As shown in Table 4, P uptake of mu

As shown in Table 4, P uptake of mung bean plants
showed a trend similar to the growth parameters. An
increase in shoot P uptake, root P uptake, and total P uptake
was observed in plants inoculated with P. agglomerans
or B. anthina or both. Moreover, adding TCP to the
PSB-inoculated seeds significantly (P ≤ 0.05) increased
shoot and root P uptake. Co-inoculation of PSB strains
with TCP further improved P uptake as compared with
single inoculation with any of the PSB strains and TCP
combination. Maximum P uptake (177.46 and 78.65 mg
plant-1 for shoot and root, respectively) was recorded for
co-inoculated plants with TCP. There was no significant
difference (P ≤ 0.05) between uninoculated seeds treated
with and without TCP.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังแสดงในตาราง 4, P ดูดธาตุอาหารของพืชเมล็ดถั่ว
พบแนวโน้มที่คล้ายคลึงกับพารามิเตอร์การเจริญเติบโต การ
เพิ่มดูดซับยิง P, P รากดูดธาตุอาหาร และดูดธาตุอาหาร P รวม
ถูกตรวจสอบในพืช inoculated กับ P. agglomerans
หรือเกิด anthina หรือทั้งสองอย่าง นอกจากนี้ เพิ่ม TCP เพื่อ
เมล็ด PSB inoculated อย่างมีนัยสำคัญ (P ≤ 0.05) เพิ่ม
ยิง และรากดูดธาตุอาหาร P Inoculation ร่วมของสายพันธุ์ PSB
กับ TCP เพิ่มเติมปรับปรุงดูดธาตุอาหาร P เป็น compared ด้วย
เดี่ยว inoculation กับ PSB สายพันธุ์และ TCP
ชุด ดูดธาตุอาหาร P สูงสุด (mg 78.65 และ 177.46
พืช-1 สำหรับยิง และ ราก ตามลำดับ) บันทึกสำหรับ
inoculated บริษัทพืชกับ TCP ไม่มีไม่สำคัญ
ถือว่าความแตกต่าง (P ≤ 0.05) ระหว่างเมล็ด uninoculated
มี และไม่ มี TCP

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังแสดงในตารางที่ 4, P ดูดซึมของพืชถั่วเขียว
มีแนวโน้มคล้ายกับการเจริญเติบโต
การเพิ่มขึ้นของการถ่าย P การบริโภคราก P การบริโภคและการดูดซับฟอสฟอรัสทั้งหมด
ถูกพบในพืชเชื้อด้วย agglomerans P.
หรือบี anthina หรือทั้งสองอย่าง นอกจากนี้การเพิ่ม TCP กับ
เมล็ด PSB-เชื้ออย่างมีนัยสำคัญ (P ≤ 0.05) เพิ่มขึ้น
และราก P บริโภค ร่วมการฉีดวัคซีนสายพันธุ์ PSB
กับ TCP ปรับปรุงเพิ่มเติมการดูด P เมื่อเทียบกับ
การฉีดวัคซีนเดียวกับใด ๆ ของ PSB สายพันธุ์และ TCP
รวมกัน P สูงสุดบริโภค (177.46 และ 78.65 มิลลิกรัม
พืช 1 ต้นและรากตามลำดับ) ถูกบันทึกไว้สำหรับ
พืชร่วมเชื้อด้วย TCP ไม่มีอย่างมีนัยสำคัญเป็น
ความแตกต่าง (P ≤ 0.05) เมล็ดลำต้นได้รับการรักษา
ที่มีและไม่มี TCP

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังแสดงในตารางที่ 4 , การดูดใช้ฟอสฟอรัสของถั่วเขียวพืช
มีแนวโน้มคล้ายกับการเจริญเติบโตของพารามิเตอร์ การยิงการดูดใช้ฟอสฟอรัส
เพิ่มราก การดูดใช้ฟอสฟอรัส และการดูดใช้ฟอสฟอรัสทั้งหมดพบในพืชที่ปลูกด้วย

หรือหน้า agglomerans พ. anthina หรือทั้งสองอย่าง นอกจากนี้ การเพิ่ม TCP กับ
PSB ปลูกเมล็ดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p ≤ 0.05 ) เพิ่มขึ้น
หน่อและรากการดูดใช้ฟอสฟอรัส . เชื้อชนิดสายพันธุ์
โคTCP ปรับปรุงเพิ่มเติมการดูดใช้ฟอสฟอรัสเมื่อเทียบกับ
เดียวใช้กับใด ๆของชนิดสายพันธุ์และ TCP
การรวมกัน การดูดใช้ฟอสฟอรัสสูงสุด ( 177.46 78.65 มก
plant-1 และยอดและรากตามลำดับ ) ถูกบันทึกไว้สำหรับปลูกพืช
Co กับ TCP มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ≤

) ระหว่างการรักษาเมล็ดพันธุ์ที่มีและไม่มี TCP