4.2. Water quality requirements and

4.2. Water quality requirements and threats
Our results indicate that in general, freshwater mussels in Peninsular
Malaysia typically inhabit sites with relatively high conductivity, high
pH, high Ca2+ concentration, high total suspended solids load with
low organic content, and large river width (only tested for river sites).
Other parameters that appear to prevent mussel presence include
elevated total ammonia nitrogen and phosphate concentrations.
It thus appears that freshwater mussel distribution in Peninsular
Malaysia is strongly affected by the geological conditions in the region,
which are characterised by granite bedrock dominating the inland and
upland areas and limestone deposits only at the margins of the peninsula
This results in rivers and lakes of generally
low pH (i.e. 2.8–7.5 in our study; Appendix S1), low buffering capacity
and low specific conductivity due to low ion availability (e.g. Ca2+ concentration
1.0–66.8 mg L−1 in our study; Appendix S1). That said, due to
the low buffering capacity of most freshwater ecosystems in Peninsular
Malaysia, freshwater mussels in the region will be particularly sensitive
to further acidification. Acidification as well as TAN and phosphorous
pollution, are clearly linked with human activities including atmospheric
deposition of anions, ammonia-based fertilisation
of oil palm plantations and other agricultural land
and insufficient treatment of industrial and domestic waste water, particularly
in rural and sub-urban areas
The high sensitivity of freshwater mussels to ammonia, particularly
during their larval and juvenile stages, is well established. In fact, mussels are one of the most
ammonia-sensitive freshwater organisms and the reason why the U.S.
Environmental Protection Agency reduced their Criteria Continuous
Concentrations (i.e. the highest concentration of a pollutant to
which aquatic life can be exposed for an extended period of time)
from 1.2 to 0.26 mg TAN−L at pH 8.0 and 4.5 to 1.9 mg TAN−L at
pH 7.0. The lack of freshwater mussels at sites in Peninsular Malaysia exceeding
0.44 mg TAN−L at pH 5.5–7.5 further supports the extreme sensitivity
of freshwater mussels to ammonia in a tropical country. Our
observation that freshwater mussels in Peninsular Malaysia tend to inhabit
sites with higher suspended sediment load was, on the otherhand, contrary to our expectations, as previous studies have shown
the detrimental effects of sedimentation on these filter-feeding molluscs

Of the species that are of particular conservation concern due to
their restricted and/or contracting distributions, our data indicate that
H. bialata and R. sumatrensis, both of which were found only in large rivers,
appear to be particularly sensitive to acidification. R. sumatrensis additionally
appears as sensitive to elevated P and, contrary to most other
unionoid species in Peninsular Malaysia, suspended sediment concentrations.
In the tropics, increased sedimentation in rivers is heavily
linked with deforestation of primary dipterocarp forest and associated
land-use change to agricultural land, which has been shown to increase
sediment yield up to 20 times Finally, although our data do not indicate specific
water quality requirements of P. compressa, which was found at pH
