28The Singing BoneJacob and Wilhelm

28

The Singing Bone

Jacob and Wilhelm Grimm

Once upon a time in a certain country there was great concern about a wild boar that was destroying the peasants' fields, killing the cattle, and ripping people apart with its tusks. The king promised a large reward to anyone who could free the land from this plague, but the beast was so large and strong that no one dared to go near the woods where it lived. Finally the king proclaimed that whoever could capture or kill the wild boar should have his only daughter in marriage.

Now in this country there lived two brothers, sons of a poor man. They declared that they dared to attempt the task. The older one, who was crafty and shrewd, did so out of pride. The younger one, who was innocent and simple, did so because of his kind heart.

The king said, "In order to be more sure of finding the beast, you should enter the woods from opposite sides."

Thus the older one entered the woods from the west, and the younger one from the east.

After the younger one had walked a little while, a little dwarf stepped up to him. He held a black spear in his hand and said, "I am giving you this spear because your heart is innocent and good. With it you can confidently attack the wild boar. It will do you no harm."

He thanked the dwarf, put the spear on his shoulder, and walked on fearlessly.

Before long he saw the beast. It attacked him, but he held the spear toward it, and in its blind fury it ran into the spear with such force that its heart was slashed in two.

Then he put the monster on his back and turned towards home, intending to take it to the king.

Emerging from the other side of the woods, he came to a house where people were making merry drinking wine and dancing. His older brother was there too. Thinking that the boar would not run away from him any time soon, he had decided to drink himself some real courage. When he saw his younger brother coming out of the woods with his booty, his envious and evil heart gave him no peace.

He called out to him, "Come in, dear brother. Rest and refresh yourself with a beaker of wine."

The younger brother, suspecting no evil, went in and told him about the good dwarf who had given him the spear with which he had killed the boar.

The older brother kept him there until evening, and then they set forth together. After dark they came to a bridge over a brook, and the older brother let the younger one go first. When the younger brother reached the middle above the water, the older one gave him such a blow from behind that he fell down dead.

He buried him beneath the bridge, took the boar, and delivered it to the king, pretending that he had killed it. With this he received the king's daughter in marriage.

When his younger brother did not return he said, "The boar must have ripped him apart," and every one believed it.

But as nothing remains hidden from God, this black deed was also to come to light.

After many long years a shepherd was driving his herd across the bridge and saw a little snow-white bone lying in the sand below. Thinking that it would make a good mouthpiece, he climbed down, picked it up, and then carved out of it a mouthpiece for his horn. When he blew into it for the first time, to his great astonishment the bone began to sing by itself:

Oh, my dear shepherd,
You are blowing on my little bone.
My brother killed me,
And buried me beneath the bridge,
To get the wild boor
For the daughter of the king.

"What a wonderful horn," said the shepherd. "It sings by itself. I must take it to the king."

When he brought it before the king, the horn again began to sing its little song. The king understood it well, and had the earth beneath the bridge dug up. Then the whole skeleton of the murdered man came to light.

The wicked brother could not deny the deed. He was sewn into a sack and drowned alive. The murdered man's bones were laid to rest in a beautiful grave in the churchyard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

