The changing relationship between r

The changing relationship between rainfall and children's physical activity in spring and summer: a longitudinal study.
Harrison F1, van Sluijs EM2, Corder K3, Ekelund U4,5, Jones A6.
Author information
Abstract
BACKGROUND:
Weather conditions, along with day length, are proposed as the main drivers of the seasonal patterns in children's physical activity (PA), but little is known about how they affect children at different ages. This study examines the relationship between rainfall and PA in a longitudinal cohort of initially 9-10 year-old children in Norfolk, UK.
METHODS:
Participants were 283 children from the SPEEDY study who wore accelerometers ≤7 days on three occasions in the summer of 2007, 2008 and 2011 at ages 9-10, 10-11, and 13-14y. Daily weather data were obtained for two local weather stations. Relationships between rainfall and PA (moderate-to-vigorous-PA (MVPA; ≥2000) vigorous PA (VPA; ≥4000), counts per minute (cpm)) and sedentary time were assessed in multiple-membership multilevel models. PA was assessed over the whole day, and over parts of the school day; commute time (8 am-9 am and 3 pm-4 pm), lunchtime (12noon-2 pm), and after school (4 pm-9 pm).
RESULTS:
At ages 9-10 and 10-11y, PA declined with increasing rainfall, with an average of 14.0 (SE 2.9) and 11.4 (3.0) minutes less MVPA on the wettest days (≥1.7 mm rain) compared to dry days respectively. There was no significant trend in MVPA across rainfall categories at age 13-14 years. Between ages 9-10 and 13-14, MVPA decline was largest on dry days (-15.2 (2.7) minutes). These patterns were also apparent during school lunchtime and after school, however they were not seen during school commute times. Similar patterns were seen for other PA intensities.
CONCLUSIONS:
Increased rainfall is associated with significant decreases in PA among primary school children, but not secondary school children. PA declines most steeply between the ages of 9-10 and 13-14 on dry days. Interventions to increase activity on wet days may be most relevant at primary schools. Our results also highlight the importance of habitualising behavior to make children more resilient both to bad weather, and potentially age-related decline in activity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณน้ำฝนกิจกรรมทางกายในฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนและเด็ก : การศึกษาระยะยาว .
แฮร์ริสัน F1 , รถตู้ sluijs em2 คอร์เดอร์ , K3 ekelund u4,5 , โจนส์ , A6 .

เขียนข้อมูลพื้นหลังนามธรรม
:
สภาพอากาศ พร้อมกับความยาวของวัน จะเสนอเป็นไดรเวอร์หลักของรูปแบบตามฤดูกาลใน กิจกรรมทางกายของเด็ก ( PA )แต่เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาส่งผลกระทบต่อเด็กที่อายุที่แตกต่างกัน การศึกษานี้เป็นการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณน้ำฝนและป่าในการติดตามระยะยาวเริ่ม 9-10 ปีเด็กในนอร์ฟอล์ก , อังกฤษ :
.
วิธีจำนวน 283 คน จากรวดเร็วการศึกษาที่สวม accelerometers ≤ 7 วันสามครั้งในฤดูร้อนของปี 2007 , 2008 และ 2011 ในวัย 9-10 , 10-11 , และ 13-14y .ข้อมูลสภาพอากาศประจำวันได้สองสถานีตรวจอากาศท้องถิ่น ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณน้ำฝนและ PA ( ไฟแรงปานกลาง ( PA mvpa ; ≥ 2000 ) แข็งแรง PA ( วีพีเอ ; ≥ 4000 ) , ครั้งต่อนาที ( CPM ) ) และกลุ่มทดลองในเวลาหลายสมาชิกแบบหลายระดับ ป่าที่ได้รับมาทั้งวัน และส่วนของโรงเรียนวัน เวลาเดินทาง ( 8 am-9 น. และบ่าย 3 pm-4 )