more likely ‘to acknowledge challen

more likely ‘to acknowledge challenges about behaviour change that the patient faces’ during the patient’s preparation stage, or during the action and maintenance stage, rather than in the precontemplation or contemplation stage, since these are stages where the patient is ready to change or is already changing. Besides,we hypothesize that PNs and patients are more likely to exchange ideas about how the patient could change current behaviour during the preparation stage than during the SOC, since patients in the preparation stage show willingness to change behaviour. Finally, we expect that PNs’ clinical competence, i.e.their ability to adhere to relevant practice guidelines, will be performed
independent of patient’s SOC. We had no preconceived ideas concerning the generic communication skills of PNs in relation
to patient’s SOC since there is no published literature on this
topic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีแนวโน้มที่จะได้รับทราบความท้าทายเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่ผู้ป่วยใบหน้า 'ในระหว่างขั้นตอนการเตรียมความพร้อมของผู้ป่วยหรือในระหว่างการดำเนินการและขั้นตอนการบำรุงรักษามากกว่าใน precontemplation หรือขั้นตอนการทำสมาธิตั้งแต่เหล่านี้เป็นขั้นตอนที่ผู้ป่วยพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงหรือเป็น แล้วเปลี่ยน นอกจากนี้เราตั้งสมมติฐานว่าจู๋และผู้ป่วยที่มีแนวโน้มที่จะแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับวิธีการที่ผู้ป่วยอาจมีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในปัจจุบันในระหว่างขั้นตอนการเตรียมความพร้อมกว่าในช่วง SOC เนื่องจากผู้ป่วยที่อยู่ในขั้นตอนการเตรียมการแสดงความเต็มใจที่จะเปลี่ยนพฤติกรรม สุดท้ายเราสามารถคาดหวังว่าจู๋ 'คลินิกความสามารถ ietheir ให้เป็นไปตามแนวปฏิบัติที่เกี่ยวข้องจะดำเนินการ
เป็นอิสระจาก SOC ของผู้ป่วย เราไม่ได้มีความคิดอุปาทานเกี่ยวกับทักษะการสื่อสารทั่วไปของจู๋ในความสัมพันธ์
ที่จะ SOC ของผู้ป่วยเนื่องจากไม่มีเอกสารตีพิมพ์เกี่ยวกับเรื่องนี้
หัวข้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โอกาสมากขึ้น ' ยอมรับความท้าทายเกี่ยวกับ พฤติกรรมเปลี่ยน ที่ผู้ป่วยใบหน้าในระหว่างขั้นตอนการเตรียมการของคนไข้ หรือในระหว่างการซ่อมบำรุงและขั้นตอนมากกว่าในขั้นตอน precontemplation หรือฌาน ตั้งแต่เหล่านี้เป็นขั้นตอนที่ผู้ป่วยพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลง หรือมีการเปลี่ยนแปลง นอกจากนี้เราพบว่ารอบนอกและผู้ป่วยมีโอกาสที่จะแลกเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับวิธีการที่ผู้ป่วยสามารถเปลี่ยนพฤติกรรมในปัจจุบัน ในช่วงการเตรียมการมากกว่า ระหว่าง ส เนื่องจากผู้ป่วย ในขั้นตอนการเตรียมแสดงความเต็มใจที่จะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม สุดท้าย เราคาดหวังว่า จู๋ ' คลินิก i.e.their ความสามารถความสามารถในการยึดติดกับแนวทางการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องจะดำเนินการ
อิสระสำหรับผู้ป่วยของ เราไม่มีความคิดอุปาทานเกี่ยวกับทั่วไปทักษะการสื่อสารของจู๋กับ
เพื่อสผู้ป่วยเนื่องจากไม่มีตีพิมพ์วรรณกรรมในหัวข้อนี้