Thai Buddhist marriage ceremonies a

Thai Buddhist marriage ceremonies are generally divided into two parts: a Buddhist component, which includes the recitation of prayers and the offering of food and other gifts to monks and images of the Buddha, and a non-Buddhist component rooted in folk traditions, which centers on the couple's families.

In former times, it was unknown for Buddhist monks to be present at any stage of the marriage ceremony itself. As monks were required to attend to the dead during funerals, their presence at a marriage (which was associated with fertility, and intended to produce children) was considered a bad omen. A couple would seek a blessing from their local temple before or after being married, and might consult a monk for astrological advice in setting an auspicious date for the wedding. The non-Buddhist portions of the wedding would take place away from the temple, and would often take place on a separate day.

In modern times, these prohibitions have been significantly relaxed. It is not uncommon for a visit to a temple to be made on the same day as the non-Buddhist portions of a wedding, or even for the wedding to take place within the temple. While a division is still commonly observed between the "religious" and "secular" portions of a wedding service, it may be as simple as the monks present for the Buddhist ceremony departing to take lunch once their role is complete.

During the Buddhist component of the wedding service, the couple first bow before the image of the Buddha. They then recite certain basic Buddhist prayers or chants (typically including taking the Three Refuges and the Five Precepts), and light incense and candles before the image. The parents of the couple may then be called upon to "connect" them, by placing upon the heads of the bride and groom twin loops of string or thread that link the couple together. The couple may then make offerings of food, flowers, and medicine to the monks present. Cash gifts (usually placed in an envelope) may also be presented to the temple at this time.

The monks may then unwind a small length of thread that is held between the hands of the assembled monks. They begin a series of recitations of Pali scriptures intended to bring merit and blessings to the new couple. The string terminates with the lead monk, who may connect it to a container of water that will be "sanctified" for the ceremony. Merit is said to travel through the string and be conveyed to the water. A similar arrangement is used to transfer merit to the dead at a funeral, further evidence of the weakening of the taboo on mixing funerary imagery and trappings with marriage ceremonies. Blessed water may be mixed with wax drippings from a candle lit before the Buddha image and other unguents and herbs to create a paste that is then applied to the foreheads of the bride and groom to create a small dot, similar to the marking made with red ochre on Hindu devotees. The bride's mark is created with the butt end of the candle rather than the monk's thumb, in keeping with the Vinaya prohibition against touching women.

The highest-ranking monk present may elect to say a few words to the couple, offering advice or encouragement. The couple may then make offerings of food to the monks, at which point the Buddhist portion of the ceremony is concluded.

The Thai dowry system is known as the sin sodt Thai: สินสอด. Traditionally, the groom will be expected to pay a sum of money to the family, to compensate them and to demonstrate that the groom is financially capable of taking care of their daughter. Sometimes, this sum is purely symbolic, and will be returned to the bride and groom after the wedding has taken place.

