The fruitcake special I never thoug

The fruitcake special I never thought I would discover something quite so
amazing by accident. I was a chemist at the Amos
Cosmetics factory in New Jersey, USA, trying to design a
new perfume when it happened.
I was trying out all the usual mix of ¯owers and things ±
just like I always did ± when I decided to throw in a piece
of the fruitcake Momma had packed for my lunch. I don't
know why I did it ± I just did.
5
I put it into the mix with all the other things. Before
long, I had a little bottle of perfume made from the things
I had mixed together. I put some on the back of my hand. I
thought it smelled nice, but there was nothing special
about it, so I put the bottle into my handbag. I couldn't
give something like that to my boss. After all, I am a
chemist and my job is to make perfumes in a proper way. If
I told him how I made this one he would tell me not to be
a silly girl. Later, he would probably make a joke about it
to his friends at the golf club.
That's the kind of man my boss was.
`Anna!'
It was my boss, David Amos, the owner of Amos
Cosmetics. He happened to be walking past where I
worked. He never usually spoke to people like me. What
did he want? I felt nervous.
`Yes, Mr Amos.' I said.
`You're looking terri®c today! Mmm . . . what's that
lovely smell? It's like fresh bread and ¯owers and sunshine
all mixed together with . . . I don't know ± is it you,
Anna?'
I didn't know what he was talking about. I couldn't smell
anything special.
Mr Amos had an expert nose for perfumes. And he
knew it.
`Yes, it is you!' he said loudly. All the other chemists
nearby could hear. It was embarrassing.
I had never heard my boss speak to me like that before.
Or to anybody else, come to think of it. David Amos is a
dark, handsome English guy who would never dream of
saying nice things to ordinary looking girls like me. He
6
preferred to be with pretty young models who liked his
appearance and his money. When he did speak to the
chemists he was usually complaining about something. Was
he playing some kind of joke today?
Suddenly he came over right next to me. He spoke in a
quiet voice close to my ear.
`You know, Anna, I've never really noticed it before ± I
can't think why ± but you really are a beautiful woman!'
`Mr Amos. I . . .' I tried to answer but I didn't know
what to say.
`No, it's true, Anna,' he said. `I must see you outside this
dull factory. Will you have dinner with me tonight?'
`Well, I . . .' I was still too surprised to speak properly.
`That's great! I'll pick you up at your place tonight at
eight. See you then,' he said.
He was gone before I could say anything.
As I went home on the bus I thought of the strange
situation I was in. My boss, who was famous for going out
with beautiful women, had told me I was beautiful and had
asked me out! But I know I am just ordinary looking and
not his usual type at all. When I got home my Momma
was in the sitting room talking to my Aunt Mimi.
Aunt Mimi. I like my Aunt Mimi, but she simply can't
mind her own business. She has wanted me to ®nd a
husband for ages. She didn't like the thought of me being
single and having a career. She thought it wasn't natural for
a twenty-seven-year-old woman like me not to be married.
Aunt Mimi thought that the least she could do for me was
to ®nd me a husband. I was used to this by now, but it was
still embarrassing.
`Aunt Mimi ± how nice to see you,' I said.
7
Aunt Mimi looked at me and smiled. `Anna, my little
girl . . . but look at you: you're not a little girl any more,
you're a twenty-three-year-old woman already! How time
¯ies!'
`Actually, I'm twenty-seven, Aunt Mimi,' I said. She
always got my age wrong.
`So soon? And you're not married yet? Your mother was
married when she was eighteen. Eighteen! And you were
born when she was nineteen!' Aunt Mimi looked sad as she
said this.
She decided to say what she thought at once ± as she
always did.
`So when are you going bring a nice boy home?' she
asked, looking me right in the eye.
`There was that boy Armstrong you saw two years ago.
He was nice,' said Momma, trying to help me.
`Momma, Armstrong was the pizza delivery man,' I tried
to explain, but Momma never did listen.
`Armstrong was here a few times. I liked him,' said
Momma.
`Momma,' I said, `that was when the cooker broke down
± remember? We ate pizzas for almost a week until it was
®xed. Armstrong just delivered the pizzas.'
`I don't care,' said Momma. `I liked him ± he had nice
eyes.'
Aunt Mimi raised her eyes in surprise.
`You mean to say you let this Armstrong boy go?' said
Aunt Mimi.
`But he was only the pizza delivery man,' I said, weakly.
`Then he was. By now he probably owns the company!'
said Aunt Mimi. `And you let him go! Anna!'
