Students of English in for 'fly lic

Students of English in for 'fly lice' all year?
• Published: 21/01/2012 at 12:00 AM
• Newspaper section: News
'I'm not comfortable speaking English. I don't speak English in my daily life, so outside of the classroom it makes me feel uncomfortable to speak it."
That was the response of a young student when questioned earlier this week by Bangkok Post reporters about the government's "The English Speaking Year 2012" project.
No doubt that sentiment is shared by a majority of Thai students who are now being encouraged to improve their skills in the "world's language".
Thais have never had a big problem learning English, we remember everything you tell us to write down and memorise. We just don't know how to put that knowledge into practice.
But now under the government's ambitious new plan, schools around the country are expected to focus on speaking English one day a week, throughout the school day.
Now, just to be clear, Thai will still be used when teaching subjects such as math and science. However, personal interactions will be expected to take place in English, and there will be an emphasis on actually teaching the language in all schools.
Through this policy all Thais will become proficient enough in English to make our workforce competitive enough to compete in all Asean markets, while at the same time making Thailand a more attractive place for foreign investors to do business.
Except, it's never going to work.
English is never going to become an official or even unofficial second language for Thailand. At least not until we take things more seriously than just coming up with a catchy name and telling teachers to fix all our problems.
For starters, there are no clear guidelines or goals to "The English Speaking Year 2012" project. Schools are only being encouraged to teach English; currently they can teach whenever they choose, for however long they want and there is no fixed syllabus across the education system.
If we looker deeper into the situation, many schools do not have the human resources to teach English to their students. We could be doing more harm than good by having unqualified teachers push poor English skills on our kids.
No doubt many of the teachers that do have English skills will employ the traditional Thai method of rote learning and focus on grammar rules and other things that most native English speakers have no clue about.
These problems, however, are all relatively minor issues. Teachers can be retrained to teach more effectively and nationwide standards can be set to ensure control over the quality of learning that children receive.
Unfortunately, what cannot be changed is the fact that this kind of scheme has failed before.
There are a number of countries that have embarked on similar endeavours. The problems they faced in improving English standards mirror that of Thailand's and show that without a new method of thinking, we are doomed to fail.
For example, this year Malaysia will abolish their PPSMI project. In place since 2003, the policy was designed to force schools to teach certain subjects in English rather than Malay. The reason behind the reversal was cited as being because for many children, English is not their mother tongue and therefore they could not keep up and their overall learning suffered as a result.
Even in Hong Kong, English language learning is under much debate. English is still considered an advantage in both education and business; however, the Hong Kong Education Commission only permits 30% of all schools to teach it. The remaining 70% are excluded from teaching English because their teachers are under-qualified.
Furthermore, according to facts on the Hong Kong Special Administrative Region website, only 3.2% of the population is fluent in English. Surprising, considering that English is still an official language in the former British colony. Could this mean that teaching English in classrooms does not mean an English-speaking population?
Other countries are also still finding their way around the conundrum of making their populations a more homogenised mass of English-speaking people. Namibia, Vietnam and even aboriginal areas of Australia's Northern Territories have all pushed for English learning recently and all have hit the same roadblocks.
Teaching English in schools is a nice first step, but without the greater outside implementation, we are just going to be stuck at "yes", "no" and "hello" for a very long time.
To make 2012 a truly English-speaking year, the government needs to think beyond the classroom. Give English a greater presence in places that aren't associated with boring classrooms.
We should be encouraging English speaking at home, providing free English classes for families, offering more incentives for students that excel in English, producing more English-language entertainment on terrestrial TV. More of the same classroom antics are not going produce the kind of results the government wants.
It may sound overly ambitious to expect the government to fund "fringe" English learning, as there will be no direct or immediate returns. But following a model that we know will fail seems even more ludicrous.
Forget the slogans, the tests and the designated English time - it doesn't work. Invest in some new techniques and maybe then the government can have the competitive workforce that it's always wanted.________________________________________
Arglit Boonyai is Multimedia Editor, Bangkok Post.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียนภาษาอังกฤษใน 'บินเหา' ตลอดทั้งปี?
•เผยแพร่: 21/01/2012 ที่ 12:00 AM
•ส่วนหนังสือพิมพ์: ข่าว
' ฉันไม่สบายพูดภาษาอังกฤษ ผมไม่พูดภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวัน จึงนอกห้องเรียน ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดที่จะพูดก็"
คำตอบของนักเรียนหนุ่มเมื่อสอบสวนต้นสัปดาห์ โดยผู้สื่อข่าวบางกอกโพสต์เกี่ยวกับของรัฐบาล "พูดภาษาอังกฤษปี 2012 " โครงการ.
