Compared to reports from 1975 to 19

Compared to reports from 1975 to 1976, when the disease was mainly found in the South and central province and the North of Benin (Aklé and Gnouhoué, 1979), in 1993 the disease was more widespread to marginal areas where cassava is grown. Epidemic levels were reached in Ghana in 1975/1976 in the southern coastal savanna of Ghana (Korang-Amoakoh and Oduro, 1979). In the same region, one CBB-infected field was observed during this survey. Thus, the disease persisted in Ghana, and has potential to be damaging if it spreads from this infection focus under favorable conditions. Recent surveys also revealed that the disease was rare in Ghana (Nweke, 1994) and less frequent in the RF zone of Togo (Banito et al., 2001), but frequent in the coastal zone (Boher and Agbobli, 1992), and also savanna zones of Togo (Banito et al., 2001) and Nigeria (Wydra and Msikita, 1998). The incidence in the savanna zones of Benin was lower in 1995 (Wydra and Msikita, 1998) than in 1993.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปรียบเทียบกับรายงานจากปี 1975 ถึง 1976 เมื่อโรคส่วนใหญ่พบในภาคใต้ และจังหวัดภาคกลาง และเบนินของเหนือ (Aklé และ Gnouhoué, 1979), พ.ศ. 2536 โรคแพร่หลายมากขึ้นเพื่อกำไรพื้นที่ที่ปลูกมันสำปะหลัง เรื้อรังระดับถูกถึงประเทศกานาในปี 1975/1976 ใน savanna ชายฝั่งภาคใต้ของประเทศกานา (Korang-Amoakoh และ Oduro, 1979) ในภูมิภาคเดียวกัน หนึ่งติดเชื้อ CBB ฟิลด์ถูกสังเกตในแบบสำรวจนี้ โรคที่ยังคงอยู่ในกานา และมีศักยภาพให้สามารถสร้างความเสียหายถ้ามันแพร่กระจายจากความเชื้อนี้ภายใต้เงื่อนไขที่ดีต่าง ๆ สำรวจล่าสุดยังเปิดเผยว่า โรคหายากในประเทศกานา (Nweke, 1994) และน้อยบ่อยใน RF โซนโตโก (บานีโต้และ al., 2001), แต่โปรแกรมในเขตชายฝั่ง (Boher และ Agbobli, 1992), และยัง savanna เขตของโตโก (บานีโต้และ al., 2001) และไนจีเรีย (Wydra และ Msikita, 1998) อุบัติการณ์ในโซน savanna เบนินได้ต่ำใน 1995 (Wydra และ Msikita, 1998) มากกว่าในปี 1993

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเทียบกับรายงาน 1975-1976 เมื่อโรคก็พบว่าส่วนใหญ่อยู่ในภาคใต้และจังหวัดภาคกลางและภาคเหนือของประเทศเบนิน (Akle และGnouhoué, 1979) ในปี 1993 โรคเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นในพื้นที่ชายขอบที่มันสำปะหลังที่ปลูก ระดับการระบาดของโรคก็มาถึงในประเทศกานาใน 1975/1976 ในวันนาชายฝั่งทางตอนใต้ของประเทศกานา (Korang-Amoakoh และ Oduro, 1979) ในภูมิภาคเดียวกันหนึ่งช่อง CBB ติดเชื้อพบว่าในระหว่างการสำรวจครั้งนี้ ดังนั้นโรคหายในประเทศกานาและมีศักยภาพที่จะสร้างความเสียหายถ้ามันกระจายจากนี้มุ่งเน้นการติดเชื้อภายใต้เงื่อนไขที่ดี การสำรวจล่าสุดยังพบว่าโรคหายากในประเทศกานา (Nweke, 1994) และบ่อยครั้งน้อยในเขต RF ของโตโก (บานีโต้ et al., 2001) แต่บ่อยครั้งในเขตชายฝั่ง (Boher และ Agbobli, 1992) และยัง โซนหญ้าสะวันนาของโตโก (บานีโต้ et al., 2001) และไนจีเรีย (Wydra และ Msikita, 1998) อุบัติการณ์ในเขตสะวันนาเบนินลดลงในปี 1995 (Wydra และ Msikita 1998) สูงกว่าในปี 1993

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเทียบกับรายงานจาก 1975 1976 เมื่อโรคนี้ส่วนใหญ่พบในจังหวัดภาคใต้และภาคกลางและภาคเหนือของเบนิน ( ) หรือที่ gnouhou akl และ ) , 1979 ) , ในปี 1993 โรคเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นเพื่อเพิ่มพื้นที่ที่ปลูกมันสำปะหลัง . ระดับการระบาดถึงในกานาในปี 1975 / 2519 ในทุ่งหญ้าชายฝั่งภาคใต้ของกานา ( korang amoakoh และ oduro , 1979 ) ในภูมิภาคเดียวกันหนึ่งที่พบระหว่างการสำรวจ cbb สนามนี้ ดังนั้น โรคหายใน กานา และมีศักยภาพที่จะทำลาย ถ้ามันลามจากการติดเชื้อนี้โฟกัสภายใต้เงื่อนไขอัน การสำรวจล่าสุดพบว่า โรคที่หายากคือ ในกานา ( nweke , 1994 ) และน้อยลงใน RF โซนของโตโก ( บานีโต้ et al . , 2001 ) แต่บ่อยครั้งในพื้นที่ชายฝั่ง ( boher และ agbobli , 1992 )และทุ่งหญ้าสะวันนาเขต โตโก ( บานีโต้ et al . , 2001 ) และไนจีเรีย ( wydra และ msikita , 1998 ) อุบัติการณ์ในทุ่งหญ้าสะวันนาเขตของเบนินต่ำกว่า ( wydra msikita 1995 และ 1998 ) มากกว่าใน 1993