Mo Yu read that letter and glanced

Mo Yu read that letter and glanced at the people in the palace. The entire place was silent and she sighed, “Tonight is over.”

Discussion started in the palace and it was kind of annoying. People were shocked because they didn’t knew what was in the letter and why Lady Mo Yu announced the end of Ivy Festival. Xiao Song Gong asked gloomily, “Can we know the context of this letter?”

Mo Yu raised her eyebrow slightly. She obviously supported the proposal from the southern ambassadors, but hearing the words from the elder from Mountain Li made her a little angry. She thought, she wanted to help save some face for them by asking to end the Ivy Festival early. But since they don’t know what’s good for them, it’s all up to them.

She handed the letter to Prince Chen Liu and didn’t bother afterwards.

Prince Chen Liu read the letter to himself and his expression turned a little funny.

Then he started reading the letter in front of the public because it was asked in the letter.

The context of this letter was simple. It only consisted of a few lines, but its meaning was clear.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โมอูอ่านตัวอักษรนั้น และ glanced ที่คนในวัง สถานทั้งน้ำดี และเธอถอนหายใจ "คืนนี้เป็นมากกว่า"อภิปรายที่เริ่มต้นในพระราชวังและมันเป็นของน่ารำคาญ คนตกใจ เพราะพวกเขาไม่รู้อะไรในตัวอักษรและทำไมผู้หญิง Mo ยูประกาศจุดสิ้นสุดของเทศกาลไอวี่ ถามเสี่ยวกงเพลง gloomily "เราสามารถรู้บริบทของอักษรนี้"Mo ยูยกคิ้วของเธอเล็กน้อย เธอได้สนับสนุนข้อเสนอจากทูตภาคใต้เห็นได้ชัด แต่ได้ยินคำพูดจากพี่จากภูเขาหลี่ทำให้เธอโกรธเล็กน้อย เธอคิดว่า เธอต้องการช่วยเหลือบางใบหน้าสำหรับพวกเขา โดยขอการสิ้นสุดเทศกาลไอวี่ต้น แต่เนื่องจากพวกเขาไม่รู้คืออะไรที่ดีสำหรับพวกเขา ทั้งหมดขึ้นกับพวกเขาเธอส่งจดหมายไปยังเจ้าเฉินหลิว และไม่เดือดร้อนภายหลังเจ้าเฉินหลิวอ่านจดหมายเพื่อตัวเองและการแสดงของเขาเปิดตลกเล็กน้อยจากนั้น เขาเริ่มอ่านตัวอักษรหน้าของประชาชนเนื่องจากมันถูกถามในจดหมายบริบทของอักษรนี้ได้ง่าย มันประกอบด้วยสองสามบรรทัดเท่านั้น แต่ความหมายก็ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โม Yu อ่านจดหมายที่และเหลือบมองไปที่คนที่อยู่ในพระราชวัง สถานที่ที่ทั้งเงียบและเธอถอนหายใจ "คืนนี้มีมากกว่า." การสนทนาเริ่มต้นในพระราชวังและมันก็เป็นชนิดที่น่ารำคาญ คนตกใจเพราะพวกเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่อยู่ในตัวอักษรและทำไมเลดี้โมยูประกาศการสิ้นสุดของไอวี่เทศกาล เสี่ยวซ่งถามอย่างเศร้าโศก "ที่เราสามารถรู้บริบทของจดหมายฉบับนี้หรือไม่" Mo Yu ยกคิ้วของเธอเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเธอได้รับการสนับสนุนข้อเสนอจากทูตภาคใต้ แต่ได้ยินคำพูดจากผู้สูงอายุจาก Mountain หลี่ทำให้เธอโกรธเล็กน้อย เธอคิดว่าเธออยากจะช่วยประหยัดใบหน้าบางอย่างสำหรับพวกเขาโดยขอให้จบเทศกาลไม้เลื้อยต้น แต่เนื่องจากพวกเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ดีสำหรับพวกเขามันทั้งหมดขึ้นอยู่กับพวกเขา. เธอส่งจดหมายถึงเจ้าชายเฉินหลิวและไม่ได้รำคาญหลังจากนั้น. เจ้าชายเฉินหลิวอ่านจดหมายให้กับตัวเองและการแสดงออกของเขาหันเล็ก ๆ น้อย ๆ ตลก. แล้ว เขาเริ่มอ่านจดหมายในด้านหน้าของประชาชนเพราะมันถูกถามในจดหมาย. บริบทของจดหมายฉบับนี้เป็นเรื่องง่าย มันประกอบไปด้วยไม่กี่บรรทัด แต่ความหมายของมันก็เห็นได้ชัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โม ยูอ่านจดหมายนั้น และเห็นคนในวัง ทั้งร้านก็เงียบ เธอถอนหายใจ " คืนนี้จบลงแล้ว”การสนทนาเริ่มขึ้นในพระราชวัง และมันค่อนข้างน่ารำคาญ ทุกคนต่างตกใจเพราะพวกเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่อยู่ในจดหมาย และทำไมผู้หญิงโมยูประกาศจุดสิ้นสุดของเทศกาลไอวี่ เสี่ยวซงกงถามน้ำเสียงเศร้า " เราสามารถรู้บริบทของจดหมายฉบับนี้ "โม ยู ยกคิ้วของเธอเล็กน้อย เธอเห็นได้ชัดการสนับสนุนข้อเสนอจากตัวแทนภาคใต้ แต่ได้ยินคำพูดจากผู้ใหญ่จากภูเขาลี่ทำให้เธอโกรธนิดหน่อย เธอคิดว่า เธอต้องการจะช่วยรักษาหน้าให้ถามเพื่อเทศกาล ไอวี่ เลิกเร็ว แต่พวกเขาไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับพวกเขา มันขึ้นอยู่กับพวกเขาเธอยื่นจดหมายให้องค์ชายเฉินหลิว และไม่กังวลภายหลังองค์ชายเฉินหลิว อ่านจดหมายถึงตัวเองและการแสดงออกของเขาเปลี่ยนเป็นตลกนิดหน่อยแล้วเขาก็เริ่มอ่านจดหมายในด้านหน้าของประชาชน เพราะถูกถามในจดหมายเนื้อหาของจดหมายฉบับนี้ได้ง่าย มันมีไม่กี่บรรทัด แต่ความหมายของมันได้ชัดเจน