1. IntroductionDuring the last deca

1. Introduction
During the last decade joint efforts by the packaging and the food industries have reduced the bulk of food packaging materials. Nonetheless used packaging materials are still very visible to the consumer in the context of disposal (Petersen et al., 1999). Edible and biodegradable polymer films may offer an alternative packaging without the environmental costs. Interest and research activity in these films have been especially intense over the past ten years (Krochta & Catherine, 1997). A variety of polysaccharides and their derivatives have been tested for potential use as edible films or coatings. These include starch, cellulose, alginate, pectin and carrageenan. Yuen (1974) reported the utilization of pullulan, a microbial polysaccharide, as a film former and which is also known to have good oxygen barrier properties. Gellan is a microbial polysaccharide produced by aerobic fermentation of the microorganism Pseudomonas elodea, is an excellent gelling agent, having functional properties similar to alginate, carrageenan, pectin, gelatin and starch ( Chandrasekaran et al., 1988 and Sanderson and Clark, 1983) and is a biodegradable polymer. Gellan gum is a linear anionic heteropolysaccharide having a complex tetrasaccharide repeat unit consisting of rhamnose, d-glucose and d-glucuronic acid in the ratio of 1:2:1. Polyvinyl alcohol (PVA) is one of the hydrogels often used in biomedical applications ( Aleyamma and Sharma, 1988 and Hyon and Ikada, 1986). It is a water-soluble synthetic polymer with excellent film forming, emulsifying and adhesive properties. This polymer has outstanding resistance to oil, grease and solvents ( Schellekens & Bastiaansen, 1991).

Addition of a rigid polymer such as PVA to an elastomeric material like gellan has a marked influence on its properties depending on the modification achieved, morphology of reinforcement, its ratio and compatibility of the individual polymers (Yamaoka, 1996). Several studies exist on the compatibility of blends of polymeric materials (Averous et al., 2000, Lianlai et al., 1997 and Young et al., 1996), but there are very few on preparation and characterization of biodegradable polymer blends (Chun & Kim, 2000). The aim of the present work was to prepare films with blends of gellan and PVA by a solution casting method, and to study their thermal properties using differential scanning calorimetry (DSC) and their molecular interactions using FTIR spectroscopy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำในช่วงสุดท้ายทศวรรษร่วมความพยายามโดยบรรจุภัณฑ์และอาหาร อุตสาหกรรมได้ลดขนาดของบรรจุภัณฑ์อาหาร กระนั้น ใช้บรรจุภัณฑ์จะยังคงมากเห็นผู้บริโภคในการขายทิ้ง (Petersen et al., 1999) ฟิล์มพอลิเมอร์ที่ย่อยสลายยาก และกินอาจมีการบรรจุทดแทน โดยไม่มีต้นทุนด้านสิ่งแวดล้อม กิจกรรมที่สนใจและวิจัยในภาพยนตร์เหล่านี้ได้รุนแรงโดยเฉพาะกว่าสิบปีที่ผ่านมา (Krochta และแคเธอรีน 1997) Polysaccharides และอนุพันธ์ของพวกเขาได้รับการทดสอบอาจใช้กินฟิล์มหรือเคลือบ ซึ่งรวมถึงแป้ง เซลลูโลส แอลจิเนต เพกทิน และ carrageenan ยืน (1974) รายงานการใช้ pullulan, polysaccharide จุลินทรีย์ ฟิล์มที่เดิมและที่เป็นที่รู้จักมีคุณสมบัติอุปสรรคออกซิเจนที่ดี Gellan เป็น polysaccharide จุลินทรีย์ที่ผลิต โดยการหมักจุลินทรีย์ Pseudomonas elodea แอโรบิกแทน gelling ดี มีคุณสมบัติทำงานคล้ายกับแอลจิเนต carrageenan เพกทิน ตุ๋น และแป้ง (Chandrasekaran et al., 1988 และ Sanderson และ คลาร์ก 1983) และ พอลิเมอร์ที่ย่อยสลายยาก หมากฝรั่ง Gellan เป็น heteropolysaccharide ย้อมเส้นมีหน่วยซ้ำ tetrasaccharide ซับซ้อนประกอบด้วยกรด rhamnose, d-กลูโคส และ d-glucuronic ในอัตราส่วน 1:2:1 โพลีไวนิลแอลกอฮอล์ (PVA) เป็นหนึ่งใน hydrogels มักใช้ในโปรแกรมประยุกต์ทางชีวการแพทย์ (Aleyamma และ Sharma, 1988 และ Hyon และ Ikada, 1986) เป็นพอลิเมอร์สังเคราะห์ที่ละลายใน มีคุณสมบัติดีเยี่ยมฟิล์มขึ้นรูป สกัด และกาว พอลิเมอร์นี้มีทนทานต่อน้ำมัน จาระบี และหรือสารทำละลาย (Schellekens & Bastiaansen, 1991)เพิ่มเป็นพอลิเมอร์แข็งเช่น PVA จะมีวัสดุ elastomeric เช่น gellan มีอิทธิพลที่ทำเครื่องหมายในคุณสมบัติขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงได้ สัณฐานวิทยาของเหล็กเสริม อัตราส่วน และความเข้ากันได้ของแต่ละโพลิเมอร์ (Yamaoka, 1996) หลายการศึกษาที่มีอยู่ในของผสมของวัสดุชนิด (Averous et al., 2000, Lianlai และ al., 1997 และหนุ่มร้อยเอ็ด al., 1996), แต่มีน้อยมากในการเตรียมและสมบัติของพอลิเมอร์ที่ย่อยสลายยากผสม (จุนและคิม 2000) จุดมุ่งหมายของการทำงานปัจจุบันได้เตรียมภาพยนตร์ผสม gellan และ PVA โดยวิธีหล่อโซลูชั่น และศึกษาคุณสมบัติของความร้อนที่ใช้ส่วนแกน calorimetry (DSC) และการโต้ตอบระดับโมเลกุลโดยใช้ก FTIR