ไม่มีความเชื่อมั่นที่ถูกใช้ร่วมกัน โดยส่วนใหญ่นักเรียนไทยที่ตอนนี้กำลังขอแนะนำเพื่อปรับปรุงทักษะของพวกเขาใน "ภาษาของโลก"
คนไทยไม่เคยมีปัญหาใหญ่ที่เรียนภาษาอังกฤษ เราจำทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณบอกเราจด และ memorise เราเพียงอยากรู้ทำที่เข้าปฏิบัติการ
แต่ตอนนี้ ภายใต้ของรัฐบาลใหม่แผนทะเยอทะยาน โรงเรียนทั่วประเทศคาดว่าจะเน้นพูดภาษาอังกฤษหนึ่งวันต่อสัปดาห์ ตลอดวันโรงเรียน
ตอนนี้ เพียงเพื่อจะชัดเจน ไทยจะยังคงใช้สอนวิชาคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ อย่างไรก็ตาม โต้ตอบส่วนบุคคลจะคาดว่าจะใช้สถานที่ในอังกฤษ และจะเน้นสอนภาษาในโรงเรียนทั้งหมดจริง
ผ่านนโยบายนี้ คนไทยทุกคนจะพอความเชี่ยวชาญในภาษาอังกฤษจะทำให้บุคลากรของเราแข่งขันเพียงพอที่จะแข่งขันในตลาดอาเซียนทั้งหมด ในขณะที่เวลาเดียวกันทำให้ประเทศไทยเป็นสถานที่น่าสนใจมากขึ้นสำหรับนักลงทุนต่างประเทศเพื่อทำธุรกิจ
ยกเว้น, ไม่มันจะทำงาน
ภาษาอังกฤษจะไม่ไปเป็น ตัวอย่างเป็นทางการ หรือไม่เป็นทางแม้แต่ภาษาที่สองสำหรับประเทศไทย ไม่น้อยจนกระทั่งเราใช้สิ่งต่าง ๆ อย่างจริงจังมากขึ้นตามมา ด้วยชื่อตัว และบอกครูเมื่อต้องการแก้ไขทั้งหมดของปัญหาเพียง
การเริ่ม จะไม่มีแนวทางชัดเจนหรือเป้าหมายที่จะ "พูดภาษาอังกฤษปี 2012 " โครงการ โรงเรียนเท่านั้นจะขอแนะนำการสอนภาษาอังกฤษ ขณะนี้พวกเขาสามารถสอนเมื่อใดก็ ตามที่พวกเขาเลือก พวกเขาต้องการ และมีตารางไม่ถาวรผ่านระบบการศึกษาได้แต่นาน
ถ้าเรา looker ลึกกับสถานการณ์ หลายโรงเรียนไม่มีทรัพยากรบุคคลสอนภาษาอังกฤษให้นักศึกษาได้ เราสามารถจะทำอันตรายมากกว่าดีกว่า โดยมี เงื่อนไขครูผลักดันทักษะภาษาอังกฤษดีสำหรับเด็กของเราได้
ข้อสงสัยของครูที่มีทักษะภาษาอังกฤษจะใช้แบบไทยดั้งเดิมของอาจ และเน้นกฎไวยากรณ์และสิ่งอื่น ๆ นั้นส่วนใหญ่ภาษาอังกฤษเป็นภาษาไม่มีเงื่อนงำเกี่ยวกับการ
ปัญหาเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม มีปัญหาค่อนข้างน้อยทั้งหมดได้ สามารถ retrained ครูสอนได้อย่างมีประสิทธิภาพ และมาตรฐานทั่วประเทศสามารถกำหนดให้ควบคุมคุณภาพของการเรียนรู้ที่เด็กได้รับการ
อับ สิ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลงคือ ความจริงที่ชนิดของโครงร่างนี้ล้มเหลวก่อน
มีจำนวนประเทศที่มีการเริ่มต้นรายแรก ๆ เหมือนกัน ปัญหาที่พวกเขาประสบในการปรับปรุงมาตรฐานอังกฤษสะท้อนของของประเทศไทย และแสดงว่า ไม่ มีวิธีการคิดใหม่ เราจะถึงวาระการล้มเหลว
