The wild animal was strong in Buck，

The wild animal was strong in Buck， and as he travelled across the snow， it grew stronger and stronger． And as Buck grew stronger， he hated Spitz more and more， although he was careful never to start a fight．

But Spitz was always showing his teeth to Buck， trying to start a fight． And Buck knew that if he and Spitz fought， one of them would die．

The fight almost happened one night when they stopped by Lake Laberge．There was heavy snow and it was very cold．The lake was frozen and Francois， Perrault， and the dogs had to spend the night on the ice， under a big rock． Buck had made a warm hole in the snow and was sorry to leave it to get his piece of fish． But when he had eaten． and returned to his hole， he found Spitz in it． Buck had tried not to fight Spitz be－fore， but this was too much． He attacked him angrily． Spitz was surprised． He knew Buck was big， but he didn’ t know he was so wild． Francois was surprised too， and guessed why Buck was angry． ‘Go on Buck！’ he shouted．‘Fight him， the dirty thief！’

Spitz was also ready to fight， and the two dogs circled one another， looking for the chance to jump in． But suddenly there was a shout from Perrault， and they saw eighty or a hundred dogs around the sledge． The dogs came from an Indian village，and they were searching for the food that they could smell on the sledge． Perrault and Francois tried to fight them off with their clubs， but the dogs， made crazy by the smell of the food，showed their teeth and fought back．

Buck had never seed dogs like these． They were all skin and bone， but hunger made them fight like wild things．Three of them attacked Buck and in seconds his head and legs were bad－ly bitten．Dave and Sol-leks stood side by side，covered in blood，fighting bravely． Joe and Pike jumped on one dog，and Pike broke its neck with one bite．Buck caught another dog by the neck and tasted blood． He threw himself on the next one，and then felt teeth in his own neck．It was Spitz，attacking him from the side．

Perrault and Francois came to help with clubs， but then they had to run back to save the food ． It was safer for the nine sledge－dogs to run away across the lake． Several of them were badly hurt， and they spent an unhappy night hiding among the tress．

At first light they returned to the sledge and found Perrault and Francois tired and angry．Half their food was gone．The Indian dogs had even eaten one of Perrault's shoes．Francois looked at his dogs unhappily．

‘Ah， my friends，’he said softly，‘Perhaps those bites will make you ill．What do you think， Perrault？’

Perrault said nothing． They still had six hundred kilometres to travel， and he hoped very much that his sledge－dogs had not caught rabies from the Indian dogs．

The harness was torn and damaged and it was two hours be－fore they were moving， travelling slowly and painfully over the most difficult country that they had been in．

The Thirty Mile River was not frozen． It ran too fast to freeze． They spent six days trying to find a place to cross， and every step was dangerous for dogs and men． Twelve times they found ice bridges across the river， and Perrault walked carefully onto them， holding a long piece of wood． And twelve times he fell through a bridge and was saved by the piece of wood， which caught on the sides of the hole．But the tempera-ture was 45° below zero， and each time Perrault fell into the water， he had to light a fire to dry and warm himself． Once，the sledge fell through the ice， with Dave and Buck， and they were covered in ice by the time Perrault and Francois pulled them out of the river．Again， a fire was needed to save them．Another time， Spitz and the dogs in front fell through the ice—Buck and Dave and Francois at the sledge had to pull backwards．That day they travelled only four hundred metres．

When they got to the Hootalinqua and good ice， Buck and the other dogs were very， very tired． But they were late， so Perrault made them run faster． In three days they went a hun－dred and eighty kilometres and reached the Five Fingers．

The other dogs had hard feet from years of pulling sledges，but Buck's feet were still soft from his easy life down south．All day he ran painfully， and when they camped for the night，he lay down like a dead dog．He was hungry，but he was too tired to walk to the fish， so Francois brought it to him．One day Francois made four little shoes for him， and this made Buck much more comfortable． Francois forgot the shoes one morning， and Buck refused to move． He lay on his back with his feet in the air， until Francois put the shoes on． Later his feet grew harder and the shoes were not needed．

One morning， at the Pelly River， a dog called Delly went suddenly mad． She howled long and loud like a wolf and then jumped at Buck． Buck ran， with Dolly one step behind him．She could not catch him， but he could not escape from her．They ran half a kilometre， and then Buck heard Francois call to him． He turned and ran towards the man， sure that Francois would save him． Francois stood ，holding his axe，and as Buck passed， the axe crashed down on Dolly's head．

Buck fell down by the sledge， too tired to move． Immedi-ately， Spitz attacked him and bit his helpless enemy twice， as hard as he could． But Francois saw this， and gave Spitz a ter－rible beating for it．

‘He's a wild dog， that Spitz，’said Perrault．‘One day he'll kill Buck．’

‘Buck is wilder，’replied Francois．‘I've been watching him． One day he'll get very angry and he'll fight Spitz； and he'll win．’ Francois was right． Buck wanted to be lead-dog．Spitz knew this and hated him． Buck started to help the other dogs when Spitz punished them for being lazy．One morning， Pike refused to get up， and Spitz looked for him everywhere． When he found him， he jumped at him．But suddenly， Buck at－tacked Spitz． The other dogs saw this， and it became more and more difficult for Spitz to lead them．But the days passed without a chance for a fight， and soon they were pulling into Dawson City on a cold grey afternoon．

They stayed in Dawson for seven days． When they left，Perrault was carrying some more very important papers， and he wanted to travel back as fast as possible．

They travelled eighty kilometres the first day， and the same the second． But it was difficult work for Francois． Buck and Spitz hated each other， and the other dogs were not afraid of Spitz any more． One night Pike stole half a fish from Spitz，and ate it standing next to Buck． And every time Buck went near Spitz， he growled and the hair on his back stood up angri-ly． The other dogs fought in their harnesses and Francois often had to stop the sledge．He knew that Buck was the problem，but Buck was too clever for him and Francois never saw him actually starting a fight．

One night in camp， the dogs saw a snow rabbit and in a sec-ond they were all chasing it， with Spitz in front． Nearby was another camp， with fifty dogs， who also Joined the chase． The rabbit was running fast on top of the snow， but the snow was soft， and it was more difficult for the dogs． When Spitz caught the rabbit， throwing it in the air with his teeth， Buck was just behind． Spitz stopped， and Buck hit him， very hard． The two dogs fell in the snow． Spitz bit Buck very quickly， twice， and then jumped away， watching carefully．

The time had come， and Buck knew that either he or Spitz must die． They watched one another， circling slowly． Themoon was shining brightly on the snow， and in the cold still air not a leaf moved on the trees． The other dogs finished eating the rabbit and then turned to watch．

Spitz was a good fighter． He was full of hate and anger， but he was also intelligent． Every time Buck tried to bite his throat， he met Spitz's own teeth． Then， each time Buck attacked， Spitz moved and bit him on the side as he passed．After a few minutes，Buck was covered in blood．

He attacked again， but this time turned at the last minute and went under Spitz， biting his left front leg． The bone broke， and Spitz was standing on three legs． Buck tried to knock Spitz down， and then repeated his earlier attack and broke Spitz's right front leg．

There was no hope for Spitz now． Buck got ready for his final attack， while the circle of sixty dogs watched， and crowded nearer and nearer， waiting for the end． At last Buck jumped， in and out， and Spitz went down in the snow． A second later the waiting pack was on top of him， and Spitz had disappeared． Buck stood and watched． The wild animal had made its kill

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัตว์ป่าแข็งแกร่งใน Buck， และ ขณะที่เขาเดินทางข้าม snow， เติบโตแข็งแกร่งและ stronger． และบัคโต stronger， เขาขี้เกียจชปิทซ์เพิ่มมากขึ้นและ more， แม้ว่าเขาระวังไม่ให้เริ่มต้น fight．

ชปิทซ์แต่ถูกแสดงฟันของเขาเพื่อ Buck， พยายามที่จะเริ่ม fight． บัคและรู้ว่าถ้าเขาและชปิทซ์เสมอ fought， หนึ่งของพวกเขาจะ die．

การต่อสู้เกือบเกิดขึ้นคืนหนึ่งเมื่อพวกเขาหยุด โดย Laberge．There เลมีหิมะหนัก และถูกมากเล cold．The ถูกแช่แข็ง และ Francois， Perrault， และสุนัขต้องการค้างคืนบน ice， ภายใต้ rock． บิ๊กบัคได้ทำหลุมอบอุ่นในหิมะ และก็ขอให้ได้ของชิ้น ของ fish． แต่เมื่อเขาได้ eaten． และ hole， ของเขากลับ เขาพบชปิทซ์ใน it． บัคได้พยายามที่จะสู้รบ be－fore， ชปิทซ์ แต่นี้ถูกเกินไป much． ที่เขาโจมตีเขา angrily． ชปิทซ์ถูก surprised． เขารู้บัคถูก big， แต่เขาสะอาด ' ไม่รู้จักเขาเพื่อ wild． รีสฟรนคอยส์ได้ประหลาดใจ too， และเดาทำไมบัคถูก angry． 'ไปใน Buck！' shouted． เขา 'ต่อสู้ him， thief！ สกปรก'