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาความพยายามร่วมกันโดยบรรจุภัณฑ์และอุตสาหกรรมอาหารมีการลดกลุ่มของวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหาร อย่างไรก็ตามวัสดุบรรจุภัณฑ์ที่ใช้ยังคงมีมากที่มองเห็นให้กับผู้บริโภคในบริบทของการกำจัด (ปีเตอร์เสน et al., 1999) ภาพยนตร์ลิเมอร์ที่ย่อยสลายได้และกินอาจมีทางเลือกบรรจุภัณฑ์ไม่มีค่าใช้จ่ายด้านสิ่งแวดล้อม ดอกเบี้ยและกิจกรรมการวิจัยในเรื่องเหล่านี้ได้รับการรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงสิบปีที่ผ่าน (Krochta และแคทเธอรี, 1997) ความหลากหลายของ polysaccharides และอนุพันธ์ของพวกเขาได้รับการทดสอบสำหรับการใช้งานที่มีศักยภาพเป็นภาพยนตร์ที่กินได้หรือเคลือบ เหล่านี้รวมถึงแป้งเซลลูโลสอัลจิเนต, เพคตินและคาราจีแนน ยืน (1974) รายงานการใช้ประโยชน์จาก pullulan เป็น polysaccharide จุลินทรีย์เป็นภาพยนตร์ในอดีตและซึ่งเป็นที่รู้จักกันจะมีคุณสมบัติที่ดีกั้นออกซิเจน Gellan เป็น polysaccharide จุลินทรีย์ที่ผลิตโดยการหมักแอโรบิกของจุลินทรีย์ Pseudomonas Elodea เป็นตัวแทนก่อเจลที่ยอดเยี่ยมที่มีคุณสมบัติการทำงานที่คล้ายกับอัลจิเนต, คาราจีแนน, เพคตินเจลาตินและแป้ง (Chandrasekaran et al., 1988 และ Sanderson และคลาร์ก, 1983) และ เป็นพอลิเมอย่อยสลายได้ เหงือก Gellan เป็นประจุลบ heteropolysaccharide เชิงเส้นที่มีความซับซ้อน tetrasaccharide หน่วยซ้ำประกอบด้วยแรมโนส, D-กลูโคสและกรด D-glucuronic ในอัตราส่วน 1: 2: 1 ลีไวนิลแอลกอฮอล์ (PVA) เป็นหนึ่งในไฮโดรเจลมักจะใช้ในงานด้านชีวการแพทย์ (Aleyamma และชาร์ปี 1988 และ Hyon และ Ikada, 1986) มันเป็นพอลิเมอสังเคราะห์ที่ละลายน้ำได้ดีเยี่ยมด้วยฟิล์มขึ้นรูปผสมและคุณสมบัติกาว ลิเมอร์นี้มีความต้านทานที่โดดเด่นกับน้ำมันไขมันและตัวทำละลาย (Schellekens และ Bastiaansen, 1991). นอกเหนือจากพอลิเมอแข็งเช่น PVA จะเป็นวัสดุยางเช่น gellan มีอิทธิพลต่อการทำเครื่องหมายในคุณสมบัติของมันขึ้นอยู่กับการปรับเปลี่ยนความสำเร็จสัณฐานวิทยาของการเสริมแรง อัตราส่วนและความเข้ากันได้ของโพลิเมอร์บุคคล (Yamaoka, 1996) งานวิจัยหลายชิ้นที่มีอยู่บนความเข้ากันได้ของผสมของวัสดุพอลิเมอ (Averous et al., 2000 Lianlai et al., 1997 และหนุ่ม et al., 1996) แต่มีน้อยมากในการเตรียมการและลักษณะของการผสมโพลีเมอย่อยสลายได้ (จุนและ คิม, 2000) จุดมุ่งหมายของการทำงานในปัจจุบันคือการเตรียมความพร้อมภาพยนตร์ที่มีการผสมของ gellan และ PVA โดยวิธีการหล่อการแก้ปัญหาและศึกษาสมบัติทางความร้อนของตนโดยใช้ลสแกน (DSC) และการมีปฏิสัมพันธ์ในระดับโมเลกุลของตนโดยใช้สเปคโทร FTIR

