Hey there! Is your mom home?"With t

Hey there! Is your mom home?"

With that said, the door slammed to a close in front of the man's face.

Smirking, he turned to the person beside him who held exactly the same expression and face as he had.

"Boys! Who's at the door?" a woman's voice called out from the kitchen.

"Just a salesman mom!" the twins called back, grinning to themselves.

The doorbell rang again.

"That must be some persistent salesman," she said, peeking at the twins by the doorway.

The doorbell rang yet again.

Shaking her head, with a frown on her face, she walked towards the front door herself. "Look, we don't want-"

"Are you sure?" said a voice from behind a bouquet of flowers.

"Oh! Ryuuji, it's you!" she said with a grin before taking the bouquet.

"Don't look too surprised Sakura, we're going out this evening, remember?" the man said, a smile on his face.

"Of course I remember, come in, come in," Sakura said, ushering him inside the house before sending a knowing look to the twins who were now frowning at each other. "I just have to leave Mona a few instructions, then we can leave."

"No problem, take your time," he said, grinning at her.

"Where are you taking mom?"

Ryuuji looked down and smiled at the twins.

"Oh hi there! So you must be the twins Sakura keeps talking so much about. I'm R-"

"You didn't answer our question," said one of the twins, cutting him off.

A smile still present on his face, Ryuuji gave them an apologetic look. "I'm sorry about that. Your mother and I are going to the movies."

"What movie are you watching?" they inquired at the same time.

"Well, it's not exactly the sort of movie 5 year olds should know about," he answered.

With that said, the twins turned to the other.

"Ehhh…do you remember that last movie mom watched with that guy? What's his name, hmm…Tim?" he asked, as if speaking only to his twin.

"Yeah, mom was so freaked out by that movie. She went crazy when she got home, I thought she'd do to him the same thing she did to our father," the other twin replied, also sounding as if it were only them at present.

"What did she do to your father?" Ryuuji who can't help himself, asked, a frown now upon his features.

The twins turned to him simultaneously. "She murdered him."

Although he doubted if it was true, Ryuuji still visibly paled at hearing the words come out of their lips.

"See that photograph over there?" one of the twins said, pointing to the frame being hung on the wall just behind Ryuuji. "That's him, that's our father."

"And mom hangs that picture right there, because on the spot you're standing on right now, is the place where he died," the other twin added looking solemn.

"That was such a sad day," said the other twin.

The twin to the left nodded in agreement at this. "I know, we couldn't even mourn well because the police kept coming here day after day always asking about what really happened."

"But of course, they never found out," said the twin on the right, looking at Ryuuji. "Because we helped mom cover it up."

"Yes, we even hid the weapon she used to murder him…"

"…to make sure she won't get caught."

"Actually, mom still uses the weapon from time to time when the wrong guys come into this house."

"We even have it with us right now…"

"…here it is." One of the twins then pulled a hand gun from the back of his pants and held it up to Ryuuji who looked like he was about to faint.

The older man's eyes bulged as he stared at the weapon on the child's hands with dripping blood on the handle.

"Please tell your m-mom I'll call her. I forgot I had an emergency…thing to go to," he managed to say in a voice that sounded more like a squeak before he practically ran out the door.

The twins looked at each other with grins spread across their faces.

"Eh? Where's Ryuuji?"

"He left!" they replied to their mother who had just come back, trying to hide the delight in their voices.

"Huh? Did he say anything?" she asked, looking at her boys suspiciously.

"Yes, he says that he'll call you…"

"…because he forgot that he has an emergency thing to go to."

Sakura sighed, Ryuuji is officially the third guy who had one-way-or-another ditched her. Only this was the worst out of the rest of the other men she had dated, because this time, she didn't even get to start the first date yet and already he'd run off like the rest of them.

And somehow, she had a feeling that the reason behind all these guys from suddenly disappearing without another word to her, was because of the two twin boys who were the most mischievous kids she knew.

"You guys want some ice cream?" she asked, getting full blown smiles from them at the mention of the treat.

"Yes please!" they shouted before hugging her, a leg each.

But even if they were the reason why men avoided her, she wouldn't mind, they were the only men she was genuinely interested in. Her little men, Xiao Tian and Xiao Hai.