ชปิทซ์ยังไม่พร้อมที่จะ fight， และสุนัขสองจัด another， หนึ่ง มองหาโอกาสที่จะไป in． แต่ก็มี shout จาก Perrault， และเห็นสิบ หรือร้อยสุนัขสถาน sledge． สุนัขมาจาก village，and อินเดียที่พวกเขาได้ค้นหาอาหารที่พวกเขาได้กลิ่น sledge． Perrault และรีสฟรนคอยส์ พยายามต่อสู้ให้กับพวกเขา clubs， แต่ dogs， ทำบ้า ด้วยกลิ่นของ food，พบฟันของพวกเขา และสู้ back．

ไม่เมล็ดสุนัขเช่น these． พวกผิวหนังและ bone， แต่ความหิวทำให้พวกเขาเช่นบัคโจมตี things．Three ป่าของพวกเขาต่อสู้ และในทุกวินาทีของเขาใหญ่ และขาถูก bad－ly bitten．Dave Sol leks ยืนเคียงข้าง side，covered ใน bravely． blood，fighting โจและจนไปใน dog， หนึ่งมีบัคและคอของมันกับยากจนจน bite．Buck จับสุนัขอีก โดยคอ และลิ้มรส blood． เขาโยนตัวเองใน one，and ถัดไปแล้วรู้สึกฟันของตัวเอง neck．It เป็น Spitz，attacking คนจากการ side．

Perrault และรีสฟรนคอยส์มาช่วย clubs， แต่แล้ว พวกเขาทำกลับบันทึก．อาหารก็ปลอดภัยสำหรับ sledge－dogs เก้าเมื่อ เก็บข้าม lake． ได้ได้ไม่ดี hurt， และพวกเขาใช้การคืนความสุขซ่อนระหว่างการ tress．

ที่แสงแรกพวกเขากลับไปสเลดจ์ และพบ Perrault และรีสฟรนคอยส์เหนื่อย และ angry．Half อาหารถูกสุนัข gone．The อินเดียแม้มีกินของ Perrault shoes．Francois มอง unhappily． สุนัขของเขาหนึ่ง

'Ah， 'เขากล่าวว่า softly，' friends， ของฉันบางทีกัดนั้นจะทำให้คุณ ill．What คุณ think， Perrault？'

Perrault กล่าวว่า พวกเขายังคงมีหกร้อยกิโลเมตรเพื่อ travel， nothing． และเขาหวังมากที่ sledge－dogs ของเขาก็ติดโรคจาก dogs． อินเดีย

เทียมเสียหาย และเสียหาย และก็ be－fore สองชั่วโมงพวกเขาเดินทางช้า และเจ็บปวดทั่วประเทศยากที่สุดที่พวกเขาได้ in． moving，

แม่น้ำสามสิบไมล์ไม่ frozen． มันวิ่งเร็วเกินไปเพื่อ freeze． ที่พวกเขาใช้เวลาหกวันพยายามหา cross， และทุกขั้นตอนมีอันตรายสำหรับสุนัข men． ครั้งที่ 12 จะพบสะพานน้ำแข็ง river， และ Perrault เดินอย่างระมัดระวังไปเก็บชิ้นส่วนยาวของ wood． them， และสิบสองเจ้าไทเขาตกผ่านสะพาน และถูกบันทึกไว้ โดยชิ้นส่วนของ wood， ที่จับด้าน hole．But ture อุณหภูมิ 45 องศาด้านล่าง zero， และกัน Perrault ตกเป็น water， เขาไฟให้แห้ง และอบอุ่น himself． Once，the สเลดจ์ตกผ่าน ice， กับ Dave Buck， และพวกเขาได้ครอบคลุมในน้ำแข็ง โดยเวลา Perrault และรีสฟรนคอยส์ดึงพวกเขาออกจาก river．Again， ไฟต้องบันทึก them．Another time， ชปิทซ์และสุนัขหน้าตกผ่านน้ำแข็ง – บัค และเดฟ และรีสฟรนคอยส์ที่สเลดจ์ที่ได้ดึงวัน backwards．That ที่พวกเขาเดินทางไปเพียงสี่ร้อย metres．

