“Oh, I’m just saying that I underst

“Oh, I’m just saying that I understand.”
Dorothea not understanding his answer, Suimei explained that he’d been answering in the affirmative. Even though Japanese translated without difficulty, apparently loanwords didn’t work. As he ruminated on the inefficiency of communication, he raised his head to gaze up at the wooden ceiling. Looking back, Dorothea still looked a bit confused. (In the original, the term Suimei used that she didn’t understand was “おーけー,” i.e. “okay.” I thought about using an equivalent from another Romantic language as it makes more sense relative to English… except that “okay” is essentially a part of every language on Earth by now >_> so I went with a less-known form.)
“Ha… If you say so. Now then—”
Just as Dorothea was about to continue, they sensed activity from the inner room. The doors opened and someone stepped out.
Having noticed their presence, the newcomer called out to them.
The voice that reached their ears was like the tinkling of a silver bell, a voice like a gentle breeze—
“Is that Suimei-san?”
“Oh, Gurakis-san. We meet again.”
Looking their way was the person he’d met earlier for a decidedly unique reason, Lefille Gurakis.
Her bright red hair flowing behind her as she approached, she frowned at Suimei’s greeting, a look of shock on her face.
“What brings you here?”
“They tell me I’m to undergo an assessment of some kind.”
“…Huh?”
“Something wrong?”
“…You weren’t here to submit a request?”
“Oh…”
Facing Lefille’s surprised look, Suimei finally understood. That was what she’d meant earlier.
Back when they’d separated at the reception desk, she’d wished him well with his “commission.” She’d misunderstood. Thinking back, now he understood the reason for her words.
Wanting to dispel the misunderstanding as quickly as possible, Suimei again explained his goal.
“Actually, I’m like you Gurakis-san: I’m here to join the guild. Oh, by the way, I’m basically a mage.”
“I see now. You weren’t carrying any weapons, so I’d thought…”
“…I’m sorry. Really, really sorry.”
“Why are you apologizing?”
“Don’t worry about it.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"โอ้ ฉันเพียงแค่บอกว่า เข้าใจ"ไม่เข้าใจคำตอบของเขาโดโรเธียแห่ง Suimei อธิบายว่า เขาได้รับการตอบในยืนยัน แม้ว่าญี่ปุ่นแปลยาก เห็นได้ชัดว่ายืมไม่ได้ทำงาน ขณะที่เขา ruminated บนขาดประสิทธิภาพของการสื่อสาร เขายกศีรษะของเขาจ้องขึ้นเพดานไม้ มองย้อนกลับไป โดโรเธียแห่งยังคงมองบิตสับสน (ในต้นฉบับ คำที่ใช้ Suimei ว่า เธอไม่เข้าใจเป็น "おーけー เช่น"เอาล่ะกัน" ฉันคิดว่า เกี่ยวกับการใช้เทียบเท่าจากภาษาโรแมนติกที่อื่นมันทำให้รู้สึกมากขึ้นเมื่อเทียบกับภาษาอังกฤษยกเว้นว่า "โอเค" เป็นหลักของทุกภาษาในโลกตอนนี้ > _ > ดังนั้นฉันไปกับแบบที่รู้จักกันน้อย.)"ฮา... หากคุณพูดนั้น แล้วตอนนี้ — "เพียงเป็นโดโรเธียแห่งจะ ดำเนินการต่อไป พวกเขารู้สึกกิจกรรมจากภายในห้องพัก เปิดประตู และใครบางคนก้าวออกมามีสังเกตเห็นสถานะการออนไลน์ของพวกเขา ผู้เล่นใหม่เรียกมาเพื่อพวกเขาเสียงที่มาถึงหูของพวกเขาเป็นเหมือน tinkling ของระฆังเงิน เสียงเหมือนลม —"คือที่ Suimei ซัง"โอ้ Gurakis ซัง พบกันใหม่"หา ทางของพวกเขาคือ บุคคลที่เขาได้พบก่อนหน้านี้มีเหตุผลเฉพาะเด็ด Lefille Gurakisผมของเธอสดใสแดงไหลเธอเป็นเธอเข้าหา เธอ frowned ที่ Suimei ของอวยพร ดูการกระแทกบนใบหน้าของเธอ"อะไรทำให้คุณที่นี่""พวกเขาบอกฉันฉันจะได้รับการประเมินบางรูปแบบ"“… ฮะ""สิ่งที่ผิดปกติ"“… คุณไม่ที่นี่เพื่อส่งคำขอ""แหม..."หันดูประหลาดใจของ Lefille, Suimei เข้าใจในที่สุด นั่นคือสิ่งที่เธอมีความหมายก่อนหน้านี้เมื่อพวกเขาได้แยกแผนกต้อนรับ เธออยากเขาดีกับเขา "คอมมิชชั่น" เธอได้เข้าใจผิด คิดกลับ ตอนนี้เขาเข้าใจเหตุผลสำหรับคำพูดของเธอต้องการกำจัดความเข้าใจผิดที่เร็วที่สุด Suimei อีกอธิบายเป้าหมายของเขา"ความจริง ฉันเหมือนคุณ Gurakis ซัง: ฉันอยู่ที่นี่เข้าร่วมกิลด์ โอ้ โดยวิธี ฉันโดยทั่วไปเป็น mage""อืมมตอนนี้ คุณไม่ได้พกพาอาวุธใด ๆ ดังนั้นฉันมีความคิด..."“… ขอโทษ จริง ๆ ขอโทษจริง ๆ ด้วย ""ทำไมมีคุณ apologizing""ไม่ต้องกังวล"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"โอ้ฉันแค่บอกว่าฉันเข้าใจ."