"Eh? How did this frame get so crooked?" Sakura wondered aloud, seeing the frame so lopsided. It couldn't have been the boys, their current height barely even reached pass her knees.

"The man was looking at it earlier…"

"…we saw him touch it because he was curious who it was."

The twins then snickered to themselves as the image of Ryuuji hitting the wall with the photo due to his fear of their toy gun, ran through their minds.

Sakura looked at the man on the photo who was about the age of 30 when it was taken. "I really do miss him," she said fondly, before straightening the frame.

"We miss grandfather too!" Xiao Tian and Xiao Hai declared.

With one look at the picture of Fujitaka Kinomoto, Sakura lead the twins into the kitchen.

"Xiao Tian, why do you have a large ketchup stain at the back of your pants?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฮ้ มี คือคุณแม่บ้านที่กล่าวว่า ประตูถาโถมไปปิดหน้าใบหน้าของมนุษย์Smirking เขาก็หันไปคนข้าง ๆ เขาที่จัดขึ้นตรงกับนิพจน์และเหมือนหน้า ตามที่เขาได้"เด็กผู้ชาย คนที่ประตู "เสียงของผู้หญิงเรียกว่าออกจากห้องครัว"เพียงแค่การขายแม่" แฝดเรียกกลับ grinning กับตัวเองกริ่งบ้านรังอีกครั้ง"ที่ต้องขายแบบบาง เธอกล่าว peeking โดยประตูที่คู่กริ่งบ้านรังอีกครั้งสั่นศีรษะของเธอ ด้วยคิ้วบนใบหน้าของเธอ เธอเดินไปทางประตูด้านหน้าตัวเอง "ดู เราไม่ต้องการ-""คุณแน่ใจหรือไม่" ว่า เสียงพอช่อดอกไม้"โอ้ Ryuuji เป็นคุณ "เธอกล่าวกับรอบ ๆ ไร้ก่อนช่อ"ไม่ดูซากุระที่แปลกเกินไป เรากำลังจะออกเย็นนี้ จำ" ชายคนนั้นกล่าวว่า รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา"แน่นอนผมจำ มา เข้ามา ซากุระกล่าว ushering เขาภายในบ้านก่อนที่จะส่งแบบรู้แฝดซึ่งขณะนี้มี frowning กัน "ผมก็ต้องปล่อยโมกี่คำ แล้วเราสามารถปล่อย""ไม่มีปัญหา ใช้เวลาของคุณ, " เขากล่าวว่า grinning ที่เธอ"ที่คุณจดแม่"Ryuuji มองลง และยิ้มที่แฝด"โอ้ สวัสดี มี ดังนั้น คุณต้องคู่ซากุระจะพูดมาก ฉัน R-""คุณไม่ตอบคำถามของเรา กล่าวว่า หนึ่งคู่ ตัดเขาออกรอยยิ้มยังคงมีอยู่บนใบหน้าของเขา Ryuuji ให้พวกเขามีลักษณะขออภัย "ฉันเสียใจที่ แม่และฉันจะไปหนัง""ภาพยนตร์อะไรคุณดู" พวกเขาทูลพร้อมกัน"ดี ก็ไม่ตรงประเภทของภาพยนตร์ที่เด็กอายุ 5 ปีควรรู้เกี่ยวกับ เขาตอบที่กล่าวว่า คู่เปิดอีก" Ehhh...คุณจำแม่ภาพยนตร์ล่าสุดที่ดูกับคนนั้นหรือไม่ อะไรคือชื่อของเขา อืมม... ทิม "เขาถาม ถ้าพูดเฉพาะกับคู่ของเขา"ใช่ คุณแม่ได้ดังนั้น freaked ออก โดยภาพยนตร์ที่ เธอก็บ้าเมื่อเธอมีหน้าแรก ฉันคิดว่า เธอจะทำกับเขาเหมือนที่เธอทำให้พ่อของเรา คู่อื่น ๆ ตอบกลับ ยังเสียงนั้นเท่านั้นปัจจุบัน"ไม่เธอทำอะไรให้พ่อของคุณ" Ryuuji ที่ไม่สามารถช่วยตัวเอง ถาม คิ้วตามลักษณะการทำงานของเขาคู่เปิดไปพร้อมกัน "เธอฆาตกรรมเขา"ถึงแม้ว่าเขา doubted ถ้าถูกจริง Ryuuji ยังคงมองเห็น