Temperature and salinity are consid

Temperature and salinity are considered to be the most important physiological factors influencing marine organisms (Kinne, 1971). The sandy coast between the sea and the continental domain is very unstable with respect to several environmental variables, especially these factors (Coineau, 1985). The distribution of organisms in the interstitial habitat can be better understood through the concomitant study of the effects of specific factors in the laboratory and field. Tolerance and resistance tests can be used to determine the survival capacity of a species in relation to certain factors (Krauss and Found, 1975).

The combined effects of temperature and salinity on the survival of marine animals have been demonstrated in many marine organisms, mainly crustaceans (Todd and Dehnel, 1960; Segal and Burbancki, 1963; Haefner, 1969; Jansen, 1970; Ong and Costlow, 1970; Jones, 1972; Biggs and McDermott, 1973; Sandifer, 1973; Christiansen and Costlow, 1975; Rosenberg and Costlow, 1976; Vlasblom et al., 1977; Young and Hazlett, 1978; Rothlisberg, 1979; Dawirs, 1979; Johnson, 1980; Azis and Greenwood, 1981; Gaudy et al., 1982; Yagi and Ceccaldi, 1983; Roddy et al., 1984; Preston, 1985; Vinuesa et al., 1985; Harms, 1986; Moreira et al.,1982, 1986; Blazskowski and Moreira, 1986; Cadman and Weinstein, 1988; Avis, 1988; Menet et al., 1991; Young, 1991; Qiu and Qian, 1997, 1998; Lemaire et al., 2002; Paula et al., 2003; Thiyagarajan et al, 2003; Aktas et al., 2004.) The importance of these effects and the need to consider these factors jointly were emphasized by Kinne (1963, 1964 and 1970). Kinne (1970) noted that salinity could modify the effects of temperature and alter the temperature range of many biological processes. In turn, temperature can also modify the effects of salinity.

Several experimental studies on interstitial species have been carried out (Gray, 1966 a and b; 1968; Jansson, 1962, 1966, 1967, 1968; Krauss and Found, 1975; Vernberg and Coull, 1975, 1981; Wieser and Schiemer, 1977; Milliou, 1977, 1996; Milliou and Moraitou-Apostolopoulou, 1991). However, similar studies have never been done on interstitial isopods.

Many species of microcerberid isopods live exclusively in the interstitial habitat and most of them inhabit marine and continental waters. The more primitive species probably originated during ocean regressions, dating from the Lower Cretaceous. Many microcrustaceans that presently inhabit continental underground waters had marine ancestors, which initially colonized the interstitial waters of sandy coasts (Boutin and Coineau, 1991).

