้งการดำเนินการที่สัตว์ป่า - จับอาจเป็นผลทำให้เกิดการยอมรับคำสั่งของมนุษย์.
ช้างเป็นเชลยได้รับการฝึกอบรมได้มีการใช้ในการทำป่าไม้ใน ภาค ใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้สำหรับช่วงระยะเวลาหลายศตวรรษและนอกจากนั้นยังใช้สำหรับจุดประสงค์การเฉลิมฉลองแต่
แหล่งทางประวัติศาสตร์ระบุว่าพวกเขาได้ถูกนำมาใช้ในช่วงฤดูการเก็บเกี่ยวเป็นหลักสำหรับการโม่
ช้างป่าดึงดูดเงินท่องเที่ยวในพื้นที่ที่มันสามารถเห็นได้อย่างง่ายดายแต่ได้รับความเสียหายมากที่สุดและอาจเข้าสู่หมู่บ้านเพื่อ RAID สวน.