The result showed that mango fruit

The result showed that mango fruit from the trees sprayed with kaolin clay at 3%had better yield and bigger size than 6% kaolin clay and the control (Table 1), respectively. Kaolin clay reduced the heat due to infrared and ultraviolet radiation reflection resulting in increased plant yields (Glenn and Puterka,2005). The percentage of anthracnose disease incidence was highest in the control. On the 9 day of storage, disease incidence in the control was 86.87%, followed by 3% (80.00) and 6% (73.33) kaolin clay, respectively (Figure 1a). For, the percentage of stem end rot of mango fruit sprayed with kaolin clay at 6%, disease symptoms were present on 9 days of storage and the control was highest until the end of storage. At 12 days of storage, the control and kaolin clay at 3 and 6% were 73.33, 53.33 and 40.00%, respectively (Figure 1b). Glenn et al. (1999) reported that kaolin films decreased the fungal and bacterial plant pathogens in pears. In addition, fruits sprayed with kaolin clay had higher firmness compared to the control at approximately 64.52-7.70 N (Figure 2a). Total soluble solids , the ratio of total soluble solids and titratable acidity increased until the end of storage (Figure 2b and 2c). This was similar to the result of Saavedra et al.(2006), which found higher soluble solid content in kaolin-treated tomato fruits compared to the control . Conversely, kaolin particle film delayed the reduction of soluble solids and titratable acidity of ‘Galaxy’ apple fruits (Ergun,2012) There was a significant difference in total chlorophyll content during storage. At the end of storage, fruits sprayed with kaolin clay at 6% had the highest total chlorophyll content (4.57 mg/100g FW), followed by 3% kaolin clay (2.89 mg/100g FW) and the control (2.04 mg/100g FW), respectively (Fogure 3). Tworkoski et al. (2002) indicated that the particle film type antitranspirant enhanced chlorophyll biosynthesis and increased the total chlorophyll content.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลพบว่า มะม่วงจากต้นพ่น ด้วย kaolin ดิน 3% มีผลตอบแทนที่ดีกว่าและขนาดใหญ่กว่า 6% kaolin ดินและควบคุม (ตารางที่ 1), ตามลำดับ Kaolin ดินลดความร้อนจากอินฟราเรด และสะท้อนรังสีอัลตราไวโอเลตในโรงงานเพิ่มขึ้นทำให้ (เกล็นและ Puterka, 2005) เปอร์เซ็นต์ของอุบัติการณ์โรค anthracnose สูงที่สุดในการควบคุม ในวัน 9 ของการจัดเก็บ อุบัติการณ์ของโรคในตัวควบคุมถูก 86.87% ตาม ด้วย (80.00) 3% และ 6% (73.33) kaolin ดิน ตามลำดับ (รูปที่ 1a) เปอร์เซ็นต์ของก้านสุดเน่าของมะม่วงที่ฉีดพ่น ด้วย kaolin ดิน 6% อาการของโรคมีอยู่ในวันที่ 9 ของการจัดเก็บ และการควบคุมได้สูงสุดจนถึงจุดสิ้นสุดของการจัดเก็บ ที่ 12 วันของการจัดเก็บ ดินควบคุมและ kaolin ที่ 3 และ 6% ได้ 73.33, 53.33 และ 40.00% ตามลำดับ (รูปที่ 1b) เกล็น et al. (1999) รายงานว่า ภาพยนตร์ kaolin ลดโรคพืชเชื้อรา และแบคทีเรียในแพร์ นอกจากนี้ ผลไม้ฉีดพ่น ด้วย kaolin ดินมีไอซ์สูงกว่าเมื่อเทียบกับตัวควบคุมที่ประมาณ 64.52 7.70 N (รูป 2a) ของแข็งที่ละลายทั้งหมด อัตราส่วนของของแข็งที่ละลายรวมและว่า titratable เพิ่มขึ้นจนถึงจุดสิ้นสุดของการเก็บ (รูปที่ 2b และ 2c) นี่คือคล้ายกับผลของ Saavedra et al.(2006) ซึ่งพบเนื้อหาของแข็งละลายน้ำสูงในผลไม้มะเขือเทศ kaolin ถือว่าเทียบกับตัวควบคุม ในทางกลับกัน kaolin อนุภาคฟิล์มล่าช้าว่า titratable ผลไม้แอปเปิ้ล 'Galaxy' (Ergun, 2012) และการลดลงของของแข็งละลายน้ำมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในคลอโรฟิลล์รวมเนื้อหาระหว่างการเก็บรักษา ในตอนท้ายของการจัดเก็บ ผลไม้ฉีดพ่น ด้วย kaolin ดิน 6% มีราคาสูงสุดคลอโรฟิลล์รวมเนื้อหา (4.57 mg / 100g FW), ตาม ด้วย kaolin 3% ดินเหนียว (2.89 mg / 100g FW) และควบคุม (2.04 mg / 100g FW), ตามลำดับ (Fogure 3) Tworkoski et al. (2002) ระบุว่า อนุภาคฟิล์มชนิด antitranspirant เพิ่มการสังเคราะห์คลอโรฟิลล์ และเพิ่มเนื้อหารวมคลอโรฟิลล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษาพบว่าผลไม้มะม่วงจากต้นไม้พ่นด้วยดินเหนียวดินขาวที่ 3% มีอัตราผลตอบแทนที่ดีกว่าและขนาดใหญ่กว่าดินเหนียวดินขาว 6% และการควบคุม (ตารางที่ 1) ตามลำดับ ดินเหนียวดินขาวความร้อนลดลงอันเนื่องมาจากการสะท้อนอินฟราเรดและรังสีอัลตราไวโอเลตส่งผลให้ผลผลิตของพืชที่เพิ่มขึ้น (เกล็นและ Puterka 2005) ร้อยละของการเกิดโรคแอนแทรกโนอุบัติการณ์สูงสุดในการควบคุม ในวันที่ 9 ของการจัดเก็บอุบัติการณ์การเกิดโรคในการควบคุมเป็น 86.87% ตามด้วย 3% (80.00) และ 6% (73.33) ดินเหนียวดินขาวตามลำดับ (รูปที่ 1a) สำหรับร้อยละของเน่าปลายก้านของผลไม้มะม่วงพ่นด้วยดินเหนียวดินขาวที่ 6%, อาการของโรคอยู่ในปัจจุบันเมื่อวันที่ 9 วันของการจัดเก็บข้อมูลและการควบคุมสูงสุดจนกว่าจะสิ้นสุดของการจัดเก็บข้อมูล ในวันที่ 12 ของการจัดเก็บการควบคุมและดินเหนียวดินขาวที่ 3 และ 6% เป็น 73.33, 53.33 และ 40.00% ตามลำดับ (รูปที่ 1b) เกล็น et al, (1999) รายงานว่าภาพยนตร์ดินขาวลดลงจากเชื้อราและเชื้อโรคพืชแบคทีเรียในลูกแพร์ นอกจากนี้ผลไม้ฉีดพ่นด้วยดินเหนียวดินขาวมีความแน่นสูงขึ้นเมื่อเทียบกับการควบคุมที่ประมาณ 64.52-7.70 N (รูปที่ 2a) ปริมาณของแข็งที่ละลายรวมอัตราส่วนของปริมาณของแข็งที่ละลายรวมและปริมาณกรดที่เพิ่มขึ้นจนกว่าจะสิ้นสุดของการจัดเก็บข้อมูล (รูปที่ 2b และ 2c) นี้ก็คล้ายคลึงกับผลของ Saavedra et