LPX (Low Profile eXtension), origin

LPX (Low Profile eXtension), originally developed by Western Digital, was a loosely defined motherboard format (form factor) widely used in the 1990s.

There was never any official LPX specification, but the design normally featured a 13 × 9 in (330 × 229 mm) motherboard with the main I/O ports mounted on the back (something that was later adopted by the ATX form factor), and a riser card in the center of the motherboard, on which the PCI and ISA slots were mounted. Due to the lack of standardized specification, riser cards were seldom compatible from one motherboard design to another, much less one manufacturer to another. The internal PSU connector was of the same type used in the AT form factor; most LPX cases were compatible with AT power supplies, though some used models that were smaller than standard, and usually manufacturer-specific.

The specification was very popular in the early-mid 90's, and briefly displaced the AT form factor as the most commonly used. However, the release of the Pentium II in 1997 highlighted the flaws of the format, as a good airflow was important in Pentium II systems, owing to the relatively high heat dispersal requirements of the processor. LPX systems suffered a restricted airflow due to the centrally placed riser cards. The introduction of the AGP format further complicated matters, as the design not only increased the pincount on riser cards, but it limited most cards to one AGP, one PCI and one ISA slot, which was too restrictive for most users. Some lower-quality LPX boards didn't even feature a real AGP slot, but simply used a physical AGP slot and connected it to the PCI bus. This was seldom noticed however, as many "AGP" graphics cards of the time were in fact PCI cards internally, and did not take advantage of the features offered by AGP.

LPX was phased out around 1998. NLX was the intended successor, though many manufacturers chose MicroATX or proprietary motherboard formats instead.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

LPX (นามสกุลรายละเอียดต่ำ), พัฒนามา โดย Western Digital เป็นรูปแบบที่เมนบอร์ดกำหนดไว้หลวม ๆ (ฟอร์มแฟคเตอร์) ในปี 1990เคยมีรายละเอียด LPX ทาง แต่การออกแบบที่โดดเด่นเมนบอร์ด 13 × 9 (330 × 229 มม.) ปกติ ด้วยพอร์ต I/O หลักที่ติดบนด้านหลัง (สิ่งที่ถูกต่อมาปัจจัยรูปแบบ ATX), และบัตรไรเซอร์ของเมนบอร์ด การติดตั้งสล็อต PCI และ ISA เนื่องจากขาดการกำหนดมาตรฐาน สายบัตรถูกไม่ค่อยได้ออกแบบเมนบอร์ดหนึ่งไปยังอีก ผู้ผลิตหนึ่งน้อยไปอีก ตัว PSU ภายในเป็นชนิดเดียวกันที่ใช้ในตัวแบบฟอร์ม AT ส่วน LPX ใหญ่เข้ากันได้กับที่เพาเวอร์ซัพพลาย แม้ว่าบางคนใช้รุ่นที่เล็กกว่ามาตรฐาน และมักจะผลิตเฉพาะข้อมูลจำเพาะเป็นที่นิยมมากในช่วงต้นกลางปี 90 และพลัดถิ่นปัจจัยรูปแบบ AT สั้น ๆ ตามที่ใช้กันมากที่สุด อย่างไรก็ตาม รุ่นของ Pentium II ในปี 1997 เน้นข้อบกพร่องของรูปแบบ การไหลของอากาศที่ดีเป็นสิ่งสำคัญในระบบ Pentium II เนื่องจากความต้องการแพร่กระจายความร้อนค่อนข้างสูงของตัวประมวลผล ระบบ LPX ความไหลเวียนของอากาศถูกจำกัดเนื่องจากการ์ดสายตั้งอยู่ใจกลางเมือง การนำรูปแบบ AGP เพิ่มเติมซับซ้อนเรื่อง เป็นการออกแบบไม่ pincount ไรเซอร์การ์ดเพิ่ม แต่มันถูกจำกัดส่วนใหญ่บัตรหนึ่ง AGP, PCI หนึ่ง และ สล็อต ISA หนึ่ง ซึ่งถูกจำกัดเกินไปสำหรับผู้ใช้ส่วนใหญ่ บางบอร์ด LPX คุณภาพต่ำไม่คุณลักษณะแม้สล็อต AGP ที่จริง แต่เพียงแค่ใช้สล็อต AGP มีอยู่จริง และเชื่อมต่อกับบัส PCI นี้ไม่ค่อยได้สังเกตเห็นอย่างไรก็ตาม เป็นการ์ดกราฟิก "AGP" จำนวนมากของเวลาอยู่ในความจริงการ์ด PCI ภายใน และไม่ได้ใช้ประโยชน์จากคุณลักษณะ AGPLPX ถูกยุติประมาณปี 1998 NLX ถูกทายาทไว้ แม้ว่าผู้ผลิตหลายรายเลือก MicroATX หรือเมนบอร์ดที่เป็นกรรมสิทธิ์ของรูปแบบแทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