8
It was no use arguing. I knew they were not going to
listen to me. So I changed the subject.
`That fruitcake was nice, Momma,' I said.
`Aunt Mimi brought it,' said Momma. `But do

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fruitcake พิเศษผมไม่เคยคิดว่า จะพบสิ่งที่ค่อนข้างมีตื่นตาตื่นใจ โดยบังเอิญ ผมเป็นนักเคมีที่ในอาโมสโรงงานเครื่องสำอางในนิวเจอร์ซีย์ สหรัฐอเมริกา พยายามออกแบบการน้ำหอมใหม่เมื่อมันเกิดขึ้นผมพยายามออกมาทั้งหมดปกติผสม± ¯owers และสิ่งที่เหมือนฉันเสมอไม่±เมื่อตัดสินใจโยนชิ้นส่วนของการ fruitcake Momma ได้บรรจุสำหรับอาหารกลางวันของฉัน ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันไม่±เพิ่งออก5ฉันใส่ลงผสมกับสิ่งอื่น ๆ ก่อนที่จะยาว มีขวดน้ำหอมที่ทำจากสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆฉันมีผสมกัน ฉันใส่บางที่ด้านหลังของมือ ผมคิดว่า กลิ่นดี แต่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับมัน ดังนั้นฉันใส่ขวดในกระเป๋าของฉัน ฉันไม่สามารถให้สิ่งที่เจ้านายของฉัน ผมก็เป็นนักเคมีและงานของฉันคือการ ทำน้ำหอมในแบบ ถ้าผมบอกเขาว่าฉันทำหนึ่งเขาจะบอกฉันไม่สาวโง่ ภายหลัง เขาอาจจะทำให้เป็นเรื่องตลกเลยเพื่อนที่สนามกอล์ฟเป็นลักษณะของคนที่เป็นเจ้านายของฉัน'แอนนา'มันเป็นเจ้านายของฉัน ดาวิดอาโมส เจ้าของอาโมสเครื่องสำอาง เขาเกิดไปเดินผ่านมาฉันทำงาน เขาไม่เคยมักจะพูดว่าท่านชอบฉัน อะไรนะเขาต้อง ผมรู้สึกว่าประสาท'ใช่ อาโมสนาย' ฉันเคยพูด' กำลัง terri เกี่ยวกับ® c วันนี้ Mmm...นั่นคือกลิ่นน่ารัก เหมือนขนมปังสด และ ¯owers และซันไชน์ทั้งหมดที่ผสมร่วมกับ... ฉันไม่รู้ว่า มันคือ±คุณแอนนา?'ฉันไม่รู้สิ่งที่เขาพูดเกี่ยวกับ ฉันไม่สามารถได้กลิ่นอะไรพิเศษนายอาโมสมีจมูกมีผู้เชี่ยวชาญสำหรับน้ำหอม และเขารู้ว่ามัน'ใช่ มันเป็นคุณ ' เขากล่าวดังนี้ เภสัชกรอื่น ๆบริเวณใกล้เคียงจะได้ยิน มันก็น่าอายผมไม่เคยได้ยินนายพูดกับฉันดังนั้นก่อนหรือกับใครอื่น มาคิดว่า มัน อาโมสดาวิดเป็นมืด หล่ออังกฤษคนใดที่ไม่เคยฝันว่าสิ่งธรรมดามองสาวสวยบอกว่าชอบฉัน เขา6ที่ต้องการอยู่กับสาวสวยรุ่นที่ชอบของเขาลักษณะที่ปรากฏและเงินของเขา เมื่อได้พูดถึงการนักเคมีเขาก็มักจะบ่นเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง แก้ไขเขาเล่นตลกบางประการวันนี้จู่ ๆ เขามาเหนืออยู่ถัดจากฉัน เขาพูดในเสียงเงียบใกล้หูของฉัน' คุณทราบ แอนนา ฉันเคยพบมันก่อน±ฉันไม่คิดว่า ทำไม±แต่คุณเป็นผู้หญิงสวย!'' อาโมส Mr I . . .' ฉันพยายามตอบ แต่ผมไม่ทราบสิ่งที่จะพูด' ไม่ มันเป็นความจริง แอนนา เขากล่าวว่า ' ฉันต้องเห็นคุณนอกนี้โรงงานที่น่าเบื่อ คุณจะมีอาหารค่ำกับฉันคืนนี้?'' ดี ฉัน... .' ผมก็ยังคงแปลกเกินไปที่จะพูดได้อย่างถูกต้อง' เยี่ยม ฉันจะรับคุณของคุณคืนนี้8 เห็นคุณแล้ว เขากล่าวว่าเขาก็หายไปก่อนไม่รู้จะพูดอะไรขณะที่ผมกลับบ้านบนรถบัส นึกแปลกสถานการณ์ที่ผมอยู่ใน