เมื่อพวกเขาได้ Hootalinqua และ ice， ดีบัค และสุนัขอื่นได้ very， tired． มาก แต่พวก late， Perrault ทำให้พวกเขาเรียกใช้ faster． ในสามวันพวกเขาเป็น hun－dred และแปดกิโลเมตร และถึง Fingers． 5

สุนัขอื่นได้ยากฟุตปีดึงเท้าของบัคก็ยังนุ่มจากชีวิตของเขาง่ายลงวัน south．All ที่เขาวิ่ง painfully， และเมื่อพวกเขา camped สำหรับ night，he วางไว้เช่น dog．He ตายถูกเขาเหนื่อยเกินไปเดินไป fish， hungry，but sledges，but เพื่อรีสฟรนคอยส์มา วัน him．One รีสฟรนคอยส์ทำรองเท้าน้อยสี่ him， และบัคนี้ทำ comfortable． มาก รีสฟรนคอยส์ลืม morning， หนึ่งรองเท้า และบัคปฏิเสธที่จะ move． ที่เขาวางบนหลังของเขากับเท้าของเขาใน air， จนกว่ารีสฟรนคอยส์ใส่รองเท้า on． Later ที่เท้าของเขาเติบโตยาก และรองเท้าได้ไม่ needed．

morning， หนึ่งที่ Pelly River， สุนัขเรียกว่า Delly ไปก็ mad． เธอเห่าหอนเสียงดัง และยาวนานเช่นหมาป่า และจากนั้น ไปที่ ran， Buck． บัคกับดอลลี่ในปัจจุบันขั้นตอนหนึ่งหลัง him．She สามารถจับ him， แต่เขาไม่สามารถหนีจาก her．They วิ่งครึ่ง kilometre， แล้ว บัคได้ยินเรียกรีสฟรนคอยส์ him． เขาเปิด และวิ่งไปทาง man， รีสฟรนคอยส์จะบันทึก him． รีสฟรนคอยส์แน่ยืน ，holding axe， ของเขาเป็นขวานที่ล้มลงบนตุ๊กตา head． passed， บัค

บัคลดลงมือลง โดย sledge， เหนื่อยเกินไป move． Immedi ately， ชปิทซ์โจมตีเขา และบิต twice， ศัตรูของเขากำพร้ายากเขา could． รีสฟรนคอยส์แต่เห็น this， และให้ชปิทซ์ ter－rible ตีสำหรับ it．

' dog， ป่าที่ว่า Spitz， 'กล่าวว่า Perrault．' เป็นวันหนึ่งที่เขาจะฆ่า Buck． '

' บัคเป็นราคา wilder，' ตอบกลับ 'ผมเคยดู him． วันหนึ่งเขาจะได้รับโกรธมาก และเขาจะต่อสู้ Spitz； และเขาจะ win．' รีสฟรนคอยส์ไม่บัคอยาก รู้รอ dog．Spitz นี้ right． และ him． hated บัคเริ่มช่วยสุนัขอื่น ๆ เมื่อชปิทซ์โทษพวกเขากำลัง lazy．One morning， จนปฏิเสธที่จะรับ up， และมองเขาชปิทซ์ Francois． everywhere． เมื่อ him， เขาไปที่ him．But suddenly， at－tacked บัค Spitz． สุนัขอื่น ๆ เห็น this， และก็ยากมากสำหรับชปิทซ์จูง them．But วันผ่านไป โดยไม่มีโอกาสสำหรับการ fight， และเร็ว ๆ นี้ พวกเขาถูกดึงเข้าเมืองดอว์สันใน afternoon． สีเทาเป็นเย็น

พวกเขาอยู่ในดอว์สัน days． เจ็ดเมื่อพวกเขา left，Perrault ถูกแบก papers， สำคัญมากบางอย่างเพิ่มเติม และจะต้องเดินทางกลับอย่างรวดเร็วที่ possible．

