ISSTH – Book 4 – Chapter 520Previou

ISSTH – Book 4 – Chapter 520

Previous Chapter Next Chapter

Chapter 520: Endless Cold Knows No Years

40 years flashed by. There were still people who remembered Meng Hao, but most people only recalled a scene in which someone brought 800,000 neo-demons through Blackgate Fort.

As far as what Meng Hao looked like, most people barely remembered.

As time passed, Meng Hao was slowly being forgotten.

In truth, it was the same even with him. Not even his shadow was seen upon the Western Desert Violet Sea. He had been submerged at the bottom of the sea for years now.

He sat cross-legged on what had once been the land of the Western Desert. This time, it lasted for a very long time.

He didn’t move, nor did he breathe. There seemed to be no signs of life coming from him whatsoever. He sat in the darkness of the bottom of the sea, secluded in meditation.

The surrounding will of extermination was increasingly reduced. Even if you looked for it closely, it was difficult to detect its existence. At the same time, the scant life force remaining in Meng Hao’s body slowly lessened. There was only one tiny strand that kept his life from being snuffed out.

It was in exactly this fashion that twenty more years passed.

From the time Meng Hao had begun his attempt to understand the Violet Sea, a full sixty year cycle had passed. More and more people in the outside world were forgetting about him. Even in the Golden Crow Black Dragon Clan, many people who joined the Clan or were born during that time took the stories of Meng Hao to be nothing but exaggerated legends. The exception were the people who had actually associated with Meng Hao years ago.

Slowly, friction began to develop between the members of the Black Dragon Tribe and the Golden Crow Tribe. However, Xu Bai was able to forcefully suppress this trend, and smooth out the conflicts.

It was understandable considering that the two Tribes did not have a common origin. They had been forced together because of the pressures of the outside world. The Golden Crow Tribe occupied a position of leadership above the Black Dragon Tribe. Although things seemed as peaceful as the waters of a windless sea, in reality, the wild hearts of the Black Dragon Tribe were awakening.

More years passed. One day, Meng Hao sat there cross-legged and motionless in the depths of the seas. Suddenly, his eyes snapped open.

As soon as they did, they began to shine with a brilliant light. After a long time, his expression began to weaken.

“So many years….” he murmured softly to himself, looking around at the world of the pitch black seafloor.

“Unfortunately I… still haven’t thoroughly grasped the meaning of the Violet Sea’s death will. The will of extermination is weak, but still there. Until it completely vanishes, I will be separated from the Violet Sea, incapable of fusing together with it.

“Although there is only a tiny bit of life force left in me, it is still there. As such, the extermination power will not disappear.

“Don’t tell me, that I really… have to die?!” He shook his head as he looked out thoughtfully at the blackness around him. Occasionally, specters would appear. During the more than sixty years that had passed, more and more specters had begun to awaken and roam about in the seawater.

They would float past Meng Hao without making even the slightest hint of an attack against him. It was as if they couldn’t see him, or perhaps, in their judgment, Meng Hao was like them, completely lacking any life force whatsoever.

As Meng Hao looked at the black sea water, an image coalesced in his mind. It was the vague image of his father and mother from when he was a child. He saw himself as a boy, reading books in front of the window. He felt the disappointment of failing over and over again in the preliminary rounds of the imperial examinations. And then there was the point on Mount Daqing where his entire life changed.

The Reliance Sect. The Blood Immortal Legacy. The Violet Fate Sect. The Black Lands… all the way down to the great lands of the Western Desert. All of these things flashed through Meng Hao’s mind. It was endless. Endless unforgettable memories. It was now almost one hundred years since he had encountered Xu Qing on Mount Daqing.

A hundred years of time had flowed by. It had passed by so quickly that Meng Hao barely had time to recall all the memories. Just like that, the entire life of a mortal passed gone by.

Gradually, Meng Hao’s life seemed to coalesce in front of him. He saw many figures. It didn’t matter whether they were enemies or friends, the Karma threads which invisibly connected him to all these people started to become visible.