เจ้านายของฉัน ผู้ที่มีชื่อเสียงออกไปกับผู้หญิงที่สวยงาม มีบอกผมสวย และมีถามฉันออก แต่ฉันรู้ว่า ฉันเพียงสามัญกำลัง และไม่เขาปกติชนิดที่ เมื่อผมบ้านชุดนักเรียนของฉันwas in the sitting room talking to my Aunt Mimi.Aunt Mimi. I like my Aunt Mimi, but she simply can'tmind her own business. She has wanted me to ®nd ahusband for ages. She didn't like the thought of me beingsingle and having a career. She thought it wasn't natural fora twenty-seven-year-old woman like me not to be married.Aunt Mimi thought that the least she could do for me wasto ®nd me a husband. I was used to this by now, but it wasstill embarrassing.`Aunt Mimi ± how nice to see you,' I said.7Aunt Mimi looked at me and smiled. `Anna, my littlegirl . . . but look at you: you're not a little girl any more,you're a twenty-three-year-old woman already! How time¯ies!'`Actually, I'm twenty-seven, Aunt Mimi,' I said. Shealways got my age wrong.`So soon? And you're not married yet? Your mother wasmarried when she was eighteen. Eighteen! And you wereborn when she was nineteen!' Aunt Mimi looked sad as shesaid this.She decided to say what she thought at once ± as shealways did.`So when are you going bring a nice boy home?' sheasked, looking me right in the eye.`There was that boy Armstrong you saw two years ago.He was nice,' said Momma, trying to help me.`Momma, Armstrong was the pizza delivery man,' I triedto explain, but Momma never did listen.`Armstrong was here a few times. I liked him,' saidMomma.`Momma,' I said, `that was when the cooker broke down± remember? We ate pizzas for almost a week until it was® xed อาร์มสตรองส่งพิซซ่า ''ฉันไม่สนใจ กล่าวว่า ชุดนักเรียน ' ชอบเขา±เขาดีตา.'ป้ามี่ยกดวงตาของเธอในความประหลาดใจ'คุณไร จะบอกคุณให้เด็กคนนี้อาร์มสตรองไป' กล่าวว่าป้ามี่'แต่เขาเป็นคนส่งพิซซ่าเท่านั้น ผมพูด weakly' เขา ก็ ตอนนี้ เขาอาจจะเป็นเจ้าของบริษัท!'มี่ว่าป้า ' และปล่อยเขาไป แอนนา!'8ก็ไม่เถียง ผมรู้ว่า พวกเขากำลังจะฟังฉันนะ ดังนั้นเรื่องขึ้น' ว่า fruitcake เสร็จ Momma ผมพูด'ป้ามี่นำมัน กล่าวว่า ชุดนักเรียน ' แต่ไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Fruitcake พิเศษที่ฉันไม่เคยคิดว่าฉันจะค้นพบบางสิ่งบางอย่างค่อนข้าง
น่าตื่นตาตื่นใจโดยอุบัติเหตุ ผมเป็นนักเคมีที่ Amos
โรงงานเครื่องสำอางในรัฐนิวเจอร์ซีย์สหรัฐอเมริกาพยายามที่จะออกแบบ
น้ำหอมใหม่เมื่อมันเกิดขึ้น.
ผมพยายามออกทั้งหมดผสมตามปกติของ Owers และสิ่ง±
เหมือนที่ผมมักจะทำ±เมื่อฉันตัดสินใจที่จะโยน ในชิ้นส่วน
ของ Fruitcake Momma ได้บรรจุสำหรับมื้อกลางวันของฉัน ผมไม่
ทราบว่าทำไมฉันไม่ได้±ผมก็ไม่ได้.