ตัวอย่าง ปีนี้มาเลเซียจะยุบโครงการ PPSMI ของพวกเขา ในตำแหน่งตั้งแต่ 2003 นโยบายถูกออกแบบมาเพื่อบังคับให้โรงเรียนสอนวิชาบางอย่างในภาษาอังกฤษแทนภาษามลายู เหตุการกลับถูกอ้างเป็น เพราะเด็กจำนวนมาก อังกฤษไม่ของน้ำนม และดังนั้น พวกเขาอาจไม่ให้ค่าประสบการเรียนรู้โดยรวมเป็นผลการการ
คู่ในฮ่องกง เรียนภาษาอังกฤษอยู่ภายใต้การถกเถียงกันมากขึ้น อังกฤษยังถือว่ามีประโยชน์ในการศึกษาและธุรกิจ อย่างไรก็ตาม สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาฮ่องกงอนุญาตให้ 30% ของโรงเรียนทั้งหมดสอนมันเท่า 70% ที่เหลือจะถูกแยกออกจากการสอนภาษาอังกฤษเนื่องจากครูของพวกเขามีคุณสมบัติภายใต้การ
นอกจากนี้ ตามข้อเท็จจริงบนเว็บไซต์ของเขตปกครองพิเศษฮ่องกง เพียง 3.2% ของประชากรจะเช็คอิน น่าแปลกใจ พิจารณาว่า อังกฤษยังคงเป็นภาษาทางการอาณานิคมอังกฤษอดีต สามารถนี้หมายความ ว่า สอนภาษาอังกฤษในห้องเรียนไม่ได้หมายความว่า มีประชากรที่พูดภาษาอังกฤษ?
ประเทศอื่น ๆ นอกจากนี้ยังกำลังหาทางสถาน conundrum ทำให้ประชากรของมวลมากกว่า homogenised คนพูดภาษาอังกฤษได้ นามิเบีย เวียดนามและแม้สงวนพื้นที่ของดินแดนภาคเหนือของออสเตรเลียมีทั้งหมดผลักดันในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษล่าสุด และทั้งหมดมีตีเดียว roadblocks.
สอนภาษาอังกฤษในโรงเรียนเป็นขั้นตอนแรกดี แต่ โดยมากใช้ภายนอก เราเพียงไปติดที่ "ใช่" "ไม่" และ "สวัสดี" สำหรับความยาวมากเวลา
ต้อง 2012 ปีพูดภาษาอังกฤษอย่างแท้จริง, รัฐบาลต้องคิดนอกเหนือจากห้องเรียน ให้โดดเด่นมากขึ้นในสถานที่ไม่เกี่ยวข้องกับภาษาอังกฤษเบื่อห้องเรียน.
เราควรสนับสนุนให้อังกฤษที่บ้าน ให้เรียนภาษาอังกฤษฟรีสำหรับครอบครัว เสนอแรงจูงใจเพิ่มเติมสำหรับนักเรียนที่ excel ในภาษาอังกฤษ ผลิตเพิ่มเติมภาษาอังกฤษบันเทิงบนทีวีภาคพื้น ของใช้ในห้องเรียนเดียวกันจะไม่ไปผลิตชนิดของผลลัพธ์รัฐบาลต้องการ
อาจฟังความทะเยอทะยานมากเกินไปคาดหวังรัฐบาลกองทุน "เพิ่มเติม" เรียนภาษาอังกฤษ จะไม่โดยตรง หรือส่งกลับทันทีได้ แต่ต่อแบบ ที่เรารู้ว่า จะไม่ดูเหมือนว่ายิ่ง ludicrous.
ลืมคำขวัญ การทดสอบ และกำหนดเวลาภาษาอังกฤษ - ทำงาน ลงทุนในเทคโนโลยีใหม่ ๆ บางอย่าง และบางทีแล้วรัฐบาลสามารถมีแรงแข่งขันว่า มันจะอยาก___
Arglit Boonyai เป็นมัลติมีเดียแก้ไข บางกอกโพสต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรียนภาษาอังกฤษใน ' เหาบิน ' ทั้งหมดปี
- เผยแพร่ : 21 / 01 / 2012 ที่ 0 : 00
-
ส่วนหนังสือพิมพ์ : ข่าวฉันไม่สบาย พูดภาษาอังกฤษ ผมไม่พูดภาษาอังกฤษในชีวิตประจําวัน ดังนั้น นอกห้องเรียน มันทำให้ผมรู้สึกอึดอัดที่จะพูด "
.นั่นคือการตอบสนองของนักเรียนสาวเมื่อสอบถามเมื่อต้นสัปดาห์นี้ โดย บางกอก โพสต์ รายงานของรัฐบาลที่ " การพูดภาษาอังกฤษปี 2555 " โครงการ .
