“Sakura-chan, doesn’t Li-kun seem s

“Sakura-chan, doesn’t Li-kun seem strange, today?” Daidouji Tomoyo asked. “He’s been frowning and sighing.”
 
Kinomoto Sakura laughed. “Doesn’t that mean that he is in his usual mood?”
 
“No, there’s something on his mind.”
 
Yanagisawa Naoko butted in, “Maybe he’s haunted by a ghost!”
 
“No, maybe he’s in love. He’s thinking how to propose!” Sasaki Rika exclaimed.
 
During break, Sakura walked up to Syaoran. Gently, she asked, “Syaoran-kun, is anything the matter?”
 
Abruptly, he replied, “I’m going back to Hong Kong.”
 
To cover up her astonishment and disappointment, she stammered, “Oh-oh. I guess that’s wonderful for you. You must miss your family and home. After all, you have no reason to stay in Japan.”
 
Syaoran scowled. Suddenly, from behind him, Takashi Yamazaki interrupted, “In the ancient Asiatic days, the Chinese warriors often traveled to accomplish their missions. They had to adjust to many places to fight nobly. They were honored and welcomed by the people where ever they went, since they were legendary. Yet, they say that one’s true home is where their heart lies. Their heart lies where their most loved one, their soul mate…”
 
Syaoran stalked off to the classroom and Sakura looked in puzzlement.
 
 
 
*           *           *           *           *           *
 
 
 
 
“Hoe-e! I can’t believe he left without saying good-bye!”
 
Tomoyo chuckled and said, “Maybe he was afraid that he would fall apart if he had to face you before leaving to Hong Kong.”
 
Sakura gave a glare that rivaled Syaoran’s own death glare.
 
“Ohohohoho! You kind of look like him right now!”
 
Sakura sighed. There was no point in talking to Tomoyo in this type of mood.
 
 
 
 
That night, Sakura lay awake, tossing and turning in her bed. He could have at least said good-bye. He just left. I’ll probably never see him again. For some strange reason, her eyes were glassy. How fierce he looked when she first met him. But he had a kind, caring personality after his first appearance. All those times together, trying hard to capture the Clow Cards, facing Yue-san, and overcoming Eriol-kun, he was always there for me. He’s my good friend. All the memories flooded her. Despite all the hardships, those were the happy, exciting days. She remembered how he… no. She will forget. Forget him. He’s gone from your life now.
           
Gradually, Sakura drifted into a turmoil of dreams. Her heart began to beat faster. A boy and a girl her own age were standing on a high cliff, laughing cruelly. Yet, she could not see their faces, which were dark under the full moon, except for their flickering golden eyes. The girl said, “We’ll get you, Cherry Blossom. You and the Little Wolf, also. Just wait and see.”
 
Suddenly, Sakura screamed. Syaoran was falling down the edge of the bottomless cliff, his hand desperately stretching towards her.
 
“No! Syaorannnnnn!”
           
She bolted up in bed, screaming. Kinomoto Touya and her father came running to her room.  “What’s the matter, Sakura?”
 
“I-its nothing, onii-chan. Just a nightmare, that’s all. Really, I’m fine.”
 
Yet, Sakura had an uneasy feeling about the future.
 
 
 
 
*           *           *           *           *           *
 
 
           
“Are we ready, my dear brother, Eron?” Chang Erika asked with an evil gleam in her hazel eyes flecked with gold.
 
“Not yet, my dear, not yet. Just wait a little while longer for our powers to reach its fullest. Then… then you know our plans.” Chang Eron smiled a charming smile, except for that mysterious flickering in eyes that matched with his twins’.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ซากุระจัง หลี่-kun เหมือนแปลก วันนี้" โทโมโยะไดโดจิถาม "เขาได้รับ frowning และ sighing"

ซากุระ Kinomoto หัวเราะ "ไม่ที่หมายความ ว่า เขาอยู่ในอารมณ์ปกติของเขา

"ไม่ มีบางสิ่งบางอย่างในใจของเขา"

นะโอะโกะทะ Yanagisawa butted ใน "บางทีเขามีผี สิง โดยผี"

"ไม่ บางทีเขาจะรัก เขาได้คิดวิธีการนำเสนอ" ซะซะกิริทางหลุดรอด

ในระหว่างการหยุดพัก ซากุระเดินขึ้นไป Syaoran เบา ๆ เธอถาม "Syaoran-kun คือเรื่องอะไร

กะทันหัน เบิกบาน "ฉันจะกลับไป Hong Kong "

