Incentive and Regulatory FrameworkD

Incentive and Regulatory Framework
During the 1960s and 1970s, the incentive structure, as represented by tariffs, taxes, and the exchange rate, was biased in favor of a capital-intensive production structure that was highly import-dependent. In the mid-1980s, the incentive structure began to change, mainly as a result of exchange rate reform and trade liberalization. Government policies that reallocated and reduced expenditures induced a change in the structure of relative price products to the extent that the real exchange rate depreciated by about 40 percent between 1986 and 1990. This was an important trend as it implied that in the long run the structure of prices would favor the production of exports and efficient import substitutes as opposed to nontradables. The tariff reforms of 1986 and 1990 reduced the average level of nominal protection and compressed dispersion rates, thus reducing to some extent inherent production distortions. The priority now is to work towards eliminating non-tariff barriers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จูงใจและกรอบการกำกับดูแลในช่วงปี 1960 และทศวรรษ 1970 โครงสร้างงาน ตามที่แสดง โดยภาษีศุลกากร ภาษี อัตราแลกเปลี่ยน ถูกลำเอียงสามารถโครงสร้างการผลิต capital-intensive ที่สูงนำเข้าขึ้นอยู่กับการ ในกลางไฟต์ โครงสร้างงานเริ่มเปลี่ยน ส่วนใหญ่เป็นผลจากการเปิดเสรีการค้าและการปฏิรูปอัตราแลกเปลี่ยน นโยบายของรัฐบาลที่จัดสรรใหม่ และลดค่าใช้จ่ายทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของผลิตภัณฑ์ราคาสัมพัทธ์ที่อัตราแลกเปลี่ยนแท้จริงเสื่อมประมาณร้อยละ 40 ระหว่างปี 1986 และ 1990 นี้มีแนวโน้มสำคัญเป็นนัยว่า ในระยะยาวโครงสร้างของราคาจะชอบผลิตส่งออก และนำเข้าที่มีประสิทธิภาพแทนจำกัด nontradables การปฏิรูปภาษี 1986 และ 1990 ลดระดับเฉลี่ยระบุป้องกันและกระจายตัวบีบอัดราคา ช่วยลดการบิดเบือนบางขอบเขตผลิตโดยธรรมชาติ ที่สำคัญตอนนี้คือการ พยายามขจัดอุปสรรคที่ไม่ใช่ภาษี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรงจูงใจและกรอบการกำกับดูแลในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 1970 โครงสร้างของแรงจูงใจที่เป็นตัวแทนจากอัตราภาษีศุลกากรภาษีและอัตราแลกเปลี่ยนลำเอียงในความโปรดปรานของโครงสร้างการผลิตทุนมากที่ถูกนำเข้าสูงขึ้นอยู่กับ
ในช่วงกลางทศวรรษ 1980 โครงสร้างของแรงจูงใจที่จะเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการปฏิรูปอัตราแลกเปลี่ยนและการเปิดเสรีทางการค้า นโยบายของรัฐบาลที่จัดสรรค่าใช้จ่ายที่ลดลงและเหนี่ยวนำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของผลิตภัณฑ์ราคาเมื่อเทียบกับกรณีที่อัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริงอ่อนค่าลงประมาณร้อยละ 40 ระหว่างปี 1986 และปี 1990 นี้เป็นแนวโน้มที่สำคัญในขณะที่มันส่อให้เห็นว่าในระยะยาวโครงสร้าง ของราคาจะสนับสนุนการผลิตของการส่งออกและทดแทนการนำเข้าที่มีประสิทธิภาพเมื่อเทียบกับ nontradables การปฏิรูปภาษี 1986 และ 1990 ลดระดับค่าเฉลี่ยของการป้องกันน้อยและอัตราการกระจายการบีบอัดซึ่งช่วยลดขอบเขตการบิดเบือนการผลิตบางส่วนโดยธรรมชาติ จัดลำดับความสำคัญในขณะนี้คือการทำงานที่มีต่อการขจัดอุปสรรคที่ไม่ใช่ภาษี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และแรงจูงใจ ได้แก่ บริษัท ในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 1970 , โครงสร้างสิ่งจูงใจแทนศุลกากร ภาษี และอัตราแลกเปลี่ยน คือลำเอียงในความโปรดปรานของทุน โครงสร้างการผลิตที่ขอนำเข้าขึ้นอยู่กับ ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 , โครงสร้างสิ่งจูงใจเริ่มเปลี่ยนไป ส่วนใหญ่เป็นผลจากการปฏิรูปอัตราแลกเปลี่ยนและการค้า การเปิดเสรีนโยบายของรัฐบาลที่จัดสรร และลดรายจ่ายจากการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของผลิตภัณฑ์เทียบราคากับขอบเขตที่อัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริงขึ้นประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์ระหว่างปี 1986 และ 1990นี่เป็นแนวโน้มที่สำคัญที่แสดงว่าในระยะยาวโครงสร้างราคาจะสนับสนุนการผลิตของการส่งออกและนำเข้าทดแทนที่มีประสิทธิภาพเมื่อเทียบกับ nontradables . การปฏิรูปภาษีของปี 1986 และ 1990 ลดระดับของการป้องกันน้อยและอัตราการบีบอัด จึง ลดบ้างในการผลิต การบิดเบือนสิ่งที่ต้องทำตอนนี้คือทำงานไปสู่การขจัดอุปสรรคที่ไม่ใช่ภาษี .