This essay reconstructs communicati

This essay reconstructs communication theory as a dialogical-dialectical field according to two principles: the constitutive model of communication as a metamodel and theory as metadiscursive practice. The essay argues that all communication theories are mutually relevant when addressed to a practical lifeworld in which “communication” is already a richly meaningful term. Each tradition of communication theory derives from and appeals rhetorically to certain commonplace beliefs about communication while challenging other beliefs. The complementarities and tensions among traditions generate a theoretical metadiscourse that intersects with and potentially informs the ongoing practical metadiscourse in society. In a tentative scheme of the field, rhetorical, semiotic, phenomenological, cybernetic, socio-psychological, sociocultural, and critical traditions of communication theory are distinguished by characteristic ways of defining communication and problems of communication, metadiscursive vocabularies, and metadiscursive commonplaces that they appeal to and challenge. Topoi for argumentation across traditions are suggested and implications for theoretical work and disciplinary practice in the field are considered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียงความนี้ reconstructs ทฤษฎีการสื่อสารเป็นแบบ dialogical dialectical ตามหลักสอง: แบบขึ้นสื่อสารเป็นแบบ metamodel และทฤษฎีเป็นฝึก metadiscursive เรียงความจนว่า ทฤษฎีการสื่อสารทั้งหมดเกี่ยวข้องซึ่งกันและกันเมื่ออยู่ lifeworld การปฏิบัติที่ "สื่อสาร" เป็นแล้วมีความหมายมั่งคั่ง ประเพณีแต่ละของทฤษฎีการสื่อสารมาจาก และดึงดูดความเชื่อบางอย่างเป็นธรรมดาเกี่ยวกับการสื่อสารในขณะที่ท้าทายความเชื่ออื่น ๆ rhetorically Complementarities และความตึงเครียดระหว่างประเพณีสร้าง metadiscourse ทฤษฎีที่ตัดด้วย และอาจแจ้งให้ทราบ metadiscourse ปฏิบัติอย่างต่อเนื่องในสังคม ในโครงร่างที่แน่นอนของฟิลด์ rhetorical, semiotic, phenomenological, cybernetic สังคมจิตวิทยา sociocultural และประเพณีที่สำคัญของทฤษฎีการสื่อสารโดดเด่น ด้วยลักษณะวิธีการกำหนดปัญหาของการสื่อสาร metadiscursive vocabularies และ commonplaces metadiscursive ที่จะดึงดูด และท้าทายและสื่อสาร มีการแนะนำ topoi สำหรับ argumentation ผ่านประเพณี และถือเป็นนัยสำหรับงานทฤษฎีและการฝึกวินัยในฟิลด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้ reconstructs ทฤษฎีการสื่อสารเป็นเขตข้อมูล dialogical-วิภาษตามสองหลักการ: รูปแบบที่เป็นส่วนประกอบของการสื่อสารเป็น metamodel และทฤษฎีการปฏิบัติ metadiscursive เรียงความระบุว่าทฤษฎีการสื่อสารทั้งหมดที่เกี่ยวข้องร่วมกันเมื่อจ่าหน้าถึงโลกชีวิตในทางปฏิบัติที่ "การสื่อสาร" ที่มีอยู่แล้วเป็นคำที่มีความหมายอย่างหรูหรา ประเพณีของทฤษฎีการสื่อสารแต่ละคนมาจากรำพึงและดึงดูดความสนใจกับความเชื่อเรื่องธรรมดาบางอย่างเกี่ยวกับการสื่อสารในขณะที่ท้าทายความเชื่ออื่น ๆ complementarities และความตึงเครียดในหมู่ประเพณีสร้าง metadiscourse ทฤษฎีที่ตัดด้วยและอาจแจ้ง metadiscourse การปฏิบัติอย่างต่อเนื่องในสังคม ในรูปแบบที่ไม่แน่นอนของสนามวาทศิลป์ semiotic, ปรากฏการณ์วิทยา, cybernetic, สังคมจิตวิทยาทางสังคมวัฒนธรรมและประเพณีที่สำคัญของทฤษฎีการสื่อสารมีความโดดเด่นรูปแบบลักษณะของการกำหนดสื่อสารและปัญหาของการสื่อสารคำศัพท์ metadiscursive และ commonplaces metadiscursive ว่าพวกเขายื่นอุทธรณ์ และความท้าทาย Topoi สำหรับการอภิปรายทั่วประเพณีมีข้อเสนอแนะและความหมายสำหรับการทำงานตามทฤษฎีและการปฏิบัติทางวินัยในด้านการได้รับการพิจารณา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีการสื่อสารเป็นเรียงความ reconstructs สนทนาวิภาษเขตตามสองหลัก : รูปแบบพฤติกรรมการสื่อสารเป็น metamodel และทฤษฎีการปฏิบัติ metadiscursive . เรียงความโต้แย้งว่าทฤษฎีการสื่อสารทั้งหมดจะร่วมกันที่เกี่ยวข้องเมื่ออยู่ใน lifeworld ในทางปฏิบัติที่ " การสื่อสาร " เป็นคำอย่างมีความหมายแต่ละทฤษฎีการสื่อสารมาจากประเพณีและความเชื่อใจ rhetorically บางธรรมดาเกี่ยวกับการสื่อสารในขณะที่ท้าทายความเชื่ออื่น ๆ complementarities และความตึงเครียดระหว่างประเพณีสร้างทฤษฎี metadiscourse ที่ intersects กับและอาจแจ้ง metadiscourse ปฏิบัติอย่างต่อเนื่องในสังคม ในส่วนของโครงการและข้อมูลอาจกล่าวได้ว่าภาพยนตร์ด้วย , , , จิตสังคม วัฒนธรรมสังคม และประเพณีสำคัญของทฤษฎีการสื่อสารมีความโดดเด่น โดยวิธีกำหนดลักษณะของการสื่อสาร และปัญหาการสื่อสาร metadiscursive ศัพท์ และ metadiscursive commonplaces ที่พวกเขาสนใจและท้าทายtopoi สำหรับการโต้แย้ง ผ่านประเพณี มีให้สำหรับงานเชิงทฤษฎีและปฏิบัติในด้านใดเป็นสำคัญ