paled ที่ได้ยินคำออกมาจากริมฝีปากของพวกเขา"เห็นรูปถ่ายที่นั่น" หนึ่งคู่กล่าว ชี้ไปที่เฟรมที่ถูกแขวนบนผนังหลัง Ryuuji "ที่เป็นเขา ที่เป็นพ่อของเรา""และแม่ค้างที่ภาพที่นั่น เพราะในจุดคุณกำลังยืนอยู่ในขณะนี้ เป็นสถานที่ที่เขาตาย อื่น ๆ คู่เพิ่มมองบุด"ที่ไม่เศร้าวัน กล่าวว่า คู่อื่น ๆคู่ซ้ายพยักหน้าตกลงที่นี้ "ฉันรู้ เราไม่สามารถแม้กระทั่งร่ำไห้ได้ เพราะตำรวจเก็บไว้มาที่นี่ตลอดวันจะถามเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ๆ ด้วย""แต่แน่นอน พวกเขาไม่เคยพบ มองว่า คู่ที่อยู่ทางด้านขวา Ryuuji "เนื่องจากเราช่วย แม่ปกปิดมัน""ใช่ เราได้ซ่อนอาวุธที่เธอใช้เพื่อฆ่าเขา...""... เพื่อให้แน่ใจว่า เธอจะไม่ได้รับการติด""จริง แม่ยังคงใช้อาวุธเวลาเมื่อคนผิดมาเข้าบ้านนี้""เรายังมีมันอยู่กับเราตอนนี้...""... .here ก็" หนึ่งคู่แล้วดึงปืนมือจากด้านหลังของกางเกงของเขา และจัดขึ้น Ryuuji ที่ดูเหมือนว่าเขากำลังหน้ามืดตามัวตาของคนรุ่นเก่า bulged เขาจ้องไปที่อาวุธในมือของเด็กด้วยขจีเลือดบนหมายเลขอ้างอิง"กรุณาบอก m-แม่ของคุณจะเรียกเธอ ฉันลืมผมฉุกเฉิน...สิ่งที่จะไป, "เขาได้พูดในเสียงที่แต่เพียงแห่งเพิ่มเติมเช่นการสารภาพก่อนได้จริงวิ่งออกประตูคู่มองกัน ด้วย grins กระจายทั่วทั้งใบหน้า"เอ๊ะ ซึ่งคือ Ryuuji"เขาทิ้ง" เขาตอบกลับของแม่ที่มีเพียงแค่กลับมา พยายามซ่อนความสุขในเสียงของพวกเขา"ฮะ ไม่ได้เขาพูดว่า อะไร "เธอถาม ดูเด็กผู้ชายของเธอผิดปกติ"ใช่ เขากล่าวว่า เขาจะโทรหาคุณ...""... .because ที่เขาลืมว่า เขามีสิ่งฉุกเฉินไป"ซากุระถอนหายใจ Ryuuji เป็นทางสามคนที่มีวัน-way- หรืออื่น ditched เธอ เพียงเท่านี้ไม่ร้ายออกจากส่วนเหลือของคนอื่น ๆ เธอมีวันที่ เนื่องจากเวลานี้ เธอไม่ได้ไปเริ่มวันแรกแล้ว และยังจะวิ่งออกเหมือนกับของพวกเขาและอย่างใด เธอมีความรู้สึกว่าเหตุผลอยู่เบื้องหลังคนเหล่านี้ทั้งหมดจากการหายไปอย่างฉับพลันโดยไม่มีคำอื่นเธอ เพราะเด็กผู้ชายแฝดสองคนเด็กซนที่สุดรู้"พวกคุณต้องการไอศกรีมบาง" เธอถาม การเป่าเต็มรอยยิ้มจากพวกเขาที่กล่าวถึงการรักษา"ใช่โปรด" เขาตะโกนก่อนกอดเธอ ขาแต่ละแต่แม้ว่าพวกเขามีเหตุผลที่ทำไมคนหลีกเลี่ยงเธอ เธอไม่รังเกียจ อยู่คนเดียวเธอด้วยใจจริง เธอน้อยบุรุษ เสี่ยวเทียนและเสี่ยวไห่"เอ๊ะ วิธีได้เฟรมนี้จะคดดังนั้น" ซากุระสงสัยว่า ออกเสียง เห็นเฟรมเท่าไหร่เพื่อให้ มันไม่มีเด็กผู้ชาย ความปัจจุบันสูงแม้แทบถึงผ่านหัวเข่าของเธอ"คนถูกมองที่ก่อนหน้านี้...""... เราเห็นเขาสัมผัสเพราะเขาอยากรู้อยากเห็นซึ่งก็"คู่แล้ว snickered ให้ตัวเองเป็นรูปของ Ryuuji ตีผนังกับภาพเนื่องจากความกลัวของนักเล่นปืนเขา วิ่งผ่านจิตใจของพวกเขาซากุระมองที่ผู้ชายในภาพถ่ายที่เกี่ยวกับอายุ 30 เมื่อมันถูกนำมา "จริง ๆ คิดถึงเขา เธอกล่าวว่า fondly ก่อนยืดเฟรม"เราคิดถึงปู่เกินไป" เสี่ยวเทียนและเสี่ยวไห่มีลักษณะหนึ่งที่ภาพของ Fujitaka Kinomoto ซากุระนำคู่เข้าครัว"เสี่ยวเทียน