The problem of selecting appropriat

The problem of selecting appropriate measures of societal well-being, while
novel to many advocates of government wide performance planning, is familiar within another professional community, often known as the social indicator movement or the social reporting movement. This movement has its roots in attempts in the 1950s by agencies of the United Nations to define and measure what was then referred to as the “standard of living”(Rothenbacher 1993,
2). However, the movement truly gained momentum in the United States in the next decade, driven in large part by the frustration of many policy analysts over the neglect of serious social problems. Political leaders, these analysts thought, suffered from “economic philistinism” (Gross 1966, ix): a tendency to equate societal well-being with progress on a handful of macroeconomic indicators, such as growth in gross domestic product (GDP).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาของการเลือกมาตรการที่เหมาะสมของสังคมความเป็นอยู่ ขณะที่นวนิยายที่สนับสนุนจำนวนมากของรัฐบาลวางแผนงานได้หลาย เป็นที่คุ้นเคยภายในชุมชนอาชีพอื่น มักจะเรียกว่าการเคลื่อนไหวทางสังคมตัวบ่งชี้หรือการเคลื่อนไหวรายงานสังคม การเคลื่อนไหวนี้มีรากฐานของความพยายามในปี 1950 โดยหน่วยงานของสหประชาชาติในการกำหนด และวัดอะไรได้แล้วเรียกว่า "มาตรฐานชีวิตของ" (Rothenbacher 19932) . อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวอย่างแท้จริงได้รับโมเมนตัมในสหรัฐอเมริกาในทศวรรษหน้า ขับเคลื่อนส่วนใหญ่ โดยเสียงของนักวิเคราะห์นโยบายหลายคนผ่านละเลยปัญหาสังคมที่ร้ายแรง ผู้นำทางการเมือง เหล่านักวิเคราะห์คิดว่า รับความเดือดร้อนจาก "เศรษฐกิจ philistinism" (1966 รวม ix): แนวโน้มที่จะถือเอาสังคมความเป็นอยู่กับความคืบหน้าในกำมือของตัวชี้วัดเศรษฐกิจมหภาค เช่นเจริญเติบโตของผลิตภัณฑ์มวลรวม (GDP)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาของการเลือกมาตรการที่เหมาะสมของสังคมเป็นอยู่ที่ดีในขณะที่
นวนิยายหลายผู้สนับสนุนของรัฐบาลในการวางแผนการปฏิบัติงานกว้างเป็นที่คุ้นเคยในชุมชนมืออาชีพอื่นรู้จักกันมักจะเป็นตัวบ่งชี้การเคลื่อนไหวทางสังคมหรือการรายงานการเคลื่อนไหวทางสังคม การเคลื่อนไหวครั้งนี้มีรากมาจากความพยายามในปี 1950 โดยหน่วยงานของสหประชาชาติในการกำหนดและวัดสิ่งที่ถูกแล้วเรียกว่า "มาตรฐานการครองชีพ" (Rothenbacher ปี 1993
2) อย่างไรก็ตามการเคลื่อนไหวอย่างแท้จริงได้รับโมเมนตัมในสหรัฐอเมริกาในทศวรรษหน้าโดยได้แรงหนุนส่วนใหญ่จากความยุ่งยากของนักวิเคราะห์นโยบายหลายกว่าการละเลยของปัญหาสังคมที่ร้ายแรง ผู้นำทางการเมืองนักวิเคราะห์เหล่านี้คิดว่าได้รับความเดือดร้อนจาก "ป่าเถื่อนทางเศรษฐกิจ" (Gross 1966 IX): แนวโน้มที่จะถือเอาสังคมเป็นอยู่ที่ดีมีความคืบหน้าในกำมือของตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจมหภาคเช่นการเจริญเติบโตในผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (จีดีพี)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาของการเลือกที่เหมาะสมของสังคมความเป็นอยู่ ในขณะที่นวนิยายหลายสนับสนุนรัฐบาลกว้างประสิทธิภาพการวางแผน คุ้นเคยภายในอีกชุมชนมืออาชีพ มักจะเรียกกันว่าตัวบ่งชี้การเคลื่อนไหวทางสังคมหรือการรายงานการเคลื่อนไหวทางสังคม . การเคลื่อนไหวนี้มีรากในความพยายามในปี 1950 โดยหน่วยงานของสหประชาชาติในการกำหนดและวัดแล้วเรียกว่า " มาตรฐานของชีวิต " ( rothenbacher 19932 ) อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวอย่างแท้จริงได้รับโมเมนตัมในสหรัฐอเมริกาในทศวรรษหน้า , ขับเคลื่อนส่วนใหญ่โดยเสียงของนักวิเคราะห์นโยบายหลายละเลยปัญหาสังคมที่ร้ายแรง ผู้นำทางการเมือง , นักวิเคราะห์เหล่านี้ว่า ได้รับความเดือดร้อนจาก " philistinism ทางเศรษฐกิจ " ( รวม 1966 : 9 ) มีแนวโน้มที่จะต่อสังคมอยู่ดีกินดีกับความคืบหน้าในกำมือของตัวชี้วัดเศรษฐกิจมหภาค เช่น การเจริญเติบโตในผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ ( GDP )