Money: The Real Truth About MoneyBy

Money: The Real Truth About Money
By Gregg Easterbrook Sunday, Jan. 09, 2005

If you made a graph of American life since the end of World War II, every line concerning money and the things that money can buy would soar upward, a statistical monument to materialism. Inflation-adjusted income per American has almost tripled. The size of the typical new house has more than doubled. A two-car garage was once a goal; now we're nearly a three-car nation. Designer everything, personal electronics and other items that didn't even exist a half-century ago are now affordable. No matter how you chart the trends in earning and spending, everything is up, up, up. But if you made a chart of American happiness since the end of World War II, the lines would be as flat as a marble tabletop. In polls taken by the National Opinion Research Center in the 1950s, about one-third of Americans described themselves as "very happy." The center has conducted essentially the same poll periodically since then, and the percentage remains almost exactly the same today.

(In a December TIME poll on happiness that phrased the question differently, 17% of respondents said they were brimming with happiness "just about about all the time," and about 60% said they were frequently happy.)

Yet if you charted the incidence of depression since 1950, the lines suggest a growing epidemic. Depending on what assumptions are used, clinical depression is 3 to 10 times as common today than two generations ago. A recent study by Ronald Kessler of Harvard Medical School estimated that each year, 1 in 15 Americans experience an episode of major depression--meaning not just a bad day but depression so debilitating that it's hard to get out of bed. Money jangles in our wallets and purses as never before, but we are basically no happier for it, and for many, more money leads to depression. How can that be?

Of course, our grandmothers, many of whom lived through the Depression and the war, told us that money can't buy happiness. We don't act as though we listened. Millions of us spend more time and energy pursuing the things money can buy than engaging in activities that create real fulfillment in life, like cultivating friendships, helping others and developing a spiritual sense.

We say we know that money can't buy happiness. In the TIME poll, when people were asked about their major source of happiness, money ranked 14th. Still, we behave as though happiness is one wave of a credit card away. Too many Americans view expensive purchases as "shortcuts to well-being," says Martin Seligman, a psychologist at the University of Pennsylvania. But people are poor predictors of where those shortcuts will take them.

To be sure, there is ample evidence that being poor causes unhappiness. Studies by Ruut Veenhoven, a sociologist at Erasmus University in Rotterdam, show that the poor--those in Europe earning less than about $10,000 a year--are rendered unhappy by the relentless frustration and stress of poverty. But you knew that.

The surprise is that after a person's annual income exceeds $10,000 or so, Veenhoven found, money and happiness decouple and cease to have much to do with each other. The study, which has been replicated in the U.S., shows that Grandma had a point. Over the past two decades, in fact, an increasing body of social-science and psychological research has shown that there is no significant relationship between how much money a person earns and whether he or she feels good about life. TIME's poll found that happiness tended to increase as income rose to $50,000 a year. (The median annual U.S. household income is around $43,000.) After that, more income did not have a dramatic effect. Edward Diener, a psychologist at the University of Illinois, interviewed members of the Forbes 400, the richest Americans. He found the Forbes 400 were only a tiny bit happier than the public as a whole. Because those with wealth often continue to feel jealousy about the possessions or prestige of other wealthy people, even large sums of money may fail to confer well-being.

