The purple-coloured gas flames pres

The purple-coloured gas flames pressed their way over. They were like purple-coloured evil, fierce, and wild beasts. Chu Feng did not just take all that. He strode, straightened his back, formed a golden bow in his left hand and a golden arrow in his right.

He pulled the bow until it formed a full moon and the arrows he shot out were like falling meteors. The arrows that filled the air became a golden-coloured storm as they explosively shot towards the purple-coloured gas. However, the unexpected thing was that the smoke-like, misty purple-coloured gas was not weak. Rather, it was like a copper and iron wall.

Despite the might of Chu Feng’s Bow of Hundred Transformations being even stronger, after penetrating through the layers of purple-coloured gas, not only did it gradually slow down, at the end, it was stopped, and it shattered and disappeared.

The most important thing was that the attacking might of the purple-coloured gas was unable to be stopped by the Bow of Hundred Transformations. At that instant, the purple-coloured gas brought its enormous power and pounced towards Chu Feng.

It descended from the heavens and it seemed like a waterfall that had unstoppable might, and it also seemed like a current that had an attack that could break through anything. That level of might. That level of power. Only Chu Feng who was going to experience could understand it.

“Hmph.”

But Chu Feng was not only for looks. He coldly snorted, and without hurry or panic, he abruptly used the Imperial Sky Technique just as the purple-coloured gas was going to slam down on him and easily dodged it.

*whoosh whoosh whoosh*

However, what Chu Feng did not think of was almost at the exact same time that he dodged it, the purple-coloured gas also split apart and formed into countless big, purple-coloured gas hands. They clawed at Chu Feng and their speed was many times quicker.

*boom boom boom* The gas hands had extremely strong might. After every boom, a deep pit of death would be left behind on the ground which was made out of special materials.

Dust and rubble flew everywhere. Chu Feng was like an agile monkey as he jumped away from the countless number of big purple-coloured hands. Although the big hands were helpless against his speed, Chu Feng sank into a passive state.

As Chu Feng dodged, he looked towards the purple-clothed girl. He discovered that she was standing where she was and she did not even move half a step. She was using a gaze of contempt to look at himself, as if Chu Feng was fish on a cutting board and was freely being sliced.

“Damn brat. If I don’t show you my might, you will really think that I’m a sick cat.”

[TN: “If a tiger doesn’t show its might, others would think that it was a sick cat.”]
At that instant, Chu Feng suddenly stopped his escaping steps. With a thought, golden-coloured lightning appeared in his eyes. At the same time, the space around him also rippled. Tiny golden-coloured lightning surged out and they became a human-shaped shield. It formed in front of Chu Feng and his aura instantly entered the 2nd level of the Profound realm from the 1st level.

*boom boom boom boom boom*

Simultaneously, the big purple-coloured hands surrounded and attacked from all directions. They almost completely sealed Chu Feng’s path of escape and they started to endlessly explode on Chu Feng’s body. The purple-coloured gas blended with the rubble and even the tomb shook and trembled.

However, under that level of attack, the purple-clothed girl did not rejoice and instead, she was worried. Her pair of eyebrows couldn’t help but slightly tighten and her shiny big eyes became more serious.