จะครอบคลุมถึง astonishment และความผิดหวังของเธอ เธอ stammered, "Oh-โอ้ ผมคิดว่า ที่เป็นที่ยอดเยี่ยมสำหรับคุณ คุณต้องคิดถึงครอบครัวและบ้านของคุณ หลังจากที่ทุก คุณมีเหตุผลในญี่ปุ่น"

Syaoran scowled ทันใดนั้น พอเขา ยามาซากิทะกะชิถูกขัดจังหวะ "ในสมัยอินเดียโบราณ นักรบจีนมักเดินทางไปทำภารกิจของพวกเขา พวกเขามีการปรับปรุงสถานที่ในการต่อสู้กับ nobly พวกเขาถูกยกย่อง และยินดี โดยคนเคยเดินทาง เนื่องจากพวกเขาตำนาน ยัง พวกเขาพูดว่า บ้านหนึ่งของจริงอยู่ที่หัวใจของพวกเขาอยู่ อยู่ใจกลางของที่รักมากที่สุดของพวกเขาหนึ่ง ชีวิตคู่... "

Syaoran ไล่ออกจากห้องเรียน และมองซากุระใน puzzlement



* **** *




" จอบ-e ผมไม่เชื่อว่า เขาทิ้งโดยไม่บอกลา"

โทโมโยะเบา ๆ และกล่าว ว่า "บางทีเขากลัวว่า เขาจะตกลงกันถ้าเขาต้องเผชิญกับคุณก่อนไป Hong Kong "
 
ซากุระให้แสงจ้าที่ rivaled ของ Syaoran ตายแสงจ้า

"Ohohohoho คุณประการเหมือนเขาขณะนี้"

ซากุระถอนหายใจ มีจุดในการพูดกับโทโมโยะในชนิดนี้ของอารมณ์




คืน ซากุระเลย์ตื่น tossing และเปิดเตียงของเธอ เขาได้กล่าวลาน้อย เขาเพิ่งออกมา ผมจะไม่เห็นเขาอีกครั้ง เหตุผลบางอย่างผิดปกติ ตาของเธอก็ฟิต วิธีรุนแรงเขาดูเมื่อครั้งแรกได้พบพระองค์ แต่เขามีชนิด ดูแลบุคลิกภาพหลังลักษณะแรก เวลาทั้งหมดร่วมกัน พยายามอย่างหนักเพื่อจับบัตร Clow หันซานยิว และขจัดหมดสิ้น Eriol kun เขาได้เสมอมีสำหรับฉัน เขาเป็นเพื่อนที่ดี ความทรงจำทั้งหมดน้ำท่วมเธอ แม้ มีทั้งหมดความยากลำบาก ที่มีวันที่มีความสุข ตื่นเต้น เธอจำได้ว่าเขา...ไม่ เธอจะลืม ลืมเขา เขาก็หายไปจากตอนนี้ชีวิตของคุณ

ค่อย ๆ ซากุระลอยในความวุ่นวายของความฝัน หัวใจของเธอเริ่มที่จะเต้นเร็วขึ้น เด็กผู้ชายและผู้หญิงอายุตนเองก็ยืนอยู่บนหน้าผาสูง หัวเราะ cruelly ยัง เธอไม่ได้เห็นหน้า ซึ่งมีสีเข้มใต้ดวงจันทร์เต็ม ยกเว้นตาทองกะพริบ หญิงสาวกล่าวว่า "เราจะได้คุณ เชอร์รี่ หมาป่าน้อย และคุณยัง เพียงรอ และดู"

ก็ ซากุระที่กรีดร้อง Syaoran ถูกล้มลงขอบของหน้าผา bottomless มือยืดต่อ her. หมด

"ไม่มี Syaorannnnnn "

เธอ bolted ขึ้นเตียง กรีดร้อง Kinomoto Touya และพ่อของเธอมาทำงานในห้องของเธอ  "เป็นอะไร ซากุระ"

"ไม่มีอะไรที่ฉันเป็น onii-จัน เพียงฝันร้าย นั่นคือทั้งหมด จริง ๆ ฉันดี"

ยัง ซากุระมีความรู้สึกไม่สบายใจเกี่ยวกับอนาคต




* **** *



"คือเราเรา พี่รัก Eron " ขอช้างเอะกับคล้ายปีศาจชั่วร้ายในดวงตาของเธอทมีจุดประกับทอง

