Lin Ming was already thinking that

Lin Ming was already thinking that this was the case. Zhu Yan did not want him to enter the Seven Profound Martial House. Wang Yigao was just a pawn that had been used to prevent him from taking part in the entrance exam; Lin Ming did not want to bother with such a small bit player again. The reason was because Wang Yigao’s father was the general. Lin Ming also knew discretion, and he had already left behind some hidden true essence in him that would leave him confined to his bed for a period.

Zhao Mingshao breathed a sigh of relief as he heard Lin Ming. He hurried forward to personally untie them.

Lin Xiaodong flexed his chubby wrists and look at Zhao Mingshan who had jumped off a black maned horse. Lin Xiaodong had a sharp eye for money, and he understood at a glance that this horse was a superior breed. Although they couldn’t compare with the snow white horses of the Martial Quarters, their value was no less than 500 gold taels.

“We’re fine, you don’t need to send us off. Leave behind two horses. That black maned horse is also nice. I’ll take it.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมิงหลินแล้วคิดว่า นี่คือกรณีที่ Zhu ยันไม่ต้องเขาเจ็ดบ้านต่อสู้ลึกซึ้ง วัง Yigao เป็นเพียงเบี้ยที่มีการใช้เพื่อป้องกันไม่ให้เขามีส่วนในการสอบ หมิงหลินไม่ต้องรำคาญกับผู้เล่นเล็กน้อยจะอีก เหตุผลคือเพราะพ่อวัง Yigao ทั่วไป หมิงหลินก็รู้ว่าดุลยพินิจ และเขามีแล้วทิ้งซ่อนแก่นแท้บางอย่างในตัวเขาที่จะปล่อยให้เขาถูกคุมขังไปที่เตียงของเขาเป็นระยะZhao Mingshao หายใจด้วย[บรรเทา ตามที่เขาได้ยินเสียงหลินหมิง เขารีบไปปลดพวกเขาเองXiaodong หลินเกร็งข้อมือของเขาอ้วน และดูเธอ Zhao ที่ได้กระโดดออกม้าเคราขาวดำ Lin Xiaodong มีตาคมชัดคุ้ม และเขาเข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าม้านี้เป็นสายพันธุ์ที่ดีกว่า แม้ว่าพวกเขาไม่สามารถเปรียบเทียบกับม้าสีขาวหิมะของไตรมาสต่อสู้ ของค่าแก้ไข taels ทองไม่น้อยกว่า 500"เรากำลังดี คุณไม่จำเป็นต้องส่งออก ทิ้งม้าที่สอง กำลังม้าที่เคราขาวดำ ฉันจะใช้มัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลินหมิงได้แล้วคิดว่าเรื่องนี้เป็นกรณีที่ จู้ยันไม่อยากให้เขาเพื่อเข้าสู่การต่อสู้ที่ลึกซึ้งเซเว่นเฮ้าส์ วัง Yigao เป็นเพียงจำนำที่ได้ถูกนำมาใช้เพื่อป้องกันไม่ให้เขาจากการมีส่วนร่วมในการสอบเข้าที่; หลินหมิงไม่ได้ต้องการที่จะรำคาญด้วยเช่นเล่นบิตขนาดเล็กอีกครั้ง เหตุผลเป็นเพราะพ่อวัง Yigao เป็นคนทั่วไป หลินหมิงก็รู้ดุลยพินิจและเขาทิ้งแล้วหลังบางส่วนสาระสำคัญที่แท้จริงที่ซ่อนอยู่ในตัวเขาที่จะปล่อยให้เขาถูกคุมขังในเตียงของเขาเป็นระยะเวลา. Zhao Mingshao ถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่เขาได้ยินหลินหมิง เขารีบไปข้างหน้าเพื่อแก้พวกเขาเอง. หลิน Xiaodong เกร็งข้อมืออ้วนของเขาและมองไปที่ Zhao Mingshan ที่ได้กระโดดลงมาจากม้าเคราสีดำ หลิน Xiaodong มีตาที่คมชัดสำหรับเงินและเขาเข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าม้าตัวนี้เป็นสายพันธุ์ที่เหนือกว่า แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถเปรียบเทียบกับหิมะม้าขาวของการต่อสู้ Quarters, ค่าของพวกเขาก็ไม่ taels ทองน้อยกว่า 500. "เรากำลังดีที่คุณไม่จำเป็นที่จะส่งออก ทิ้งม้าสองตัว ที่ม้าเคราสีดำนอกจากนี้ยังเป็นสิ่งที่ดี ฉันจะเอามัน."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลิน หมิง ก็คิดไว้แล้วว่า นี่คือกรณี จูเหยียน ไม่ต้องการให้เขาระบุเจ็ดลึกซึ้งศิลปะบ้าน วัง yigao เป็นแค่หมากตัวนึงที่ถูกใช้เพื่อป้องกันไม่ให้เขาจากการมีส่วนร่วมในการสอบ ; หลินหมิงไม่อยากจะรบกวนด้วยเช่นบิตขนาดเล็กของผู้เล่นอีก เหตุผลเป็นเพราะพ่อของหวัง yigao เป็นทั่วไป หลินหมิงรู้ด้วยดุลยพินิจ และเขาได้ทิ้งบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในตัวเขาจริง สาระนั้นจะทำให้เขาแค่นอนอยู่บนเตียงเป็นระยะจ้าว mingshao ถอนหายใจอย่างโล่งอกที่เขาได้ยินหลินหมิง เขารีบออกมาเพื่อมาแก้มัดพวกเขาหลิน xiaodong งอข้อมืออวบของเขาและมองจ้าว Mingshan ที่กระโดดลงจากหลังม้าแผงคอสีดำ หลิน xiaodong มีสายตาแหลมคมเพื่อเงิน แล้วเขาก็เข้าใจทันทีว่า ม้าตัวนี้เป็นพันธุ์ที่เหนือกว่า ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่สามารถเปรียบเทียบกับหิมะสีขาว ม้าไตรมาสต่อสู้ มูลค่าไม่ต่ำกว่า 500 ทองตำลึง ." ไม่เป็นไร คุณไม่ต้องไปส่งเรา ออกจากหลังม้า 2 ม้าแผงคอสีดำก็สวยดี ผมจะจัดการเอง "