ทำไมคุณมีซอสมะเขือเทศขนาดใหญ่ติดด้านหลังของกางเกงของคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวัสดี! เป็นแม่ที่บ้านของคุณ? "กับที่กล่าวว่าประตูกระแทกปิดในด้านหน้าของใบหน้าของชายคนนั้น. แสยะยิ้มที่มุมเขาหันไปคนที่อยู่ข้าง ๆ เขาที่จัดขึ้นว่าการแสดงออกเดียวกันและใบหน้าขณะที่เขามี." เด็ก! ใครที่ประตู? "เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งร้องออกมาจากห้องครัว." แค่แม่ของพนักงานขาย "ฝาแฝดที่เรียกว่ากลับมายิ้มกับตัวเอง. ออดดังขึ้นอีกครั้ง." นั่นต้องมีบางคนขายถาวร "เธอกล่าว peeking ที่ ฝาแฝดโดยช่องประตูที่. ออดดังขึ้นอีกครั้ง. เขย่าหัวของเธอกับขมวดคิ้วบนใบหน้าของเธอที่เธอเดินไปที่ประตูหน้าบ้านตัวเอง. "ดูเราไม่ want-" "คุณแน่ใจหรือไม่?" เสียงกล่าวว่า จากด้านหลังช่อดอกไม้. "โอ้! ริวจิก็ให้คุณ! "เธอกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มก่อนที่จะช่อที่." อย่ามองแปลกใจเกินไปซากุระที่เรากำลังจะออกเย็นนี้จำได้ไหม? "ชายกล่าวว่ารอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก." แน่นอนผม จำมาในมาใน "ซากุระกล่าวว่าการนำไปสู่เขาเข้าไปในบ้านก่อนที่จะส่งให้ดูรู้ฝาแฝดที่ถูกมุ่ยตอนที่แต่ละอื่น ๆ ." ฉันแค่ต้องออกจากโมนาคำแนะนำไม่กี่แล้วเราสามารถออกจาก. " "ไม่มีปัญหาใช้เวลาของคุณ" เขากล่าวยิ้มที่เธอ. "คุณจะอยู่ที่ไหนการแม่?" ริวจิมองลงไปและยิ้มให้ฝาแฝด. "โอ้สวัสดี! ดังนั้นคุณจะต้องเป็นฝาแฝดซากุระช่วยให้การพูดคุยมากเกี่ยวกับ ฉัน R- "" คุณไม่ได้ตอบคำถามของเรา "กล่าวว่าหนึ่งในฝาแฝดตัดเขาออก. รอยยิ้มยังคงอยู่บนใบหน้าของเขา, ริวจิให้พวกเขาดูขอโทษ." ฉันขอโทษเกี่ยวกับว่า แม่และฉันกำลังจะไปดูหนังของคุณ. "" สิ่งที่ภาพยนตร์ที่คุณดู? "พวกเขาถามในเวลาเดียวกัน." ดีก็ไม่ได้ว่าการจัดเรียงของภาพยนตร์ 5 ปีควรรู้เกี่ยวกับ "เขาตอบ. กับที่กล่าวว่า ฝาแฝดหันไปทางอื่น. "ehhh ... คุณจำได้ว่าแม่ของภาพยนตร์ที่ผ่านมาดูกับผู้ชายที่? ชื่ออะไรเขาอืม ... ทิม? "เขาถามเช่นถ้าพูดเพียงเพื่อฝาแฝดของเขา." ใช่แม่ถูก freaked ออกจากหนัง เธอก็บ้าเมื่อเธอกลับมาถึงบ้านผมคิดว่าเธอจะทำกับเขาในสิ่งเดียวกันที่เธอทำกับพ่อของเรา "คู่อื่น ๆ ตอบว่ายังมีเสียงราวกับว่ามันเป็นเพียงพวกเขาในปัจจุบัน." สิ่งที่เธอได้ทำเพื่อคุณพ่อของคุณ ? "ริวจิที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองถามว่าตอนนี้ขมวดคิ้วเมื่อคุณสมบัติของเขา. ฝาแฝดทั้งสองหันไปเขาไปพร้อม ๆ กัน." เธอฆ่าเขา. "แม้ว่าเขาจะสงสัยว่ามันเป็นความจริงริวจิยังคงเห็นได้ชัดpaled ที่ได้ยินคำพูดออกมา ริมฝีปากของเขา. "ดูรูปถ่ายที่นั่น?" หนึ่งในฝาแฝดกล่าวว่าชี้ไปที่ภาพที่ถูกแขวนบนผนังด้านหลังริวจิได้. "นั่นคือเขาว่าเป็นพ่อของเรา". "และแม่ของแฮงค์ภาพที่มีสิทธิเพราะ ในจุดที่คุณกำลังยืนอยู่ในตอนนี้เป็นสถานที่ที่เขาจะเสียชีวิต "คู่อื่น ๆ เพิ่มมองเคร่งขรึม." นั่นคือเช่นวันที่น่าเศร้า "กล่าวว่าคู่อื่น ๆ . คู่ไปทางซ้ายพยักหน้าในข้อตกลงในครั้งนี้ . "ฉันรู้ว่าเราไม่สามารถที่จะเสียใจดีเพราะตำรวจเก็บไว้มาที่นี่ทุกวันมักจะถามเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริง." "แต่แน่นอนพวกเขาไม่เคยพบ" กล่าวว่าคู่ด้านขวามองไปที่ริวจิ . "เพราะเราช่วยแม่ครอบคลุมขึ้น." "ใช่เราจะซ่อนอาวุธที่เธอใช้ในการฆ่าเขา ... " "... เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะไม่ได้รับการติด." "จริงๆแล้วแม่ยังคงใช้อาวุธเป็นครั้งคราว เมื่อคนที่ไม่ถูกต้องเข้ามาในบ้านหลังนี้. "" เรายังมีกับเราในขณะนี้ ... "" ... นี่มันเป็น. " หนึ่งในฝาแฝดแล้วดึงปืนมือจากด้านหลังของกางเกงของเขาและถือมันขึ้นอยู่กับริวจิที่ดูเหมือนว่าเขากำลังจะเป็นลม. ตาพี่ชายของ bulged ในขณะที่เขาจ้องมองมาที่อาวุธในมือของเด็กที่มีหยดเลือดบน จัดการ. "กรุณาบอกมคุณแม่ของคุณฉันจะเรียกเธอ. ฉันลืมฉันมีกรณีฉุกเฉิน ... สิ่งที่จะไป" เขามีการจัดการที่จะพูดในเสียงที่ฟังเหมือนก่อนที่เขาจะสารภาพจริงวิ่งออกประตู. ฝาแฝดมองหน้ากันยิ้มที่มีกระจายอยู่ทั่วใบหน้าของพวกเขา. "เอ๊ะที่ไหนริวจิเป็น?" "เขาออก!" พวกเขาตอบแม่ของพวกเขาที่เพิ่งกลับมาพยายามที่จะซ่อนความสุขในเสียงของพวกเขา. "หือ? เขาก็ไม่พูดอะไร?" เธอถามว่ามองไปที่ชายของเธอมีพิรุธ. "ใช่เขาบอกว่าเขาจะโทรหาคุณ ... " "... เพราะเขาลืมไปว่าเขามีสิ่งที่ฉุกเฉินที่จะไป." ซากุระถอนหายใจ, ริวจิเป็นทางการคนที่สามที่มีอย่างใดอย่างหนึ่ง -way หรืออื่นทิ้งเธอ เพียงแค่นี้ที่เลวร้ายที่สุดออกมาจากส่วนที่เหลือของคนอื่น ๆ ที่เธอเคยออกเดทเพราะเวลานี้เธอไม่ได้รับการเริ่มต้นวันแรกและยังแล้วเขาจะวิ่งออกไปเช่นที่เหลือของพวกเขา. และอย่างใดเธอ มีความรู้สึกว่าเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังทุกคนเหล่านี้จากจู่ ๆ ก็หายไปโดยไม่พูดอะไรกับเธออีกเป็นเพราะสองชายคู่ซึ่งเป็นเด็กซนมากที่สุดเธอรู้ว่า. "พวกคุณต้องการไอศครีมบาง?" เธอถามได้รับรอยยิ้มเป่าเต็มจากพวกเขาที่กล่าวถึงการรักษาที่. "ใช่โปรด!" พวกเขาตะโกนก่อนที่จะกอดเธอขาแต่ละ. แต่ถึงแม้ว่าพวกเขาเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมคนหลีกเลี่ยงของเธอเธอจะไม่คิดว่าพวกเขาเป็นคนเดียวที่เธอมีความสนใจอย่างแท้จริง. ชายน้อยของเธอเสี้ยวเทียนและเสี่ยวไห่. " ใช่มั้ย? อย่างไรกรอบนี้ได้รับคดเคี้ยวเพื่อ? " ซากุระสงสัยดังเห็นกรอบเพื่อให้สมดุล มันอาจจะไม่ได้รับชายความสูงของพวกเขาแทบจะในปัจจุบันถึงแม้จะผ่านหัวเข่าของเธอ. "คนที่ถูกมองมันก่อนหน้านี้ ... " "... เราเห็นเขาสัมผัสมันเพราะเขาเป็นคนอยากรู้อยากเห็นที่มันเป็น." ฝาแฝดแล้ว snickered ไป ตัวเองเป็นภาพของริวจิตีผนังด้วยภาพอันเนื่องมาจากความกลัวของเขาปืนของเล่นของพวกเขาวิ่งผ่านจิตใจของพวกเขา. ซากุระมองไปที่คนในภาพที่กำลังอายุ 30 เมื่อมันถูกนำ "ผมคิดถึงเขา" เธอกล่าวด้วยความรักก่อนที่จะยืดกรอบ. "เราพลาดปู่เกินไป!" เสี้ยวเทียนและเสี่ยวไห่ประกาศ. กับหนึ่งมองไปที่ภาพของ Fujitaka คิโนโมโตะซากุระนำฝาแฝดเข้าไปในห้องครัว. "เสี้ยวเทียนทำไมคุณมีคราบซอสมะเขือเทศขนาดใหญ่ที่ด้านหลังของกางเกงของคุณหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฮ้ ! แม่เธออยู่บ้านมั้ย ? "