28กระดูกร้องค็อบและวิลเฮล์ม Grimmกาลครั้งหนึ่งในบางประเทศ มีความกังวลมากเกี่ยวกับหมูป่าที่ถูกทำลายของชาวนาเขต ฆ่าวัว และคัดลอกคนแยกกับงาของ พระสัญญาว่า รางวัลใหญ่ให้ใครก็ได้ฟรีแลนด์จากภัยพิบัตินี้ แต่สัตว์มีขนาดใหญ่ และแข็งแรงที่ไม่มีใครกล้าไปใกล้ป่าที่มันอาศัยอยู่ดังนั้น ในที่สุด กษัตริย์ประกาศว่า สามารถจับ หรือฆ่าหมูป่าควรมีลูกสาวของเขาเท่านั้นในงานแต่งงานตอนนี้ ในประเทศนี้ มีอยู่สองพี่น้อง บุตรของชายยากจน พวกเขาประกาศว่า พวกเขากล้าพยายามงาน เก่าคน มีไหวพริบ และ crafty ไม่ได้ดังนั้นจากความภาคภูมิใจ อายุคน บริสุทธิ์ และเรียบง่าย ไม่ได้ เพราะหัวใจของเขาเองกษัตริย์กล่าวว่า "เพื่อให้แน่ใจมากขึ้นค้นหาสัตว์ร้าย คุณควรใส่ป่าจากด้านตรงข้าม"ดังนั้น หนึ่งเก่าใส่ป่าตะวันตก และอนุชาจากตะวันออกหลังจากอนุชาได้เดิน แคระเล็กน้อย เล็กน้อยในขณะที่ก้าวขึ้นเขา เขาถือหอกสีดำในมือของเขา และกล่าว ว่า "ฉันกำลังนำคุณหอกนี้เพราะใจดี และบริสุทธิ์ กับ คุณความสามารถโจมตีหมูป่า จะทำอะไรคุณทำร้ายไม่"เขาขอบคุณแคระ ใส่หอกบนไหล่ของเขา และเดินบน fearlesslyเมื่อก่อนนานมา เขาเห็นสัตว์ร้าย มันโจมตีเขา แต่เขาถือหอกไปนั้น และในความโกรธของคนตาบอด มันวิ่งมาหอกด้วยแรงดังกล่าวที่ถูกเฉือนหัวใจของสองแล้วเขาใส่มอนสเตอร์บนหลังของเขา และเปิดสู่บ้าน ตั้งใจไปพระมหากษัตริย์เกิดขึ้นจากด้านอื่น ๆ ของป่า เขามาถึงบ้านที่มีการทำคนดื่มไวน์สุขสันต์และเต้นรำ พี่ชายของเขานั้นมีมากเกินไป คิดว่า หมูจะไม่ทำงานให้กับพระองค์ตลอดเวลาเร็ว ๆ นี้ เขาได้ตัดสินใจดื่มเองบางกล้าจริง เมื่อเขาเห็นน้องเขาออกมาจากป่ากับเขา booty หัวใจอิจฉา และความชั่วร้ายให้เขาสงบไม่เขาเรียกว่าออกกับเขา "มาใน พี่ชายที่รัก พักผ่อน และฟื้นฟูตัวเองกับบีกเกอร์ของไวน์"พี่ชายอายุ suspecting ไม่ร้าย ไปใน และบอกเกี่ยวกับแคระดีที่มีให้เขาที่เขาฆ่าหมูหอกพี่เก็บไว้จนถึงตอนเย็นเขามี แล้ว พวกเขาตั้งกันมา เวลา พวกเขามาถึงสะพานผ่านธารน้ำ และพี่ชายที่ให้อนุชาไปแรก เมื่อน้องชายที่ถึงกลางเหนือน้ำ หนึ่งเก่าให้เขาเลยเช่นพอที่เขาล้มตายลงเขาฝังเขาใต้สะพาน เอาหมู และส่งไปคิง อ้างว่า เขาได้ฆ่ามัน นี้ เขารับลูกสาวของพระมหากษัตริย์ในการแต่งงานเมื่อน้องชายของเขาไม่ได้กลับเขากล่าวว่า "หมูต้องมีการคัดลอกเขาแร" และทุกคนเชื่อว่าแต่เป็นอะไรยังคงถูกซ่อนจากพระ หนังสือนี้สีดำยังมาแสงหลังจากหลายปี คนเลี้ยงแกะถูกฝูงเขาขับข้ามสะพาน และเห็นกระดูก snow-white น้อยที่นอนอยู่บนหาดทรายด้านล่าง คิดว่า มันจะทำให้ปากเป่าดี เขาปีนลง เบิกค่า แล้ว แกะสลักออกมาจากมันมีปากเป่าสำหรับฮอร์นของเขา เมื่อเขาได้พัดมาเป็นครั้งแรก การ astonishment ของเขาดี กระดูกเริ่มร้องเพลง ด้วยตัวเอง:โอ้ ฉันรักเชปเฮิร์ด คุณจะพัดในกระดูกของฉันเล็กน้อยฆ่าพี่ชายของฉันและฝังฉันใต้สะพานรับ boor ป่าสำหรับลูกสาวของกษัตริย์"สิ่งมหัศจรรย์แตร กล่าวว่า คนเลี้ยงแกะ "มันร้อง ด้วยตัวเอง ฉันต้องใช้มันที่"เมื่อนำมันมาราชา เขาอีกเริ่มร้องเพลงของน้อย พระมหากษัตริย์เข้าใจมันดี และมีโลกใต้สะพานขุดขึ้น แล้ว โครงกระดูกทั้งหมดของมนุษย์ murdered มาแสงพี่คนชั่วอาจปฏิเสธหนังสือ เขาถูกเย็บเข้าเป็นกระสอบ และจมชีวิต กระดูกของมนุษย์ murdered ถูกวางในศพที่สวยงามในการ churchyard

