“เศรษฐกิจพอเพียงทางออกของปัญหาทุนนิยมข้ามชาติ”
ระบบทุนนิยมข้ามชาติเป็นวิกฤตการณ์ของประเทศไทย การวิเคราะห์และทําความเข้าใจต่อระบบทุนนิยมข้ามชาติจึงเป็นสิ่งที่สําคัญอย่างยิ่ง หลักการพื้นฐานของระบบทุนนิยมเน้นการใช้ต้นทุนการผลิตให้น้อยที่สุดเพื่อแสวงหาผลกําไรให้มากที่สุด โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อการสะสมทรัพย์สินส่วนตัว ด้วยเหตุนี้ระบบทุนนิยมจึงต้องเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาเพื่อมุ่งหาผลกําไรสูงสุด ต้นกําเนิดของระบบทุนนิยมพัฒนามาจากลัทธิอาณานิคมที่เข้ามาแสวงหาดินแดน และกอบโกยผลประโยชน์ในพื้นที่โลกที่สามรวมถึงประเทศไทยด้วย ทำให้ระบบการค้าในโลกปัจจุบันมีลักษณะเป็น "ระบบทุนนิยมผูกขาด" โดยที่ทุนนิยมข้ามชาติได้แทรกซึมเข้าไปทําลายทุนระดับชาติรวมทั้งทุนระดับกลางและระดับเล็ก ก่อให้เกิดการผูกขาดทางธุรกิจขึ้นในทุกระดับ ซึ่งแนวทางสำคัญที่จะนำมาแก้ไขปัญหาที่เกิดจากการเข้ามาของระบบทุนนิยมข้ามชาติได้นั้น อาจทำได้โดยยึดหลักแนวคิด “ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง” มาเป็นแนวทางสำคัญในการแก้ไขปัญหา
ทุนนิยมข้ามชาติเป็นผลมาจากข้อเท็จจริงที่ว่า การสะสมทุนในประเทศมีน้อยไม่รวดเร็วพอ ในขณะที่ นายทุนจากต่างชาติมีศักยภาพในการสะสมทุนได้มากกว่า จึงต้องทำการเปิดตลาดให้กว้างขวางออกไป ซึ่งผลกระทบที่ตามมาก็คือปัญหาการเอารัดเอาเปรียบที่ก่อให้เกิดปัญหาทางสังคมและการทําลายทรัพยากรในอัตราเร่ง นอกจากนั้นกลุ่มทุนนิยมข้ามชาติยังมีวิธีการเอาเปรียบจากการทําสัญญาต่าง ๆ อีกด้วย ทางออกจากทุนนิยมจึงต้องเริ่มจากแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง นั่นก็คือประเทศไทยต้องลดการพึ่งพาทุนจากต่างประเทศที่เน้นตลาดส่งออก และพึ่งพาเศรษฐกิจภายในประเทศให้มากขึ้น การพัฒนาประเทศตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงนั้น มิได้เสนอให้ทำการพัฒนาประเทศโดยการปิดประเทศ และมิได้ปฏิเสธการเผชิญกับการแข่งขันกับภายนอก แต่เน้นหลักการสําคัญอยู่ที่การพึ่งต้นเองได้ แม้ในภาวะที่เกิดวิกฤตเศรษฐกิจจากต่างประเทศก็ยังสามารถพึ่งพาตนเองได้พร้อมทั้งสามารถพัฒนาประเทศแบบค่อยเป็นค่อยไปตามลําดับขั้น โดยเริ่มจากการเน้นให้ทุกคนพออยู่พอกินเป็นเบื้องต้นก่อน จากนั้นจึงพัฒนาในไปสู่ระดับที่สูงขึ้นต่อไป นอกจากนั้นจะต้องเป็นการพัฒนาโดยเน้นพื้นฐานให้คนส่วนใหญ่สามารถอยู่ได้อย่างมีความสุข มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อกันระหว่างคนในสังคม เป็นความสุขที่เกิดจากการให้มากกว่าการรับ พร้อมทั้งมีการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรม ความซื่อสัตย์สุจริต ความไม่โลภจนเกินขอบเขต มีความอดทน และขยันหมั่นเพียร ซึ่งอุปสรรคที่สําคัญของการพัฒนาตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงนั้นคือความโลภของมนุษย์ ที่เป็นผลมาจากความรู้สึกขาดความมั่นคงในระดับปัจเจกบุคคลจึงถูกชดเชยด้วยการมีทรัพย์สินเพื่อแลกเปลี่ยนกับความสะดวกสบาย ดังนั้นเมื่อมนุษย์มีจิตใจที่เต็มไปด้วยความโลภพื้นที่สําหรับความพอเพียงจึงไม่มีเหลืออยู่
จากที่กล่าวมาข้างต้นจะเห็นได้ว่าทางออกจากปัญหาทุนนิยมข้ามชาติ จะต้องเริ่มจากเงื่อนไขที่จําเป็นของเศรษฐกิจพอเพียง นั่นก็คือการมีส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรม ความซื่อสัตย์สุจริต ไม่โลภจนเกินขอบเขต และพัฒนาประเทศให้เกิดความยั่งยืนด้วยการลดการพึ่งพาทุนจากต่างประเทศที่เน้นตลาดส่งออก และหันมาพึ่งพาเศรษฐกิจภายในประเทศให้มากขึ้น ความสมดุลในระบบเศรษฐกิจพอเพียงนั้น สร้างสมดุลให้เกิดกับทุกหน่วยในสังคม ระบบใหญ่ทั้งหมดจึงจะมั่นคงในที่สุด จึงส่งผลต่อความสุขไม่ว่าจะเป็นระดับปัจเจกบุคคล ครอบครัว ชุมชน องค์กร สังคม ประเทศชาติและโลก ดังนั้นหลักแนวคิด “ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง” จึงเป็นแนวทางสำคัญประการหนึ่งที่ควรนำมาใช้ในการแก้ปัญหาทุนนิยมข้ามชาติ