The genus Coxicerberus includes only marine species, whereas the majority of continental species are members of other microcerberidean genera which have more primitive characters (Wägele, Voelz and McArthur, 1995). In Brazil, five species of Coxicerberus have been described. Coxicerberus ramosae is very abundant on sandy beaches in Rio de Janeiro (Albuquerque, 1978). The aim of this work was to test the resistance of C. ramosae to the combined effects of temperature and salinity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุณหภูมิและความเค็มจะถือว่าเป็น ปัจจัยสรีรวิทยาสำคัญที่สุดที่มีอิทธิพลต่อสิ่งมีชีวิตทางทะเล (Kinne, 1971) ชายฝั่งชายทะเลและโดเมนคอนติเนนทัลไม่เสถียรมากกับหลายตัวแปรสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัจจัยเหล่านี้ (Coineau, 1985) การกระจายของสิ่งมีชีวิตในการอยู่อาศัยหลากสามารถจะเข้าใจผ่านการศึกษาผลกระทบของปัจจัยเฉพาะในห้องปฏิบัติการมั่นใจดีกว่า ทดสอบการยอมรับและความต้านทานสามารถใช้เพื่อกำหนดกำลังการผลิตอยู่รอดพันธุ์เกี่ยวกับปัจจัยบางอย่าง (Krauss และ Found, 1975)มีการแสดงผลรวมของอุณหภูมิและความเค็มในความอยู่รอดของสัตว์ทะเลในสิ่งมีชีวิตทางทะเลมาก ส่วนใหญ่ครัสเตเชีย (ทอดด์และ Dehnel, 1960 Segal และ Burbancki, 1963 Haefner, 1969 แจนเซน 1970 อ๋องและ Costlow, 1970 โจนส์ 1972 Biggs และแม็กเดอมอตต์ 1973 Sandifer, 1973 Christiansen และ Costlow, 1975 Rosenberg และ Costlow, 1976 Vlasblom et al., 1977 หนุ่มสาวและ Hazlett, 1978 Rothlisberg, 1979 Dawirs, 1979 Johnson, 1980 Azis และ Greenwood, 1981 Gaudy et al., 1982 Yagi และ Ceccaldi, 1983 Roddy et al., 1984 เพรสตัน 1985 Vinuesa และ al., 1985 Harms, 1986 Moreira et al., 1982, 1986 Blazskowski และ Moreira, 1986 Cadman และโอ 1988 Avis, 1988 Menet et al., 1991 หนุ่ม 1991 คูและเคียน 1997, 1998 Lemaire et al., 2002 พอลล่าและ al., 2003 Thiyagarajan et al, 2003 Aktas et al., 2004) ความสำคัญของผลกระทบเหล่านี้และจำเป็นต้องพิจารณาปัจจัยเหล่านี้ร่วมกันถูกเน้น โดย Kinne (1963, 1964 และ 1970) Kinne (1970) กล่าวว่า เค็มสามารถปรับเปลี่ยนผลกระทบของอุณหภูมิ และอุณหภูมิของกระบวนการทางชีวภาพในการเปลี่ยนแปลง ใช้ อุณหภูมิสามารถยังปรับเปลี่ยนลักษณะพิเศษของเค็มศึกษาทดลองหลายสายพันธุ์หลากการดำเนิน (สีเทา 1966 และ b; 1968 Jansson, 1962, 1966, 1967, 1968 Krauss และพบ 1975 Vernberg และ Coull, 1975, 1981 Wieser และ Schiemer, 1977 Milliou, 1977, 1996 Milliou และ Moraitou-Apostolopoulou, 1991) อย่างไรก็ตาม การศึกษาคล้ายกันไม่ได้ในหลาก isopodsMicrocerberid isopods หลายชนิดอาศัยอยู่เฉพาะในอยู่อาศัยหลาก และส่วนใหญ่จะอาศัยอยู่ในน้ำทะเล และภาคพื้น สายพันธุ์ดั้งเดิมมากขึ้นคงมาในมหาสมุทร regressions เดทจากล่าง Cretaceous Microcrustaceans มากมายที่อาศัยอยู่ในน้ำใต้ดินยุโรปปัจจุบันมีบรรพบุรุษทะเล ซึ่งเริ่ม colonized น้ำหลากของชายหาด (Boutin และ Coineau, 1991)สกุล Coxicerberus มีเพียงทะเลพันธุ์ ในขณะที่สายพันธุ์ยุโรปส่วนใหญ่เป็นสมาชิกของสกุลอื่น ๆ microcerberidean ที่มีตัวอักษรดั้งเดิมมากขึ้น (Wägele, Voelz และ อริสต์ลอดจ์ 1995) ในบราซิล ห้าพันธุ์ Coxicerberus มีการอธิบาย Coxicerberus ramosae มีชุกชุมมากบนหาดทรายในริโอเดอจาเนโร (รู้สึก 1978) จุดมุ่งหมายของงานนี้คือเพื่อ ทดสอบความต้านทานของ C. ramosae กับผลรวมของอุณหภูมิและความเค็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุณหภูมิและความเค็มจะถือเป็นสิ่งสำคัญที่สุดทางสรีรวิทยาที่มีอิทธิพลต่อสิ่งมีชีวิตในทะเล ( kinne 1971 ) ชายฝั่งทรายระหว่างทะเลและโดเมนเนนไม่แน่นอนเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมต่างๆ โดยเฉพาะปัจจัยเหล่านี้ ( coineau , 1985 )การกระจายของสิ่งมีชีวิตในแหล่งที่อยู่อาศัย interstitial จะเข้าใจดีขึ้น โดยศึกษาผู้ป่วยจากผลกระทบของปัจจัยเฉพาะในห้องปฏิบัติการและภาคสนาม ความอดทนและการทดสอบความต้านทานที่สามารถใช้เพื่อตรวจสอบความจุของสายพันธุ์อยู่รอดในความสัมพันธ์กับปัจจัยบางอย่าง ( เคราส์ และพบ