After a while, Meng Hao smiled. Within that smile, determination suddenly shined out.

He had picked this path, and would unflinchingly continue on down it to the end. When risks are taken, the results can be death, or incredible rewards!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท ISSTH –หนังสือเล่มที่ 4 – 520บทก่อนหน้านี้บทต่อไปบท 520: เย็นสิ้นปีไม่รู้40 ปีประกายโดย ก็ยังมีคนจำเมงเฮา แต่คนส่วนใหญ่เรียกฉากคนนำ 800,000 นีโอปีศาจผ่านป้อม Blackgate เท่านั้นเท่าที่ทำอะไรเมงห้าวเหมือน คนส่วนใหญ่แทบไม่จำขณะที่เวลาผ่าน ถูกค่อย ๆ ถูกลืมเฮาเมงในความเป็นจริง มันก็เหมือนกับเขาได้ ไม่ได้เงาของเขาก็เห็นเมื่อทะเลสีม่วงทะเลทรายตะวันตก เขาได้รับจมอยู่ใต้น้ำที่ด้านล่างของทะเลสำหรับปีนี้เขานั่งไขว่ห้างบนครั้งเดียวรับดินแดนแห่งทะเลทรายตะวันตก เวลานี้ มันกินเวลานานมากเขาไม่ได้ย้าย ไม่เขาไม่หายใจ มีดูเหมือนจะ ไม่มีสัญญาณของชีวิตมาจากเขาแต่อย่างใด เขานั่งในความมืดด้านล่างของทะเล เงียบสงบนั่งสมาธิจะโดยรอบของสำนักมากขึ้นลดลง ถ้าคุณดูมันอย่างใกล้ชิด มันเป็นเรื่องยากในการตรวจสอบการดำรงอยู่ของ ในเวลาเดียวกัน พลังชีวิตไม่เพียงพอที่เหลืออยู่ในร่างกายเมงเฮาค่อย ๆ ลดลง สาระเล็ก ๆ เพียงหนึ่งที่เก็บชีวิตของเขาจากการถูก snuffed ออกได้ในนี้ว่าแฟชั่นที่ผ่านไปยี่สิบปีได้จากเวลาที่เริ่มเมงเฮา ได้ผ่านความพยายามของเขาจะเข้าใจทะเลม่วง รอบหกสิบปี คนมากขึ้นในโลกภายนอกถูกลืมเกี่ยวกับเขา แม้ในทองอีกาดำตระกูลมังกร หลายคนที่เข้าร่วมกองทัพ หรือเกิดในช่วงเวลาที่ เอาเรื่องราวของเมงเฮาจะอะไรแต่ตำนานที่พูดเกินจริง ข้อยกเว้นถูกคนที่มีจริงเกี่ยวข้องกับเฮาเมงปีที่แล้วช้า แรงเสียดทานเริ่มในการพัฒนาระหว่างสมาชิกของเผ่ามังกรดำและเผ่าขันทอง อย่างไรก็ตาม ซูไบเป็นสามารถยับยั้งแนวโน้มนี้ประ และเรียบจากความขัดแย้งพิจารณาว่า ทั้งสองเผ่าไม่ได้เป็นจุดเริ่มต้นทั่วไปเข้าใจได้ พวกเขาถูกบังคับร่วมกันเนื่องจากแรงกดดันของโลกภายนอก เผ่าอีกาทองครอบครองตำแหน่งผู้นำเหนือเผ่ามังกรดำ แม้ว่าสิ่งที่ดูเหมือนสงบเป็นเป็นน่านน้ำของทะเล windless ในความเป็นจริง ถูกปลุกหัวใจป่าของชนเผ่ามังกรดำปีผ่านไป