As for the White Tiger in the air, a smile that was unique to beasts streaked past its lips. It said faintly, “This is slightly interesting.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปลวไฟสีม่วงแก๊สกดทางเหนือ พวกเขาเป็นเหมือนสีม่วงความชั่วร้าย สัตว์ดุร้าย และป่า ชูฮไม่ได้เพียงแค่เอาทั้งหมดที่ เขา strode ยืดให้ตรงหลังเขา ขึ้นรูปโบว์สีทองในมือซ้ายและลูกศรทองในขวาของเขาเขาดึงคันธนูจนกว่ามันจะเกิดขึ้นเต็ม และลูกศรที่เขายิงออกได้เช่นอุกกาบาตตก ลูกศรที่เติมอากาศเป็น พายุสีทองพวกเขาถ่ายชะตาต่อก๊าซสีม่วง อย่างไรก็ตาม สิ่งไม่คาดคิดได้ว่า ก๊าซสีม่วง เหมือนควัน หมอกไม่อ่อนแอ ค่อนข้าง มันเป็นเหมือนทองแดงและเหล็กผนังแม้อาจของธนูชูฮร้อยแปลงที่แข็งแกร่ง หลังจากที่เจาะผ่านชั้นของก๊าซสีม่วง ไม่เพียงแต่ไม่ได้ค่อย ๆ ช้าลง ปลาย มันหยุดลง และมันแตก และหายไปสิ่งสำคัญสุดคือ ว่า อาจโจมตีก๊าซสีม่วงไม่สามารถหยุด โดยโบว์ร้อยแปลง ในทันทีที่ แก๊สสีม่วงนำพลังงานมหาศาล และ pounced ต่อชูฮมันลงมาจากฟ้าสวรรค์ และเหมือนว่าน้ำตกที่ผ่านพ้นอาจ และยังดูเหมือนปัจจุบันที่มีการโจมตีที่สามารถตัดผ่านอะไร ที่ระดับอาจ ที่ระดับพลังงาน ชูเฉพาะฮที่จะไปพบอาจเข้าใจได้"Hmph"แต่ชูฮคือไม่เฉพาะสำหรับลักษณะ จ้างงาน snorted และโดยไม่ต้องเร่งรีบหรือตื่นตระหนก เขาทันทีใช้เทคนิคฟ้าอิมพีเรียลตามลักษณะที่ เป็นก๊าซสีม่วงถูกไปสแลลงเขาได้อย่างง่ายดาย dodged* เสียงหวือเสียงหวือผ่านหวือไป *อย่างไรก็ตาม อะไรฮชูไม่คิดของได้แทบจะในเวลาเดียวกันที่แน่นอนที่เขา dodged ก๊าซสีม่วงยังแยกออกจากกัน และเกิดในมือก๊าซขนาดใหญ่ สีม่วงสีนับไม่ถ้วน พวกเขานั้นกำฮชู และความเร็วก็เร็วหลายครั้ง* บูมบูมบูม * มือก๊าซมีความแข็งแรงมากอาจได้ หลังจากทุกบูม หลุมลึกตายจะทิ้งไว้เบื้องหลังบนพื้นดินซึ่งทำจากวัสดุพิเศษฝุ่นและเศษบินทุกที่ ชูฮเป็นเหมือนลิงคล่องตัว ตามเขาไปจากมือสีม่วงใหญ่จำนวนนับไม่ถ้วน แม้ว่ามือใหญ่ถูกซมกับความเร็วของเขา ฮองชูจมอยู่ในสถานะที่แฝงเป็นฮชู dodged เขามองไปทางหญิงสาวสวมสีม่วง เขาค้นพบว่า เธอกำลังยืนอยู่ที่เธอ และเธอได้ย้ายได้ขั้นครึ่ง เธอใช้การจ้องมองของดูถูกมองตัวเอง ว่าฮชูปลาบนกระดานตัด และอิสระการหั่น"ไอ้สารเลว ถ้าฉันไม่แสดงอาจของฉัน คุณจะจริง ๆ คิดว่า