After eating breakfast, Jian Chen a

After eating breakfast, Jian Chen and Tie Ta both grabbed their respective weapons before continuing on with their journey. However, trailing behind them was the dainty Liang Xiaole, who was empty handed. She looked around herself carefully due to her own weapon being long gone after she had been separated from her group and chased through the forest.

Tie Ta lifted his battleaxe; his clothes were already swapped out. This time, he was wearing Blue Wolf leather along with some grassroot to hold it together. His academy uniform was long since torn apart from yesterday’s battle to the point where he couldn’t wear it anymore.

In the blink of an eye, another day came and went. By looking at the profits, they weren’t as good as the first day, but they weren’t bad either. In total, they had killed 70 magical beasts, making Liang Xiaole feel shocked.

On this second day, Liang Xiaole went through a major change. Ever since the spectacle with the Blue Wolves, her entire personality had transformed. At the very least, whenever she saw a magical beast, she wouldn’t scream in terror anymore. And whenever Tie Ta and Jian Chen would slaughter any enemy magical beast, she didn’t even flinch at the sight of the blood. She was slowly starting to adapt to her situation..

Not only that, but in the same day, she had unexpectedly learned much about the dangers of the forest and gained knowledge pertaining to them. Her capacity for learning was extremely high, and even Jian Chen couldn’t help but admire it. Of course, what was important was looking at her talent for cultivation, since in the Tian Yuan continent, one’s own strength was what dictated who they were over everything else.

Liang Xiaole was also extraordinarily smart. Although she wasn’t very strong, she definitely didn’t cause trouble for Tie Ta or Jian Chen, nor was she a burden like the two had previously thought she would be. She would stay behind the two, and whenever the two fought against a magical beast, she would stand far away so that she wouldn’t get caught up in it.

After that day, both Jian Chen or Tie Ta had a new levels of respect for Liang Xiaole, and no longer belittled her in their hearts.

Later that night, the three of them sat by the campfire to count the pile of monster cores.

“Dear seniors, have you two really not condensed your Saint Weapons and become Saints yet?” Liang Xiaole asked as she stared at them with her bright eyes. What a strange question. Her clothes were already filled with holes from the trees and thorns that stabbed and cut into her, and her pretty face resembled a kitty from the whisker like cuts. Since there were no water sources, she had to rely on drinking the blood of the magical beasts in order to stave off the thirst, and so there was no way she could wash off the filth on her face.

“If we were Saints, why would I be using this axe?” Tie Ta looked at his bundled up and heavily nicked battleaxe with no small amount of dissatisfaction.

After continued usage with Tie Ta’s strength, the giant battleaxe had finally worn out; the previously sharp edge was now becoming blunt after use. Even the previously sharp point on Jian Chen’s corroded iron rod had nearly become flat.

