Although the radiative forcing conc

Although the radiative forcing concept was originally formulated for the global, annual mean climate system, over the past decade, it has been extended to smaller spatial domains (zonal mean), and smaller time-averaging periods (seasons) in order to deal with short-lived species that have a distinct geographical and seasonal character, e.g., aerosols and O3 (see also the SAR). The global, annual average forcing estimate for these species masks the inhomogeneity in the problem such that the anticipated global mean response (via Equation 6.1) may not be adequate for gauging the spatial pattern of the actual climate change. For these classes of radiative perturbations, it is incorrect to assume that the characteristics of the responses would be necessarily co-located with the forcing, or that the magnitudes would follow the forcing patterns exactly (e.g., Cox et al., 1995; Ramaswamy and Chen, 1997b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าแนวคิด radiative forcing ถูกเดิมเหมาะสำหรับระบบอุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลก ประจำปี กว่าทศวรรษที่ผ่านมา จะมีการขยายการขนาดเล็กพื้นที่โดเมน (หมายความว่ายัง), และเล็กเวลาหาค่าเฉลี่ยรอบระยะเวลา (ซั่น) เพื่อจัดการกับพันธุ์ช่วงสั้น ๆ ที่มีความแตกต่างทางภูมิศาสตร์ และตามฤดูกาลอักขระ เช่น โรงและ O3 (ดูเขตบริหารพิเศษ) ค่าเฉลี่ยสากล ปีที่ประเมินสำหรับชนิดเหล่านี้บังคับให้มาสก์ inhomogeneity ในปัญหาดังกล่าวที่คาดว่าโลกหมายถึงผลตอบรับ (ผ่านสมการ 6.1) อาจไม่เพียงพอสำหรับ gauging รูปแบบพื้นที่ของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เกิดขึ้นจริง Radiative perturbations เรียนเหล่านี้ มันถูกคิดว่า ลักษณะของการตอบสนองจะจำเป็นต้องร่วมอยู่กับการบังคับ หรือ magnitudes จะทำตามการบังคับรูปแบบแน่นอน (เช่น ค็อกซ์และ al., 1995 Ramaswamy และเฉิน 1997b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้ว่า radiative บังคับความคิด คือสูตรเดิมสำหรับส่วนกลาง ระบบภูมิอากาศหมายถึงรายปี กว่าทศวรรษที่ผ่านมามีการขยายโดเมนพื้นที่ขนาดเล็ก ( เขตหมายถึง ) , และขนาดเล็กเวลาเฉลี่ยระยะเวลา ( ฤดู ) เพื่อที่จะจัดการกับชนิดสั้น ๆที่แตกต่างกันทางภูมิศาสตร์และลักษณะตามฤดูกาลเช่นแอโรซอลแล้ว O3 ( ดูเพิ่ม ) สากลเฉลี่ยรายปีประมาณเหล่านี้บังคับให้ชนิดหน้ากากความไม่สม่ําเสมอในปัญหาดังกล่าวที่คาดว่าจะหมายถึงการตอบสนองทั่วโลก ( ผ่านสมการ 6.1 ) อาจจะไม่เพียงพอสำหรับการประเมินรูปแบบเชิงพื้นที่ของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เกิดขึ้นจริง สำหรับคลาสที่เหล่านี้ได้เปลี่ยน ,มันไม่ถูกต้องที่จะสรุปว่าคุณลักษณะของการตอบสนองจะต้องร่วมอยู่ด้วยการบังคับ หรือขนาดตามบังคับรูปแบบตรง ( เช่น Cox et al . , 1995 ; ramaswamy และเฉิน 1997b ) .