Stands for "Code Division Multiple

Stands for "Code Division Multiple Access." CDMA is a wireless transmission technology that was developed during World War II by the English allies to avoid having their transmissions jammed. After the war ended, Qualcomm patented the technology and made it commercially available as a digital cellular technology. Now CDMA is a popular communications method used by many cell phone companies.

Unlike the GSM and TDMA technologies, CDMA transmits over the entire frequency range available. It does not assign a specific frequency to each user on the communications network. This method, called multiplexing, is what made the transmissions difficult to jam during World War II. Because CDMA does not limit each user's frequency range, there is more bandwidth available. This allows more users to communicate on the same network at one time than if each user was allotted a specific frequency range.

Because CDMA is a digital technology, analog audio signals must be digitized before being transmitted on the network. CDMA is used by 2G and 3G wireless communications and typically operates in the frequency range of 800 MHz to 1.9 GHz.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมายถึง "รหัสเข้า" CDMA เป็นเทคโนโลยีแบบไร้สายที่ได้รับการพัฒนาในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง โดยพันธมิตรอังกฤษเพื่อหลีกเลี่ยงการส่ง jammed หลังจากสงครามสิ้นสุดลง ลคอมม์จดสิทธิบัตรเทคโนโลยี และทำให้มันใช้ได้ในเชิงพาณิชย์เป็นเทคโนโลยีเซลลูลาร์แบบดิจิทัล ตอนนี้ CDMA เป็นวิธีสื่อสารที่นิยมใช้ โดยบริษัทโทรศัพท์มือถือมากขึ้น

ซึ่งแตกต่างจากเทคโนโลยี GSM และ TDMA, CDMA ส่งผ่านช่วงความถี่ทั้งหมดพร้อมใช้งาน นอกจากนี้จะไม่กำหนดความถี่เฉพาะแต่ละผู้ใช้บนเครือข่ายสื่อสาร วิธีการนี้ เรียกว่ามัลติเพล็กซ์แบบ อะไรจะส่งที่ยากติดขัดในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง เนื่องจากระบบ CDMA จำกัดช่วงความถี่ของแต่ละคน มีแบนด์วิธที่เพิ่มมากขึ้น นี้ช่วยให้ผู้ใช้เพิ่มมากขึ้นในการสื่อสารบนเครือข่ายเดียวครั้งเดียวกว่าถ้ามีการจัดสรรผู้ใช้แต่ละช่วงความถี่เฉพาะ

เนื่องจาก CDMA เป็นเทคโนโลยีดิจิตอล สัญญาณเสียงแบบแอนะล็อกต้องรูปดิจิทัลก่อนที่จะถูกส่งผ่านบนเครือข่าย ระบบ CDMA ใช้ 2G และ 3G การสื่อสารไร้สาย และโดยปกติทำงานในช่วงความถี่ 800 เมกะเฮิรตซ์ไป 1.9 GHz

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายถึง " กองรหัสการเข้าถึงหลาย . " CDMA เป็นเทคโนโลยีการส่งไร้สายที่พัฒนาขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองโดยฝ่ายสัมพันธมิตรภาษาอังกฤษเพื่อหลีกเลี่ยงการมีวิทยุรบกวน หลังจากสิ้นสุดสงคราม ที่ได้รับการจดสิทธิบัตรเทคโนโลยีและทำให้มันพร้อมใช้งานในเชิงพาณิชย์เป็นดิจิตอลมือถือเทคโนโลยี ตอนนี้ใช้วิธีสื่อสาร CDMA เป็นที่นิยมโดยบริษัทมือถือมากมาย

ซึ่งแตกต่างจากเทคโนโลยี GSM และ TDMA , CDMA ส่งต่อผ่านทั้งช่วงความถี่ที่ใช้ได้ มันไม่ได้กำหนดความถี่ที่เฉพาะเจาะจงกับแต่ละผู้ใช้งานในเครือข่ายการสื่อสาร วิธีนี้เรียกว่า มัลติเพล็กซ์ คือ สิ่งที่ทำคือยากที่จะติดขัดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เพราะ CDMA ไม่ได้กำหนดช่วงความถี่ของผู้ใช้แต่ละคน มีแบนด์วิดธ์มากขึ้นใช้ได้นี้จะช่วยให้ผู้ใช้สามารถสื่อสารบนเครือข่ายเดียวกันในครั้งเดียวมากกว่าถ้าผู้ใช้แต่ละคนได้รับจัดสรรความถี่ที่เฉพาะเจาะจง .

เพราะ CDMA เป็นเทคโนโลยีดิจิตอล , สัญญาณเสียงอนาล็อกเป็นดิจิทัล ก่อนจะถูกส่งบนเครือข่าย CDMA จะใช้ 2G และการสื่อสารไร้สาย 3G และมักจะทำงานในย่านความถี่ 800 MHz ถึง 1.9 GHz