"ยังไม่ได้ รักของฉัน ยังไม่ รอเพียงเล็กน้อยในขณะที่อีกต่อไปในอำนาจของเราถึงเต็มความ แล้ว... แล้วคุณรู้ว่าแผนของเรา " Eron ช้างยิ้มยิ้มเสน่ห์ ยกเว้นนั้นลึกลับกะพริบตาที่จับคู่กับคู่ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ซากุระจังไม่ได้หลี่คุงดูแปลกในวันนี้" Daidouji โทโมโยะถาม "เขาได้รับการขมวดคิ้วและถอนหายใจ". ซากุระคิโนโมโตะหัวเราะ "ไม่ได้หมายความว่าว่าเขาอยู่ในอารมณ์ปกติของเขา?" "ไม่มีอะไรบางอย่างในใจของเขา". Yanagisawa นาโอโกะโขกใน "บางทีเขาอาจจะตามหลอกหลอนผี" "ไม่บางทีเขาอาจจะอยู่ในความรัก เขาคิดวิธีที่จะนำเสนอ "ซาซากิริกะอุทานในช่วงพักซากุระเดินขึ้นไปยัง Syaoran เบา ๆ เธอถามว่า "Syaoran คุงเป็นอะไรเรื่องได้หรือไม่" ทันทีเขาตอบว่า "ผมจะกลับไปฮ่องกง". เพื่อให้ครอบคลุมถึงความประหลาดใจและความผิดหวังของเธอเธอตะกุกตะกัก "โอ้ ฉันเดาว่าเป็นที่ยอดเยี่ยมสำหรับคุณ คุณต้องคิดถึงครอบครัวและบ้านของคุณ หลังจากที่ทุกท่านมีเหตุผลที่จะอยู่ในประเทศญี่ปุ่นไม่มี ". Syaoran scowled ทันใดนั้นจากด้านหลังเขาทาคาชิยามาซากิขัดจังหวะ "ในวันเอเซียโบราณนักรบจีนมักจะเดินทางเพื่อบรรลุภารกิจของพวกเขา พวกเขาจะต้องปรับให้เข้ากับหลาย ๆ สถานที่ที่จะต่อสู้อย่างสง่างาม พวกเขาได้รับเกียรติและการต้อนรับจากผู้คนที่พวกเขาเคยไปเนื่องจากพวกเขาเป็นตำนาน แต่พวกเขาบอกว่าบ้านที่แท้จริงของคน ๆ หนึ่งที่เป็นที่ที่พวกเขาอยู่ในหัวใจ หัวใจของพวกเขาอยู่ที่พวกเขาส่วนใหญ่รักหนึ่งคู่จิตวิญญาณของพวกเขา ... " Syaoran เดินออกไปที่ห้องเรียนและซากุระมองในความงุนงง* * * "จอบ-E! ฉันไม่สามารถเชื่อว่าเขาทิ้งไว้โดยไม่มีการบอกลาก่อน! " โทโมโยะหัวเราะและกล่าวว่า "บางทีเขาอาจจะกลัวว่าเขาจะกระจุยถ้าเขาจะต้องเผชิญหน้ากับคุณก่อนที่จะออกไปยังฮ่องกง". ซากุระให้แสงสะท้อนว่าผลงานของตัวเอง Syaoran แสงจ้าตาย"Ohohohoho! ชนิดของคุณมีลักษณะเหมือนเขาตอนนี้! " ซากุระถอนหายใจ มีจุดในการพูดคุยกับโทโมโยะในรูปแบบของอารมณ์นี้เป็นคืนนั้นซากุระวางตื่นตัวโยนและเปลี่ยนเตียงของเธอ เขาอาจจะมีอย่างน้อยกล่าวว่าดีลาก่อน เขาก็ทิ้ง ฉันจะอาจจะไม่เคยเห็นเขาอีกครั้ง ด้วยเหตุผลบางอย่างแปลกตาของเธอเหลือบ วิธีที่รุนแรงที่เขามองเมื่อเธอได้พบเขาเป็นครั้งแรก แต่เขามีชนิดดูแลบุคลิกภาพหลังจากการปรากฏตัวครั้งแรกของเขา ครั้งทุกคนที่ร่วมกันพยายามอย่างหนักที่จะจับโคลว์การ์ดหันหน้าไปทาง Yue-SAN และการเอาชนะเอเรียลคุงเขาเป็นเสมอสำหรับฉัน เขาเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน ความทรงจำทั้งหมดที่ถูกน้ำท่วมของเธอ แม้จะมีความยากลำบากทุกคนมีความสุขวันที่น่าตื่นเต้น เธอจำได้ว่าเขาไม่มี ... เธอจะลืม ลืมเขา เขาหายไปจากชีวิตของคุณตอนนี้ค่อยๆซากุระลอยเข้าไปในความวุ่นวายของความฝัน หัวใจของเธอเริ่มที่จะเต้นเร็วขึ้น เด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงอายุของเธอเองกำลังยืนอยู่บนหน้าผาสูงหัวเราะอย่างโหดร้าย แต่เธอไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของพวกเขาซึ่งเป็นที่มืดภายใต้พระจันทร์เต็มดวงยกเว้นดวงตาสีทองของพวกเขาริบหรี่ หญิงสาวกล่าวว่า "เราจะได้รับคุณ, Cherry Blossom คุณและหมาป่าน้อยยัง เพียงแค่รอและดู ". ทันใดนั้นซากุระกรีดร้อง Syaoran ถูกล้มลงขอบของหน้าผาลึก, มือของเขาหมดท่ายืดต่อเธอ"ไม่! Syaorannnnnn! " เธอวิ่งขึ้นมาบนเตียงกรีดร้อง โทยะคิโนโมโตะและพ่อของเธอมาทำงานที่ห้องของเธอ "สิ่งที่เป็นเรื่องซากุระ?" "ฉันมันไม่มีอะไร Onii จัง เพียงแค่ฝันร้ายที่ทุก จริงๆผมสบายดี ". แต่ซากุระมีความรู้สึกไม่สบายใจเกี่ยวกับอนาคต* * * "เราพร้อมแล้วหรือพี่ชายที่รักของฉันอีรอน" ช้างเอริกาถามด้วยประกายความชั่วร้ายในสายตาของเธอด่างสีน้ำตาลแดงที่มี ทอง"ยังไม่ได้เป็นที่รักของฉันยังไม่ได้ เพียงแค่รอสักครู่อีกต่อไปสำหรับอำนาจของเราที่จะไปถึงได้อย่างเต็มที่ แล้ว ... แล้วคุณจะรู้ว่าแผนการของเรา ". ช้างอีรอนยิ้มรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ยกเว้นริบหรี่ลึกลับที่ในสายตาที่จับคู่กับฝาแฝดของเขา
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 
 