al,. (2006) ซึ่งพบว่าปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้สูงขึ้นในผลไม้มะเขือเทศดินขาวที่ไ​​ด้รับเมื่อเทียบกับการควบคุม ตรงกันข้ามฟิล์มอนุภาคดินขาวล่าช้าการลดลงของปริมาณของแข็งที่ละลายและความเป็นกรดที่ไทเทรตของกาแล็กซี่ 'ผลไม้แอปเปิ้ล (Ergun 2012) มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในเนื้อหาของคลอโรฟิลรวมระหว่างการเก็บรักษาเป็น ในตอนท้ายของการจัดเก็บผลไม้ฉีดพ่นด้วยดินเหนียวดินขาวที่ 6% มีสูงสุดเนื้อหาคลอโรฟิลรวม (4.57 มก. / 1​​00 กรัม FW) ตามด้วยดินเหนียวดินขาว 3% (2.89 มก. / 1​​00 กรัม FW) และการควบคุม (2.04 มก. / 1​​00 กรัม FW ) ตามลำดับ (Fogure 3) Tworkoski et al, (2002) ชี้ให้เห็นว่าประเภทภาพยนตร์อนุภาคสังเคราะห์คลอโรฟิลเพิ่ม antitranspirant และเพิ่มเนื้อหาคลอโรฟิลรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษาพบว่า ผลมะม่วงจากต้น พ่นด้วยดินขาวที่ 3% ได้ผลผลิตที่ดีกว่าและใหญ่กว่าขนาดกว่า 6 % ดินขาวและการควบคุม ( ตารางที่ 1 ) ตามลำดับ ดินขาวที่ลดความร้อนจากอินฟราเรดและสะท้อนรังสีอัลตร้าไวโอเล็ตส่งผลให้เพิ่มผลผลิตพืช ( เกลน และ puterka , 2005 ) ร้อยละของการเกิดโรคแอนแทรคโนสมีค่าสูงสุดในการควบคุมใน 9 วัน กระเป๋า โรคอุบัติการณ์ในการควบคุม 86.87 % ตามด้วย 3 ( 80.00 % และ 6 % ( 73.33 ) ดินขาว ตามลำดับ ( รูปที่ 1 ) สำหรับ เปอร์เซ็นต์ที่ปลายกิ่งเน่าของมะม่วงผลไม้พ่นด้วยดินขาวที่ 6% , อาการของโรคอยู่ใน 9 วันของการเก็บและการควบคุมสูงสุดจนกว่าจะสิ้นสุดของการจัดเก็บ ในวันที่ 12 ของการเก็บรักษาการควบคุมและดินขาวที่ 3 และ 6 เป็นร้อยละ 73.33 , 53.33 และ 40.00 ตามลำดับ ( รูปที่ 1A ) เกล็น et al . ( 1999 ) รายงานว่าภาพยนตร์ลดลง เชื้อราและแบคทีเรียก่อโรคในพืชลูกแพร์ นอกจากนี้ ผลไม้ พ่นด้วยดินขาวดินเหนียวแน่นสูงกว่าเมื่อเทียบกับการควบคุมที่ประมาณ 64.52-7.70 N ( รูปที่ 2A ) ของแข็งทั้งหมดที่ละลายน้ำได้ ,อัตราส่วนของปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ทั้งหมด และปริมาณกรดที่เพิ่มขึ้นจนกว่าจะสิ้นสุดของกระเป๋า ( รูปและ 2B 2C ) ซึ่งคล้ายกับผลของาล ซา เวดรา et al . ( 2006 ) ซึ่งพบได้สูงกว่า ของแข็งที่ละลายได้ เนื้อหาในดินขาวรักษามะเขือเทศผลไม้เมื่อเทียบกับการควบคุม ในทางกลับกัน , ฟิล์มอนุภาคดินขาว ล่าช้า การลดลงของปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้และปริมาณกรดของผลไม้ ( ergun ' Galaxy ' แอปเปิ้ล ,2555 ) มีความแตกต่างของปริมาณคลอโรฟิลล์ทั้งหมดในระหว่างการเก็บรักษา ในตอนท้ายของการเก็บผลไม้พ่นด้วยดินขาวที่ 6% มีปริมาณคลอโรฟิลล์รวมสูงสุด ( 5 mg / 100g FW ) รองลงมา คือ ร้อยละ 3 ดินขาว ( 2.89 มิลลิกรัม / 100 กรัม FW ) และการควบคุม ( 2.04 mg / 100g FW ) ตามลำดับ ( fogure 3 ) tworkoski et al .( 2002 ) พบว่า อนุภาคชนิดฟิล์ม antitranspirant คลอโรฟิลล์ในการปรับปรุงและเพิ่มปริมาณคลอโรฟิลล์รวม