Methods Pooling the individual pati

Methods Pooling the individual patient data from all randomised trials of aspirin versus control in secondary
prevention after TIA or ischaemic stroke, we studied the effects of aspirin on the risk and severity of recurrent stroke,
stratifi ed by the following time periods: less than 6 weeks, 6–12 weeks, and more than 12 weeks after randomisation.
We compared the severity of early recurrent strokes between treatment groups with shift analysis of modifi ed Rankin
Scale (mRS) score. To understand possible mechanisms of action, we also studied the time course of the interaction
between eff ects of aspirin and dipyridamole in secondary prevention of stroke. In a further analysis we pooled data
from trials of aspirin versus control in which patients were randomised less than 48 h after major acute stroke,
stratifi ed by severity of baseline neurological defi cit, to establish the very early time course of the eff ect of aspirin on
risk of recurrent ischaemic stroke and how this diff ers by severity at baseline.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีรวมข้อมูลผู้ป่วยแต่ละบุคคลจากการทดลองสุ่มทั้งหมดของแอสไพรินเมื่อเทียบกับการควบคุมในระดับมัธยมการป้องกันหลังจากจังหวะที่เตี้ยหรือขาดเลือด เราศึกษาผลของแอสไพรินเกี่ยวกับความเสี่ยงและความรุนแรงของโรคหลอดเลือดสมองซ้ำstratifi ed โดยช่วงเวลาต่อไปนี้: น้อยกว่า 6 สัปดาห์ สัปดาห์ 6-12 และมากกว่า 12 สัปดาห์หลังจาก randomisationเราเปรียบเทียบความรุนแรงของต้นซ้ำจังหวะระหว่างกลุ่มรักษาด้วยกะวิเคราะห์ modifi ed Rankinคะแนนสเกล (mRS) เพื่อให้เข้าใจถึงกลไกที่เป็นไปได้ของการกระทำ เรายังศึกษาหลักสูตรของเวลาของการโต้ตอบระหว่าง ects eff ของแอสไพรินและ dipyridamole รองป้องกันโรคหลอดเลือดสมองใน ในการวิเคราะห์ เราพูข้อมูลจากการทดลองของแอสไพรินเมื่อเทียบกับที่ผู้ป่วยจัยน้อยกว่า 48 ชั่วโมงหลังจากจังหวะสำคัญเฉียบพลัน การควบคุมstratifi ed ตามความรุนแรงของการเมืองและระบบประสาทพื้นฐาน การสร้างหลักสูตรเวลาต้นมากของงมงาย ect ของแอสไพรินบนความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดสมองขาดเลือดเกิดขึ้น และวิธีนี้ ers diff โดยความรุนแรงที่พื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการรวมข้อมูลผู้ป่วยแต่ละรายจากการทดลองแบบสุ่มทั้งหมดของแอสไพรินเมื่อเทียบกับการควบคุมในระดับมัธยมศึกษา
ป้องกันหลังจาก TIA หรือโรคหลอดเลือดสมองขาดเลือดเราศึกษาผลกระทบของยาแอสไพรินในความเสี่ยงและความรุนแรงของโรคหลอดเลือดสมองกำเริบ
stratifi ed โดยช่วงเวลาดังต่อไปนี้: น้อยกว่า 6 สัปดาห์ 6-12 สัปดาห์และมากกว่า 12 สัปดาห์หลังจากการสุ่ม.
เราเมื่อเทียบกับความรุนแรงของจังหวะที่เกิดขึ้นอีกในช่วงต้นระหว่างกลุ่มการรักษาด้วยการวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงของ modifi เอ็ดคิ่
ชั่ง (MRS) คะแนน เพื่อให้เข้าใจถึงกลไกที่เป็นไปได้ของการดำเนินการเรายังศึกษาเวลาที่แน่นอนของการมีปฏิสัมพันธ์
ระหว่าง ECTS EFF แอสไพรินและ dipyridamole รองในการป้องกันของโรคหลอดเลือดสมอง ในการวิเคราะห์ต่อไปเรารวบรวมข้อมูล
จากการทดลองของยาแอสไพรินเมื่อเทียบกับการควบคุมในการที่ผู้ป่วยได้รับการสุ่มน้อยกว่า 48 ชั่วโมงหลังจากที่จังหวะเฉียบพลันที่สำคัญ
stratifi ed โดยความรุนแรงของพื้นฐาน CIT Defi ระบบประสาทเพื่อสร้างเวลาที่แน่นอนมากในช่วงต้นของเอฟเอฟ ect ยาแอสไพริน บน
ความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดสมองตีบกำเริบและวิธีการที่แตกต่างนี้ ERS โดยความรุนแรงที่ baseline

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการรวมข้อมูลผู้ป่วยแต่ละบุคคลจากทุกการทดลองแบบสุ่มของแอสไพรินและควบคุม ระดับมัธยมศึกษาการป้องกันหลังเตี้ยหรือ ischaemic จังหวะ เราศึกษาผลของแอสไพรินต่อความเสี่ยงและความรุนแรงของการเกิดซ้ำเส้นstratifi เอ็ดโดยต่อไปนี้ระยะเวลาน้อยกว่า 6 สัปดาห์ 6 – 12 สัปดาห์ และมากกว่า 12 สัปดาห์ หลังจาก randomisation .เปรียบเทียบความรุนแรงของจังหวะกำเริบเร็วระหว่างกลุ่มด้วยการวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงของโมดิฟายเอ็ด แรนคินมาตราส่วน ( นาง ) คะแนน เพื่อให้เข้าใจกลไกของการกระทำที่เราเรียนแน่นอนเวลาของปฏิสัมพันธ์ระหว่างเอฟผลของแอสไพรินและไดไพริดาโมลในการป้องกันทุติยภูมิของโรคหลอดเลือดสมอง ในการวิเคราะห์ต่อไปเรารวมข้อมูลจากการทดลองของแอสไพรินและการควบคุมที่ผู้ป่วย ( น้อยกว่า 48 ชั่วโมงหลังจากสาขาเฉียบพลัน อัมพาตstratifi เอ็ด โดยความรุนแรงของพื้นฐานทางระบบประสาทเดฟี CIT สร้างเร็วมากเวลาที่แน่นอนของแอสไพรินในเอเอฟเอฟ ฯลฯความเสี่ยงของการเกิดซ้ำ ischaemic จังหวะและวิธีการนี้ Diff ERS โดยความรุนแรงที่พื้นฐาน