levels as low as 6.25, further human-induced acidification and habitat
degradation might lead to loss of the few and geographically restricted
Peninsular Malaysian populations of this species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.2. น้ำที่ต้องการคุณภาพและภัยคุกคามผลของเราบ่งชี้ว่า ในทั่วไป น้ำจืดหอยแมลงภู่ใน Peninsularมาเลเซียมักจะอาศัยอยู่ในเว็บไซต์ ด้วยการนำค่อนข้างสูง สูงวัดค่า pH, Ca2 + เข้มข้น โหลดรวมสูงแข็งปริมาณสารอินทรีย์ต่ำ และแม่น้ำขนาดใหญ่กว้าง (ทดสอบเฉพาะสำหรับริเวอร์ไซต์)รวมถึงพารามิเตอร์อื่น ๆ ที่ปรากฏเพื่อป้องกันไม่ให้มีหอยแมลงภู่ยกระดับรวมแอมโมเนียไนโตรเจนและฟอสเฟตเข้มข้นจึงปรากฏว่าหอยแมลงภู่น้ำจืดกระจายใน Peninsularมาเลเซียเป็นอย่างยิ่งผลกระทบจากสภาพทางธรณีวิทยาในภูมิภาคซึ่งมีลักษณะหินแกรนิตอำนาจเหนือประเทศ และพื้นที่ไร่และหินปูนฝากเฉพาะระยะขอบของคาบสมุทร ในแม่น้ำและทะเลสาบของผลโดยทั่วไปค่า pH ต่ำ (เช่น 2.8 – 7.5 ในการศึกษาของเรา ภาคผนวก S1), ต่ำความจุบัฟเฟอร์และนำเฉพาะต่ำเนื่องจากไอออนต่ำอยู่ (เช่น Ca2 + เข้มข้น1.0 L−1 – 66.8 มิลลิกรัมในการศึกษาของเรา S1 ภาคผนวก) ที่กล่าวว่า เนื่องจากการความจุบัฟเฟอร์ต่ำของระบบนิเวศน้ำจืดส่วนใหญ่ใน Peninsularมาเลเซีย หอยแมลงภู่น้ำจืดในภูมิภาคจะแพ้การเป็นกรดต่อไปนี้ กรดเช่นเดียว กับตาล และฟอสฟอรัสมลภาวะ มีการเชื่อมโยงอย่างชัดเจนกับกิจกรรมของมนุษย์รวมทั้งบรรยากาศสะสมของนไอออน ปฏิสนธิใช้แอมโมเนียสวนปาล์มและที่ดินเกษตรกรรมอื่น ๆ น้ำรักษาไม่เพียงพอของเสียอุตสาหกรรม และภายในประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ชนบท และเมืองย่อย ความไวสูงของหอยแมลงภู่น้ำจืดกับแอมโมเนีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะตัวอ่อน และเยาวชน ดีก่อตั้งขึ้น ในความเป็นจริง หอยแมลงภู่เป็นหนึ่งในสุดไวต่อแอมโมเนียน้ำจืดสิ่งมีชีวิตและเหตุผลที่ว่าทำไมสหรัฐอเมริกาสำนักงานปกป้องสิ่งแวดล้อมลดการเกณฑ์อย่างต่อเนื่องความเข้มข้น (เช่นสูงความเข้มข้นของมลพิษที่ซึ่งสัตว์น้ำสามารถสัมผัสระยะเวลา)จาก 1.2 มก. 0.26 TAN−L pH 8.0 และ 4.5 1.9 มิลลิกรัม TAN−L ที่pH 7.0 หอยแมลงภู่น้ำจืดที่ไซต์ในมาเลเซียเกินการขาด0.44 mg TAN−L ที่ pH 5.5 – 7.5 เพิ่มเติมรองรับความไวแสงมากของหอยแมลงภู่น้ำจืดให้แอมโมเนียในประเทศร้อน ของเราสังเกตที่หอยแมลงภู่น้ำจืดในมาเลเซียมักจะ อาศัยอยู่เว็บไซต์ที่ มีการโหลดตะกอนลอยสูงขึ้นเป็น บน otherhand ขัดกับความคาดหวังของเรา ดังที่ศึกษาก่อนหน้านี้ได้ผลอันตรายของการตกตะกอนบนหอยให้อาหารตัวกรองเหล่านี้พันธุ์ที่มีความกังวลเฉพาะอนุรักษ์เนื่องจากที่จำกัดและทำสัญญาการกระจาย ข้อมูลบ่งชี้ว่าH. bialata และอาร์ sumatrensis ซึ่งพบเฉพาะในแม่น้ำขนาดใหญ่ปรากฏการ รับโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเป็นกรด Sumatrensis อาร์นอกจากนี้ปรากฏความสำคัญยกระดับ P และ ขัด กับอื่น ๆ ส่วนใหญ่สายพันธุ์ unionoid ในมาเลเซีย ความเข้มข้นตะกอนลอยในเขตร้อน เพิ่มขึ้นตกตะกอนในแม่น้ำเป็นอย่างมากเชื่อมโยงกับการทำลายป่าใบไม้หลัก และที่เกี่ยวข้องใช้ที่ดินเปลี่ยนแปลงที่ดินเกษตร ซึ่งได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มตะกอนให้ผลถึง 20 ครั้งในที่สุด แม้ว่าไม่ระบุเฉพาะข้อมูลของเราข้อกำหนดคุณภาพน้ำของ P. compressa ซึ่งพบที่ pHระดับต่ำสุด 6.25 กรดที่กระตุ้นให้มนุษย์เพิ่มเติมและอยู่อาศัยย่อยสลายอาจนำไปสู่การสูญเสียน้อย และจำกัดทางภูมิศาสตร์ประชากรมาเลเซียคาบสมุทรของสายพันธุ์นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.2 ต้องการคุณภาพน้ำและภัยคุกคาม
ผลของเราแสดงให้เห็นว่าในทั่วไป, หอยน้ำจืดในคาบสมุทร
มาเลเซียมักจะอาศัยอยู่ในเว็บไซต์ที่มีการนำค่อนข้างสูงสูง
ค่า pH, Ca2 สูง + เข้มข้นโหลดแขวนลอยของแข็งสูงที่มี
ปริมาณสารอินทรีย์ต่ำและความกว้างของแม่น้ำขนาดใหญ่ (ทดสอบเฉพาะสำหรับ เว็บไซต์แม่น้ำ).