วันหนึ่ง เมงเฮานั่งขัดสมาธิหลัง และนิ่งในระดับความลึกของท้องทะเล ทันใดนั้น ตาของเขาจัดชิดเปิดทันทีที่พวกเขา พวกเขาเริ่มไปส่องกับแสงสว่างสดใส หลังจากที่เวลานาน นิพจน์ของเขาเริ่มจะอ่อนตัวลง"หลายปี..." เขา murmured เบา ๆ กับตัวเอง มองไปรอบ ๆ โลกก้นดำสนาม"น่าเสียดายอัณฑะยังคงยังไม่ทั่วถึงเข้าใจความหมายของสีม่วงทะเลตายจะ ของมรณะคืออ่อนแอ แต่ยังคง จนมันสมบูรณ์หายไป ฉันจะแยกจากทะเลสีม่วง ความสามารถในการหลอมรวมร่วมกับมัน"ถึงแม้จะมีเพียงบิตเล็ก ๆ ของชีวิตบังคับซ้ายฉัน ก็ยังมี เช่นนี้ พลังมรณะจะหายไป"อย่าบอกฉัน ที่ฉันจริง ๆ...ต้องตาย! " เขาส่ายหัวของเขาขณะที่เขาดูออกอย่างพิถีพิถันที่มืดรอบ ๆ ตัวเขา บางครั้ง specters จะปรากฏ ระหว่าง specters มากกว่าหกสิบปีที่ได้ผ่าน มากขึ้น และได้เริ่มปลุก และร่อนในน้ำทะเลพวกเขาจะลอยผ่านมาเฮาเมงโดยไม่ทำแม้กระทั่งไวน์น้อยที่โจมตีเขา ก็เป็นถ้าพวกเขาไม่เห็นเขา หรือบางที ในดุลยพินิจ เมงเฮาเป็นเหมือนพวกเขา อย่างสมบูรณ์ขาดพลังชีวิตใด ๆ ก็ตามเป็นเมงเฮามองน้ำทะเลสีดำ ภาพ coalesced ในใจของเขา มันเป็นภาพคลุมเครือของพ่อและแม่จากเมื่อเขาเป็นเด็กของเขา เขาเห็นตัวเองเป็นเด็ก อ่านหนังสือด้านหน้าของหน้าต่าง เขารู้สึกผิดหวังล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำอีกในรอบเบื้องต้นของการสอบที่อิมพีเรียล แล้ว มีจุดบนภูเขา Daqing ที่เปลี่ยนชีวิตของเขาทั้งหมดนิกายพึ่ง มรดกเลือดอมตะ นิกายสีม่วงโชคชะตา ดำดินแดน...จนสุดดินแดนทะเลทรายตะวันตกดี ทุกสิ่งเหล่านี้ประกายผ่านใจเมงเฮา ก็ไม่รู้จบ โคตรทรง ก็ตอนนี้เกือบหนึ่งร้อยปีตั้งแต่เขาได้พบ Xu Qing บน Daqing เมาท์ร้อยปีของเวลาได้เกิดขึ้นโดย มันได้ผ่านโดยอย่างรวดเร็วว่า เฮาเมงแทบไม่มีเวลาที่จะเรียกคืนความทรงจำ แบบของ ชีวิตทั้งชีวิตของมนุษย์ที่ผ่านไปโดยค่อย ๆ เมงเฮาชีวิตดูเหมือนจะ โดหน้าเขา เขาเห็นตัวเลขมากมาย มันไม่สำคัญว่าพวกเขาเป็นเพื่อนหรือศัตรู เธรดกรรมซึ่งลูกหูลูกตากับเขาเหล่านี้ทุกคนเริ่มมองเห็นหลัง เมงเฮายิ้ม ภายในที่รอยยิ้ม ความมุ่งมั่นก็ shined ออกเขาได้เลือกเส้นทางนี้ และจะ unflinchingly เรื่อย ๆ บนมันจบ เมื่อจะได้รับความเสี่ยง ผลจะตาย หรือของรางวัลที่น่าทึ่ง