เดินทางแปดกิโลเมตร day， แรกและเดียว second． แต่มันเป็นงานยากสำหรับบัค Francois． และ other， ละขี้เกียจชปิทซ์ และสุนัขไม่กลัวชปิทซ์ more． ทุกคืนจนขโมยปลาครึ่งจาก Spitz，and กินมันยืน Buck． และทุกครั้งที่บัคไปใกล้ Spitz， เขา growled ผมบนเขายืนขึ้นสู้สุนัขอื่น ๆ ใน harnesses ของ ly． angri และรีสฟรนคอยส์มักจะมีการหยุดการ sledge．He รู้ว่า บัคคือ problem，but บัคที่ฉลาดเกินไปสำหรับเขา และรีสฟรนคอยส์ไม่เคยเห็นเขาจริง เริ่มต้น fight．

ดี camp， สุนัขเห็นกระต่ายหิมะ และใน ond วินาทีพวกเขาได้ทั้งหมดไล่ it， กับชปิทซ์ใน front． ถูก camp， อีก ด้วย dogs， 50 ที่ยัง เข้าร่วม chase． กระต่ายกำลังวิ่งอย่างรวดเร็วบน snow， ใกล้เคียง แต่หิมะ soft， และก็ยากสำหรับ dogs． ชปิทซ์เมื่อจับ rabbit， เพียง behind． ชปิทซ์ stopped， ในอากาศกับ teeth， เขาบัคถูกขว้างปา และบัคตี him， บัค quickly， มาก twice， มาก hard． มากสุนัขสองตก snow． ชปิทซ์แล้ว ไปดู carefully． away，

เวลามี come， และบัครู้ว่า เขาหรือชปิทซ์ต้อง die． ที่พวกเขาเฝ้าดู circling slowly． Themoon แวววาวสดใสบน snow， another， หนึ่ง และในอากาศยังคงเย็น ใบไม้ไม่ย้ายในการ trees． เสร็จกินกระต่ายสุนัขอื่น ๆ และจากนั้น เปิด watch．

ชปิทซ์ถูก fighter． ดีเขาเกลียดและ anger， แต่เขายัง intelligent． ทุกครั้งที่พยายามกัด throat， ของเขาเขาพบชปิทซ์บัคของ teeth． เอง Then， กัน attacked， บัคชปิทซ์ย้าย และบิตเขาบนฝั่งเป็นเขา passed．After minutes， กี่บัค ถูกครอบคลุมอยู่ใน blood．

เขาโจมตี again， แต่ขณะนี้เปิดนาทีสุดท้าย และเข้าไปใต้ leg． หน้าซ้ายของเขาเสียดสี Spitz， broke， กระดูก และชปิทซ์ยืนบนสาม legs． บัคพยายามเคาะชปิทซ์ down， และทำซ้ำแล้ว โจมตีเขาก่อน และยากจน leg． ด้านหน้าขวาของชปิทซ์

มีหวังไม่สำหรับ now． ชปิทซ์บัคได้พร้อม attack， สุดท้ายของเขา ในขณะที่วง sixty watched， พริกถึงขิง และแออัดชนิด และ nearer， รอ end． ในที่สุด jumped， บัคใน และ out， และชปิทซ์ไปลงใน snow． A สองหลังถูกแพ็ครอบน him， และชปิทซ์มีบัคอยู่ disappeared． และ watched． สัตว์ป่าได้ทำการฆ่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัตว์ป่าที่แข็งแกร่งใน บัค และในขณะที่เขาเดินทางข้ามหิมะ มันเติบโตแข็งแรงและแข็งแกร่ง และ เป็น บัค แข็งแกร่ง เขาเกลียดสเปชมากขึ้น ถึงแม้ว่าเขาจะระวังไม่ให้เริ่มต้นการต่อสู้ ด้วย

แต่ก็โชว์ฟันของเขาบัค พยายามที่จะเริ่มการต่อสู้ และ บัครู้ว่าถ้าเขาและสเปชต่อสู้ หนึ่งในนั้นจะตาย . . . . .