พารามิเตอร์อื่น ๆ ที่ปรากฏเพื่อป้องกันการปรากฏตัวหอยแมลงภู่รวมถึงการ
ยกระดับไนโตรเจนแอมโมเนียและความเข้มข้นของฟอสเฟตทั้งหมด.
มันจึงปรากฏว่าการกระจายน้ำจืดหอยแมลงภู่ในคาบสมุทร
มาเลเซียได้รับผลกระทบอย่างมากจากสภาพทางธรณีวิทยาในภูมิภาค
ซึ่งโดดเด่นด้วยพื้นหินแกรนิตมีอำนาจเหนือ บกและ
ไร่พื้นที่และเงินฝากหินปูนเฉพาะที่อัตรากำไรขั้นต้นของคาบสมุทร
นี้ส่งผลในแม่น้ำและทะเลสาบของโดยทั่วไป
ค่า pH ต่ำ (เช่น 2.8-7.5 ในการศึกษาของเราภาคผนวก S1) ความจุบัฟเฟอร์ต่ำ
และการนำต่ำเฉพาะเนื่องจากมีไอออนต่ำ ( เช่น Ca2 + เข้มข้น
1.0-66.8 มิลลิกรัม L-1 ในการศึกษาของเราภาคผนวก S1) ที่กล่าวว่าเนื่องจาก
ความจุบัฟเฟอร์ต่ำของระบบนิเวศน้ำจืดมากที่สุดในคาบสมุทร
มาเลเซีย, หอยน้ำจืดในภูมิภาคนี้จะมีความสำคัญโดยเฉพาะ
การเป็นกรดเพิ่มเติม กรดเช่นเดียวกับตาลและฟอสฟอรัส
มลพิษมีความเชื่อมโยงอย่างชัดเจนกับกิจกรรมของมนุษย์รวมทั้งบรรยากาศ
การสะสมของแอนไอออนปฏิสนธิแอมโมเนียที่ใช้
ในการเพาะปลูกปาล์มน้ำมันและที่ดินการเกษตรชนิดอื่น ๆ
และการรักษาไม่เพียงพอของน้ำเสียอุตสาหกรรมและในประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในชนบทและย่อยในเมือง พื้นที่
ความไวสูงของหอยน้ำจืดเพื่อแอมโมเนียโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในระหว่างขั้นตอนตัวอ่อนและเยาวชนของพวกเขาได้รับการยอมรับเป็นอย่างดี ในความเป็นจริง, หอยเป็นหนึ่งในที่สุด
แอมโมเนียที่ไวต่อสิ่งมีชีวิตในน้ำจืดและเหตุผลว่าทำไมสหรัฐ
หน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมลดเกณฑ์ของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง
เข้มข้น (เช่นความเข้มข้นสูงสุดของสารมลพิษในการ
ที่สัตว์น้ำสามารถสัมผัสสำหรับการขยายระยะเวลา)
1.2-0.26 มิลลิกรัม TAN-L ที่ pH 8.0 และ 4.5-1.9 มิลลิกรัม TAN-L ที่
พีเอช 7.0 การขาดหอยน้ำจืดที่เว็บไซต์ในคาบสมุทรมาเลเซียเกิน
0.44 มิลลิกรัม TAN-L ที่ pH 5.5-7.5 ส่งเสริมสนับสนุนความไวมาก
ของหอยน้ำจืดเพื่อแอมโมเนียในประเทศเขตร้อน เรา
สังเกตว่าน้ำจืดหอยแมลงภู่ในคาบสมุทรมาเลเซียมีแนวโน้มที่จะอาศัยอยู่ใน
เว็บไซต์ที่มีการโหลดตะกอนแขวนลอยสูงขึ้นบน otherhand ที่ขัดต่อความคาดหวังของเราเช่นการศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็น
