In order to evaluate the influence

In order to evaluate the influence of different types of rubber-based agroforestry systems on soil erosion processes, rainfall and throughfall erosivity (splash erosion potential) were measured in an open field environment and under different vegetation types using sand-filled Tübingen splash cups.
Our results indicate that the splash erosion potential under rubber monoculture was, on average, 3.12 times greater than those in the open environment.
Splash erosion potential under agroforestry systems was higher than that of an open environment (ranging from 1.22 to 2.18 times greater), except for the rubber and tea system (0.87 times the open environment).
However, in all but one system (the rubber and orange system), there was a significant reduction in splash erosion beneath multiple canopies compared to monoculture, especially for the rubber and tea system (0.27 times the monoculture) where it had high sub-canopy closure and low sub-canopy height.
The erosion potential under the forest is closely related to the forest structure, especially height and canopy cover.
These results indicate that low canopy height with high sub-canopy coverage is the major control on the amount of splash erosion, regardless of how the splash potential is increased by the canopy above. These results highlight the importance of selecting low near-surface intercrops for constructing rubber-based agroforestry systems.
This also accentuates the importance of an intact litter layer in rubber plantations to protect the soil against splash erosion. Disturbance of these forests by latex tapping activities, herbicide application and removal of the litter layer during fertilization, for example, will also lead to higher actual splash erosion rates inside the forests in comparison with the open environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อประเมินอิทธิพลของชนิดของการทำวนเกษตรยางพาราตามระบบในกระบวนการกัดเซาะดิน ฝนและ throughfall erosivity (สาดเซาะเกิด) ถูกวัด ในสภาพแวดล้อมของช่องเปิด และภาย ใต้ชนิดต่าง ๆ พืชที่ใช้ถ้วยสาด Tübingen ที่เต็มไปด้วยทราย ผลของเราบ่งชี้ว่า การสาดเซาะอาจเกิดขึ้นภายใต้ยางปลูกพืชเชิงเดี่ยวคือ เฉลี่ย 3.12 ครั้งมากกว่าผู้ที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เปิด อาจเกิดขึ้นภายใต้ระบบหยัดสาดเซาะได้สูงกว่าของแวดล้อม (ถึง 1.22 เท่า 2.18 เหนือ), ยกเว้นยางและระบบชา (0.87 ครั้งเปิดสภาพแวดล้อม) อย่างไรก็ตาม ในทั้งหมด แต่หนึ่งระบบ (ยางและสีส้มระบบ), ได้ลดความสำคัญในสาดเซาะใต้เมื่อเทียบกับการปลูกพืชเชิงเดี่ยว โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชาและยางระบบ (0.27 ครั้งปลูกพืชเชิงเดี่ยว) ที่มีหลังคาสูงย่อยปิดและความสูงของหลังคาต่ำย่อยหลายมุ้ง การกัดเซาะที่เกิดภายใต้ป่าอย่างใกล้ชิดเกี่ยวข้องกับโครงสร้างป่า โดยเฉพาะความสูงและหลังคาครอบ ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า ความสูงต่ำหลังคาคลุมหลังคาสูงย่อยควบคุมหลักของสาดเซาะ โดยไม่คำนึงถึงวิธีสาดมีศักยภาพเพิ่มขึ้นโดยหลังคาด้านบน ผลลัพธ์เหล่านี้เน้นความสำคัญของการเลือกต่ำใกล้พื้นผิว intercrops จากยางทำวนเกษตรระบบการก่อสร้าง นอกจากนี้นี้ยังเน้นความสำคัญของการทิ้งเหมือนเดิมชั้นในสวนยางพาราเพื่อป้องกันดินกับสาดเซาะ ของป่าเหล่านี้โดยยางแตะกิจกรรม การประยุกต์ใช้สารกำจัดวัชพืช และกำจัดชั้นครอกระหว่างปฏิสนธิ เช่น จะนำไปสู่อัตราการกัดเซาะสูงจริงสาดภายในป่าเมื่อเปรียบเทียบกับสภาพแวดล้อมที่เปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อประเมินอิทธิพลของชนิดของยางที่ใช้ระบบวนเกษตรในกระบวนการพังทลายของดินปริมาณน้ำฝนและ throughfall erosivity (สาดการกัดเซาะที่อาจเกิดขึ้น) ที่ถูกวัดในสภาพแวดล้อมที่ทุ่งโล่งและภายใต้ชนิดพืชที่แตกต่างกันโดยใช้ถ้วยสาดTübingenทรายที่เต็มไปด้วย.
ของเรา ผลการศึกษาพบว่ามีศักยภาพสาดกัดเซาะใต้เชิงเดี่ยวยางพาราโดยเฉลี่ย 3.12 ครั้งยิ่งใหญ่กว่าผู้ที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เปิด.
