IntroductionDepletion of fossil fue

Introduction
Depletion of fossil fuels, increasing demand for fuels and environmental pollution have intensified the need for alternative fuels. Biodiesel is an alternative fuel obtained from fats and oils. It is used as a substitute for the conventional diesel fuel without requiring any major modifications in existing engines (Ma and Hanna, 1999; Demirbas, 2007, 2009). Although biodiesel is considered a green fuel, it is expensive to produce due to the high cost of the feedstocks (Demirbas, 2007, 2009; Machetti et al., 2008). Alternatively, the feasibility of using low-cost feedstocks such as waste cooking oil, nonedible oils and lipid rich microalgae have been investigated to lower the cost of biodiesel (Karmee et al.,
2004, 2006; Karmee and Chadha, 2005; Chen et al., 2009;Enweremadu et al., 2009; Gnanaprakasam et al., 2013; Yaakobet al., 2013; Atabani et al., 2013; Khan et al., 2014; Renzi et al.,2013; Shin et al., 2014). Furthermore, edible feedstocks are generally used for biofuel production. In this context, increasing fuel demand will increase the food shortage (Mathews, 2008). This underlines the importance to use resources that do not compete with food products and rather make use of waste materials for biofuel production. In the above context, lipid obtained from food waste can be used as a potential source for biodiesel preparation. However, isolation of lipid is required since food waste contains other substances such as carbohydrates, protein, phosphate and minerals (Pleissner et al., 2014a,b; Yang et al., 2014a,b). Food waste contains 5–30% of lipids (Fig. 1). Lipid from food waste can be separated by solvent extraction (Pleissner et al., 2014a,b). Even though solvent extraction methods are effective for isolating the lipid, separation and recycling of the organic solvents will increase the cost of the biodiesel production. Furthermore, volatile organic solvents such as hexane are harmful to the environment. In this study, lipid is isolated from food waste after fungal hydrolysis (Pleissner et al.,2014a,b). Lipid is easily separated by centrifugation from the resultant hydrolysate (Pleissner et al., 2014a,b). The hydrolysate is used as a nutritional medium for microorganism cultivation and the separated lipid can be used for biodiesel production (Karmee and Lin, 2014a,b). After hydrolysis, the fungal biomass containing lipid mixture is heated to 100 _C to remove the water and the water free lipid is isolated (Karmee and Lin, 2014a). This lipid obtained from food waste is used as a potential source for biodiesel production. Biodiesel or fatty acid methyl esters (FAME) are produced by the transesterification reaction (Leung et al., 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำการลดลงของเชื้อเพลิงฟอสซิล เพิ่มความต้องการเชื้อเพลิงและมลพิษสิ่งแวดล้อมได้ทวีความรุนแรงมากต้องใช้พลังงานทางเลือก ไบโอดีเซลเป็นพลังงานทดแทนที่ได้จากไขมันและน้ำมัน ใช้ทดแทนเชื้อเพลิงดีเซลโดยไม่ต้องมีการปรับเปลี่ยนที่สำคัญในเครื่องยนต์ที่มีอยู่ (Ma และ Hanna, 1999 Demirbas, 2007, 2009) แม้ว่าไบโอดีเซลเป็นเชื้อเพลิงเขียว มีราคาแพงในการผลิตเนื่องจากต้นทุนสูงเริ่ม (Demirbas, 2007, 2009 Machetti et al. 2008) อีกวิธีหนึ่งคือ ได้รับการตรวจสอบความเป็นไปได้ของการใช้ต้นทุนต่ำวมวลเช่นน้ำมัน น้ำมัน nonedible และสาหร่ายอุดมไปด้วยไขมันของเสียเพื่อลดต้นทุนของไบโอดีเซล (Karmee et al.,2004, 2006 Karmee และ Chadha, 2005 Chen et al. 2009 Enweremadu et al. 2009 Gnanaprakasam et al. 2013 Yaakobet al. 2013 Atabani et al. 2013 คาน et al. 2014 Renzi et al. 2013 ชิน et al. 2014) นอกจากนี้ วมวลกินโดยทั่วไปใช้สำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ในบริบทนี้ ความต้องการน้ำมันที่เพิ่มขึ้นจะเพิ่มการขาดแคลนอาหาร (แมทธิวส์ 2008) นี้ขีดเส้นใต้ความสำคัญในการใช้ทรัพยากรที่ไม่ได้แข่งขันกับผลิตภัณฑ์อาหาร