LPX (eXtension รายละเอียดต่ำ) พัฒนามาจาก Western Digital เป็นรูปแบบเมนบอร์ดที่กำหนดไว้อย่างหลวม ๆ (ฟอร์มแฟคเตอร์) ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในปี 1990. ไม่เคยมีใด ๆ ข้อกำหนด LPX อย่างเป็นทางการ แต่การออกแบบตามปกติให้ความสำคัญเป็น 13 × 9 (330 × 229 มิลลิเมตร) เมนบอร์ดกับหลักพอร์ต I / O ที่ติดตั้งอยู่ที่ด้านหลัง (สิ่งที่ถูกนำมาใช้ในภายหลังโดยปัจจัยรูปแบบ ATX) และบัตรไรเซอร์ในศูนย์ของเมนบอร์ดบนที่ช่อง PCI และ ISA ถูกติดตั้ง เนื่องจากการขาดของการกำหนดมาตรฐานบัตรไรเซอร์ไม่ค่อยเข้ากันได้จากการออกแบบเมนบอร์ดหนึ่งไปยังอีกมากน้อยผู้ผลิตหนึ่งไปยังอีก เชื่อมต่อภายในมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์เป็นชนิดเดียวกับที่ใช้ในรูปแบบปัจจัยที่; ส่วนใหญ่กรณี LPX ก็เข้ากันได้กับอุปกรณ์ไฟฟ้าที่แม้ว่าบางรุ่นที่ใช้ที่มีขนาดเล็กกว่ามาตรฐานและมักจะระบุว่าผู้ผลิต. สเปคเป็นที่นิยมมากใน 90 ต้นกลางและย้ายในเวลาสั้น ๆ ปัจจัยฟอร์มที่เป็นส่วนใหญ่ที่ใช้กันทั่วไป . อย่างไรก็ตามการเปิดตัวของสอง Pentium ในปี 1997 เน้นข้อบกพร่องของรูปแบบที่เป็นการไหลของอากาศที่ดีมีความสำคัญใน Pentium II ระบบเนื่องจากความต้องการค่อนข้างสูงกระจายความร้อนของตัวประมวลผล ระบบ LPX รับความเดือดร้อนการไหลของอากาศที่ถูก จำกัด เนื่องจากการวางใจกลางบัตรไรเซอร์ การแนะนำของรูปแบบ AGP ต่อเรื่องที่มีความซับซ้อนเช่นการออกแบบไม่เพียง แต่เพิ่มขึ้น pincount บนบัตรไรเซอร์ แต่มัน จำกัด บัตรมากที่สุดที่จะเป็นหนึ่ง AGP หนึ่ง PCI และเป็นหนึ่งในสล็อต ISA ซึ่งเป็นที่เข้มงวดเกินไปสำหรับผู้ใช้ส่วนใหญ่ บางบอร์ด LPX คุณภาพต่ำไม่ได้มีสล็อต AGP จริง แต่เพียงแค่ใช้สล็อต AGP ทางกายภาพและการเชื่อมต่อไปยังรถบัส PCI นี้ก็สังเกตเห็นไม่ค่อย แต่เป็นจำนวนมาก "AGP" กราฟิกการ์ดของเวลาในความเป็นจริงบัตร PCI ภายในและไม่ได้ใช้ประโยชน์จากคุณลักษณะที่นำเสนอโดย AGP. LPX ก็จะค่อย ๆ ออกไปรอบ ๆ NLX ปี 1998 เป็นผู้สืบทอดตั้งใจแม้หลายคน เลือกรูปแบบที่ผู้ผลิตมาเธอร์บอร์ด MicroATX หรือเป็นเจ้าของแทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอโทษฉันพูดภาษาอังกฤษได้นิดหน่อย