5
ผมใส่มันลงไปในส่วนผสมที่มีทุกสิ่งอื่น ๆ ก่อนที่จะ
นานผมมีขวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของน้ำหอมที่ทำจากสิ่งที่
ฉันได้ผสมเข้าด้วยกัน ฉันใส่บางอย่างบนหลังมือของฉัน ผม
คิดว่ามันมีกลิ่นที่ดี แต่ก็ไม่มีอะไรพิเศษ
เกี่ยวกับเรื่องนี้ดังนั้นฉันใส่ขวดไว้ในกระเป๋าถือของฉัน ฉันไม่สามารถ
ให้สิ่งที่ต้องการที่จะเจ้านายของฉัน หลังจากที่ทุกคนผมเป็น
นักเคมีและงานของผมคือการทำให้น้ำหอมในทางที่เหมาะสม ถ้า
ผมบอกเขาว่าผมทำอย่างใดอย่างหนึ่งที่เขาจะบอกฉันไม่ได้ที่จะ
เป็นสาวโง่ หลังจากนั้นเขาอาจจะทำให้เรื่องตลกเกี่ยวกับเรื่องนี้
ไปยังเพื่อนของเขาที่สโมสรกอล์ฟ.
ที่ชนิดของคนที่เจ้านายของฉันเป็น.
`แอนนา! '
มันเป็นเจ้านายของฉันเดวิดเอมัสเจ้าของอาโมส
เครื่องสำอาง เขาเกิดขึ้นจะเดินผ่านไปมาที่ผม
ทำงาน เขาไม่เคยมักจะพูดกับคนอย่างฉัน สิ่งที่
เขาต้องการได้หรือไม่ ฉันรู้สึกประสาท.
`ใช่นายเอมอส. ' ผมบอกว่า.
`คุณกำลังมองterri®cวันนี้! อืมมม . . สิ่งที่ว่า
กลิ่นที่น่ารัก? มันเหมือนขนมปังสดและ Owers และแสงแดด
ทั้งหมดผสมเข้าด้วยกันด้วย . . ผมไม่ทราบว่ามันเป็น±คุณ
แอนนา? '
ผมไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เขาพูดเกี่ยวกับ ฉันไม่ได้กลิ่น
อะไรเป็นพิเศษ.
นายเอมอสมีจมูกสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านน้ำหอม และเขาก็
รู้ว่ามัน.
`ใช่มันเป็นคุณ! เขากล่าวว่าเสียงดัง ทั้งหมดเคมีอื่น ๆ ที่
อยู่บริเวณใกล้เคียงสามารถได้ยินเสียง มันเป็นที่น่าอาย.
ฉันไม่เคยได้ยินเจ้านายของฉันพูดกับฉันเช่นนั้นก่อน.
หรือจะมีใครมาคิดว่ามัน เดวิดเอมัสเป็น
สีเข้มภาษาอังกฤษผู้ชายหล่อที่ไม่เคยจะฝันของการ
พูดสิ่งที่ดีที่จะมองสาวธรรมดาอย่างผม เขา
6
ที่ต้องการที่จะอยู่กับนางแบบสาวสวยที่ชอบของเขา
ลักษณะและเงินของเขา เมื่อเขาได้พูดคุยกับ
นักเคมีเขามักจะบ่นเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง ถูก
เขาเล่นชนิดของตลกในวันนี้บาง
ทันใดนั้นเขามาอยู่ข้างผม เขาพูดใน
เสียงที่เงียบสงบใกล้กับหูของฉัน.
`คุณจะรู้ว่าแอนนาฉันไม่เคยสังเกตเห็นมันจริงๆก่อน±ฉัน
ไม่สามารถคิดว่าทำไม± แต่จริงๆเป็นผู้หญิงที่สวยงาม! '
` นายเอมอส ผม . . . ' ฉันพยายามที่จะตอบ แต่ผมไม่ทราบว่า
สิ่งที่จะพูด.
`ไม่มีมันเป็นความจริงแอนนา 'เขากล่าวว่า `ผมต้องเห็นคุณนอกนี้
โรงงานหมองคล้ำ คุณจะต้องรับประทานอาหารค่ำกับฉันคืนนี้? '
`ดีฉัน . . ' ฉันก็ยังคงประหลาดใจมากเกินไปที่จะพูดได้อย่างถูกต้อง.
`ที่ดี! ฉันจะไปรับคุณที่สถานที่ของคุณคืนนี้ที่
แปด เห็นคุณแล้ว "เขากล่าว.
เขาก็หายไปก่อนที่ฉันจะพูดอะไร.