การต่อสู้เกือบเกิดขึ้นในคืนหนึ่งเมื่อพวกเขาแวะทะเลสาบ LaBerge มีหิมะหนักและหนาวมาก ทะเลสาบแช่แข็งและฟรานซัวส์แปร์โร , และสุนัขมีการใช้จ่ายคืนบนน้ำแข็งใต้ก้อนหินใหญ่ บัคทำให้หลุมอบอุ่นในหิมะ และก็ขอโทษที่ต้องทิ้งมัน เพื่อให้ได้ชิ้นส่วนของปลา แต่เมื่อเขาได้กิน และกลับไปที่หลุมของเขาเขาพบสเปชมัน บัค ผมพยายามที่จะไม่ต่อสู้ด้วยจะ－ก่อน แต่นี้มันเกินไป เขาโจมตีเขาอย่างโกรธเกรี้ยว สเปชประหลาดใจ เขารู้ว่าบัคก็ใหญ่ แต่เขาไม่ได้รู้ว่ามันป่าเถื่อนมาก เขาก็ตกใจเหมือนกัน และคิดว่าทำไมเจ้าชู้โกรธ ' ไป บัค ! " เขาตะโกน 'fight เขาขโมยสกปรก ! '

สเปชก็พร้อมที่จะสู้และสุนัขสองตัวที่วงกลมไว้อีกแบบหนึ่งมองหาโอกาสที่จะกระโดดลงไป แต่ก็มีตะโกนจากแปร์โร และ เห็นแปดสิบหรือร้อยสุนัขรอบเลื่อน สุนัขมาจากหมู่บ้านอินเดียน และพวกเขากำลังค้นหาสำหรับอาหารที่พวกเขาได้กลิ่นใน สเลด แปร์โร และ ฟรังซัวส์ พยายามสู้กับพวกมันให้กับสโมสรของพวกเขา แต่สุนัข ทำบ้า โดยกลิ่นของอาหารเห็นฟันของพวกเขาและต่อสู้กลับ

เจ้าชู้ไม่เคยเมล็ดหมาแบบนี้ มีแต่หนังหุ้มกระดูก แต่ความหิวทำให้เขาต่อสู้ เหมือนเรื่อง สามของพวกเขาโจมตี บัค และในวินาทีที่หัวและขาไม่ดี－ไลกัด เดฟ และ โซล leks ยืนอยู่เคียงข้างกัน ครอบคลุมในเลือด การต่อสู้อย่างกล้าหาญ โจ และ ไพค์ กระโดดในสุนัขหอกหักและคอของมันด้วยคำเดียว เลยจับหมาตัวอื่น โดยคอและชิมเลือด เขาโยนตัวเองบนหน้า แล้ว รู้สึกฟันในลำคอของเขาเอง มันเป็น สปิตซ์ , โจมตีเขาจากด้านข้าง ค่ะ

และ แปโร Francois มาช่วยกับคลับแต่แล้วพวกเขาก็ต้องวิ่งกลับไปเก็บอาหาร มันปลอดภัยกว่า สำหรับเก้าเลื่อน－สุนัขวิ่งหนีข้ามทะเลสาบ หลายของพวกเขาได้รับบาดเจ็บ , และพวกเขาใช้เวลากลางคืนไม่ดีซ่อนอยู่ในผม .

ในตอนเช้าพวกเขากลับมาและเลื่อนและพบ แปร์โรลต์ Francois เหนื่อยและโกรธ ครึ่งหนึ่งของอาหารของพวกเขาหายไป หมาอินเดียเคยกินรองเท้า แปร์โรลต์ . Francois มองของเขาสุนัขไม่มีความสุข

'ah , เพื่อนของฉันเขากล่าวเบาๆ 'perhaps กัดนั้น จะทำให้คุณป่วย แล้วคุณ คิดว่า แปร์โรลต์ ? '

แปร์โร กล่าวว่า ไม่มีอะไร พวกเขายังได้หกร้อยกิโลเมตรในการเดินทาง และเขาหวังไว้มากว่า สุนัขเลื่อน－ของเขาไม่ได้จับโรคพิษสุนัขบ้าจากสุนัขอินเดีย

เทียมคือขาดและเสียหาย และมันก็เป็น－สองชั่วโมงก่อนจะย้ายเดินทางช้าและเจ็บปวดมากกว่าประเทศที่ยากที่สุดที่พวกเขามี

