The interaction of TiO2 NPs with hu

The interaction of TiO2 NPs with human genomic DNA has been
studied with UV–visible spectroscopy in order to investigate the possible
binding of nanoparticle to DNA. Interaction of DNA with TiO2 NPs
is studied by recording the absorption spectra for a constant DNA concentration
in various TiO2 NPs mixing ratios at 37 °C, the results of
which are shown in Fig. 7.. Absorption Spectroscopy helps to determine
the binding characteristics of metal complexes with DNA. The spectral
changes observed in the form of ‘hyperchromism’ and ‘hypochromism’
during the process, reflect the change in conformation of DNA and
structure of DNA [19]. Metal complex can bind to the DNA via covalent
and or/non-covalent interactions [20]. DNA base pairs have strong optical
absorption at approximately 260 nm. The absorption spectra of DNA
in absence and presence of TiO2 NPs is shown in Fig. 7a. With addition of
increasing amounts of TiO2 NPs to DNA, there is an increase in absorbance
observed, up to 15.3%, without any shift in the maxima wavelength
of 256 nm. Hyperchromism is reported to suggest breakage of
the secondary structure of DNA, and therefore this hyper chromic effect
suggests there exists a strong interaction between nanoparticles and the
human genomic DNA [21]. The binding results of which are shown in
the Fig. 7b. The metal complex can bind to DNA via covalent and or/
non-covalent interactions. Covalent interactions include via alkylation
or inter and intra strand crosslinking [22]. Non-covalent interactions include
the following

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการปฏิสัมพันธ์ของ TiO2 NPs มนุษย์ออกดีเอ็นเอศึกษากับสเปกโทรสโก UV – มองเห็นได้เพื่อหาสาเหตุเป็นไปได้ผูกพันของ nanoparticle สูงกับดีเอ็นเอ การโต้ตอบของดีเอ็นเอกับ TiO2 NPsการศึกษา โดยบันทึกสเปกตรัมการดูดซึมสำหรับความเข้มข้นคงที่ของดีเอ็นเอในการผสมอัตราส่วนที่ 37 ° C ผลลัพธ์ของ NPs TiO2 ต่าง ๆซึ่งจะแสดงใน 7 รูป... สเปกโทรสโกดูดซึมช่วยให้การตรวจสอบลักษณะรวมของคอมเพล็กซ์โลหะกับดีเอ็นเอ การสเปกตรัมการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบของ 'hyperchromism' และ 'hypochromism'ในระหว่างกระบวนการ สะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของดีเอ็นเอ และโครงสร้างของดีเอ็นเอ [19] โลหะที่ซับซ้อนสามารถผูกเข้ากับดีเอ็นเอผ่านโควาเลนต์และการโต้ตอบหรือ/ปลอดโควาเลนต์ [20] คู่เบสของดีเอ็นเอต้องแสงการดูดซึมที่ประมาณ 260 nm สเปกตรัมการดูดซึมของดีเอ็นเอในการขาดงานและการปรากฏตัวของ TiO2 NPs จะแสดงในรูปที่ 7a ด้วยนอกเหนือจากเพิ่มจำนวนของ NPs TiO2 กับดีเอ็นเอ มีการเพิ่มขึ้นของค่าสังเกต ถึง 15.3% โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในความยาวคลื่นแมก256 nm