The religious component of marriage ceremonies between Thai Muslims are markedly different from that described above. The Imam of the local mosque, the groom, the father of the bride, men in the immediate family, and important men in the community sit in a circle during the ceremony, conducted by the Imam. All the women, including the bride, sit in a separate room and do not have any direct participation in the ceremony. The secular component of the ceremony, however, is often nearly identical to the secular part of Thai Buddhist wedding ceremonies. The only notable difference here is the type of meat served to guests (goat and/or beef instead of pork). Thai Muslims frequently, though not always, also follow the conventions of the Thai dowry system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พุทธศักราชแต่งโดยทั่วไปแบ่งออกเป็นสองส่วน: ส่วนประกอบพุทธ ซึ่งรวมถึงการอ่านของคำอธิษฐานและถวายอาหารและของขวัญอื่น ๆ ให้พระสงฆ์และรูปของพระพุทธเจ้า และส่วนประกอบไม่ใช่พุทธศาสนาใช้ในประเพณีพื้นบ้าน ซึ่งศูนย์กลางครอบครัวของทั้งคู่ในอดีต ไม่รู้จักสำหรับพระภิกษุสงฆ์จะอยู่ในขั้นตอนต่าง ๆ ของพิธีแต่งงานตัวเอง เป็นพระสงฆ์จำเป็นต้องฟังคนตายระหว่างศพหรือ สถานะของพวกเขาที่แต่งงาน (ที่เกี่ยวข้องกับความอุดมสมบูรณ์ และตั้งใจผลิตเด็ก) ถูกถือว่าเป็นลางร้าย คู่จะขอพรจากการวัดก่อน หรือ หลังสมรส และอาจปรึกษาพระสำหรับคำแนะนำทางโหราศาสตร์ในการตั้งค่าวันเป็นมงคลสำหรับงานแต่งงาน บางส่วนไม่ใช่พุทธของงานแต่งงานจะเกิดขึ้นจากวัด และมักจะใช้สถานที่ในวันแยกต่างหากในยุค prohibitions เหล่านี้ถูกมากรู้สึกผ่อนคลาย ไม่ใช่เข้าวัดทำในวันเดียวเป็นส่วนไม่ใช่พุทธของงานแต่งงาน หรือแม้แต่ ในงานแต่งงานเกิดขึ้นภายในวัด ในขณะที่การแบ่งโดยทั่วไปยังคงสังเกตระหว่าง "ศาสนา" และ "ทางโลก" ส่วนบริการงานแต่งงาน มันอาจจะง่ายเหมือนพระสงฆ์ที่อยู่ในพิธีพุทธออกใช้กลางวันเมื่อเสร็จสิ้นบทบาทของตนระหว่างส่วนประกอบพุทธบริการงานแต่งงาน คู่แรกโบว์ก่อนพระพุทธรูป พวกเขาแล้วขับบางพื้นฐานพุทธอธิษฐาน หรือ chants (โดยทั่วไปรวมทั้งการมาสามและศีลห้า), และแสงธูป และเทียนก่อนรูป พ่อแม่ของทั้งคู่อาจแล้วจะเรียก "เชื่อมต่อ" พวกเขา โดยวางตามหัวของเจ้าสาว และคู่บ่าวสาวลูปคู่สายหรือหัวข้อที่เชื่อมโยงคู่กัน คู่อาจทำของอาหาร ดอกไม้ และยาพระสงฆ์ปัจจุบัน ของขวัญเงินสด (มักจะอยู่ในซอง) อาจยังแสดงการวัดครั้งนี้พระสงฆ์แล้วอาจผ่อนคลายจำนวนเธรดที่จะจัดขึ้นระหว่างมือของพระสงฆ์ประกอบ ขนาดเล็ก พวกเขาเริ่มต้นชุด recitations ของบาลีคัมภีร์วัตถุประสงค์เพื่อทำบุญและพรคู่ใหม่ ข้อยุติกับพระรอ ที่อาจเชื่อมต่อกับที่เก็บน้ำที่จะสามารถ "sanctified" สำหรับพิธี บุญกล่าวว่า การเดินทางผ่านสายอักขระถูกลำเลียงน้ำ ใช้จัดคล้ายการโอนบุญการตายจันทร์ หลักฐานการลดลงของคำต้องห้ามในการผสมภาพถ่ายเกี่ยวกับความตายและสุขกับการแต่งงาน น้ำความสุขอาจจะผสมกับ drippings ขี้ผึ้งจากเทียนสว่างก่อนที่จะประดิษฐาน และ unguents อื่น ๆ และสมุนไพรเพื่อสร้างวางที่หน้าผากของเจ้าสาวและเจ้าบ่าวสร้างจุดเล็ก คล้ายกับทำเครื่องหมายทำ ด้วย red ochre ในศาสนิกชนฮินดูแล้วใช้ มีสร้างเครื่องหมายของเจ้าสาว ด้วยปลายก้นเทียนแทนที่เป็นพระสงฆ์ของนิ้วหัวแม่มือ เพื่อ prohibition พระวินัยกับการสัมผัสผู้หญิงพระ highest-ranking ปัจจุบันอาจเลือกพูดคู่ คำไม่กี่คำแนะนำหรือให้กำลังใจ คู่อาจทำของอาหารพระ จุดที่สรุปพุทธส่วนของพิธีนั้นThe Thai dowry system is known as the sin sodt Thai: สินสอด. Traditionally, the groom will be expected to pay a sum of money to the family, to compensate them and to demonstrate that the groom is financially capable of taking care of their daughter. Sometimes, this sum is purely symbolic, and will be returned to the bride and groom after the wedding has taken place.The religious component of marriage ceremonies between Thai Muslims are markedly different from that described above. The Imam of the local mosque, the groom, the father of the bride, men in the immediate family, and important men in the community sit in a circle during the ceremony, conducted by the Imam. All the women, including the bride, sit in a separate room and do not have any direct participation in the ceremony. The secular component of the ceremony, however, is often nearly identical to the secular part of Thai Buddhist wedding ceremonies. The only notable difference here is the type of meat served to guests (goat and/or beef instead of pork). Thai Muslims frequently, though not always, also follow the conventions of the Thai dowry system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิธีแต่งงานของชาวพุทธไทยทั่วไปจะแบ่งเป็นสองส่วนคือองค์ประกอบทางพุทธศาสนาซึ่งรวมถึงการบรรยายของการสวดมนต์และเสนอขายอาหารและของขวัญอื่น ๆ ให้พระภิกษุและภาพของพระพุทธเจ้าและองค์ประกอบไม่ใช่พุทธหยั่งรากลึกในประเพณีพื้นบ้านที่ศูนย์ ในครอบครัวของทั้งคู่. ในสมัยก่อนก็เป็นที่รู้จักสำหรับพระสงฆ์ที่จะนำเสนอในขั้นตอนใดของงานแต่งงานของตัวเอง ในฐานะที่เป็นพระสงฆ์ที่ต้องให้ความสนใจกับความตายในระหว่างงานศพ, การแสดงตนของพวกเขาที่แต่งงาน (ซึ่งมีความสัมพันธ์กับความอุดมสมบูรณ์และตั้งใจที่จะผลิตลูก) ก็ถือว่าเป็นลางร้าย ทั้งคู่จะขอพรจากพระวิหารในท้องถิ่นของตนก่อนหรือหลังการแต่งงานและอาจปรึกษาพระภิกษุสงฆ์เพื่อขอคำแนะนำทางโหราศาสตร์ในการตั้งค่าวันที่เป็นมงคลสำหรับงานแต่งงาน ส่วนที่ไม่ได้นับถือศาสนาพุทธของงานแต่งงานที่จะเกิดขึ้นห่างจากวัดและมักจะเกิดขึ้นในวันที่แยกต่างหาก. ในยุคปัจจุบันต้องห้ามเหล่านี้ได้รับการผ่อนคลายอย่างมีนัยสำคัญ มันไม่ได้เป็นเรื่องแปลกสำหรับการเยี่ยมชมวัดที่จะทำในวันเดียวกับส่วนที่ไม่ได้นับถือศาสนาพุทธของงานแต่งงานหรือแม้กระทั่งสำหรับงานแต่งงานที่จะเกิดขึ้นภายในวัด ในขณะที่ส่วนหนึ่งยังคงตั้งข้อสังเกตทั่วไประหว่าง "ศาสนา" และ "ฆราวาส" ส่วนของการให้บริการจัดงานแต่งงานก็อาจจะเป็นง่ายๆเป็นพระสงฆ์ในปัจจุบันสำหรับพิธีพุทธแยกย้ายกันที่จะใช้ครั้งเดียวกลางวันบทบาทของพวกเขาเสร็จสมบูรณ์. ระหว่างองค์ประกอบของชาวพุทธ บริการจัดงานแต่งงาน, โบว์คู่แรกก่อนที่ภาพของพระพุทธเจ้า