Liang Xiaole’s face was full of admiration as she stared at the two, “You two are really amazing; you’re not even at the Saint level yet and you can easily kill Class 1 Magical Beasts. In my opinion, once you reach the Saint level, you will be able to kill Class 2 Magical Beasts with ease.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากรับประทานอาหารเช้า เฉินเจียนและสายตาทั้งสองคว้าอาวุธของพวกเขาเกี่ยวข้องก่อนดำเนินการต่อในการเดินทาง อย่างไรก็ตาม ต่อท้ายด้านหลังคืออร่อยมือ Xiaole เหลียง ที่ว่างเปล่า เธอมองไปรอบ ๆ ตัวเองอย่างระมัดระวังเนื่องจากอาวุธของตนเองหายไปนานหลังจากที่เธอได้รับการแยกออกจากกลุ่มของเธอ และไล่ล่าในป่าผูกตายก battleaxe ของเขา เสื้อผ้าของเขาได้แล้วถอดออก เวลานี้ เขาใส่หนังหมาป่าสีน้ำเงินพร้อมกับบาง grassroot ถือมัน เครื่องแบบสถาบันของเขาคือยาวตั้งแต่ฉีกนอกเหนือจากการต่อสู้ของเมื่อวานนี้ไปยังจุดที่เขาไม่สามารถสวมใส่มันอีกต่อไปในพริบตา วันอื่นมา และไป โดยมองที่ผลกำไร พวกเขาไม่ดีเป็นวันแรก แต่พวกเขาไม่เลวร้ายอย่างใดอย่างหนึ่ง ทั้งหมด พวกเขาได้ฆ่าสัตว์วิเศษ 70 ทำ Xiaole เหลียงรู้สึกตกใจในวันนี้สอง เหลียง Xiaole เดินผ่านการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ มีเปลี่ยนบุคลิกภาพทั้งตั้งแต่ปรากฏการณ์กับหมาป่าสีน้ำเงิน อย่างน้อย เมื่อใดก็ ตามที่เธอเห็นสัตว์วิเศษ เธอจะกรีดร้องในความหวาดกลัวอีกต่อไป และเมื่อใดก็ ตามที่ผูกตาและเฉินเจียนจะฆ่าสัตว์วิเศษใด ๆ ข้าศึก เธอไม่แม้ flinch เมื่อได้เห็นเลือด ช้า ๆ เธอก็เริ่มปรับตัวรับกับสถานการณ์ของเธอ...ไม่เพียงแค่นั้น แต่ในวันเดียวกัน เธอได้โดยไม่คาดคิดได้เรียนรู้มากเกี่ยวกับอันตรายของป่า และรับความรู้ที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา ความจุของเธอสำหรับการเรียนรู้สูงมาก และเฉินเจียนแม้ไม่สามารถช่วยได้ แต่ชื่นชมมัน แน่นอน อะไรคือสิ่งสำคัญกำลังมองพรสวรรค์ของเธอสำหรับเพาะปลูก ตั้งแต่ในทวีปเทียนหยวน ความแข็งแรงของตัวเองเป็นอะไรบอกที่พวกเขาอยู่เหนือทุกสิ่งทุกอย่างXiaole เหลียงก็สมาร์ทเป็นพิเศษ แม้ว่าเธอไม่แข็งแรงมาก เธอแน่นอนไม่ได้ทำให้เกิดปัญหาสำหรับผูกตาหรือเฉินเจียน ไม่ถูกเธอเป็นภาระเช่นทั้งสองได้คิดเธอจะเป็น เธอพักอยู่เบื้องหลังทั้งสอง และเมื่อใดก็ ตามที่ทั้งสองต่อสู้กับสัตว์วิเศษ เธอยืนห่างเพื่อให้เธอจะไม่โดนมันหลังจากวันนั้น เฉินเจียนหรือผูกตามีเป็นระดับใหม่ของการเคารพ Xiaole เหลียง และ belittled ไม่มีเธอในหัวใจของพวกเขาภายหลังคืนนั้น ทั้งสามก็นั่งจากแคมป์ไฟนับกองของมอนสเตอร์แกน"ท่านผู้สูงอายุ มีคุณสองจริง ๆ ไม่แบบยเซนต์อาวุธของคุณ และกลายเป็นนักบุญยัง? " Xiaole เหลียงถามขณะที่เธอจ้องไปที่พวกเขา ด้วยดวงตาที่สดใสของเธอ แปลกถาม เสื้อผ้าของเธออยู่แล้วเต็มไป ด้วยหลุมจากต้นไม้และหนามที่แทง และตัดเป็นของเธอ และใบหน้าของเธอสวยคล้ายคิตตี้จากหนวดเช่นตัด เนื่องจากมีแหล่งน้ำไม่มี เธอต้องพึ่งดื่มเลือดของสัตว์วิเศษเพื่อภาวะกระหายน้ำ แล้วจึงมีรับไม่มีทางเธอสามารถล้างความสกปรกบนใบหน้าของเธอ"ถ้าเรานักบุญ ทำไมจะผมใช้ขวานนี้" สายตามองที่เขาแถมขึ้น และหนัก nicked battleaxe ด้วยความไม่พอใจไม่น้อยหลังจากการใช้งานอย่างต่อเนื่องด้วยความแรงที่ผูกตา battleaxe ยักษ์ได้ก็ขาดแล้ว ก่อนหน้านี้คมตอนนี้กลายเป็นทื่อหลังใช้ แม้จุดก่อนหน้าคมกับราวเหล็กสึกกร่อนเจี้ยนเฉินได้เกือบเป็นแบนหน้าเหลียง Xiaole ถูกเต็มไปด้วยความชื่นชมเธอจ้องที่สอง "สองท่านตื่นตาตื่นใจจริง ๆ คุณไม่ได้แม้แต่ที่เซนต์ระดับได้ และคุณสามารถได้อย่างง่ายดายฆ่าสัตว์วิเศษ 1 ชั้น ในความคิดของฉัน เมื่อถึงระดับเซนต์ คุณจะสามารถฆ่าสัตว์วิเศษ 2 ชั้นได้ง่ายขึ้น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่กินอาหารเช้า, เฉินเจี้ยนและผูกตาทั้งสองคว้าอาวุธของตนก่อนจะเดินต่อด้วยการเดินทางของพวกเขา แต่ท้ายอยู่เบื้องหลังพวกเขาเป็นโอชะเหลียง Xiaole ซึ่งเป็นมือเปล่า เธอมองไปรอบ ๆ ตัวเองอย่างระมัดระวังเนื่องจากอาวุธของเธอเองถูกหายไปนานหลังจากที่เธอได้รับการแยกออกมาจากกลุ่มของเธอและไล่ผ่านป่า.

ผูกตายก battleaxe เขา; เสื้อผ้าของเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว เวลานี้เขาสวมหนังสีฟ้าหมาป่าพร้อมกับ Grassroot บางที่จะถือไว้ด้วยกัน สถาบันการศึกษาเครื่องแบบของเขาเป็นเวลานานตั้งแต่ฉีกออกจากการรบเมื่อวานนี้ไปยังจุดที่เขาไม่สามารถสวมใส่มันอีกต่อไป.

