There are many different types of n

There are many different types of non-verbal communication.
1.Body Movements (Kinesics), for example, hand gestures or nodding or shaking the head;
2.Posture, or how you stand or sit, whether your arms are crossed, and so on;
3.Eye Contact, where the amount of eye contact often determines the level of trust and trustworthiness;
4.Para-language, or aspects of the voice apart from speech, such as pitch, tone, and speed of speaking;

5.Closeness or Personal Space (Proxemics), which determines the level of intimacy;
6.Facial Expressions, including smiling, frowning and even blinking; and
7.Physiological Changes, for example, sweating or blinking more when nervous.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลายประเภทของการสื่อสารไม่ใช่1.เคลื่อนไหวร่างกาย (Kinesics), เช่น มือท่าทาง หรือ nodding หรือสั่นศีรษะ2.Posture หรือวิธีการที่คุณยืน หรือ นั่ง ว่าแขนของคุณจะข้าม และอื่น ๆ3.ตาติดต่อ ที่ยอดของตามักจะกำหนดระดับของความน่าเชื่อถือและความน่าเชื่อถือ4.Para-ภาษา หรือลักษณะของเสียงที่นอกเหนือจากคำพูด เช่นระยะห่าง โทนสี และความเร็วของการพูด5.ใกล้ชิดหรือพื้นที่ส่วนตัว (Proxemics), ซึ่งกำหนดระดับความสนิทสนม6.หน้านิพจน์ รอยยิ้ม frowning และแม้ กะพริบ และ7.ทางสรีรวิทยาเปลี่ยนแปลง เช่น เหงื่อ หรือกะพริบเพิ่มเติมเมื่อประสาท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลายประเภทของการสื่อสารที่ไม่ใช่คำพูดมี.
เคลื่อนไหว 1.Body (Kinesics) เช่นท่าทางมือหรือพยักหน้าหรือส่ายหัวนั้น
2.Posture หรือวิธีการที่คุณยืนหรือนั่งไม่ว่าจะเป็นแขนของคุณจะข้ามและอื่น ๆ บน;
3.Eye ติดต่อที่จำนวนของการติดต่อตามักจะกำหนดระดับของความไว้วางใจและความน่าเชื่อถือ;
4.Para ภาษาหรือลักษณะของเสียงที่นอกเหนือจากคำพูดเช่นสนามเสียงและความเร็วของการพูด5 ความใกล้ชิดหรือพื้นที่ส่วนบุคคล (proxemics) ซึ่งกำหนดระดับของความใกล้ชิด; 6.Facial นิพจน์รวมทั้งยิ้มมุ่ยและแม้แต่กระพริบ; และ7.Physiological การเปลี่ยนแปลงเช่นเหงื่อออกหรือกระพริบมากขึ้นเมื่อประสาท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลายประเภทที่แตกต่างกันของการสื่อสารไม่ใช้วาจา .1 . การเคลื่อนไหวของร่างกาย ( kinesics ) , ตัวอย่างเช่น , ท่าทางมือหรือสัปหงกหรือเขย่าหัว2 . ท่า หรือวิธีที่คุณยืน หรือนั่ง ไม่ว่าแขนข้าม และอื่น ๆ3 . ติดต่อตา ซึ่งปริมาณของตามักจะเป็นตัวกำหนดระดับของความไว้วางใจและน่าเชื่อถือ ;4.para-language หรือด้านเสียงห่างจากการพูด เช่น สนามเสียง และความเร็วของพูด5 . ความใกล้ชิดหรือพื้นที่ส่วนบุคคล ( proxemics ) ซึ่งเป็นตัวกำหนดระดับของความใกล้ชิด ;6 . การแสดงออกทางใบหน้า รวมทั้งยิ้ม มุ่ย และแม้แต่กระพริบตา และ7 . การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยา เช่น เหงื่อออก หรือกระพริบตา เมื่อเครียด