สาดศักยภาพการกัดเซาะภายใต้ระบบวนเกษตรที่สูงกว่าของสภาพแวดล้อมที่เปิด (ตั้งแต่ 1.22-2.18 ครั้งยิ่งใหญ่) ยกเว้น สำหรับยางและระบบชา (0.87 เท่าของสภาพแวดล้อมที่เปิด).
อย่างไรก็ตามในทั้งหมด แต่ระบบใดระบบหนึ่ง (ยางและสีส้มระบบ) มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการกัดเซาะสาดใต้หลังคาหลายเทียบกับเชิงเดี่ยวโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับยางและชา ระบบ (0.27 ครั้งเชิงเดี่ยว) ในกรณีที่มีการปิดย่อยหลังคาสูงและความสูงย่อยหลังคาต่ำ.
ที่มีศักยภาพการกัดเซาะใต้ป่ามีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับโครงสร้างป่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งความสูงและฝาครอบหลังคา.
ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่าความสูงของหลังคาต่ำ คุ้มครองย่อยหลังคาสูงคือการควบคุมที่สำคัญเกี่ยวกับจำนวนเงินของการกัดเซาะสาดโดยไม่คำนึงถึงวิธีการที่มีศักยภาพสาดจะเพิ่มขึ้นตามหลังคาดังกล่าวข้างต้น ผลการศึกษานี้เน้นความสำคัญของการเลือกต่ำ intercrops ใกล้พื้นผิวสำหรับการสร้างระบบวนเกษตรยางตาม.
นี้เน้นความสำคัญของชั้นครอกเหมือนเดิมในสวนยางเพื่อปกป้องดินกับสาดกัดเซาะ การรบกวนของป่าเหล่านี้ได้มาจากกิจกรรมน้ำยางเคาะ, การประยุกต์ใช้สารกำจัดวัชพืชและการกำจัดของชั้นครอกในระหว่างการปฏิสนธิเช่นนี้ยังจะนำไปสู่อัตราการกัดเซาะที่เกิดขึ้นจริงสาดที่สูงขึ้นภายในป่าในการเปรียบเทียบกับสภาพแวดล้อมที่เปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อศึกษาอิทธิพลของชนิดที่แตกต่างกันของยางจากเกษตรกร ระบบ กระบวนการ การพังทลายของดิน น้ำฝนและ throughfall มาน ( สาดวัดศักยภาพการกัดเซาะ ) ในสภาพแวดล้อมที่กลางแจ้งและภายใต้ชนิดพืชที่แตกต่างกันโดยใช้ทรายเต็ม T ü Bingen สาดแก้วผลของเราระบุว่าศักยภาพในการสาดเซาะยาง เฉลี่ย 3.12 เท่าสูงกว่าในสภาพแวดล้อมที่เปิดศักยภาพการชะสาดภายใต้ระบบวนเกษตร สูงกว่าของสภาพแวดล้อมที่เปิด ( ตั้งแต่ 1.22 ถึง 2.18 มากขึ้นครั้ง ) ยกเว้นระบบยางและชา ( 0.87 เท่าสิ่งแวดล้อมเปิด )อย่างไรก็ตาม ในทั้งหมด แต่ระบบหนึ่ง ( ยางและระบบส้ม ) , มีการสาดเซาะใต้หลายหลังคาเมื่อเทียบกับการ โดยเฉพาะระบบยางและชา ( 0.27 ครั้งเดี่ยว ) ซึ่งมีการปิดหลังคาและกันสาดย่อยย่อยสูงสูงต่ำการกัดเซาะที่อาจเกิดขึ้นภายใต้ป่าไม้ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับโครงสร้างป่า โดยเฉพาะความสูง และหลังคาคลุมผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า ความสูงของเรือนยอดทรงพุ่มต่ำที่มีความคุ้มครองสูงเป็นหลักย่อยควบคุมปริมาณการสาด , โดยไม่คำนึงถึงวิธีการสาดศักยภาพเพิ่มขึ้น โดยหลังคาด้านบน ผลลัพธ์เหล่านี้เน้นความสำคัญของการเลือกต่ำใกล้พื้นผิวยางมีการใช้ระบบวนเกษตร .นอกจากนี้ยังเน้นความสำคัญของชั้นเหมือนเดิมแคร่ในสวนยางเพื่อปกป้องดินต่อการกัดเซาะสาด การรบกวนของป่าเหล่านี้ โดยกรีดยางต่างๆ วัชพืช การใช้และการกำจัดขยะชั้นในระหว่างการปฏิสนธิ เช่น จะนำไปสู่ที่สูงจริง Splash อัตราการกัดกร่อนภายในป่าในการเปรียบเทียบกับระบบเปิด