ไม่ต้องสงสัยว่า ความเชื่อมั่นที่ใช้ร่วมกันโดยส่วนใหญ่ของนักเรียนไทย ที่ตอนนี้กำลังถูกกระตุ้นให้ปรับปรุงทักษะของพวกเขาใน " โลกของภาษา " .
คนไทยไม่เคย มีปัญหาการเรียนภาษาอังกฤษเราจำทุกสิ่งที่คุณบอกเราให้เขียนและจำ . เราก็เลยไม่รู้ว่าจะเอาความรู้นั้นสู่การปฏิบัติ .
แต่ตอนนี้ภายใต้รัฐบาลทะเยอทะยานวางแผนใหม่ โรงเรียนทั่วประเทศที่คาดว่าจะมุ่งเน้นสัปดาห์ละ 1 วันพูดภาษาอังกฤษตลอดทั้งวันที่โรงเรียน
ตอนนี้ เพื่อความชัดเจน ไทยจะยังสามารถใช้เมื่อสอนวิชาเช่นคณิตศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ อย่างไรก็ตามโต้ตอบส่วนบุคคลจะถูกคาดว่าจะใช้สถานที่ในภาษาอังกฤษ และจะมีการเน้น จริง การสอนภาษาในโรงเรียนทั้งหมด .
ผ่านนโยบายนี้คนไทยทุกคนจะกลายเป็นความเชี่ยวชาญเพียงพอในภาษาอังกฤษ เพื่อให้พนักงานของเราแข่งขันเพียงพอที่จะแข่งขันในตลาดอาเซียนทั้งหมด ในขณะที่ในเวลาเดียวกันทำให้ประเทศไทยเป็นสถานที่ที่น่าสนใจมากสำหรับนักลงทุน ต่างประเทศเพื่อทำธุรกิจ .
ยกเว้นมันไม่ทำงาน .
ภาษาอังกฤษจะไม่ไปเป็นเจ้าหน้าที่ หรือแม้แต่ไม่เป็นทางการสองภาษาไทย อย่างน้อยก็จนกว่าเราจะใช้สิ่งอย่างจริงจังมากขึ้นกว่าเพียงแค่มากับชื่อที่ติดหูและบอกครูเพื่อแก้ไขปัญหาทั้งหมดของเรา .
สำหรับผู้เริ่มต้น ไม่มีแนวทางหรือเป้าหมายชัดเจน " การพูดภาษาอังกฤษปี 2555 " โครงการโรงเรียนเป็นเพียงการกระตุ้นให้สอนภาษาอังกฤษ ขณะนี้พวกเขาสามารถสอนเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาเลือกที่ยาว แต่ที่พวกเขาต้องการ และไม่มีการแก้ไขหลักสูตรในระบบการศึกษา .
ถ้าเราหน้าตาดี ลึก ใน สถานการณ์ หลายโรงเรียนไม่มีทรัพยากรมนุษย์เพื่อสอนภาษาอังกฤษให้กับนักเรียนของพวกเขาเราอาจจะทำอันตรายมากกว่าดี โดยมีครูที่ผลักดันจนมีทักษะด้านภาษาอังกฤษของเด็กๆของเรา
ไม่ต้องสงสัยหลายของครูที่มีทักษะภาษาอังกฤษแบบไทย จะใช้วิธีการเรียนรู้แบบท่องจำ และเน้นกฎไวยากรณ์และสิ่งอื่น ๆที่พูดภาษาอังกฤษพื้นเมืองส่วนใหญ่ไม่มีเบาะแสเกี่ยวกับ .
ปัญหาเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม มีปัญหาน้อยครูสามารถฝึกอบรมการสอนได้อย่างมีประสิทธิภาพและได้มาตรฐานทั่วประเทศ สามารถตั้งค่าเพื่อให้แน่ใจว่าสามารถควบคุมคุณภาพของการเรียนรู้ที่เด็กได้รับ .
แต่สิ่งที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่านี้เป็นโครงการที่ล้มเหลวมาก่อน .