ที่บอกว่า ประตูก็จะปิดในด้านหน้าของใบหน้าของมนุษย์

smirking เขากลายเป็นคนที่อยู่ข้างๆเขา ที่ถือ ตรงเดียวกัน ท่าทางและใบหน้า เมื่อเขาได้

" หนุ่ม ใครอยู่ที่ประตู ? เสียงผู้หญิงที่เรียกออกมาจากครัว . . .

" แค่เซลล์แมนน่ะแม่ " ฝาแฝดที่เรียกว่ากลับแสยะยิ้มกับตัวเอง



กริ่งรังอีกครั้ง" ที่ต้องมีพนักงานขายถาวร , " เธอกล่าว , แอบดูฝาแฝดด้วยประตู

เสียงออดดังขึ้นอีกครั้ง

สั่นศีรษะพร้อมกับขมวดบนใบหน้าของเธอ เธอเดินไปที่หน้าประตูตัวเอง " ฟังนะ เราไม่อยากได้ - - "

" คุณแน่ใจ ? บอกว่าเสียงจากด้านหลังช่อดอกไม้

" โอ้ ! ริวจิ นี่คุณ ! เธอกล่าวด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะเอาช่อดอกไม้

" ดูไม่ค่อยแปลกใจ ซากุระ เรากำลังจะออกเย็นนี้ จำได้มั้ย ? " ชายคนนั้นพูด รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา . . . . . .

