ทฤษฎีแรกก็คือ มีผู้เล่นจากทวีปอเมริกาใต้เดินทางไปเล่นฟุตบอลลีกในทวีปยุโรปมากขึ้นกว่าเดิม ส่งผลให้นักเตะที่มีเทคนิคการเล่นดีอยู่แล้วเหล่านี้ ได้รับประสบการณ์เพิ่มมากขึ้น รวมทั้งมีโอกาสได้พัฒนาความแข็งแกร่งทางด้านร่างกายของตนเอง ดังนั้น เมื่อทั้งหมดกลับมารวมตัวกันในการแข่งขันฟุตบอลโลกรอบสุดท้าย พวกเขาจึงหลอมรวมกลายเป็นทีมอันเต็มไปด้วยความแข็งแกร่งในที่สุด
ตัวเลขทางสถิติสามารถให้ความชอบธรรมแก่ทฤษฎีข้างต้นได้เป็นอย่างดี เพราะในฟุตบอลโลก 2006 ทีมชาติจากอเมริกาใต้มีนักฟุตบอลที่ค้าแข้งอยู่ในยุโรปโดยเฉลี่ยแล้ว 12 คนต่อหนึ่งทีม แต่ในฟุตบอลโลกที่แอฟริกาใต้ ตัวเลขดังกล่าวได้เพิ่มสูงขึ้นไปถึงประมาณ 15 คนต่อหนึ่งทีม