Antimicrobials, parasiticides, feed

Antimicrobials, parasiticides, feed additives and probiotics are used in Asian aquaculture to improve the health status of the cultured organisms and to prevent or treat disease outbreaks. Detailed information on the use of such chemicals in Asian aquaculture is limited, but of crucial importance for the evaluation of their potential human health and environmental risks. This study reports the outcomes of a survey on the use of chemical and biological products in 252 grow-out aquaculture farms and 56 farm supply shops in four countries in Asia. The survey was conducted between 2011 and 2012, and included nine aquaculture farm groups: Penaeid shrimp farms in Bangladesh, China, Thailand and Vietnam; Macrobrachium prawn farms, and farms producing both Penaeid shrimps and Macrobrachium prawns in Bangladesh; tilapia farms in China and Thailand; and Pangasius catfish farms in Vietnam. Results were analysed with regard to the frequencies of use of active ingredients and chemical classes, reported dosages, and calculated applied mass relative to production. A range of farm management and farm characteristics were used as independent variables to explain observed chemical use patterns reported by farmers within each group. Sixty different veterinary medicinal ingredients were recorded (26 antibiotics, 19 disinfectants, and 15 parasiticides). The use of antibiotic treatments was found to be significantly higher in the Vietnamese Pangasius farms. However, total quantities of antibiotics, relative to production, applied by the Pangasius farmers were comparable or even lower than those reported for other animal production commodities. Semi-intensive and intensive shrimp farms in China, Thailand and Vietnam showed a decrease in the use of antibiotic treatments. These farm groups utilised the largest amount of chemicals relative to production, with feed additives and plant extracts, probiotics, and disinfectants, being the most used chemical classes, mainly for disease prevention. The surveyed farmers generally did not exceed recommended dosages of veterinary medicines, and nationally or internationally banned compounds were (with one exception) reported neither by the surveyed farmers, nor by the surveyed chemical sellers. Factors underlying the observed differences in chemical use patterns differed widely amongst farm groups, and geographical location was found to be the only factor influencing chemical ingredient application patterns in the majority of the studied farm groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Antimicrobials กำจัดปรสิต สารเติมแต่งอาหาร และมีใช้ในสัตว์น้ำเอเชีย probiotics ปรับปรุงสถานะสุขภาพของสิ่งมีชีวิตอ่างเพื่อป้องกัน หรือรักษาโรคระบาด รายละเอียดเกี่ยวกับการใช้สารเคมีดังกล่าวในสัตว์น้ำเอเชียจำกัด ถูกแต่สิ่งสำคัญของการประเมินผลของสุขภาพของมนุษย์อาจเกิดความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อม การศึกษานี้รายงานผลลัพธ์ของแบบสำรวจเกี่ยวกับการใช้ผลิตภัณฑ์ทางเคมี และชีวภาพในฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเติบโตออก 252 และร้านค้าฟาร์มซัพพลาย 56 ในสี่ประเทศในเอเชีย แบบสำรวจที่ดำเนินการระหว่างปี 2554 และ 2555 และรวมกลุ่มฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ 9: Penaeid ฟาร์มกุ้งในประเทศบังกลาเทศ จีน ไทย และ เวียดนาม ก้ามกุ้งฟาร์ม และฟาร์มผลิตกุ้ง Penaeid และก้ามกุ้งในประเทศบังกลาเทศ ฟาร์มปลานิลในประเทศจีนและประเทศไทย และฟาร์มปลา Pangasius ในเวียดนาม ผลลัพธ์ได้ analysed ตามความถี่ในการใช้ส่วนผสมและเคมีเรียน รายงาน dosages กคำนวณใช้จำนวนมากที่สัมพันธ์กับการผลิต การจัดการฟาร์มและฟาร์มลักษณะถูกใช้เป็นตัวแปรอิสระเพื่ออธิบายสังเกตรูปแบบใช้สารเคมี โดยเกษตรกรภายในกลุ่มแต่ละกลุ่มรายงาน บันทึก 60 อื่นผสมยาสัตวแพทย์ (ยาปฏิชีวนะ 26, 19 disinfectants และกำจัดปรสิต 15) พบการใช้ยาปฏิชีวนะรักษาจะสูงมากในฟาร์ม Pangasius เวียดนาม อย่างไรก็ตาม ปริมาณรวมของยาปฏิชีวนะ สัมพันธ์กับการผลิต ใช้ โดยเกษตรกร Pangasius ได้เทียบเท่า หรือต่ำลงกว่ารายงานสำหรับสินค้าโภคภัณฑ์อื่น ๆ ผลิตสัตว์ ฟาร์มกุ้งกึ่งเร่งรัด และแบบเร่งรัดในประเทศจีน ไทย และเวียดนามพบว่าลดการใช้ยาปฏิชีวนะรักษา กลุ่มฟาร์มใช้จำนวนมากสุดของสารเคมีที่สัมพันธ์กับการผลิต มีสารอาหาร และสารสกัด จากพืช probiotics และ disinfectants การสอนเคมีใช้มากที่สุด ส่วนใหญ่ใช้สำหรับป้องกันโรค เกษตรกรสำรวจโดยทั่วไปไม่เกิน dosages แนะนำยา และระดับประเทศ หรือระดับสากลพื้นที่รัฐสาร (มีข้อยกเว้นหนึ่ง) ถูกรายงานว่า ไม่ โดยเกษตรกรสำรวจ หรือ โดยการขายเคมีสำรวจ ปัจจัยต้นสังเกตความแตกต่างในรูปแบบใช้สารเคมีแตกต่างกันอย่างกว้างขวางท่ามกลางฟาร์มกลุ่ม และมีการค้นพบที่ตั้งทางภูมิศาสตร์เป็น ปัจจัยเดียวที่มีอิทธิพลต่อรูปแบบโปรแกรมประยุกต์ส่วนผสมทางเคมีส่วนใหญ่ของกลุ่มศึกษาฟาร์ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาต้านจุลชีพ, parasiticides, สารอาหารและโปรไบโอติกที่ใช้ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเอเชียในการปรับปรุงสถานะสุขภาพของสิ่งมีชีวิตที่เพาะเลี้ยงและเพื่อป้องกันหรือรักษาโรคระบาด รายละเอียดข้อมูลเกี่ยวกับการใช้สารเคมีดังกล่าวในการเพาะเลี้ยงสัตว์เอเชีย จำกัด แต่ความสำคัญสำคัญสำหรับการประเมินผลของสุขภาพและสิ่งแวดล้อมของพวกเขามีความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นของมนุษย์ การศึกษานี้รายงานผลการสำรวจเกี่ยวกับการใช้ผลิตภัณฑ์เคมีและชีวภาพใน 252 เติบโตออกฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและ 56 ร้านค้าอุปทานฟาร์มในสี่ประเทศในเอเชีย สำรวจได้ดำเนินการระหว่างปี 2011 และ 2012 และรวมถึงเก้ากลุ่มฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ: penaeid ฟาร์มกุ้งในบังคลาเทศ, จีน, ไทยและเวียดนาม ฟาร์มกุ้งก้ามกราม Macrobrachium และฟาร์มผลิตทั้งกุ้งและกุ้ง penaeid Macrobrachium ในบังคลาเทศ; ฟาร์มปลานิลในประเทศจีนและประเทศไทย และปลาสวายปลาดุกฟาร์มในประเทศเวียดนาม ผลการวิเคราะห์เกี่ยวกับความถี่ของการใช้สารเคมีและชั้นเรียนที่มีการรายงานปริมาณและคำนวณมวลญาตินำไปใช้กับการผลิต ช่วงของลักษณะการจัดการฟาร์มและฟาร์มถูกนำมาใช้เป็นตัวแปรอิสระที่จะอธิบายการสังเกตรูปแบบการใช้สารเคมีที่รายงานโดยเกษตรกรในแต่ละกลุ่ม หกสิบส่วนผสมยาที่แตกต่างกันสัตวแพทย์ถูกบันทึกไว้ (26 ปฏิชีวนะฆ่าเชื้อ 19, และ 15 parasiticides) การใช้ยาปฏิชีวนะในการรักษาพบว่าสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในฟาร์มปลาสวายเวียดนาม