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาความพยายามร่วมกันโดยบรรจุภัณฑ์และอุตสาหกรรมอาหารมีการลดลงของวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหาร อย่างไรก็ตามการใช้วัสดุบรรจุภัณฑ์ยังคงมีมากที่มองเห็นได้เพื่อผู้บริโภคในบริบทของการจัดการ ( Petersen et al . , 1999 ) กินและย่อยสลายพอลิเมอร์ฟิล์มอาจเสนอบรรจุภัณฑ์อื่น โดยไม่มีต้นทุนด้านสิ่งแวดล้อมการวิจัยและกิจกรรมน่าสนใจในหนังเหล่านี้ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่รุนแรงกว่าสิบปีที่ผ่านมา ( krochta &แคทเธอรีน , 1997 ) ความหลากหลายของ polysaccharides และอนุพันธ์ของพวกเขาได้รับการทดสอบที่มีศักยภาพใช้เป็นฟิล์มหรือเคลือบ เหล่านี้ ได้แก่ แป้ง เซลลูโลส อัลจิเนต เพคตินและคาราจีแนน . หยวน ( 1974 ) รายงานการใช้พูลลูแลน , สารจุลินทรีย์เป็นภาพยนตร์และอดีตซึ่งเป็นที่รู้จักกันจะมีคุณสมบัติกั้นออกซิเจนดี gellan เป็นโพลีแซคคาไรด์ที่ผลิตโดยการหมักจุลินทรีย์แอโรบิกของเชื้อ Pseudomonas elodea เป็นเลิศ gelling ตัวแทนที่มีคุณสมบัติคล้ายคลึงกับอัล คาราจีแนน เพคติน เจลาตินและแป้ง ( chandrasekaran et al . , 1988 และ แซนเดอร์สัน และคล้าก2526 ) เป็นพอลิเมอร์ที่ย่อยสลาย gellan ฝรั่งเป็นเชิงเส้นและ heteropolysaccharide มีเชิงซ้อนเททระแซ็กคาไรด์ย้ำหน่วยประกอบด้วย rhamnose ดี กูลโคส d-glucuronic , และกรด ในอัตราส่วน 1:2:1 . โพลีไวนิลแอลกอฮอล์ ( PVA ) เป็นหนึ่งในเจลมักจะใช้ในงานทางการแพทย์ ( aleyamma Sharma และ 1988 และฮยอน และ ikada , 1986 )เป็นพอลิเมอร์สังเคราะห์ละลายกับฟิล์มเป็นเลิศ emulsifying และคุณสมบัติของกาว โรคนี้มีความโดดเด่นต้านทานน้ำมัน จารบี และตัวทำละลาย ( schellekens & bastiaansen , 1991 )

และแข็งพอลิเมอร์เช่น PVA เป็นยางวัสดุเหมือน gellan มีเครื่องหมายที่มีคุณสมบัติขึ้นอยู่กับการปรับลดลงสัณฐานวิทยาของการเสริมแรงของอัตราส่วนและเข้ากันได้ของพอลิเมอร์แต่ละ ( ยามาโอกะ , 1996 ) การศึกษาหลายแห่งมีความเข้ากันได้ของพอลิเมอร์ผสมของวัสดุพอลิเมอร์ ( averous et al . , 2000 , lianlai et al . , 1997 และหนุ่ม et al . , 1996 ) แต่มีน้อยมากในการเตรียมการและการย่อยสลายทางชีวภาพพอลิเมอร์ผสม ( ชุน&คิม , 2000 )จุดมุ่งหมายของงานปัจจุบันเพื่อเตรียมภาพยนตร์ที่มีการผสมผสานของ gellan PVA โดยวิธีการหล่อและโซลูชั่น และศึกษาสมบัติเชิงความร้อนโดยวิธีดิฟเฟอเรนเชียลสแกนนิง ( DSC ) และปฏิสัมพันธ์โมเลกุลโดยใช้ FTIR spectroscopy .