Psychology and sociology aside, there is a final reason money can't buy happiness: the things that really matter in life are not sold in stores. Love, friendship, family, respect, a place in the community, the belief that your life has purpose--those are the essentials of human fulfillment, and they cannot be purchased with cash. Everyone needs a certain amount of money, but chasing money rather than meaning is a formula for discontent. Too many Americans have made materialism and the cycle of work and spend their principal goals. Then they wonder why they don't feel happy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เงิน: ความจริงแท้เกี่ยวกับเงินโดยเกร็กโดนเย็ดวันอาทิตย์ 09 มกราคม 2005 ถ้าคุณทำกราฟชีวิตอเมริกันตั้งแต่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง ทุกบรรทัดที่เกี่ยวข้องกับเงินและสิ่งที่เงินสามารถซื้อจะทะยานขึ้น อนุสาวรีย์ทางสถิติเพื่อวัตถุนิยม อัตราเงินเฟ้อปรับรายได้ต่ออเมริกันมีเกือบสามเท่านั้น ขนาดของบ้านใหม่ทั่วไปมีมากกว่าสองเท่า สองคันเป็นเป้าหมาย ตอนนี้ เราก็เกือบเป็นประเทศที่สามรถ ออกแบบทุกอย่าง อิเล็กทรอนิกส์ส่วนบุคคล และรายการอื่น ๆ ที่แม้จะไม่มีครึ่งศตวรรษที่ผ่านมาขณะนี้อยู่ราคาไม่แพง ไม่ว่าอย่างไรคุณแผนภูมิแนวโน้มในการรับ และการใช้จ่าย มาก ๆ สูงสุด สูงสุด แต่ถ้าคุณทำแผนภูมิของความสุขที่อเมริกาตั้งแต่สิ้นสงครามโลก บรรทัดจะเป็นพื้นราบมีโต๊ะหินอ่อน ในการสำรวจที่ดำเนินการ โดยศูนย์วิจัยแห่งชาติแสดงความเห็นในปี 1950 ประมาณหนึ่งในสามของชาวอเมริกันอธิบายตัวเองว่า "มีความสุขมากขึ้น" ศูนย์ได้ดำเนินการเป็นหลักเดียวกันแล้วเป็นระยะ ๆ ตั้งแต่นั้น และเปอร์เซ็นต์ยังคง ใกล้เคียงกับวันนี้เดียว (ในเดือนธันวาคมเวลาสำรวจบนความสุขที่แสดงคำถามแตกต่างกัน 17% ของผู้ตอบแบบสำรวจกล่าวว่า พวกเขาก็เต็มไป ด้วยความสุขเพียงเกี่ยวกับทุกเวลา" และประมาณ 60% กล่าวว่า พวกเขามีความสุขบ่อย) ยัง ถ้าคุณ charted อุบัติการณ์ของภาวะซึมเศร้าตั้งแต่ 1950 บรรทัดแนะนำการระบาดเพิ่มขึ้น ขึ้นอยู่กับสมมติฐานใดใช้ ภาวะซึมเศร้าทางคลินิกเป็น 3 ถึง 10 เท่าโดยทั่วไปวันนี้กว่าสองรุ่น การศึกษาล่าสุด โดย Ronald Kessler โรงเรียนการแพทย์ฮาร์วาร์ดประมาณว่า แต่ละปี ชาวอเมริกัน 1 ใน 15 อาการตอนโรคซึมเศร้า - หมายถึง ไม่ใช่แค่วันที่ไม่ดีแต่ซึมเศร้าดังนั้น รุมก็ยากที่จะได้รับจากเตียง Jangles เงินในกระเป๋าสตางค์และกระเป๋าไม่เคยเป็นมาก่อน แต่เราโดยทั่วไปไม่มีความสุขมัน และสำหรับหลาย ๆ คน เงินที่นำไปสู่ภาวะซึมเศร้า วิธีที่สามารถ แน่นอน คุณยายของเรา