ในพริบตาอีกวันมาและไป โดยดูที่ผลกำไรที่พวกเขาไม่ดีเท่าวันแรก แต่พวกเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยรวมแล้วพวกเขาได้ฆ่าสัตว์ที่มีมนต์ขลัง 70 ทำให้เหลียง Xiaole รู้สึกตกใจ.

ในวันที่สองนี้เหลียง Xiaole เดินผ่านการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ นับตั้งแต่ปรากฏการณ์กับหมาป่าสีฟ้าบุคลิกภาพทั้งหมดของเธอได้เปลี่ยน อย่างน้อยที่สุดเมื่อใดก็ตามที่เธอเห็นเป็นสัตว์วิเศษเธอจะไม่กรีดร้องด้วยความหวาดกลัวอีกต่อไป และเมื่อใดก็ตามที่ผูกตาและเจี้ยนเฉินจะฆ่าศัตรูสัตว์วิเศษใด ๆ ที่เธอไม่ได้สะดุ้งเมื่อเห็นเลือด เธอค่อย ๆ เริ่มที่จะปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ของเธอ ..

ที่ไม่เพียง แต่ในวันเดียวกันนั้นเองเธอได้โดยไม่คาดคิดเรียนรู้มากเกี่ยวกับอันตรายของป่าและได้รับความรู้ที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา ความจุของเธอสำหรับการเรียนรู้ในระดับสูงมากและแม้เจี้ยนเฉินไม่สามารถช่วย แต่ชื่นชมมัน แน่นอนว่าสิ่งที่เป็นสิ่งสำคัญที่ถูกมองที่ความสามารถของเธอสำหรับการเพาะปลูกตั้งแต่ในทวีป Tian Yuan ความแข็งแรงของตัวเองคือสิ่งที่บอกพวกเขาเป็นใครมากกว่าทุกอย่างอื่น.

เหลียง Xiaole ยังเป็นสมาร์ทเป็นพิเศษ แม้ว่าเธอจะไม่ได้แข็งแกร่งมากเธอแน่นอนไม่ได้ทำให้เกิดปัญหาสำหรับผูกตาหรือเจี้ยนเฉินหรือเธอเป็นภาระเหมือนสองคนที่เคยคิดว่าเธอจะ เธอจะอยู่ข้างหลังทั้งสองและเมื่อใดก็ตามที่ทั้งสองต่อสู้กับสัตว์ที่มีมนต์ขลังเธอจะยืนอยู่ห่างไกลเพื่อที่เธอจะได้รับการติดขึ้นในนั้น.

หลังจากวันนั้นทั้งเจี้ยนเฉินหรือผูกตามีระดับใหม่ของการเคารพ สำหรับเหลียง Xiaole และไม่ดูถูกเธอในหัวใจของพวกเขา.

ต่อมาในคืนที่สามของพวกเขานั่งอยู่ข้างกองไฟในการนับกองแกนมอนสเตอร์.

"ผู้สูงอายุที่รักมีคุณสองมันไม่ข้นเซนต์อาวุธของคุณและกลายเป็นนักบุญเลย "เหลียง Xiaole ถามขณะที่เธอจ้องมองมาที่พวกเขามีดวงตาที่สดใสของเธอ สิ่งที่เป็นคำถามที่แปลก เสื้อผ้าของเธอเต็มไปแล้วกับหลุมจากต้นไม้และหนามที่แทงและตัดเป็นของเธอและใบหน้าสวยของเธอคล้ายคิตตี้จากมัสสุเช่นการตัด เนื่องจากไม่มีแหล่งน้ำที่เธอต้องพึ่งพาดื่มเลือดของสัตว์ที่มีมนต์ขลังในการสั่งซื้อที่จะป้องกันการกระหายน้ำและอื่น ๆ ไม่มีทางที่เธอจะได้ล้างออกสกปรกบนใบหน้าของเธอไม่มี.

"ถ้าเราเป็นนักบุญทำไม ฉันจะใช้ขวานนี้ "ผูกตามองที่ battleaxe พร้อมขึ้นและแหว่งอย่างหนักของเขากับไม่มีจำนวนเล็ก ๆ ของความไม่พอใจ.

การใช้งานอย่างต่อเนื่องหลังจากที่มีความแข็งแรงผูกตาของที่ battleaxe ยักษ์ได้สวมใส่ในที่สุดก็ออก; คมก่อนหน้านี้ตอนนี้กลายเป็นทื่อหลังการใช้งาน แม้จุดที่คมชัดก่อนหน้านี้ในก้านเหล็กสึกกร่อนเจี้ยนเฉินได้กลายเป็นเกือบแบน.

ใบหน้าของเหลียง Xiaole ก็เต็มไปด้วยความชื่นชมที่เธอจ้องที่สอง "คุณสองคนเป็นที่น่าอัศจรรย์จริงๆ คุณไม่ได้แม้ในระดับเซนต์และยังให้คุณสามารถฆ่าชั้น 1 Magical สัตว์ ในความคิดของฉันเมื่อคุณเข้าถึงนักบุญระดับคุณจะสามารถที่จะฆ่าชั้น 2 Magical สัตว์อย่างง่ายดาย. "