จากนั้นพวกเขาท่องสวดมนต์พุทธบางขั้นพื้นฐานหรือบทสวด (โดยทั่วไปรวมถึงการลี้ภัยสามและศีลห้า) และธูปและเทียนแสงก่อนที่ภาพ พ่อแม่ของทั้งคู่อาจจะถูกเรียกร้องให้ "เชื่อมต่อ" พวกเขาโดยการวางบนศีรษะของเจ้าสาวและเจ้าบ่าวลูปฝาแฝดของสตริงหรือด้ายที่เชื่อมโยงเข้าด้วยกันทั้งคู่ ทั้งคู่แล้วอาจจะทำให้การนำเสนอของอาหาร, ดอกไม้, และยารักษาโรคแก่พระสงฆ์ในปัจจุบัน ของขวัญเงินสด (มักจะวางไว้ในซองจดหมาย) นอกจากนี้ยังอาจจะนำเสนอไปที่วัดในเวลานี้. แล้วพระสงฆ์อาจผ่อนคลายขนาดเล็กความยาวของด้ายที่จะจัดขึ้นระหว่างมือของพระสงฆ์ประกอบ พวกเขาเริ่มที่ชุดของการก่อพระคัมภีร์ภาษาบาลีตั้งใจที่จะนำบุญและพรกับคู่ใหม่ สตริงยุติกับพระภิกษุสงฆ์นำที่อาจเชื่อมต่อกับภาชนะบรรจุน้ำที่จะ "ชำระให้บริสุทธิ์" สำหรับพิธี บุญบอกว่าจะเดินทางผ่านสายและได้รับการถ่ายทอดลงไปในน้ำ การจัดเรียงที่คล้ายกันถูกนำมาใช้ในการถ่ายโอนบุญที่จะตายในงานศพ, หลักฐานเพิ่มเติมจากการลดลงของต้องห้ามในการผสมภาพศพและเครื่องประกอบพิธีแต่งงานกับ น้ำมีความสุขอาจจะผสมกับขี้ผึ้ง drippings จากเทียนที่จุดไฟก่อนที่พระพุทธรูปและ unguents และสมุนไพรอื่น ๆ เพื่อสร้างวางที่แล้วนำไปใช้กับหน้าผากของเจ้าสาวและเจ้าบ่าวที่จะสร้างจุดเล็ก ๆ คล้ายกับเครื่องหมายที่ทำด้วยสีแดง สีเหลืองบนที่ชื่นชอบของชาวฮินดู เครื่องหมายของเจ้าสาวถูกสร้างขึ้นด้วยปลายก้นของเทียนมากกว่านิ้วหัวแม่มือของพระในการรักษาด้วยการห้ามพระวินัยกับผู้หญิงสัมผัส. พระภิกษุสงฆ์ที่ครองอันดับสูงสุดในปัจจุบันอาจเลือกที่จะพูดคำไม่กี่คำคู่ที่นำเสนอคำแนะนำหรือให้กำลังใจ . ทั้งคู่แล้วอาจจะทำให้การนำเสนอของอาหารให้พระภิกษุจุดที่ชาวพุทธส่วนหนึ่งของพิธีสรุประบบสินสอดทองหมั้นไทยเป็นที่รู้จักกันเป็นบาป sodt ไทย: สินสอด ตามเนื้อผ้าเจ้าบ่าวจะได้รับการคาดว่าจะจ่ายผลรวมของเงินให้กับครอบครัวเพื่อชดเชยพวกเขาและแสดงให้เห็นว่าเจ้าบ่าวเป็นทางการเงินที่มีความสามารถในการดูแลลูกสาวของพวกเขา บางครั้งจำนวนนี้เป็นสัญลักษณ์อย่างหมดจดและจะได้รับกลับไปที่เจ้าสาวและเจ้าบ่าวหลังจากที่เราแต่งงานได้ที่สถานที่. องค์ประกอบทางศาสนาของพิธีแต่งงานระหว่างชาวไทยมุสลิมมีความโดดเด่นแตกต่างจากที่กล่าวไว้ข้างต้น อิหม่ามของมัสยิดท้องถิ่นเจ้าบ่าวพ่อของเจ้าสาวคนในครอบครัวและคนในชุมชนที่สำคัญนั่งอยู่ในวงกลมในระหว่างพิธีที่จัดทำโดยอิหม่าม ผู้หญิงทุกคนรวมทั้งเจ้าสาวนั่งอยู่ในห้องที่แยกต่างหากและไม่ได้มีส่วนร่วมโดยตรงในพิธี องค์ประกอบฆราวาสในพิธี แต่มักจะเป็นเกือบเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของโลกพิธีแต่งงานไทยพุทธ ความแตกต่างที่โดดเด่นเฉพาะที่นี่เป็นชนิดของเนื้อสัตว์ที่ทำหน้าที่ในการเข้าพัก (แพะและ / หรือเนื้อวัวเนื้อหมูแทน) ชาวไทยมุสลิมบ่อย แต่ไม่เสมอก็ไปตามธรรมเนียมปฏิบัติของระบบสินสอดทองหมั้นไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการเก่าที่คุณฮุนวิธีการเก่าที่คุณฮุนวิธีการเก่าที่คุณฮุนวิธีการเก่าที่คุณฮุนวิธีการเก่าที่คุณฮุนวิธีการเก่าที่คุณฮุนวิธีการเก่าที่คุณฮุนวิธีการเก่าที่คุณฮุนวิธีการเก่าที่คุณฮุนวิธีการเก่าที่คุณฮุนวิธีการเก่าที่คุณฮุนวิธีการเก่าที่คุณฮุนวิธีการเก่าที่คุณฮุนวิธีการเก่าที่คุณฮุน