โดโรเธียไม่เข้าใจคำตอบของเขา Suimei อธิบายว่าเขาต้องการได้รับการตอบรับในยืนยัน แม้ว่าญี่ปุ่นแปลโดยไม่ยากเห็นได้ชัดยืมไม่ได้ทำงาน ในขณะที่เขาครุ่นคิดเกี่ยวกับการขาดประสิทธิภาพของการสื่อสารที่เขายกศีรษะของเขาจ้องมองขึ้นไปบนเพดานไม้ มองย้อนกลับไปโดโรธียังดูสับสนเล็กน้อย (เดิมคำว่า Suimei ใช้ว่าเธอไม่เข้าใจก็คือ "おーけー" คือ "โอเค." ผมคิดว่าเกี่ยวกับการใช้เทียบเท่าจากภาษาอื่นเป็นโรแมนติกก็จะทำให้รู้สึกมากขึ้นเมื่อเทียบกับภาษาอังกฤษ ... ยกเว้นว่า " โอเค "เป็นหลักส่วนหนึ่งของภาษาบนโลกทุกคนโดยขณะนี้> _> ดังนั้นฉันไปด้วยรูปแบบที่รู้จักกันน้อย.)
" ฮะ ... ถ้าคุณพูดอย่างนั้น ตอนนี้ ณ ขณะนั้น "
เช่นเดียวกับโดโรธีได้เกี่ยวกับการดำเนินการต่อพวกเขารู้สึกว่ากิจกรรมจากห้องด้านใน ประตูเปิดและคนที่ก้าวออกมา.
หลังจากสังเกตเห็นการปรากฏตัวของพวกเขามาใหม่ที่เรียกว่าออกไปพวกเขา.
เสียงที่มาถึงหูของพวกเขาเป็นเหมือนทำให้เกิดเสียงติ้งของระฆังเงินเสียงเหมือน breeze- อ่อนโยน
"นั่นคือSuimei ซัง?"
"โอ้ Gurakis ซัง เราพบกันอีกครั้ง. "
กำลังมองหาทางของพวกเขาคือคนที่เขาเคยพบก่อนหน้านี้ด้วยเหตุผลที่ไม่ซ้ำกันเด็ด Lefille Gurakis.
ผมสีแดงของเธอสดใสไหลอยู่ข้างหลังเธอขณะที่เธอเดินเข้ามาใกล้เธอขมวดคิ้วที่อวยพร Suimei ของรูปลักษณ์ของช็อตบนใบหน้าของเธอ
"สิ่งที่จะนำคุณที่นี่?"
"พวกเขาบอกฉันฉันจะได้รับการประเมินของบางชนิด."
" ... หือ?"
"อะไรบางอย่างผิดหรือเปล่า?"
" ... คุณไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อส่งคำขอ?"
"โอ้ ... "
หันหน้าไปทางรูปลักษณ์แปลกใจ Lefille ของ Suimei เข้าใจในที่สุด นั่นคือสิ่งที่เธอต้องการหมายถึงก่อนหน้านี้.