มีจำนวนของประเทศที่ได้เริ่มต้นกับความพยายามที่คล้ายกันปัญหาที่พวกเขาเผชิญในการปรับปรุงมาตรฐานภาษาอังกฤษ กระจกที่ประเทศไทย และแสดงให้เห็นว่าไม่มีวิธีการใหม่ของการคิด เราเป็นถึงวาระที่จะล้มเหลว .
ตัวอย่างเช่นในปีนี้ มาเลเซียจะยกเลิกโครงการ PPSMI ของพวกเขา ในสถานที่ตั้งแต่ 2003 นโยบายถูกออกแบบมาเพื่อบังคับให้โรงเรียนสอนบางวิชาเป็นภาษาอังกฤษมากกว่ามาเลย์เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังกลับถูกอ้างถึงเป็น เพราะสำหรับเด็กมากมาย ภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาแม่ของพวกเขา และดังนั้น พวกเขาจะไม่ให้ขึ้นและการเรียนรู้โดยรวมของพวกเขาได้รับความเดือดร้อนเป็นผล
แม้แต่ในฮ่องกง เรียนภาษา ภาษาอังกฤษ อยู่ภายใต้การอภิปรายมาก ภาษาอังกฤษก็ยังถือว่าเป็นประโยชน์ทั้งในการศึกษา และธุรกิจ อย่างไรก็ตามฮ่องกงคณะกรรมการการศึกษาเท่านั้นที่จะ 30% ทุกโรงเรียนจะสอนมัน ส่วนที่เหลืออีก 70% จะถูกแยกออกจากการสอนของครูภาษาอังกฤษ เพราะภายใต้คุณสมบัติ
นอกจากนี้ตามข้อเท็จจริงในเขตบริหารพิเศษฮ่องกงเว็บไซต์เพียง 3.2 % ของประชากรพูดภาษาอังกฤษคล่อง ที่น่าประหลาดใจพิจารณาว่าภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการในอาณานิคมของอังกฤษในอดีต นี้อาจหมายถึงว่า การสอนภาษาอังกฤษในชั้นเรียนไม่ได้หมายถึงประชากรที่พูดภาษาอังกฤษ ?
ประเทศอื่น ๆ ยังหาวิธีที่พวกเขารอบ ปริศนาให้ประชากรของพวกเขามากขึ้น homogenised มวลของประชาชนที่พูดภาษาอังกฤษ นามิเบียเวียดนามและพื้นที่แม้ชนพื้นเมืองของออสเตรเลียเหนือดินแดนทั้งหมดผลักเพื่อการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ เมื่อเร็วๆ นี้ และได้ตีถนนเดียวกัน
สอนภาษาอังกฤษในโรงเรียน เป็นก้าวแรกที่ดี แต่ไม่มีการเพิ่มข้างนอก เราก็จะติดที่ " ใช่ " , " ไม่มี " และ " สวัสดี " สำหรับ เวลาที่ยาวนานมาก
เพื่อให้ 2012 เป็นปีแห่งการพูดภาษาอังกฤษอย่างแท้จริง ,รัฐบาลต้องคิดนอกห้องเรียน ให้ภาษาอังกฤษมามากกว่าในสถานที่ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับห้องเรียนที่น่าเบื่อ
เราควรจะกระตุ้นให้พูดภาษาอังกฤษที่บ้านให้เรียนภาษาอังกฤษฟรีสำหรับครอบครัวเสนอสิ่งจูงใจเพิ่มเติมสำหรับนักเรียนที่เก่งภาษาอังกฤษ การผลิตความบันเทิงภาษาอังกฤษมากกว่าบนภาคพื้นดิน ทีวีเพิ่มเติมของการแสดงตลกที่ห้องเรียนเดียวกันจะไม่ผลิตชนิดของผลที่รัฐบาลต้องการ .
มันอาจเสียงสุดเหวี่ยงทะเยอทะยานเพื่อรัฐบาลจะให้กองทุน " เกื้อกูล " เรียนภาษาอังกฤษ ตามที่จะมีผลตอบแทนไม่ตรงหรือทันที แต่ตามแบบที่เรารู้ว่าจะล้มเหลวเหมือนจะหัวเราะมากขึ้น
ลืมคำขวัญ , การทดสอบและเขตภาษาอังกฤษเวลามันไม่ทำงานลงทุนในบางเทคนิคใหม่และบางทีรัฐบาลก็สามารถมีการแข่งขันแรงงานที่มันต้องการ ________________________________________
arglit boonyai คือ มัลติมีเดีย บรรณาธิการ , กรุงเทพฯ
โพสต์