แต่ปริมาณรวมของยาปฏิชีวนะที่เกี่ยวข้องกับการผลิตนำมาใช้โดยเกษตรกรปลาสวายถูกเปรียบเทียบหรือแม้กระทั่งต่ำกว่าที่รายงานสำหรับสินค้าที่ผลิตจากสัตว์อื่น ๆ กึ่งเข้มข้นและเข้มข้นฟาร์มกุ้งในประเทศจีนไทยและเวียดนามแสดงให้เห็นว่าการลดลงของการใช้ยาปฏิชีวนะในการรักษา กลุ่มฟาร์มเหล่านี้ใช้เงินที่ใหญ่ที่สุดของสารเคมีที่เกี่ยวข้องกับการผลิตที่มีสารอาหารและสารสกัดจากพืชโปรไบโอติกและสารฆ่าเชื้อเป็นสารเคมีจำพวกที่ใช้มากที่สุดส่วนใหญ่สำหรับการป้องกันโรค เกษตรกรที่สำรวจโดยทั่วไปไม่เกินปริมาณที่แนะนำของยารักษาสัตว์และสารในระดับชาติหรือระดับนานาชาติห้ามได้ (กับข้อยกเว้น) รายงานไม่โดยเกษตรกรสำรวจหรือโดยผู้ขายสารเคมีที่สำรวจ ปัจจัยที่มีพื้นฐานความแตกต่างที่สังเกตได้ในรูปแบบการใช้สารเคมีที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวางในหมู่กลุ่มฟาร์มและที่ตั้งทางภูมิศาสตร์พบว่าเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อสารเคมีเพียง แต่รูปแบบการประยุกต์ใช้ส่วนผสมในส่วนใหญ่ของกลุ่มฟาร์มศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยาต้านจุลชีพ parasiticides , โปรไบโอติก , สารปรุงแต่งอาหารและใช้ในเอเชียเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเพื่อปรับปรุงสถานะสุขภาพของสิ่งมีชีวิตที่เลี้ยง และเพื่อป้องกัน หรือรักษาโรคระบาด ข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับการใช้สารเคมีในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ เช่น เอเชีย จํากัด แต่ที่สําคัญสําคัญสําหรับการประเมินสุขภาพของมนุษย์ของพวกเขาที่มีศักยภาพและความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมการศึกษานี้ได้รายงานผลการสำรวจการใช้สารเคมีและผลิตภัณฑ์ทางชีวภาพใน 252 เติบโตจากฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและ 56 ไร่จัดหาร้านค้าใน 4 ประเทศในเอเชีย สำรวจระหว่าง 2011 และ 2012 และรวมเก้าเพาะฟักกุ้งในฟาร์ม คือ บังกลาเทศ จีน ไทย และเวียดนาม ; ฟาร์มบ่อกุ้ง ,และฟาร์มผลิตทั้งชนิดกุ้งบ่อกุ้งและปลานิลในบังคลาเทศ ; ฟาร์มในประเทศจีนและประเทศไทย และปลาสวาย ปลาดุก ฟาร์ม ใน เวียดนาม ผลวิเคราะห์เกี่ยวกับความถี่ของการใช้ส่วนผสมทางเคมีและชั้นเรียน , รายงานขนาดและมวลที่ใช้คำนวณเทียบกับการผลิตช่วงของการจัดการฟาร์มและฟาร์มที่ถูกใช้เป็นคุณลักษณะของตัวแปรอิสระเพื่ออธิบายรูปแบบการใช้สารเคมีของเกษตรกร พบว่า ในแต่ละกลุ่ม หกสิบต่างสัตวแพทย์ยาส่วนผสมที่ถูกบันทึกไว้ ( 26 ยาปฏิชีวนะฆ่าเชื้อและ 19 , 15 parasiticides ) การใช้ยาปฏิชีวนะในการรักษาพบสูงในเวียดนามปลาฟาร์มอย่างไรก็ตาม ปริมาณรวมของยาปฏิชีวนะ เมื่อเทียบกับการผลิตที่ใช้โดยเกษตรกรปลามีค่าใกล้เคียงหรือต่ำกว่ารายงานสินค้าการผลิตสัตว์อื่น ๆ กึ่งเข้มข้น และเข้มข้น กุ้งในจีน ไทย และเวียดนาม พบว่าลดลงในการใช้การรักษายาปฏิชีวนะกลุ่มฟาร์มเหล่านี้ใช้จํานวนเงินที่ใหญ่ที่สุดของสารเคมีเมื่อเทียบกับการผลิต ด้วยสารอาหารและสารสกัดจากพืช , โปรไบโอติก และน้ำยาฆ่าเชื้อ การใช้มากที่สุด เรียนเคมี ส่วนใหญ่เพื่อป้องกันโรค การสํารวจเกษตรกรโดยทั่วไปไม่เกินแนะนำ dosages ยาสัตวแพทย์และระดับชาติหรือระดับสากล คือห้ามสารประกอบ ( กับข้อยกเว้น ) รายงานทั้งจากการสำรวจเกษตรกร หรือโดยการใช้สารเคมีที่ผู้ขาย ปัจจัยที่มีผลและความแตกต่างในรูปแบบการใช้สารเคมีแตกต่างกันอย่างกว้างขวางในหมู่กลุ่มฟาร์มที่ตั้งทางภูมิศาสตร์และพบว่ามีเพียงปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อสารเคมีส่วนประกอบโปรแกรมในรูปแบบส่วนใหญ่ของฟาร์มที่ศึกษากลุ่ม