" ผมจำได้แน่นอน เข้ามาๆ " ซากุระพูด พาเขาเข้าไปในบ้าน ก่อนส่งว่ามองฝาแฝดที่ตอนนี้หน้ามุ่ยที่แต่ละอื่น ๆ . " ฉันแค่ต้องไปโมไม่กี่คําแนะนํา แล้วเราสามารถไป . "

" ไม่มีปัญหา , ใช้เวลาของคุณ " เขากล่าว ยิ้มที่เธอ

" จะไปไหนคะแม่ ?

ริวจิก้มลงมองและยิ้มให้แฝด

" โอ้ สวัสดี ! ดังนั้นคุณต้องเป็นฝาแฝดที่ซากุระพูดถึงมากเกี่ยวกับ ผม R "

" เธอไม่ตอบคําถาม , " กล่าวว่าหนึ่งในฝาแฝด ตัดขาดจากเขา

รอยยิ้มยังคงปรากฏบนใบหน้าของเขา ริวจิให้พวกเขาดูเสียใจ " ฉันขอโทษเกี่ยวกับเรื่องนั้น แม่และฉันกำลังจะไปดูหนังนะ

"" เรื่องหนังที่คุณดูอยู่รึเปล่า ? " พวกเขาสอบถามในเวลาเดียวกัน

" เอ่อ มันก็ไม่เชิงเป็นหนัง 5 ปี olds ควรรู้ " เขาตอบ

กับว่า ฝาแฝดหันมาอีก

" เอ๋ . . . . . จำได้ว่า หนังเรื่องสุดท้ายที่แม่มองดูผู้ชายคนนั้น ? ชื่ออะไร . . . . . . . . . ทิม ? เขาถามว่าถ้าพูดเฉพาะกับคู่ของเขา . . . . . .

" ใช่ แม่ตกใจมากจากหนังเรื่องนั้นเธอคลั่ง เมื่อเธอกลับมาถึงบ้าน ฉันคิดว่าเธอจะทำกับเขาเหมือนที่เธอทำกับพ่อของเรา " คู่อื่น ๆ ตอบ ก็เหมือนกับมันเป็นเพียงพวกเขาปัจจุบัน

" เธอทำอะไรกับพ่อ ? ริวจิ ที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเอง ถาม ขมวดคิ้วแล้วเมื่อคุณสมบัติของเขา

ฝาแฝดหันไปเขาพร้อมกัน " เธอฆ่าเขา . "

แม้ว่าเขาจะสงสัย ถ้ามันเป็นความจริงริวจิยังคงเห็นได้ชัดกับที่ได้ยินคำพูดที่ออกมาจากริมฝีปากของเขา

" ดูที่รูปที่นั่น ? หนึ่งในฝาแฝดกล่าวว่าชี้ไปที่เฟรมถูกแขวนบนผนังข้างหลัง ริวจิ " นั่นเขา นั่นพ่อของเรา "

" แล้วแม่ไปที่ภาพตรงนั้น เพราะในจุดที่คุณกำลังยืนอยู่ในตอนนี้ คือสถานที่ที่เขาเสียชีวิตแล้ว " แฝดอื่น ๆเพิ่ม

ดูเคร่งขรึม" มันเป็นวันที่เศร้า , " กล่าวว่าคู่อื่น ๆ .

คู่ทางซ้ายพยักหน้าในข้อตกลงนี้ ผมรู้ เราไม่เศร้า เพราะตำรวจก็มาที่นี่ทุกวันมักจะถามเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ "

" แต่พวกเขาไม่เคยพบ " กล่าวว่าคู่ด้านขวามองริวจิ " เพราะเราช่วยแม่ปิดมัน . "

" ครับเราต้องซ่อนอาวุธที่เธอใช้เพื่อฆ่าเขา . . . . . . . "

" . . . . . . . เพื่อให้แน่ใจว่า เธอจะไม่โดนจับ "

" จริงๆ แล้ว แม่ยังคงใช้อาวุธจากเวลาเมื่อคนผิดเข้ามาในบ้านหลังนี้ "