และการ ให้ ใช้เศษวัสดุสำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ในบริบทข้างต้น ไขมันจากอาหารที่ได้รับสามารถใช้เป็นแหล่งที่มีศักยภาพการจัดทำไบโอดีเซล อย่างไรก็ตาม แยกไขมันจำเป็นเนื่องจากอาหารขยะประกอบด้วยสารอื่น ๆ เช่นคาร์โบไฮเดรต โปรตีน ฟอสเฟต และแร่ธาตุ (Pleissner et al. 2014a, b ยาง et al. 2014a, b) อาหารขยะประกอบด้วย 5 – 30% ของไขมัน (1 รูป) สามารถแยกไขมันจากอาหารขยะ โดยตัวทำละลายสกัด (Pleissner et al. 2014a, b) แม้ว่าวิธีการสกัดตัวทำละลายให้ประสิทธิภาพในการขจัดไขมัน แยกและรีไซเคิลตัวทำละลายอินทรีย์จะเพิ่มต้นทุนของการผลิตไบโอดีเซล นอกจากนี้ ระเหยตัวทำละลายอินทรีย์เช่นเฮกเซนที่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม ในการศึกษานี้ ไขมันได้แยกจากอาหารของเสียหลังจากย่อยเชื้อรา (Pleissner et al. 2014a, b) ได้มีแยกไขมัน โดยการหมุนเหวี่ยงจากด้วยผลลัพธ์ (Pleissner et al. 2014a, b) ด้วยการใช้เป็นสื่อทางโภชนาการสำหรับเพาะปลูกจุลินทรีย์ และไขมันแยกสามารถใช้สำหรับการผลิตไบโอดีเซล (Karmee และหลิน 2014a, b) หลังจากย่อย ชีวมวลเชื้อราที่ประกอบด้วยส่วนผสมไขมันถูกทำให้ร้อน _C 100 เพื่อเอาน้ำ และไขมันฟรีน้ำอยู่แยก (Karmee และหลิน 2014a) ไขมันนี้ได้มาจากอาหารขยะใช้เป็นแหล่งที่มีศักยภาพสำหรับการผลิตไบโอดีเซล มีผลิตไบโอดีเซลหรือกรดไขมัน methyl esters (ชื่อเสียง) โดยปฏิกิริยาเพิ่ม (เหลียง et al. 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
พร่องของเชื้อเพลิงฟอสซิลต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับเชื้อเพลิงและมลพิษสิ่งแวดล้อมมีความรุนแรงความจำเป็นสำหรับเชื้อเพลิงทางเลือก ไบโอดีเซลเป็นเชื้อเพลิงทางเลือกที่ได้รับจากไขมันและน้ำมัน มันถูกนำมาใช้แทนสำหรับน้ำมันดีเซลธรรมดาโดยไม่ต้องมีการปรับเปลี่ยนใด ๆ ที่สำคัญในเครื่องมือที่มีอยู่ (MA และฮันนา 1999; Demirbas 2007 2009) แม้ว่าไบโอดีเซลถือเป็นเชื้อเพลิงสีเขียวจะมีราคาแพงในการผลิตเนื่องจากค่าใช้จ่ายสูงของวัตถุดิบ (Demirbas 2007 2009; Machetti et al, 2008). อีกวิธีหนึ่งคือความเป็นไปได้ของการใช้วัตถุดิบที่มีต้นทุนต่ำเช่นน้ำมันปรุงอาหารขยะ, น้ำมัน nonedible และไขมันสาหร่ายที่อุดมไปด้วยได้รับการตรวจสอบเพื่อลดค่าใช้จ่ายของไบโอดีเซล (Karmee, et al.
2004 2006 Karmee และ Chadha 2005; Chen et al, . 2009; Enweremadu et al, 2009;.. Gnanaprakasam et al, 2013; Yaakobet AL, 2013;.. Atabani et al, 2013;. ข่าน et al, 2014;. Renzi et al, 2013;. ชิน, et al, 2014) นอกจากนี้วัตถุดิบที่กินได้โดยทั่วไปจะใช้สำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ในบริบทนี้เพิ่มความต้องการน้ำมันเชื้อเพลิงจะเพิ่มการขาดแคลนอาหาร (แมทธิวส์ 2008) นี้เน้นความสำคัญของการใช้ทรัพยากรที่ไม่ได้แข่งขันกับผลิตภัณฑ์อาหารและค่อนข้างจะใช้ประโยชน์จากวัสดุเหลือใช้สำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ในบริบทดังกล่าวข้างต้นไขมันที่ได้จากเศษอาหารสามารถใช้เป็นแหล่งที่มีศักยภาพในการจัดทำไบโอดีเซล อย่างไรก็ตามการแยกไขมันเป็นสิ่งจำเป็นเนื่องจากเศษอาหารที่มีสารอื่น ๆ เช่นคาร์โบไฮเดรตโปรตีนและเกลือแร่ฟอสเฟต (Pleissner, et al, 2014a, ข.. ยาง, et al, 2014a, B) เศษอาหารมี 5-30% ของไขมัน (รูปที่ 1). ไขมันจากเศษอาหารสามารถแยกจากกันโดยการสกัด (Pleissner et al., 2014a, B) แม้ว่าวิธีการสกัดด้วยตัวทำละลายที่มีประสิทธิภาพสำหรับการแยกไขมันแยกและการรีไซเคิลของตัวทำละลายอินทรีย์จะเพิ่มต้นทุนของการผลิตไบโอดีเซลนั้น นอกจากระเหยตัวทำละลายอินทรีย์เช่นเฮกเซนเป็นอันตรายต่อสภาพแวดล้อม ในการศึกษานี้ไขมันจะถูกแยกออกจากขยะเศษอาหารหลังจากการย่อยสลายของเชื้อรา (Pleissner et al., 2014a, B) ไขมันจะถูกแยกออกได้อย่างง่ายดายโดยการหมุนเหวี่ยงจากไฮโดรไลผลลัพธ์ (Pleissner et al., 2014a, B) ไฮโดรไลถูกนำมาใช้เป็นสื่อกลางทางโภชนาการสำหรับการเพาะปลูกจุลินทรีย์และไขมันที่แยกออกมาสามารถนำมาใช้สำหรับการผลิตไบโอดีเซล (Karmee และหลิน, 2014a, B) หลังจากที่ย่อยสลายชีวมวลเชื้อราที่มีส่วนผสมของไขมันจะมีความร้อนถึง 100 _C เพื่อเอาน้ำและไขมันฟรีจะถูกแยกออก (Karmee และหลิน, 2014a) ไขมันนี้ได้มาจากเศษอาหารจะถูกใช้เป็นแหล่งที่มีศักยภาพสำหรับการผลิตไบโอดีเซล ไบโอดีเซลหรือกรดไขมันเมทิลเอสเตอร์ (FAME) มีการผลิตโดยปฏิกิริยา transesterification นี้ (เหลียง et al., 2010)