, 1975 )รวมผลของอุณหภูมิและความเค็มต่อความอยู่รอดของสัตว์ทะเลได้รับการพิสูจน์ในสิ่งมีชีวิตในทะเลมากมาย ส่วนใหญ่เป็นครัสเตเชีย ( ทอดด์และ dehnel 1960 ; และ ซีกัล burbancki 1963 ; haefner 1969 ; Jansen , 1970 ; องอาจ และ costlow 1970 ; โจนส์ , 1972 ; บิกส์และ McDermott , 1973 ; แซนไดเฟอร์ 1973 ; คริสเตนเซน และ costlow 1975 ; โรเซนเบิร์กกับ costlow , 1976 ; vlasblom et al . , 1977 ;หนุ่มและแฮสลิต , 1978 ; rothlisberg , 1979 ; dawirs , 1979 ; จอห์นสัน , 1980 ; และ azis Greenwood , 1981 ; ฉูดฉาด et al . , 1982 ; ยากิ และ ceccaldi , 1983 ; ร็อดดี้ et al . , 1984 ; เพรสตัน , 1985 ; vinuesa et al . , 1985 ; ก่อ , 1986 ; โมไรร่า et al . , ปี 1982 , 1986 ; และ blazskowski โมไรร่า , 1986 ; แคดเมิน และ ไวน์สไตน์ , 1988 ; Avis , 1988 ; menet et al . , 1991 ; ยัง , 1991 ; ชิว และเฉียน , 1997 , 1998 ; เลอแมร์ et al . , 2002 ;พอลล่า et al . , 2003 ; thiyagarajan et al , 2003 ; aktas et al . , 2004 ) ความสำคัญของผลกระทบเหล่านี้และต้องพิจารณาปัจจัยเหล่านี้ร่วมกันได้โดยเน้น kinne ( 1963 , ปี พ.ศ. 2507 และ 2513 ) kinne ( 1970 ) กล่าวว่า ผลกระทบของอุณหภูมิความเค็มสามารถปรับเปลี่ยนและเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของกระบวนการทางชีวภาพหลาย ในการเปิด , อุณหภูมิสามารถแก้ไขผลของความเค็ม .

หลายการศึกษาทดลองชนิด interstitial ได้ดําเนินการ ( สีเทา , 2509 และ 2511 ; B ; แจนสัน , 1962 , 1966 , 1967 , 1968 ; เคราส์ และพบ 1975 ; vernberg และ คูลล์ , 1975 , 1981 ; วีเซอร์ และ schiemer , 1977 ; milliou , 1977 , 1996 ; milliou และ moraitou apostolopoulou , 1991 ) อย่างไรก็ตาม การศึกษาเหมือนกันไม่เคยได้ดูไอโซปอด

หลายสายพันธุ์ของ microcerberid ไอโซปอดอาศัยอยู่เฉพาะในพื้นที่ระหว่างกลางและส่วนใหญ่ของพวกเขาอาศัยอยู่ในทะเลและแบบน้ำ ชนิดที่แบบดั้งเดิมมากขึ้นอาจจะเกิดขึ้นในระหว่างมหาสมุทรสังกะสี , เดทจากล่างยุคครีเตเชียส . หลาย microcrustaceans ที่ปัจจุบันอาศัยอยู่ใต้ดินน้ำแบบมีบรรพบุรุษทางทะเลซึ่งตอนแรกที่ยึดครองระหว่างกลางน้ำของทรายชายฝั่ง ( บูแตน และ coineau , 1991 ) .

สกุล coxicerberus มีเพียงสัตว์ทะเลชนิด ในขณะที่ส่วนใหญ่ของทวีป ชนิดอื่น ๆ ซึ่งมีสมาชิกของสกุล microcerberidean อักขระแบบดั้งเดิม ( W และ gele voelz McArthur , และ , 1995 ) ในบราซิล , ห้าชนิดของ coxicerberus ได้รับการอธิบายcoxicerberus ramosae จะชุกชุมมากบนหาดทรายในริโอ เดอ จาเนโร ( Albuquerque , 1978 ) งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อทดสอบความต้านทานของ ramosae ผลรวมของอุณหภูมิและความเค็ม .