" เราก็มีกับเราตอนนี้ "
. . . . . . .
" . . . . . . . นี่มัน . . . " หนึ่งในฝาแฝด แล้วดึงมือปืนจากด้านหลังของกางเกงของเขาและถือมันขึ้น ริวจิ ที่ดูเหมือนเขาจะเป็นลม

ชายแก่คนนั้น สายตาเขาจ้องฉุเป็นอาวุธในมือของเด็กกับหยดเลือดบนจับ

" กรุณาบอกม. . . แม่ของคุณ ฉันจะโทรหาเธอ ฉันลืมไปว่าฉันมีเหตุฉุกเฉิน . . . . . . . ที่ต้องไป " เขาจะพูดด้วยเสียงที่ฟังดูเหมือนเสียงแหลมก่อนที่เขาจะวิ่งออกไปเปิดประตู . . .

ฝาแฝดมองที่แต่ละอื่น ๆที่มี grins กระจายทั่วใบหน้า

" เอ๋ ? แล้วริวจิ ?

" ออกไป ! " เขาตอบแม่ของตนที่เพิ่งกลับมา พยายามซ่อนความสุขในเสียงของตัวเอง

" ห๊ะ ? เขาพูดอะไร ? " เธอถาม มองพวกเธออย่างสงสัย

" ครับ เขาบอกว่าเขาจะโทรมา . . . . . . . "

" . . . . . . . เพราะเขาลืมไปว่าเขามีเหตุฉุกเฉินอะไรไป "

ซากุระถอนหายใจ ริวจิอย่างเป็นทางการเป็นคนที่สามที่ได้หรืออีกวิธีหนึ่งก็ทิ้งเธอเดียวนี้มันเลวร้ายที่สุด จากส่วนที่เหลือของผู้ชายที่เธอเคยคบด้วย เพราะเวลานี้ เธอยังไม่ได้เริ่มวันแรกเลย แล้วเขาจะหนีไปเหมือนคนอื่นๆ

บางที เธอมีความรู้สึกว่าเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังพวกนี้หายไปในทันที โดยไม่ต้องจาก อีกคำที่เธอ เป็นเพราะสองแฝดชายที่เป็นเด็กซนที่สุด

. . เธอรู้" พวกนายอยากกินไอศครีมมั้ย ? " เธอถาม ทำให้พัดเต็มรอยยิ้มจากพวกเขาที่กล่าวถึงการรักษา

" ครับ ! " เขาตะโกนก่อนจะกอดเธอ ขาแต่ละ .

แต่ถ้าพวกเขาเหตุผลที่คนหลีกเลี่ยงเธอ เธอไม่ว่าอะไร เขาเป็นเพียงผู้ชายที่เธอมีความสนใจอย่างแท้จริงใน ชายน้อยของเธอ เสี่ยวเทียน และ เสี่ยวไห่

" เอ๋ ? ทำกรอบนี้ได้อีกแค่ไหน" ซากุระ สงสัยดัง เห็นกรอบจึงไม่เท่ากัน มันไม่ควรเป็นผู้ชาย ปัจจุบันแทบจะผ่านความสูงถึงเข่าของเธอ

" ชายหนุ่มมองมันก่อน . . . . . . . "

" . . . . . . . เราเห็นเขาสัมผัสมันได้ เพราะเขาสงสัยว่ามันเป็น "

ฝาแฝดแล้ว snickered ตัวเองเป็นภาพลักษณ์ของ ริวจิ ชนกำแพง กับภาพเนื่องจากความกลัวปืนของเล่นของพวกเขาวิ่งเข้ามาในจิตใจของพวกเขา .

ซากุระมองคนในรูปที่เกี่ยวกับอายุ 30 เมื่อมันถูก " . ฉันคิดถึงเขา " เธอกล่าวอย่างเอ็นดู ก่อนยืดเฟรม

" เราคิดถึงปู่ด้วย ! เสี่ยวเทียน และเสี่ยวไห่ประกาศ

กับหนึ่งมองภาพของ fujitaka คิโนโมโตะ ซากุระ นำฝาแฝดในครัว

" เสี่ยวเทียน ทำไมคุณถึงมีขนาดใหญ่ซอสมะเขือเทศรอยเปื้อนที่ด้านหลังของกางเกงของคุณ