 
 
 
 

 

 

 

 

 
 
 
 

           

 

 

           

 

 

 
 
 
 

 
 
           

 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ซากุระจัง ไม่หลีคุงดูแปลกๆ นะวันนี้ " ไดโดจิ โทโมโยะถาม . " เขากำลังหน้านิ่วคิ้วขมวดและถอนหายใจ เหรอ "

คิโนโมโตะ ซากุระหัวเราะ " ไม่ได้หมายความว่าเขาอยู่ในอารมณ์ปกติของเขา " เหรอ

" ไม่ มีอะไรในใจ . . . "

เหรอ ยานากิซาวะ นาโอโกะ ขวางไว้ " บางทีเขาเป็นผีด้วย ! " เหรอ

" ไม่ บางทีเขาอาจจะอยู่ในความรัก เขาคิดวิธีขอแต่งงาน " ซาซากิ ริกะรึเปล่า

ร้องอุทานในช่วงพัก ซากุระก็เดินขึ้น syaoran . เบาๆ เธอถามว่า " syaoran คุง มีอะไรเหรอ ? "

เขาไหม เขาก็ตอบว่า " ผมจะกลับฮ่องกง "

เธอประหลาดใจอะไรปกปิด และความผิดหวัง เธอแค่พูดตะกุกตะกัก " โอ้โอ้ ฉันเดาว่านั่นคือที่ยอดเยี่ยมสำหรับคุณ คุณต้องคิดถึงครอบครัวและบ้าน หลังจากทั้งหมด , คุณไม่มีเหตุผลที่จะอยู่ในประเทศญี่ปุ่น "

syaoran หน้าบึ้งเหรอ . ทันใดนั้นจากหลังเขา ทาคาชิ ยามาซากิ ขัดจังหวะ " ในสมัยโบราณ บัววัน นักรบจีนมักจะเดินทางเพื่อบรรลุภารกิจ พวกเขาได้มีการปรับหลายที่ต้องต่อสู้อย่างประเสริฐ พวกเขารู้สึกเป็นเกียรติ และยินดี โดยประชาชนที่เคยพวกเขาไป เนื่องจากพวกเขามีตำนาน แต่พวกเขาบอกว่าเป็นความจริงบ้านอยู่ที่ไหนหัวใจของพวกเขาอยู่ หัวใจของพวกเขาอยู่ที่พวกเขารักมากที่สุดคนหนึ่งของคู่แท้ . . . . . . . "

syaoran ไหมเดินทอดน่องไปห้องเรียนและซากุระมองในความสับสนอะไรรึเปล่า

.