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

28 กระดูกร้องเพลงจาค็อบกริมม์และวิลเฮล์กาลครั้งในบางประเทศมีความห่วงใยที่ดีเกี่ยวกับหมูป่าที่ถูกทำลายฟิลด์ชาวนา 'ฆ่าวัวและริปคนออกจากกันด้วยงาของมัน กษัตริย์สัญญารางวัลใหญ่ให้กับทุกคนที่สามารถปลดปล่อยที่ดินจากภัยพิบัตินี้ แต่สัตว์ใหญ่มากและแข็งแรงที่ไม่มีใครกล้าที่จะเข้าใกล้ป่าที่มันอาศัยอยู่ ในที่สุดพระราชาประกาศว่าใครก็ตามที่สามารถจับหรือฆ่าหมูป่าควรจะมีลูกสาวคนเดียวของเขาในการแต่งงาน. ตอนนี้ในประเทศนี้อาศัยอยู่ที่นั่นพี่ชายสองคนเป็นลูกหลานของคนยากจน พวกเขาบอกว่าพวกเขากล้าที่จะพยายามที่งาน หนึ่งที่มีอายุมากกว่าซึ่งเป็นฝีมือและฉลาดทำเช่นนั้นออกมาจากความภาคภูมิใจ น้องคนหนึ่งที่เป็นผู้บริสุทธิ์และเรียบง่ายทำเช่นนี้เพราะของหัวใจชนิดของ. กษัตริย์กล่าวว่า "เพื่อที่จะให้แน่ใจมากขึ้นในการหาสัตว์ที่คุณควรป้อนป่าจากด้านตรงข้าม." ดังนั้นพี่หนึ่งเข้ามา ป่าจากทิศตะวันตกและน้องหนึ่งจากทางทิศตะวันออก. หลังจากที่น้องหนึ่งได้เดินในขณะที่เล็ก ๆ น้อย ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ แคระก้าวขึ้นอยู่กับเขา เขาถือหอกสีดำในมือของเขาและกล่าวว่า "ผมให้คุณหอกนี้เพราะหัวใจของคุณเป็นผู้บริสุทธิ์และดี. ด้วยคุณมั่นใจสามารถโจมตีหมูป่า. มันจะทำคุณไม่มีอันตรายใด ๆ ." เขาขอบคุณแคระใส่ หอกบนไหล่ของเขาและเดินบนไม่เกรงกลัว. หลังจากนั้นไม่นานเขาเห็นสัตว์ร้าย มันทำร้ายเขา แต่เขาถือหอกที่มีต่อมันและโกรธคนตาบอดมันวิ่งเข้าไปในหอกอย่างแรงที่หัวใจของมันถูกเฉือนในสอง. แล้วเขาก็ใส่มอนสเตอร์บนหลังของเขาและหันไปทางบ้านตั้งใจที่จะใช้มัน กษัตริย์. โผล่ออกมาจากด้านอื่น ๆ ของป่าเขามาถึงบ้านที่ผู้คนกำลังดื่มไวน์สุขและการเต้นรำ พี่ชายของเขาก็มีมากเกินไป คิดว่าหมูป่าจะไม่หนีไปจากเขาเวลาเร็ว ๆ นี้เขาได้ตัดสินใจที่จะดื่มเครื่องดื่มตัวเองบางความกล้าหาญที่แท้จริง เมื่อเขาเห็นน้องชายของเขาออกมาจากป่ากับโจรของเขาหัวใจอิจฉาและความชั่วร้ายของเขาให้เขาไม่มีความสงบสุข. เขาเรียกว่าออกมากับเขาว่า "มาพี่ชายที่รัก. พักผ่อนและฟื้นฟูตัวเองด้วยแก้วไวน์." น้องชายคนสงสัยความชั่วร้ายไม่ไปและบอกเขาเกี่ยวกับดาวแคระที่ดีที่ให้เขาหอกซึ่งเขาได้ฆ่าหมูป่า. พี่ชายทำให้เขาอยู่ที่นั่นจนกระทั่งเย็นและแล้วพวกเขาก็กำหนดไว้ร่วมกัน หลังจากที่มืดพวกเขามาถึงสะพานข้ามลำธารและพี่ชายให้น้องหนึ่งไปก่อน เมื่อน้องชายถึงกลางเหนือน้ำ, พี่หนึ่งให้เขาเช่นระเบิดจากข้างหลังว่าเขาล้มลงตาย. เขาฝังพระศพไว้ใต้สะพานเอาหมูป่าและมอบให้กษัตริย์ทำท่าว่าเขาได้ฆ่า มัน ด้วยเหตุนี้เขาได้รับธิดาของกษัตริย์ในการแต่งงาน. เมื่อน้องชายของเขาไม่ได้กลับมาเขากล่าวว่า "หมูป่าจะต้องมีการฉีกเขาแตกต่าง" และทุกคนเชื่อว่ามัน. แต่เป็นอะไรที่ยังคงซ่อนจากพระเจ้ากระทำนี้สีดำก็ยัง มาแสง. หลังจากนานหลายปีเป็นคนขับรถคนเลี้ยงแกะฝูงของเขาข้ามสะพานและเห็นกระดูกหิมะสีขาวเล็ก ๆ น้อย ๆ นอนอยู่ในทรายด้านล่าง คิดว่ามันจะทำให้ปากที่ดีเขาปีนขึ้นลงหยิบมันขึ้นมาและจากนั้นแกะสลักออกมาจากมันกระบอกเสียงฮอร์นของเขา เมื่อเขาพัดเข้ามันเป็นครั้งแรกที่จะประหลาดใจที่ดีของเขากระดูกเริ่มร้องเพลงด้วยตัวเอง: โอ้คนเลี้ยงแกะที่รักของฉัน. คุณจะเป่ากระดูกเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉันพี่ชายของฉันฆ่าฉันและฉันฝังอยู่ใต้สะพานที่จะได้รับ คนบ้านนอกป่าสำหรับลูกสาวของกษัตริย์. "สิ่งที่ฮอร์นที่ยอดเยี่ยม" คนเลี้ยงแกะกล่าวว่า "มันร้องเพลงด้วยตัวเอง. ผมต้องเอามันไปที่พระมหากษัตริย์." เมื่อเขานำมันก่อนที่กษัตริย์ฮอร์นอีกครั้งเริ่มร้องเพลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ของมัน กษัตริย์เข้าใจมันได้ดีและมีแผ่นดินเบื้องล่างสะพานขุดขึ้นมา จากนั้นทั้งโครงกระดูกของมนุษย์ฆ่าตายมาแสง. พี่ชายของคนชั่วร้ายไม่สามารถปฏิเสธการกระทำ เขาได้รับการเย็บเป็นถุงและจมน้ำยังมีชีวิตอยู่ กระดูกมนุษย์ถูกฆ่าตายไปนอนพักในหลุมฝังศพในสุสานที่สวยงาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