หลายคนที่อาศัยอยู่ โดยภาวะซึมเศร้าและสงคราม บอกเราว่า เงินไม่สามารถซื้อความสุข เราไม่ทำหน้าที่เหมือนกับเราฟัง ล้านของเราใช้เวลา และพลังงานที่ใฝ่หาสิ่งที่เงินสามารถซื้อมากกว่าส่วนร่วมในกิจกรรมที่สร้างการเติมสินค้าตามจริงในชีวิต เช่นปลูกมิตรภาพ ช่วยเหลือผู้อื่น และพัฒนาความรู้สึกจิตวิญญาณ เราบอกว่า เรารู้ว่า เงินไม่สามารถซื้อความสุข ในการลงเวลา เมื่อท่านถูกถามเกี่ยวกับแหล่งที่มาสำคัญของความสุข เงินอันดับ 14 ยังคง เราทำงานตามแม้ว่าความสุขเป็นคลื่นหนึ่งของบัตรเครดิต ชาวอเมริกันจำนวนมากดูซื้อแพงเป็นทางลัดเพื่อสุขภาพ Martin Seligman นักจิตวิทยาที่มหาวิทยาลัยเพนซิลวาเนียกล่าว แต่คนยากจนทำนายของทางลัดที่จะพาพวกเขา เพื่อให้แน่ใจ มีหลักฐานเพียงพอที่จะยากจนทำให้เกิดความทุกข์ จาก Ruut Veenhoven วิทยาที่ Erasmus University ในรอตเตอร์ดัม การศึกษาแสดงว่ายากจน - ในยุโรปได้รับน้อยกว่าประมาณ $10,000 ต่อปี-- จะแสดงไม่มีความสุข โดยแห้วอย่างไม่หยุดยั้งและความเครียดของความยากจน แต่คุณรู้ว่า ความประหลาดใจคือว่าหลังจากที่รายได้ต่อปีของคนเกิน $10,000 หรือ Veenhoven พบ ดังนั้น เงินและความสุข decouple และหยุดจะมีมาก ด้วยกัน การศึกษา ซึ่งได้ถูกจำลองแบบในสหรัฐอเมริกา แสดงว่า ยายมีจุด กว่าสองทศวรรษที่ผ่านมา ในความเป็นจริง มีเนื้อหาที่เพิ่มขึ้นของการวิจัยสังคมศาสตร์ และจิตวิทยาได้แสดงว่าไม่มีนัยสำคัญในความสัมพันธ์ระหว่างจำนวนเงินผู้ที่ได้รับ และไม่ว่าเขาหรือเธอที่รู้สึกดีเกี่ยวกับชีวิต สำรวจความคิดเห็นของเวลาพบว่า ความสุขมีแนวโน้มจะ เพิ่มขึ้น ตามรายได้ที่เพิ่มขึ้นถึง $50,000 ต่อปี (เฉลี่ยรายได้ต่อปีสหรัฐอเมริกาครัวเรือนคือประมาณ $43,000) หลังจากนั้น รายได้เพิ่มเติมไม่มีผลอย่างมาก ไดเนอร์เอ็ดเวิร์ด นักจิตวิทยาที่มหาวิทยาลัยอิลลินอยส์ สัมภาษณ์สมาชิกของ Forbes 400 ชาวอเมริกันที่ร่ำรวยที่สุด เขาพบ Forbes 400 ได้เฉพาะ tiny บิตมีความสุขมากกว่าประชาชนทั้งหมด เนื่องจากผู้ที่ มีความมั่งคั่งมักจะยังคงรู้สึกความหึงหวงเกี่ยวกับทรัพย์สินหรือของผู้อื่นร่ำรวย แม้เงินจำนวนมากอาจล้มเหลวเพื่อหารือความเป็น จิตวิทยาและสังคมวิทยากัน มีเหตุผลสุดท้ายเงินไม่สามารถซื้อความสุข: สิ่งสำคัญในชีวิตไม่มีจำหน่ายในร้านค้า ความรัก มิตรภาพ ครอบครัว ความเคารพ เป็นสถานที่ในชุมชน ความเชื่อที่ว่า ชีวิตของคุณมีวัตถุประสงค์ - เหล่านี้เป็นสิ่งจำเป็นของมนุษย์ และพวกเขาไม่สามารถซื้อ ด้วยเงินสด ทุกคนต้องการจำนวนเงิน แต่ไล่เงิน มากกว่าความหมายคือ สูตรสำหรับไม่พอใจ ชาวอเมริกันจำนวนมากได้ทำให้วัตถุนิยมและวงจรของการทำงาน และใช้เป้าหมายหลัก แล้วพวกเขาสงสัยว่า ทำไมพวกเขาไม่รู้สึกมีความสุข