When we look at obiects or building

When we look at obiects or buildings that seem to be at peace within
themselves, our perception becomes calm and dulled.The objects we
perceive have no message for us;they are simply there. Our perceptive
faculties grow quiet,unpre]udiced,and unacquisitive.They reach beyond
Signs and SYmbOlS; they are open, empty. lt is as if we could see some-
thing on which we cannot focus our consciousness. Here, in this per-
Ceptual vacuum,a memory may surface,a memory that seems to issue
from the depths of time. Now, our observation ofthe object embraces
a presentiment of the world in all its wholeness because there is noth-
ing that cannot be understood.
There is a power in the ordinary things of everyday life, as Edward
Hopper’s paintings seem to say. We only have to look at them long
enough to see it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเราดู obiects หรืออาคารที่ดูเหมือนจะอยู่ในความสงบภายในตัวของเราจะสงบ และ dulled วัตถุเราสังเกตได้ไม่มีข้อความเกี่ยวกับ พวกเขามีเพียงแค่นั้น ตาของเราต่ำคณะโตเงียบ unpre] udiced และ unacquisitive พวกเขามาถึงเลยเครื่องหมายและสัญลักษณ์ จะเปิด ว่างเปล่า ลายเป็นว่า เราได้เห็นบาง-สิ่งที่เราไม่เน้นจิตสำนึกของเรา ที่นี่ นี้ต่อ-สูญญากา Ceptual หน่วยความจำอาจผิว หน่วยความจำที่ดูเหมือนว่าจะออกจากความลึกของเวลา ตอนนี้ เราสังเกตวัตถุพิเศษpresentiment ของว่าวของโลกเนื่องจากมี noth -กำลังที่ไม่เข้าใจมีกำลังในสิ่งธรรมดาของชีวิตประจำวัน เป็นเอ็ดเวิร์ดดูเหมือน ว่า ภาพวาดของถัง เราจะต้องมองให้ยาวพอเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเรามองที่ obiects
อาคารที่ดูเหมือนจะเป็นที่สงบภายในตัวเองรับรู้ของเราจะกลายเป็นความสงบและวัตถุdulled.The
เรารับรู้ได้ไม่มีข้อความสำหรับเราพวกเขาเป็นเพียงมี ที่ชาญฉลาดของเราปัญญาเติบโตเงียบ, unpre] udiced และ unacquisitive.They เข้าถึงเกินกว่าสัญญาณและสัญลักษณ์; พวกเขาจะเปิดที่ว่างเปล่า ลิตรเป็นถ้าเราจะได้เห็น some- สิ่งที่เราไม่สามารถมุ่งเน้นจิตสำนึกของเรา ที่นี่ในนี้ยอมสูญญากาศ Ceptual หน่วยความจำอาจพื้นผิว, หน่วยความจำที่ดูเหมือนว่าจะออกมาจากส่วนลึกของเวลา ตอนนี้เราสังเกต ofthe วัตถุโอบกอดสังหรณ์ของโลกในด้านความสมบูรณ์ของทั้งหมดเนื่องจากมีnoth- ไอเอ็นจีที่ไม่สามารถเข้าใจ. มีอำนาจในสิ่งธรรมดาของชีวิตประจำวันเป็นอย่างที่เอ็ดเวิร์ดภาพวาดกระโดดดูเหมือนจะบอกว่า เราจะต้องมองไปที่พวกเขานานพอที่จะเห็นมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเราดูที่ obiects หรืออาคารที่ดูเหมือนจะสงบภายใน
ตนเอง การรับรู้ของเราจะสงบ และคม วัตถุเรา
รู้สึกไม่มีข้อความให้เรา เขาก็มี อาจารย์เฉลียว
ของเราเติบโตเงียบ , unpre ] udiced และ unacquisitive พวกเขาเข้าถึงเกินกว่า
ป้ายและสัญลักษณ์ ; พวกเขาจะเปิดว่าง มันเป็นถ้าเราสามารถเห็นบางส่วน -
อย่างที่เราไม่สามารถโฟกัสจิตของเรานี่ ในนี้ต่อ
ceptual สุญญากาศ ความทรงจำที่อาจพื้นผิว ความทรงจำที่ดูเหมือนว่าปัญหา
จากความลึกของเวลา ขณะนี้ การสังเกตของวัตถุรวบรวม
รายละเอียดของโลกทั้งหมดของความเป็นทั้งหมดเพราะมันไม่มีอะไร -
ไอเอ็นจีที่ไม่สามารถเข้าใจ .
มีอำนาจในสิ่งธรรมดาของชีวิต เป็นภาพวาดเอ็ดเวิร์ด
Hopper เป็นเหมือนจะพูด เราเพียง แต่ต้องมองให้ยาว
พอเห็นมัน