ฉันเป็นแมวป่วย[TN: "ถ้าเสือไม่แสดงยังอาจ คนอื่นคิดว่า มันเป็นแมวป่วย"]ในทันทีที่ ฮองชูก็หยุดพระองค์อพยพในกรณี มีความคิด โกลเด้นสีฟ้าปรากฏในดวงตาของเขา ในเวลาเดียวกัน พื้นที่รอบเขายังคลื่น ฟ้าสีทองเล็ก ๆ เพิ่มขึ้นออก และพวกเขากลายเป็นมนุษย์รูปโล่ มันจะเกิดขึ้นด้านหน้าชูฮ และออร่าของเขาทันทีป้อนชั้นแดนลึกซึ้งระดับ 1* บูมบูมทรัพย์บูมกองบูมบูม *พร้อมกัน มือสีม่วงใหญ่ล้อมรอบ และโจมตีจากทุกทิศทาง พวกเขาเกือบสนิทชูฮเส้นทางการหลบหนี และพวกเขาเริ่มต้นลั่นไม่รู้จบบนตัวชูฮ ก๊าซสีม่วงผสมกับอิฐ และแม้กระทั่งสุสานส่าย และ trembledอย่างไรก็ตาม ภายใต้ระดับของการโจมตี สาวสีม่วงสวมได้ไม่ชื่นชมยินดี และแทน เธอกังวล คิ้วคู่ของเธอไม่สามารถช่วย แต่ขันเล็กน้อย และตาของเธอใหญ่เงากลายเป็นรุนแรงมากขึ้นสำหรับเสือขาวในอากาศ รอยยิ้มที่เป็นเอกลักษณ์ของสัตว์ลายริมฝีปากของมันที่ผ่านมา หวาน กล่าว "นี่คือน่าสนใจเล็กน้อย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สีม่วงสีเปลวไฟก๊าซกดทางของพวกเขามากกว่า พวกเขาเป็นเหมือนสีม่วงสีชั่วร้ายที่รุนแรงและสัตว์ป่า จือฮไม่ได้เพียงแค่ใช้เวลาทั้งหมดที่ เขาก้าวยืดหลังของเขารูปโบว์สีทองอยู่ในมือซ้ายของเขาและลูกศรสีทองในสิทธิของเขา. เขาดึงคันธนูจนกว่าจะมีรูปแบบที่มีพระจันทร์เต็มดวงและลูกศรที่เขายิงออกมาเป็นเหมือนอุกกาบาตตก ลูกศรที่เต็มไปด้วยอากาศกลายเป็นพายุโกลเด้นสีที่พวกเขายิงระเบิดต่อก๊าซสีม่วง แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือว่าก๊าซสีม่วงสีควันเหมือนหมอกก็ไม่ได้อ่อนแอ แต่ก็เป็นเหมือนทองแดงและเหล็กผนัง. แม้อาจของจือฮโบว์ร้อยแปลงเป็นแข็งแกร่งยิ่งขึ้นหลังจากการเจาะผ่านชั้นของก๊าซสีม่วงสีไม่เพียง แต่จะค่อยๆชะลอตัวลงในตอนท้ายก็คือ หยุดและมันแตกและหายไป. สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่อาจโจมตีของก๊าซสีม่วงก็ไม่สามารถที่จะหยุดโดยโบว์ร้อยแปลง ในทันทีที่ก๊าซสีม่วงสีนำพลังมหาศาลและกระโจนเข้าใส่ต่อจือฮ. มันลงมาจากชั้นฟ้าทั้งหลายและก็ลำบากเหมือนน้ำตกที่มีอาจจะผ่านพ้นและก็ยังดูเหมือนจะเป็นปัจจุบันที่มีการโจมตีที่อาจตัดผ่าน สิ่งใด ระดับของการที่อาจ ระดับของพลังงานที่ เพียงจือฮที่กำลังจะมีประสบการณ์สามารถเข้าใจมัน. "ฮึ่ม." แต่จือฮไม่ได้เป็นเพียงรูปลักษณ์ เขาเย็นชา snorted และไม่รีบร้อนหรือความหวาดกลัวจู่ ๆ เขาก็ใช้เทคนิคอิมพีเรียลสกายเช่นเดียวกับก๊าซสีม่วงสีกำลังจะยุติลงเขาได้อย่างง่ายดายและหลบมัน. * หวือหวือหวือ * แต่สิ่งที่จือฮไม่คิดว่า ก็เกือบจะในเวลาเดียวกันแน่นอนว่าเขาหลบมันก๊าซสีม่วงยังแยกออกจากกันและเกิดขึ้นเป็นใหญ่มือก๊าซสีม่วงนับไม่ถ้วน พวกเขาเล็บที่จือฮและความเร็วของพวกเขาหลายครั้งเร็ว. * บูมบูมบูม * มือก๊าซมีอานุภาพความแข็งแรงมาก หลังจากที่ทุกบูมหลุมลึกของการเสียชีวิตจะถูกทิ้งไว้เบื้องหลังบนพื้นดินซึ่งทำจากวัสดุพิเศษ. ฝุ่นและเศษหินหรืออิฐบินทุกที่ จือฮเป็นเหมือนลิงเปรียวในขณะที่เขากระโดดออกไปจากจำนวนที่นับไม่ถ้วนของมือสีม่วงสีขนาดใหญ่ แม้ว่ามือใหญ่ก็ทำอะไรไม่ถูกกับความเร็วของเขาชูฮจมลงไปในรัฐเรื่อย ๆ . ในฐานะที่เป็นจือฮหลบเขามองไปที่หญิงสาวสวมเสื้อสีม่วง เขาค้นพบว่าเธอกำลังยืนอยู่ที่เธอและเธอก็ไม่ได้ย้ายครึ่งขั้นตอน เธอเป็นคนที่ใช้สายตาดูถูกไปดูที่ตัวเองเช่นถ้าจือฮเป็นปลาบนเรือตัดได้อย่างอิสระและได้รับการถูกหั่น. "เด็กเหลือขอประณาม ถ้าฉันไม่ได้แสดงฤทธานุภาพของคุณจริงๆจะคิดว่าฉันเป็นแมวป่วย ". [TN:" ถ้าเป็นเสือไม่แสดงอาจจะดีที่สุดที่คนอื่น ๆ จะคิดว่ามันเป็นแมวป่วย ".] ที่ ทันทีที่จือฮก็หยุดขั้นตอนการหลบหนีของเขา ด้วยความคิดที่โกลเด้นสีฟ้าผ่าปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา ในขณะเดียวกันพื้นที่รอบ ๆ ตัวเขายังเป็นระลอกคลื่น จิ๋วฟ้าผ่าโกลเด้นสีเพิ่มขึ้นออกและพวกเขากลายเป็นโล่มนุษย์รูป มันเกิดขึ้นในด้านหน้าของจือฮและกลิ่นอายของเขาทันทีเข้ามาในระดับที่ 2 ของดินแดนที่ลึกซึ้งจากระดับ 1. * บูมบูมบูมบูมบูม * พร้อมกันใหญ่มือสีม่วงล้อมรอบและโจมตีจากทุกทิศทาง พวกเขาเกือบจะสมบูรณ์ปิดผนึกเส้นทางจือฮของการหลบหนีและพวกเขาเริ่มที่จะไม่มีที่สิ้นสุดระเบิดในร่างกายจือฮ ก๊าซสีม่วงผสมกับซากปรักหักพังและแม้กระทั่งหลุมฝังศพสั่นสะเทือนและโคลงเคลง. อย่างไรก็ตามภายใต้ระดับของการโจมตีที่หญิงสาวสวมเสื้อสีม่วงไม่ได้เปรมปรีดิ์และแทนเธอเป็นห่วง คู่ของเธอคิ้วไม่สามารถช่วย แต่เล็กน้อยกระชับและตาใหญ่ของเธอกลายเป็นเงาที่รุนแรงมากขึ้น. สำหรับเสือขาวในอากาศรอยยิ้มที่เป็นเอกลักษณ์ลายสัตว์ที่ผ่านริมฝีปากของตน มันบอกแผ่วเบาว่า "นี่เป็นที่น่าสนใจเล็กน้อย."