มาสามสิบไมล์แม่น้ำไม่แข็ง มันวิ่งเร็วจะแข็ง พวกเขาใช้เวลาหกวันพยายามที่จะหาสถานที่ที่จะข้าม และทุกขั้นตอน เป็นเรื่องที่อันตรายสำหรับสุนัขและมนุษย์ ครั้งที่ 12 จะพบสะพานข้ามแม่น้ำน้ำแข็ง และ แปร์โรลต์เดินอย่างระมัดระวังไปยังพวกเขาถือชิ้นยาวของไม้ และสิบสองครั้ง เขาหล่นจากสะพานและถูกช่วยชีวิตโดยชิ้นส่วนของไม้ซึ่งจับที่ด้านข้างของหลุม แต่อุณหภูมิ 45 องศาด้านล่างเป็นศูนย์จริง และแต่ละเวลา แปร์โรลต์ตกลงไปในน้ำ เขาต้องจุดไฟให้แห้งและอบอุ่นของเขา เมื่อเลื่อนล้มผ่านน้ำแข็ง กับ เดฟ และ เจ้าชู้ และถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง โดยเวลา แปร์โรลต์ Francois และดึงพวกเขาออกจากแม่น้ำ อีกครั้ง ไฟก็ต้องช่วยเขา เวลาอื่นสเปชและสุนัขอยู่ด้านหน้าล้มผ่านน้ำแข็งเจ้าชู้และเดฟและ Francois ที่เลื่อนได้เพื่อดึงถอยหลัง วันนั้นเขาเดินทางเพียงสี่ร้อยเมตร

เมื่อพวกเขามาถึง hootalinqua และน้ำแข็ง เจ้าชู้และสุนัขอื่น ๆ มาก ๆเหนื่อย แต่เขามาสายดังนั้น แปร์โรลต์ ให้วิ่งเร็วขึ้นอีก ในวันที่สามพวกเขาไป ฮันเดรด－แปดสิบกิโลเมตร และถึงห้านิ้ว

ตัวอื่นได้ยาก ฟุต จากปีของการเลื่อน แต่เท้าบัคก็ยังนุ่ม จากชีวิตของเขาง่าย ลง ใต้ วัน เขาวิ่งอย่างเจ็บปวด และเมื่อพวกเขาได้ตั้งค่ายสำหรับ ตอนกลางคืนเขานอนเหมือนหมาตาย เขาก็หิว แต่เขาเหนื่อยเกินไปที่จะเดินกับปลาดังนั้น เขาเอามาให้เขา วันหนึ่งเขาทำสี่รองเท้าน้อยสำหรับเขา และทำเจ้าชู้มากสะดวกสบายมากขึ้น ฟรังซัวส์ ลืมรองเท้า เช้าวันหนึ่ง บัคไม่ยอมขยับ เขานอนบนหลังของเขาด้วยขาของเขาในอากาศ จนเขาใส่รองเท้า ต่อมาเท้าโตยาก และ รองเท้าไม่ต้อง

หนึ่งเช้า เพลลี่ ที่แม่น้ำ ,หมาชื่อ Delly คลั่งทันที เธอหอนยาวและดังเหมือนหมาป่า แล้วกระโดด ที่บัค บัควิ่ง Dolly ขั้นหนึ่งไว้เบื้องหลัง เธอจะไม่จับเขา แต่เขาไม่อาจหนีจากเธอ เขาวิ่งครึ่งกิโลเมตร แล้ว บัค ได้ยินเขาเรียก เขาเปิดและ วิ่งเข้าหาผู้ชาย แน่ใจว่าเขาจะช่วยเขา เขายืนถือขวานและบัคผ่านขวานกระแทกลงบนหัวของดอลลี่

กวางล้มลงโดยเลื่อน , เหนื่อยเกินไปที่จะย้าย immedi ately สปิตซ์ , โจมตีเขาและกัดศัตรูหมดหนทางของเขาสองครั้งเท่าที่เขาจะทำได้ แต่เขาเห็น และให้สเปชเป็นคนอื่น－ rible เต้นมัน .

เขาเป็นหมาป่าที่สเปช , 'said แปร์โร . 'one วันเขาจะฆ่าบัค '

'buck เป็นไวล์เดอร์' ฟรานซัวส์ ฉันเฝ้ามองเขา วันหนึ่งเขาจะโกรธมาก และเขาจะต่อสู้ด้วย และเขาจะชนะ ' เขาพูดถูก เลยอยาก lead-dog.spitz รู้และเกลียดเขา เจ้าชู้ก็เริ่มช่วยสุนัขอื่น ๆ เมื่อสเปชลงโทษพวกเขาสำหรับการเกียจคร้าน เช้าวันหนึ่ง ไพค์ ปฏิเสธ ลุกขึ้นและสเปชตามหาเขาทุกที่แล้ว เมื่อเขาได้พบเขาเขากระโดดใส่เขา แต่จู่ๆ บัคที่－ tacked สปิตซ์ สุนัขอื่น ๆที่เห็นนี้ และมันจะกลายเป็นมากขึ้นและยากสำหรับสเปชเป็นผู้นำ แต่เวลาผ่านไป โดยไม่มีโอกาสต่อสู้ และเร็ว ๆนี้พวกเขาถูกดึงเข้าไปใน เมือง ดอว์สัน ในเย็นสีเทาบ่าย