ขณะที่ผมกลับบ้านบนรถบัสที่ผมคิดว่าแปลก
สถานการณ์ที่ผมอยู่ใน. เจ้านายของฉันที่มีชื่อเสียงในการที่จะออกไป
กับผู้หญิงสวยได้บอกผมว่า ผมเป็นคนที่สวยงามและได้
ถามฉันออก! แต่ฉันรู้ว่าผมเป็นเพียงแค่สามัญมองและ
ไม่ได้เป็นประเภทตามปกติของเขาที่ทุกคน เมื่อผมกลับมาบ้านแม่ของฉัน
อยู่ในห้องนั่งเล่นพูดคุยกับป้าของฉันมีมี่.
ป้ามี่ ผมชอบป้าของฉันมีมี่ แต่เธอก็ไม่สามารถ
ทราบธุรกิจของตัวเอง เธอได้ต้องการให้ผม®nd
สามีสำหรับทุกวัย เธอไม่ชอบความคิดของฉันเป็น
คนเดียวและมีอาชีพ เธอคิดว่ามันไม่เป็นธรรมชาติสำหรับ
ผู้หญิงที่ยี่สิบเจ็ดปีอย่างผมไม่ได้จะแต่งงาน.
ป้ามี่คิดว่าอย่างน้อยเธอจะทำสำหรับฉันคือ
การ®ndฉันสามี ฉันถูกใช้ในการนี้โดยขณะนี้ แต่มันก็
ยังคงเป็นที่น่าอาย.
`ป้ามี่±วิธีการที่ดีที่จะเห็นคุณ 'ฉันกล่าว.
7
ป้ามี่มองมาที่ผมและยิ้ม `แอนนาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน
สาว . . แต่มองไปที่คุณ: คุณไม่ได้เป็นสาวน้อยใด ๆ เพิ่มเติม
คุณเป็นผู้หญิงยี่สิบสามปีแล้ว! วิธีการที่เวลา
IES! '
`ที่จริงฉันยี่สิบเจ็ดป้ามี่' ผมบอกว่า เธอ
มักจะได้อายุของฉันผิด.
`ดังนั้นเร็ว ๆ นี้? และคุณยังไม่ได้แต่งงาน? แม่ของคุณได้รับการ
แต่งงานเมื่อเธออายุสิบแปด สิบแปด! และคุณ
เกิดเมื่อเธออายุสิบเก้า! ป้ามี่มองที่น่าเศร้าที่เธอ
กล่าวว่านี้.
เธอตัดสินใจที่จะพูดในสิ่งที่เธอคิดว่าในครั้งเดียว±ขณะที่เธอ
มักจะทำ.
`ดังนั้นเมื่อคุณกำลังจะนำบ้านเด็กดี? ' เธอ
ถามว่ามองฉันขวาในตา.
`มีเด็กผู้ชายคนนั้นอาร์มสตรองที่คุณเห็นสองปีที่ผ่านมา.
เขาเป็นคนดี 'Momma กล่าวว่าพยายามที่จะช่วยให้ฉัน.
` Momma อาร์มสตรองเป็นคนส่งพิซซ่า' ฉันพยายาม
ที่จะอธิบาย แต่แม่ไม่เคยฟัง.
`อาร์มสตรองอยู่ที่นี่ไม่กี่ครั้ง ฉันชอบเขากล่าวว่า
Momma.
`Momma 'ฉันกล่าวว่า` นั่นคือเมื่อหม้อหุงยากจนลง
±จำได้ไหม? เรากินพิซซ่าเป็นเวลาเกือบหนึ่งสัปดาห์จนกว่ามันจะถูก
®xed อาร์มสตรองเพียงแค่ส่งพิซซ่า. '
`ฉันไม่สนใจ' Momma กล่าวว่า `ฉันชอบเขา±เขามีความสุข
ตา. '
ป้ามี่ยกดวงตาของเธอด้วยความประหลาดใจ.
` คุณหมายถึงจะบอกว่าคุณปล่อยให้เรื่องนี้เด็กชายอาร์มสตรองไป?' กล่าวว่า
ป้ามี่.
` แต่เขาเป็นเพียงคนส่งพิซซ่า 'ฉันกล่าวว่าอ่อน.
` แล้วเขาได้ โดยตอนนี้เขาอาจจะเป็นเจ้าของ บริษัท '
ป้ามี่กล่าวว่า `และคุณปล่อยให้เขาไป! แอนนา '
8
มันก็ใช้ไม่เถียง ผมรู้ว่าพวกเขาไม่ได้ไป
ฟังฉัน ดังนั้นผมจึงเปลี่ยนเรื่อง.
`ที่ Fruitcake เป็นดี Momma 'ฉันกล่าว.
` ป้ามี่นำมัน' Momma กล่าวว่า ` แต่ทำ