กลับมาเมื่อพวกเขาต้องการแยกออกจากกันได้ที่แผนกต้อนรับเธอก็อยากให้เขาได้ดีกับเขา "คณะกรรมการ". เธอจะเข้าใจผิด . คิดย้อนกลับไปตอนนี้เขาเข้าใจเหตุผลสำหรับคำเธอ
อยากที่จะปัดเป่าความเข้าใจผิดให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้อีกครั้ง Suimei อธิบายเป้าหมายของเขา.
"จริงๆแล้วฉันชอบคุณ Gurakis ซัง: ฉันนี่เพื่อเข้าร่วมกิลด์ โอ้โดยวิธีการที่ฉันพื้นผู้วิเศษ. "
" ผมเห็นตอนนี้ คุณไม่ได้ถืออาวุธใด ๆ ดังนั้นผมคิดว่า ... "
" ... ฉันขอโทษ จริงๆขอโทษจริงๆ. "
" ทำไมคุณขอโทษ? "
" ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อ๋อ ผมแค่จะบอกว่า ผมเข้าใจ "โดโรเธียไม่เข้าใจคำตอบของเขา suimei อธิบายว่าเขาได้ตอบตกลง . แม้ว่าภาษาญี่ปุ่นแปลไม่ยาก เห็นได้ชัดว่ายืม ไม่ทำงาน ขณะที่เขารูมิเนตเต็ดในประสิทธิภาพของการสื่อสาร เขายกศีรษะของเขาจ้องมองไปที่เพดานไม้ มองย้อนกลับไป โดโรเธียยังคงดูสับสนเล็กน้อย ( ในต้นฉบับใช้คำว่า suimei ที่เธอไม่เข้าใจ " おーけー " เช่น " ตกลง ฉันคิดเกี่ยวกับการใช้เทียบเท่าจากอีกโรแมนติกภาษา มันทำให้ความรู้สึกเทียบกับภาษาอังกฤษ . . . . . . . ยกเว้นว่า " โอเค " เป็นหลักส่วนหนึ่งของทุกภาษาบนโลกแล้ว > > ฉัน _ มารู้จักน้อยฟอร์ม )" ฮา . . . . . . . ถ้าคุณพูดอย่างนั้น ตอนนี้ "เหมือนโดโรเธียเรื่องต่อไป พวกเขารู้สึกกิจกรรมจากห้องด้านใน ประตูเปิดออก และคนที่ก้าวออกมาการสังเกตการปรากฏตัวของพวกเขา ผู้มาใหม่เรียกออกมาเสียงที่เหมือนเสียงถึงหูของระฆังเงิน เสียงเหมือนสายลมที่อ่อนโยน -" คือว่า suimei ซัง ? "" โอ้ gurakis ซาน เราเจอกันอีกแล้วนะ "ดูวิธีการของพวกเขาคือคนที่เขาเคยพบก่อนหน้านี้ด้วยเหตุผลเฉพาะ เด็ด lefille gurakis .ผมสีแดงของเธอสดใสไหลหลังของเธอขณะที่เธอเดินเข้ามา เธอขมวดคิ้วด้วยความ suimei ทักทาย ดูช็อคบนใบหน้าของเธอ" ลมอะไรหอบคุณมาที่นี่ ? "" พวกเขาบอกฉันว่าฉันต้องผ่านการประเมินของบางชนิด ." . . . หือ ? "" มีอะไรหรอ ? "" . . . . . . . คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อส่งการร้องขอ ? "" โอ้ . . . . . . . "ซึ่ง lefille ตกใจมอง suimei ก็เข้าใจแล้ว นั่นคือสิ่งที่เธอต้องการบ้างตอนจะแยกกันที่แผนกต้อนรับ เธออยากให้เขาได้ดีกับคณะกรรมการของเขา " " เธอจะเข้าใจผิด คิดกลับไป ตอนนี้เขาเข้าใจเหตุผลในคำพูดของเธออยากขจัดความเข้าใจผิดให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ suimei อีกครั้งว่าเป้าหมายของเขา" ที่จริงฉันก็ชอบคุณ gurakis ซาน : ฉันมาที่นี่เพื่อเข้าร่วมกิลด์ อ้อ ผมก็เป็นนักเวทย์ "" ผมเห็นแล้ว เธอไม่ได้ถืออาวุธ ดังนั้นฉันคิดว่า . . . . . . . "" . . . . . . . ฉันขอโทษ ขอโทษจริงๆ ." ขอโทษทำไม ? "" อย่ากังวลไปเลย "