Rhythm and blues, often abbreviated

Rhythm and blues, often abbreviated as R&B or RnB, is a genre of popular African-American music that originated in the 1940s.[1] The term was originally used by record companies to describe recordings marketed predominantly to urban African Americans, at a time when "urbane, rocking, jazz based music with a heavy, insistent beat" was becoming more popular.[2] In the commercial rhythm and blues music typical of the 1950s through the 1970s, the bands usually consisted of piano, one or two guitars, bass, drums, saxophone, and sometimes background vocalists. R&B lyrical themes often encapsulate the African-American experience of pain and the quest for freedom and joy.[3] Lyrics focus heavily on the themes of triumphs and failures in terms of relationships, freedom, economics, aspirations, and sex.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จังหวะและบลูส์ยากมักจะเป็น R & B หรือ RnB เป็นประเภทของเพลงแอฟริกันอเมริกันที่เป็นที่นิยมที่เกิดขึ้นในปี 1940. [1] คำที่ใช้ครั้งแรกโดย บริษัท แผ่นเสียงที่จะอธิบายการบันทึกวางตลาดส่วนใหญ่จะเมืองชาวอเมริกันแอฟริกันในเวลา เมื่อ "อ่อนโยนโยกแจ๊สเพลงตามที่มีหนักยืนหยัดตี" ได้กลายเป็นที่นิยมมากขึ้น. [2] ในเชิงพาณิชย์และจังหวะเพลงบลูส์ตามแบบฉบับของปี 1950 ผ่านปี 1970 วงดนตรีมักจะประกอบด้วยเปียโนหนึ่งหรือสองกีตาร์ , เบส, กลอง, แซกโซโฟนและบางครั้งนักร้องพื้นหลัง R & B รูปแบบโคลงสั้น ๆ มักจะสรุปประสบการณ์แอฟริกันอเมริกันของความเจ็บปวดและการแสวงหาเสรีภาพและความสุข. [3] เนื้อเพลงเน้นหนักในรูปแบบของชัยชนะและความล้มเหลวในแง่ของความสัมพันธ์เสรีภาพเศรษฐศาสตร์แรงบันดาลใจและเพศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จังหวะและบลูส์มักจะเรียกโดยย่อว่า R & บี หรือ ที่เป็นรูปแบบของเพลงยอดนิยมชาวอเมริกันที่เกิดในอังกฤษ [ 1 ] คำที่ถูกใช้โดย บริษัท บันทึกเพื่ออธิบายการบันทึกส่วนใหญ่ในเมืองเด็ดขาด แอฟริกัน อเมริกัน ในเวลาเมื่อ " ในเมือง , โยก , เพลงแจ๊สตามด้วยหนา ยืนหยัดเอาชนะ " ได้กลายเป็นที่นิยมมากขึ้น[ 2 ] ในทำนองเชิงพาณิชย์และเพลงบลูส์ทั่วไปของปี 1950 ถึง 1970 วงมักจะมีหนึ่งหรือสองเปียโน , กีต้าร์ , เบส , กลอง , แซกโซโฟน และบางครั้งนักร้องพื้นหลัง r & b เนื้อเพลง ธีมมักจะ encapsulate ชาวอเมริกันมีประสบการณ์ความเจ็บปวดและการแสวงหาเสรีภาพและความสุข[ 3 ] เนื้อเพลงมุ่งเน้นหนักในรูปแบบของชัยชนะและความล้มเหลวในแง่ของความสัมพันธ์ , เสรีภาพ , เศรษฐศาสตร์ , แรงบันดาลใจ , และเพศ