28 กระดูกร้องเพลง

Jacob และ Wilhelm กริม

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในบางประเทศมีความกังวลมากเกี่ยวกับหมูป่าที่ถูกทำลายของชาวนาไร่ , ฆ่าวัว , และริปคนแยกกับงา พระราชาสัญญากับรางวัลใหญ่ ใครได้ฟรีที่ดินจากโรคระบาดนี้ได้แต่มันมีขนาดใหญ่มากและแข็งแรง ที่ไม่มีใครกล้าไปอยู่ใกล้ป่าที่อาศัยอยู่ ในที่สุดกษัตริย์ประกาศว่า ใครก็ตามที่สามารถจับหรือฆ่าหมูป่าน่าจะลูกสาวคนเดียวของเขาในการแต่งงาน . . . .

ตอนนี้ในประเทศนี้ มี อยู่ สองพี่น้อง บุตรชายของคนจน พวกเขาประกาศว่าพวกเขากล้าที่จะพยายามที่งาน พี่สาวคนนึง ใครมีฝีมือและแยบคาย แล้วจึงออกจากไพรด์เด็กที่บริสุทธิ์และเรียบง่าย , ทำเพราะจิตใจของเขา . . . . . .

และกษัตริย์ตรัสว่า " เพื่อที่จะได้มั่นใจในการหาสัตว์ คุณควรระบุป่าจากฝั่งตรงข้าม . . . "

ดังนั้นหนึ่งเก่าเข้าไปในป่าทางทิศตะวันตก และน้องหนึ่ง ตะวันออก

หลังจากน้องหนึ่ง เดินอีกหน่อยแคระน้อยก้าวขึ้นเพื่อเขาเขาถือหอกสีดำในมือของเขาและกล่าวว่า " ผมให้คุณหอก เพราะหัวใจบริสุทธิ์และดี กับมันคุณสามารถโจมตีหมูป่า มันจะทำให้คุณไม่มีอันตรายใด ๆ "

เขาขอบคุณแคระใส่หอกบนไหล่ของเขาและเดินกล้า

อีกไม่นานเขาเห็นสัตว์ประหลาด มันทำร้ายเขา แต่เขาถือหอกไปทางมันและที่ตาบอด ความโกรธมันวิ่งเข้าไปในหอกด้วยแรงมหาศาลที่หัวใจของมันถูกฟัน 2 .

เขาใส่มอนสเตอร์บนหลังของเขาและหันไปมองบ้าน ตั้งใจจะเอาไปให้กษัตริย์

ที่เกิดขึ้นใหม่จากอีกฝั่งของป่า เขามาถึงบ้านหลังที่ผู้คนทำ การดื่มไวน์ที่รื่นเริงและเต้นรำ พี่ชายของเขาก็อยู่ด้วยคิดว่าหมูจะไม่วิ่งหนีเขาตลอดเวลาเร็ว ๆ นี้ เขาจึงตัดสินใจที่จะดื่มเอง ความกล้าที่แท้จริง เมื่อเขาเห็นน้องชายของเขาออกมาจากป่า กับเรื่องของเขา อิจฉาและความชั่วร้ายหัวใจให้เขาไม่สงบสุข

เขาเรียกเขา " เข้ามา พี่ชายที่รัก พักผ่อนและฟื้นฟูตัวเองด้วยแก้วไวน์ "

น้องชาย สงสัยไม่มีความชั่วร้ายไปและบอกเขาเกี่ยวกับคนแคระดีที่ได้มอบหอกที่เขาฆ่าหมูป่า

พี่ชายไว้ที่นั่นจนเย็น แล้วจึงออกเดินทางไปด้วยกัน หลังจากความมืดก็มาถึงสะพานข้ามลำห้วย และพี่ชายให้น้องชายก่อน เมื่อน้องชายถึงกลางเหนือน้ำพี่หนึ่งทำให้เขาระเบิดจากด้านหลังที่เขาล้มลงตาย

เขาฝังศพไว้ใต้สะพานเอาหมูป่า และมอบให้กับกษัตริย์ แกล้งทำเป็นว่าเขาได้ฆ่ามัน นี้เขาได้รับลูกสาวของกษัตริย์ในการแต่งงาน .

เมื่อน้องชายของเขาไม่ได้กลับมาเขาพูดว่า " หมูป่าต้องฉีกเขาเป็นชิ้นๆ และทุกคนก็เชื่อ

แต่มันยังคงซ่อนจากพระเจ้าการกระทำสีดำนี้ก็จะมาถึงไฟ

หลังจากปีที่ยาวนานมาก คนเลี้ยงแกะได้ขับรถข้ามสะพานแล้วเห็นฝูงของเขาเล็กน้อยขาวจั๊วะกระดูกนอนอยู่ในทรายด้านล่าง คิดที่ทำปากเก่ง เขาปีนลงไปเก็บมันขึ้นมาแล้วแกะออกมาเป็นกระบอกเสียงให้เขาของเขา เมื่อเขาทำพลาดเป็นครั้งแรกเพื่อความประหลาดใจที่ดีของเขากระดูกเริ่มร้องเพลงด้วยตัวเอง :

อ้อ ผู้เลี้ยงที่รัก
คุณเป่าต่อกระดูกเล็กๆ ของผม

พี่จะฆ่าฉันและฝังฉันใต้สะพาน
รับ
คนชั้นต่ำป่าสำหรับลูกสาวของกษัตริย์

" แล้วเสียงแตรวิเศษ " แกะ " มันร้องเอง ผมต้องใช้มันเพื่อกษัตริย์ "

เมื่อเขานำมาถวายกษัตริย์แตรอีกครั้งเริ่มที่จะร้องเพลงน้อยของมัน กษัตริย์เข้าใจมันได้ดี และมีโลกใต้สะพาน ขุดขึ้นมา แล้วโครงกระดูกของคนฆ่าคนมาไลท์

พี่ชายใจร้ายไม่อาจปฏิเสธข้อตกลง เขาเย็บเป็นถุง และจมน้ำอยู่ กระดูกที่ฆ่าคนก็ถูกวางที่เหลือในสุสานที่สวยงามในธรณีสงฆ์ .