พวกเขาอยู่ใน ดอว์สัน สำหรับเจ็ดวัน เมื่อพวกเขาซ้าย แปร์โรลต์ถือเอกสารบางอย่างเพิ่มเติม สำคัญมากและเขาต้องการที่จะเดินทางกลับให้เร็วที่สุด

เขาเดินทาง 80 กม. วันแรก และแบบที่สอง แต่มันเป็นงานที่ยากสำหรับฟรานซัวส์ เจ้าชู้และสเปชเกลียดกัน และสุนัขอื่น ๆ ไม่ได้กลัวด้วยอีก หอกคืนเดียวขโมยครึ่งปลาจากสเปช , และกินมันมายืนข้างๆ บัค และทุกครั้งที่เจ้าชู้ไปใกล้สเปช ,เขาคำรามและเส้นผมของเขากลับลุกขึ้นยืน angri หลี สุนัขอื่น ๆต่อสู้ใน harnesses และ Francois มักจะต้องหยุดเลื่อนมา เขารู้ว่าบัคเป็นปัญหาแต่เจ้าชู้ฉลาดมากสำหรับเขา และเขาก็ไม่เคยเห็นเขาเริ่มต่อสู้

1 คืนในค่าย หมาเห็น กระต่ายในหิมะและวินาทีแต่พวกเขาถูกไล่ตามมันกับสเปชอยู่ด้านหน้า ใกล้เคียงเป็นค่ายอื่น กับสุนัขห้าสิบที่ร่วมไล่ล่า กระต่ายวิ่งเร็วบนหิมะ แต่หิมะนุ่มและมันก็ยากสำหรับสุนัข เมื่อสุนัขพันธุ์หนึ่งจับกระต่ายโยนมันในอากาศกับฟันของเขา เจ้าชู้แค่ เบื้องหลัง สเปช หยุด และ บัคตีเขาหนักมาก สุนัขสองตัวตกลงไปในหิมะ สเปชนะเจ้าชู้อย่างรวดเร็ว สองครั้ง แล้วกระโดดหนี ดูให้ดีๆ นะ

เวลามา และรู้ว่าเขาเจ้าชู้เหมือนกันหรือสเปชต้องตาย พวกเขามองกันและกัน บินวนไปมาช้าๆ themoon ส่องแสงเจิดจ้าบนหิมะและในเย็นอากาศยังคงไม่ใบย้ายต้นไม้ สุนัขอื่นๆ กินกระต่าย แล้วหันไปดู

สเปชเป็นนักรบที่ดี เขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังและความโกรธ แต่เขาก็ฉลาด เวลาบัคพยายามจะกัดคอของเขา เขาได้พบกับ ฟันเองด้วยคือ จากนั้น เวลาบัค โจมตี สเปช ย้าย และกัดเขาอยู่ข้างๆที่เขาผ่านไป หลังจากไม่กี่นาทีบัค เต็มไปด้วยเลือด

เขาโจมตีอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เปลี่ยนในนาทีสุดท้ายและล้มละลาย สปิตซ์ กัดแขนซ้ายด้านหน้าขา กระดูกแตก และสเปชยืน 3 ขา บัคพยายามเคาะสเปชลงแล้วซ้ำการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขาและยากจนสเปชอยู่ด้านหน้าขา

ไม่มีความหวังสำหรับสเปชแล้ว บัคก็พร้อมสำหรับการโจมตีครั้งสุดท้ายของเขาในขณะที่วงการสุนัข 60 ดู และแออัด ใกล้และใกล้ รอให้จบ ในที่สุดบัคกระโดดในและนอกและสเปชลงไปในหิมะ วินาทีต่อมารอแพ็คอยู่บนตัวเขา และสเปชได้หายไป เลยยืนดู สัตว์ป่า ทำของ ฆ่า