* * *           เหรอ                     * * *

                    รึเปล่า


อะไรอะไรเหรอ " hoe-e ! ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะจากไปโดยไม่บอกลา ! "

ทำไมโทโมโยะ หัวเราะและกล่าวว่า " บางทีเขาอาจจะกลัวว่าเขาจะล้ม หากเขาต้องเผชิญหน้ากับคุณก่อนที่จะไปฮ่องกงรึเปล่า

"ซากุระให้แสงจ้าที่ rivaled syaoran เองตาย

" ohohohoho จ้อง เหรอ ! คุณดูเหมือนเขาเดี๋ยวนี้ ! "

เหรอ ซากุระก็ถอนหายใจ ไม่มีจุดในการพูดคุยกับโทโมโยะในอารมณ์ประเภทนี้



อะไรเหรอเหรอเหรอ
คืนนั้น ซากุระนอน , โยนและเปลี่ยนในเตียงของเธอ อย่างน้อยก็น่าจะบอกว่า ลาก่อน เขาเพิ่งออกไป ฉันคงจะไม่ได้เจอเขาอีกแล้ว ด้วยเหตุผลบางอย่างแปลก ตาของเธอก็เหมือนแก้วมันจะดุเดือดแค่ไหน เขาดูตอนที่เธอเจอเขาครั้งแรก แต่เขามีชนิด การดูแลบุคลิกภาพหลังจากที่ปรากฏตัวครั้งแรกของเขา ช่วงเวลาเหล่านั้นด้วยกัน พยายามอย่างหนักที่จะจับโคลวการ์ด ซึ่งยูเอะซัง และเอาชนะ eriol คุง , เขาอยู่ที่นั่นเสมอสำหรับฉัน เขาเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน ความทรงจำที่มีเธอ แม้จะมีความยากลำบากทั้งหมด นั้นคือความสุขที่น่าตื่นเต้น , วัน เธอจำได้ว่าเขา . . . . . . . . .เธอจะลืม ลืมเขาซะ เขาหายไปจากชีวิตของคุณ            ซากุระ

ค่อยๆลอยเข้ามาในความวุ่นวายแห่งความฝัน หัวใจเธอเริ่มเต้นเร็วขึ้น เด็กชายและเด็กหญิงอายุของเธอเองยืนอยู่บนหน้าผาสูง , หัวเราะอย่างเหี้ยมเกรียม แต่เธอไม่อาจเห็นใบหน้าของพวกเขาที่มืดภายใต้พระจันทร์เต็มดวง ยกเว้นของพวกเขาริบหรี่ทองตา หญิงสาวกล่าวว่า " เราจะได้รับคุณซากุระคุณหมาป่าน้อยด้วย แค่รอและดู . "

ทำไมจู่ๆซากุระตะโกน syaoran ล้มลงขอบของหน้าผาลึก มือของเขา พยายามยืดต่อเธอ รึเปล่า

" ไม่ ! syaorannnnnn ! "

เธอปิด           ขึ้นบนเตียง เสียงกรีดร้อง คิโนโมโตะ โทยะ และพ่อของเธอวิ่งมาที่ห้องของเธอ รึเปล่า " เป็นอะไรไป ซากุระ ? " เหรอ

" i-its ไม่มีอะไร โอนี่จัง แค่ ฝันร้ายนั่นคือทั้งหมด จริงๆนะ ผมสบายดี "

แต่ทำไมซากุระมีความรู้สึกไม่สบายใจเกี่ยวกับ อนาคต ไหม




อะไรเหรอทำไม           * * * *                                          *



           อะไรเหรอ " เราพร้อม ที่รักพี่ eron ? " ชาง เอริกะถามด้วยแววชั่วร้ายในสายตาของเธอกับ Hazel ด่างทอง รึเปล่า

" ยังไม่ ที่รัก ไม่ใช่ตอนนี้ รออีกสักพัก ให้พลังในการเข้าถึงของเราอย่างเต็มที่แล้ว . . . . . . . แล้วคุณจะรู้แผนการของเรา " ช้าง eron ยิ้มเสน่ห์ ยกเว้นว่าไฟในดวงตาที่ลึกลับ จับคู่กับคู่ของเขา