Researchers often differentiate bet

Researchers often differentiate between mundane realism and experimental realism in the context of simulation (Aronson & Carlsmith, 1968). Mundane realism refers to the superficial, usually physical, characteristics of the simula- tion, which probably have little positive effect on external validity. For example, converting a research laboratory into a mock singles bar probably would not do much to promote “natural” behavior of participants. In fact, most participants would probably view the situation as phony and respond with artificial behav- iors. Experimental realism, on the other hand, concerns the psychological aspects of the simulation; that is, the extent to which the participants become immersed in the simulation and behave normally, unmindful of the fact that they are involved in an experiment. Obviously, a successful simulation is far more dependent on experimental realism than on mundane realism, and often the more mundane aspects of a simulation can be minimized or eliminated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักวิจัยมักจะแยกแยะระหว่างโลกจริงและทดลองจริงในบริบทของสถานการณ์จำลอง (Aronson และ Carlsmith, 1968) ความสมจริงทางโลกหมายถึงเผิน ๆ ปกติทาง กายภาพ ลักษณะของการภาษา simula-ทางการค้า ซึ่งอาจจะมีผลบวกเล็กตั้งแต่ภายนอก ตัวอย่างเช่น แปลงในงานวิจัยเป็นบาร์เดี่ยวจำลองอาจจะไม่ทำมากเพื่อส่งเสริมธรรมชาติ"ลักษณะการทำงานของผู้เข้าร่วม ในความเป็นจริง ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่จะคงดูสถานการณ์ตาม phony และตอบสนอง ด้วยเทียมจรรยาบรรณ-iors ทดลองความสมจริง คง เกี่ยวกับแง่มุมทางจิตวิทยาของการจำลอง ที่ เป็น ขอบเขตที่ผู้เข้าร่วมกลายเป็นแช่อยู่ในการจำลอง และทำงานได้ตามปกติ unmindful ความจริงที่ว่า พวกเขามีส่วนร่วมในการทดลอง เห็นได้ชัด การจำลองประสบความสำเร็จมากขึ้นอยู่กับทดลองสมจริงกว่าในโลกจริง และมักจะด้านความหมายของการจำลองสามารถลด หรือกำจัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิจัยมักจะแยกความแตกต่างระหว่างความสมจริงทางโลกและความสมจริงทดลองในบริบทของการจำลอง (Aronson & Carlsmith, 1968) ความสมจริงทางโลกหมายถึงตื้นมักกายภาพลักษณะของการจำลองซึ่งอาจมีผลกระทบในเชิงบวกเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับความถูกต้องภายนอก ยกตัวอย่างเช่นการแปลงห้องปฏิบัติการวิจัยเข้าไปในบาร์ซิงเกิ้ลจำลองอาจจะไม่ได้ทำมากเพื่อส่งเสริมพฤติกรรม "ธรรมชาติ" ของผู้เข้าร่วม ในความเป็นจริงผู้เข้าร่วมมากที่สุดอาจจะดูสถานการณ์เป็นของปลอมและตอบสนองกับพฤติกรรม iors เทียม สมจริงทดลองบนมืออื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับด้านจิตใจของการจำลอง; ว่ามีขอบเขตที่ผู้เข้าร่วมจะดื่มด่ำในการจำลองและทำงานได้ตามปกติ, ไม่เอาใจใส่ความจริงที่ว่าพวกเขามีส่วนร่วมในการทดลอง เห็นได้ชัดว่าการจำลองที่ประสบความสำเร็จอยู่ไกลมากขึ้นอยู่กับความสมจริงทดลองมากกว่าความสมจริงทางโลกและมักจะในแง่มุมโลกมากขึ้นของการจำลองสามารถลดหรือกำจัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักวิจัยมักจะแยกแยะระหว่างสัจนิยมสัจนิยมแบบทางโลกและในบริบทของการจำลอง ( สัน & carlsmith , 1968 ) สัจนิยมทางโลกหมายถึงความผิวเผิน มักจะคุณลักษณะทางกายภาพของการเริ่มต้น , ซึ่งอาจมีผลบวกเล็กน้อยในความเที่ยงตรงภายนอก ตัวอย่าง แปลงเป็นห้องปฏิบัติการวิจัยในบาร์เยาะเย้ยคนโสดอาจจะไม่มากเพื่อส่งเสริม " พฤติกรรมธรรมชาติของผู้เข้าร่วม ในความเป็นจริง คนส่วนใหญ่คงดูสถานการณ์เป็นตัวปลอม และตอบสนองกับเทียม behav - iors . สัจนิยมแนวทดลอง บนมืออื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับจิตลักษณะของการจำลอง ; นั่นคือขอบเขตที่ผู้เข้าร่วมเป็นแช่ในการจำลองและทำตัวปกติ ป้ำๆ เป๋อๆ ของข้อเท็จจริงที่พวกเขามีส่วนร่วมในการทดลอง เห็นได้ชัดว่า จำลองที่ประสบความสำเร็จอยู่ไกลมากขึ้นอยู่กับความสมจริงทดลองกว่าสัจนิยมทางโลกและมักจะแง่มุมทางโลกมากขึ้นของการจำลองสามารถลดหรือกำจัด