In the 930s, the court was shifted

In the 930s, the court was shifted to East Java by Mpu Sindok, who established the Isyana Dynasty. An eruption of Mount Merapi volcano, located north of Prambanan in central Java, or a power struggle probably caused the shift. That marked the beginning of the decline of the temple. It was soon abandoned and began to deteriorate.

The temples collapsed during a major earthquake in the 16th century. Although the temple ceased to be an important center of worship, the ruins scattered around the area were still recognizable and known to the local Javanese people in later times. The statues and the ruins become the theme and the inspiration for the Loro Jonggrang folktale. After the division of Mataram Sultanate in 1755, the temple ruins and the Opak River were used to demarcate the boundary between Yogyakarta and Surakarta (Solo) Sultanates, which was adopted as the current border between Yogyakarta and the province of Central Java.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน 930s ศาลถูกขยับไปชวาตะวันออกโดย Mpu Sindok, ผู้ก่อตั้งราชวงศ์ Isyana การระเบิดของภูเขาไฟเมราปีภูเขาไฟที่ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของ Prambanan ในชวากลางหรือพลังการต่อสู้อาจเกิดการเปลี่ยนแปลง นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการลดลงของวัดที่ มันถูกทอดทิ้งเร็ว ๆ นี้และเริ่มเสื่อมลง.

วัดยุบในระหว่างการเกิดแผ่นดินไหวใหญ่ในศตวรรษที่ 16 แม้ว่าวัดหยุดที่จะเป็นศูนย์กลางที่สำคัญของการเคารพบูชาซากปรักหักพังกระจายอยู่ทั่วพื้นที่ก็ยังคงเป็นที่รู้จักและเป็นที่รู้จักกับคนชวาท้องถิ่นในเวลาต่อมา รูปปั้นและซากปรักหักพังกลายเป็นรูปแบบและแรงบันดาลใจสำหรับนิทานพื้นบ้านโล Jonggrang ส่วนหลังของมาตารัมสุลต่านใน 1,755 ที่ซากปรักหักพังของวัดและแม่น้ำ OPAK ถูกนำมาใช้ในการปักปันเขตแดนระหว่างยอกยาการ์และโล (Solo) Sultanates ซึ่งถูกนำมาใช้เป็นพรมแดนระหว่างปัจจุบันยอกยาการ์และจังหวัดชวากลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในคริสต์ทศวรรษ 910 , ศาลถูกย้ายไปชวาตะวันออก โดย sindok mpu ผู้ก่อตั้ง isyana ราชวงศ์ การปะทุของภูเขาไฟเมราปี ภูเขาไฟ ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของ Prambanan ในชวา หรือพลังการต่อสู้อาจจะทำให้เปลี่ยน นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของความเสื่อมของวิหาร ในไม่ช้ามันก็ทิ้งและเริ่มเสื่อมลงวัดถล่ม ในช่วงเกิดแผ่นดินไหวใหญ่ในศตวรรษที่ 16 แม้ว่าวัดไม่ได้เป็นสำคัญของศูนย์นมัสการโบราณสถานกระจายอยู่ทั่วพื้นที่ยังเป็นที่รู้จัก และรู้จักกับท้องถิ่นชาวชวาในเวลาต่อมา รูปปั้นและซากปรักหักพังกลายเป็นธีมและแรงบันดาลใจสำหรับโลโรโจกรังนิทานพื้นบ้าน . หลังจากที่กองมะตะรัมสุลต่านใน 1175 , วัดซากปรักหักพังและ opak แม่น้ำใช้ของเขตแดนระหว่าง Surakarta สุลต่านและยอกยาการ์ตา ( เดี่ยว ) , ซึ่งถูกใช้เป็นเขตแดนในปัจจุบันระหว่างจาการ์ตาและจังหวัดชวา .