The central problem of this article

The central problem of this article is the proposition that new
tourism as an industry offers an ethical way to travel. New tourism is a
concept recently adopted in debates to indicate a variety of tourisms
that have emerged that in some respects seek to distinguish
themselves from what is referred to as mainstream or conventional
mass tourism. New tourism activities, marketed as designed for and
capable of countering the differentials inherent in conventional forms
of mass travel, are said to humanize tourism in what is deemed the
Third World.1 They are seen as protecting the fragile ecosystem,
benefiting locals as much as visitors, democratizing travel among
classes, and acting as tools for cross-cultural understanding
(McLaren, 1998). This is primarily a discussion of how the Third World
is constructed through new tourism - socially, geographically, and
ideologically. A secondary purpose of this paper is to examine how
these constructions reveal the manner in which control of tourism
development resides firmly in the First World. Theories of travel
focused on local government decisions tend to minimize if not wholly

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาใจกลางของบทความนี้เป็นข้อเสนอที่ใหม่การท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรมบริการจรรยาบรรณในการเดินทาง การท่องเที่ยวใหม่เป็นการแนวคิดที่เพิ่ง นำมาใช้ในการโต้วาทีเพื่อแสดงความหลากหลายของทานที่ได้กลายว่า บางประการพยายามแยกแยะตัวเองจากที่เรียกเป็นกระแสหลัก หรือธรรมดาการท่องเที่ยวมวล กิจกรรมท่องเที่ยวใหม่ วางตลาดตามมา และความสามารถในการต่อต้านแต่อยู่ในรูปแบบดั้งเดิมการท่องเที่ยวมวล กำลัง humanize การท่องเที่ยวถือเป็นการสาม World.1 พวกเขาจะเห็นเป็นระบบนิเวศเปราะบางรับประโยชน์ชาวบ้านมากที่สุดเท่าที่ผู้เข้าชม democratizing การเดินทางระหว่างเรียน และทำหน้าที่เป็นเครื่องมือสำหรับความเข้าใจข้ามวัฒนธรรม(McLaren, 1998) นี่คือหลักการสนทนาของวิธีโลกสามสร้างขึ้น โดยการท่องเที่ยวใหม่ - สังคม ภูมิศาสตร์ และถอยหลังเข้าคลอง วัตถุประสงค์รองของเอกสารนี้คือการ ตรวจสอบอย่างไรก่อสร้างเหล่านี้แสดงให้เห็นลักษณะในการควบคุมซึ่งการท่องเที่ยวการพัฒนาอย่างมั่นคงอยู่ในโลกครั้งแรก ทฤษฎีของการเดินทางเน้นไปที่รัฐบาลท้องถิ่นตัดสินใจมักจะ ลดถ้าไม่ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาที่เกิดขึ้นกลางของบทความนี้คือโจทย์ที่ใหม่
การท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรมที่นำเสนอวิธีการทางจริยธรรมที่จะเดินทางไป ท่องเที่ยวใหม่เป็น
แนวคิดที่เพิ่งนำมาใช้ในการอภิปรายเพื่อแสดงให้เห็นความหลากหลายของนักท่องเที่ยว
ที่ได้โผล่ออกมาว่าในบางประการพยายามที่จะแยกความแตกต่าง
ตัวเองจากสิ่งที่เรียกว่าเป็นกระแสหลักหรือธรรมดา
ท่องเที่ยวมวล กิจกรรมการท่องเที่ยวใหม่วางตลาดเมื่อได้รับการออกแบบและ
ความสามารถในการโต้ตอบความแตกต่างที่มีอยู่ในรูปแบบเดิม
ของการเดินทางมวลจะกล่าวว่ามีเมตตากรุณาการท่องเที่ยวในสิ่งที่ถือว่า
สาม World.1 พวกเขาจะเห็นว่าการปกป้องระบบนิเวศที่เปราะบาง
ได้รับประโยชน์ชาวบ้านมากที่สุดเท่าที่ ผู้เข้าชมเป็นประชาธิปไตยในหมู่เดินทาง
ชั้นเรียนและทำหน้าที่เป็นเครื่องมือสำหรับการทำความเข้าใจข้ามวัฒนธรรม
(แม็คลาเรน 1998) นี้เป็นหลักการอภิปรายของวิธีการที่ประเทศโลกที่สาม
ถูกสร้างผ่านการท่องเที่ยวใหม่ - สังคมภูมิศาสตร์และ
อุดมการณ์ จุดประสงค์รองของบทความนี้คือการตรวจสอบว่า
ที่ดินเหล่านี้แสดงให้เห็นในลักษณะที่ควบคุมของการท่องเที่ยว
การพัฒนาอยู่อย่างมั่นคงในโลกเป็นครั้งแรก ทฤษฎีของการเดินทาง
มุ่งเน้นไปที่การตัดสินใจของรัฐบาลท้องถิ่นมีแนวโน้มที่จะลดถ้าไม่ได้ทั้งหมด