ผลกระทบที่เป็นอันตรายของการตกตะกอนเหล่านี้หอยกรองอาหาร

ของสายพันธุ์ที่มีความ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการอนุรักษ์ความกังวลเนื่องจากการ
กระจายที่ จำกัด และ / หรือการทำสัญญาของพวกเขาข้อมูลของเราแสดงให้เห็นว่า
เอช bialata และอาร์ sumatrensis ซึ่งทั้งสองพบเฉพาะในแม่น้ำขนาดใหญ่
ปรากฏเป็นสำคัญโดยเฉพาะการเป็นกรด อาร์ sumatrensis นอกจากนี้
ปรากฏเป็นความไวต่อการยกระดับ P และตรงกันข้ามกับอื่น ๆ ส่วนใหญ่
สายพันธุ์ unionoid ในคาบสมุทรมาเลเซียระงับความเข้มข้นของตะกอน.
ในเขตร้อนการตกตะกอนเพิ่มขึ้นในแม่น้ำหนัก
เชื่อมโยงกับการตัดไม้ทำลายป่าของป่าเต็งรังประถมศึกษาและที่เกี่ยวข้อง
เปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินเพื่อ ที่ดินเพื่อการเกษตรซึ่งได้รับการแสดงเพื่อเพิ่ม
ผลผลิตตะกอนได้ถึง 20 ครั้งในที่สุดแม้ว่าข้อมูลของเราไม่ได้ระบุเฉพาะเจาะจง
ความต้องการคุณภาพน้ำของ P. compressa ซึ่งพบว่าที่ pH
ระดับต่ำเป็น 6.25 ต่อกรดของมนุษย์ที่เกิดขึ้นและที่อยู่อาศัย
การย่อยสลายอาจนำไปสู่การสูญเสียในไม่กี่คนและ จำกัด ทางภูมิศาสตร์
ประชากรมาเลเซียคาบสมุทรของสายพันธุ์นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.2 . คุณภาพ ของน้ำและการคุกคามผลของเราระบุว่าโดยทั่วไปหอยกาบน้ำจืดในคาบสมุทรมาเลเซียมักจะอาศัยอยู่ในเว็บไซต์ที่มีค่าค่อนข้างสูง สูงพีเอชสูง แคลเซียม + ความเข้มข้นสูง , ของแข็งแขวนลอยทั้งหมด โหลด ด้วยอินทรีย์เนื้อหาน้อย และความกว้างของแม่น้ำใหญ่ ( เฉพาะการทดสอบเว็บไซต์แม่น้ำ )พารามิเตอร์อื่น ๆที่ปรากฏเพื่อป้องกันตน รวมถึงหอยแมลงภู่แอมโมเนีย - ไนโตรเจนทั้งหมดเพิ่มขึ้นและปริมาณฟอสเฟตมันจึงปรากฏ การหอยน้ำจืดในคาบสมุทรมาเลเซียขอรับผลกระทบจากเงื่อนไขทางธรณีวิทยาในภูมิภาคซึ่งมีลักษณะและแหล่งหินแกรนิตทั้งหมดไร่พื้นที่และเงินฝากหินปูนเท่านั้น ที่ขอบของคาบสมุทรผลลัพธ์ที่ได้ในแม่น้ำและทะเลสาบในทั่วไปpH ต่ำ ( เช่น 2.8 – 7.5 ในการศึกษา ; ของเราภาคผนวก S1 ) , ความจุบัฟเฟอร์ต่ำและต่ำ เนื่องจากใช้งานเฉพาะการนำไอออนต่ำ ( เช่น แคลเซียม + สมาธิ1.0 – 358 mg L − 1 ในการศึกษาของเรา ไส้ติ่ง S1 ) ที่กล่าวว่า , เนื่องจากความจุของบัฟเฟอร์ต่ำที่สุดในคาบสมุทรระบบนิเวศน้ำจืดมาเลเซีย , หอยกาบน้ำจืดในภูมิภาคจะได้รับโดยเฉพาะอย่างยิ่งไวกับอีกทาง . กรดเป็นตัน และฟอสฟอรัสมลพิษ ยังเชื่อมโยงกับกิจกรรมของมนุษย์ ได้แก่ บรรยากาศการสะสมของไอออนที่มีประจุลบ , แอมโมเนียจากการปฏิสนธิน้ำมัน ปาล์ม สวนยาง และที่ดินเพื่อการเกษตรอื่น ๆและการรักษาไม่เพียงพอของอุตสาหกรรมและในน้ำเสียโดยเฉพาะในชนบทและพื้นที่เมืองย่อยความไวสูงของหอยกาบน้ำจืดแอมโมเนีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงระยะหนอน และระยะที่ ก่อตั้งขึ้นด้วย ในความเป็นจริง หอยแมลงภู่ เป็นหนึ่งใน ที่สุดแอมโมเนียที่มีน้ำจืด สิ่งมีชีวิต และเหตุผลที่สหรัฐอเมริกาหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมลดเกณฑ์ของพวกเขาอย่างต่อเนื่องความเข้มข้น ( เช่น ความเข้มข้นสูงสุดของมลพิษซึ่งสัตว์น้ำสามารถสัมผัสเป็นระยะเวลานาน )1.2 0.26 mg tan − l ที่ pH 8.0 และ 4.5 1.9 มิลลิกรัม tan − l ที่พีเอช 7.0 . ขาดของหอยน้ำจืดที่เว็บไซต์ในคาบสมุทรมาเลเซียเกิน0.44 มก. tan − l pH 5.5 - 7.5 สนับสนุนความไวมากหอยน้ำจืดแอมโมเนียในประเทศเขตร้อน ของเราสังเกตว่าหอยกาบน้ำจืดในคาบสมุทรมาเลเซียมีแนวโน้มที่จะอาศัยอยู่เว็บไซต์ที่มีค่าตะกอนแขวนลอย โหลด คือ ในส่วนที่ขัดกับความคาดหวังของเรา ในขณะที่การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงผลของตะกอนเหล่านี้เป็นอันตรายกรองกินหอยของสายพันธุ์ที่เกี่ยวข้องอนุรักษ์โดยเฉพาะเนื่องจากของพวกเขา จำกัด และ / หรือสัญญาแจกแจงข้อมูลบ่งชี้ว่าชั่วโมง bialata และ R . sumatrensis ซึ่งทั้งสองถูกพบในแม่น้ำขนาดใหญ่ปรากฏเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งไวเป็นกรด . sumatrensis นอกจากนี้ .ปรากฏเป็นความไวสูง P และ ตรงกันข้ามส่วนใหญ่อื่น ๆunionoid ชนิดแขวนลอยในคาบสมุทรมาเลเซีย , ความเข้มข้นของตะกอนในเขตร้อน ตะกอนในแม่น้ำมีมากเพิ่มขึ้นเชื่อมโยงกับความเสื่อมโทรมของป่าเต็งรัง ประถมศึกษาและเกี่ยวข้องเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินเพื่อการเกษตรซึ่งได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มผลผลิตตะกอนได้ถึง 20 ครั้ง สุดท้าย ถึงแม้ว่าข้อมูลไม่ระบุเฉพาะความต้องการน้ำของ P . compressa ซึ่งพบเมื่อระดับต่ำสุดที่ 6.25 , การสร้างสิ่งแวดล้อมและมนุษย์ต่อไปการย่อยสลายอาจนำไปสู่การสูญเสียไม่กี่และภูมิศาสตร์ จำกัดคาบสมุทรมาเลเซียมีประชากรของสายพันธุ์นี้