มีการแนะนำความแตกแยกของรายงาน Hyperchromismโครงสร้างรองของดีเอ็นเอ และผลรตแอมโมเนียมเพนี้ hyperแนะนำให้มีการโต้ตอบแข็งแกร่งระหว่างเก็บกักและมนุษย์ออกดีเอ็นเอ [21] ผลรวมของการที่จะแสดงใน7b มะเดื่อ โลหะที่ซับซ้อนสามารถผูกเข้ากับดีเอ็นเอผ่านโควาเลนต์และหรือ /การโต้ตอบที่ไม่ใช่โควาเลนต์ ปฏิสัมพันธ์โควาเลนต์ได้แก่ผ่าน alkylationหรืออินเตอร์ และอินทราสแตรน crosslinking [22] รวมถึงการโต้ตอบที่ไม่ใช่โควาเลนต์ต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปฏิสัมพันธ์ของ TiO2 NPS กับดีเอ็นเอของมนุษย์ได้รับการ
ศึกษาที่มีสเปคโทร UV-มองเห็นได้ในการสั่งซื้อเพื่อตรวจสอบความเป็นไปได้
ที่มีผลผูกพันของอนุภาคนาโนดีเอ็นเอ ปฏิสัมพันธ์ของดีเอ็นเอที่มี TiO2 กรมอุทยานฯ
มีการศึกษาโดยการบันทึกสเปกตรัมการดูดซึมสำหรับความเข้มข้นดีเอ็นเออย่างต่อเนื่อง
ใน TiO2 NPS ต่างๆผสมอัตราส่วนที่ 37 ° C, ผลของการ
ที่มีการแสดงในรูป 7 .. Absorption Spectroscopy ช่วยให้ตรวจสอบ
ลักษณะที่มีผลผูกพันของคอมเพล็กซ์โลหะที่มีดีเอ็นเอ สเปกตรัม
การเปลี่ยนแปลงที่สังเกตได้ในรูปแบบของ 'hyperchromism' และ 'hypochromism ฯ
ในระหว่างกระบวนการสะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของดีเอ็นเอและ
โครงสร้างของดีเอ็นเอ [19] ซับซ้อนโลหะสามารถผูกกับดีเอ็นเอผ่านโควาเลนต์
และ / หรือการมีปฏิสัมพันธ์ที่ไม่ใช่โควาเลนต์ [20] ฐานคู่ดีเอ็นเอมีแสงที่แข็งแกร่ง
การดูดซึมที่ประมาณ 260 นาโนเมตร สเปกตรัมการดูดซึมของดีเอ็นเอ
ในกรณีที่ไม่มีและการปรากฏตัวของ TiO2 NPS แสดงในรูป 7a ด้วยการเพิ่มของ
จำนวนที่เพิ่มขึ้นของ TiO2 NPS ดีเอ็นเอมีการเพิ่มขึ้นในการดูดกลืนแสง
สังเกตได้ถึง 15.3% โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในความยาวคลื่นสูงสุด
256 นาโนเมตร Hyperchromism เป็นรายงานที่แสดงให้เห็นความแตกแยกของ
โครงสร้างรองของดีเอ็นเอและดังนั้นจึงมีผล chromic นี้มากเกินไป
แสดงให้เห็นมีอยู่ปฏิสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างอนุภาคนาโนและ
ดีเอ็นเอของมนุษย์ [21] ผลผูกพันซึ่งจะแสดงใน
มะเดื่อ 7B โลหะที่ซับซ้อนสามารถผูกกับดีเอ็นเอผ่านโควาเลนต์และ / หรือ
การมีปฏิสัมพันธ์ที่ไม่ใช่โควาเลนต์ ปฏิสัมพันธ์โควาเลนต์รวมถึงผ่าน alkylation
หรือภายในและระหว่างการเชื่อมขวางสาระ [22] ปฏิสัมพันธ์ที่ไม่ใช่โควาเลนต์รวมถึง
ต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปฏิสัมพันธ์ของ NPS ) กับดีเอ็นเอมนุษย์ได้รับเรียนกับ UV spectroscopy และมองเห็นเพื่อตรวจสอบที่เป็นไปได้ผูกพันของอนุภาคนาโนในดีเอ็นเอ ปฏิสัมพันธ์ของดีเอ็นเอด้วย TiO2 กฟผ.ศึกษาโดยการบันทึกสเปกตรัมการดูดกลืนของดีเอ็นเอที่คงที่สำหรับในที่ต่างๆ ) โดยอัตราส่วนผสมที่อุณหภูมิ 37 องศา C , ผลซึ่งจะแสดงในรูปที่ 7 . . . . . . . สเปกโทรสโกปีการดูดกลืนช่วยตรวจสอบลักษณะการจับโลหะเชิงซ้อนด้วยดีเอ็นเอ สเปกตรัมการเปลี่ยนแปลงที่พบในรูปแบบของ " " และ " " ไฮเพอร์โครมิซึมไฮโพโครมิซึมในระหว่างนั้น สะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของดีเอ็นเอโครงสร้างของดีเอ็นเอ [ 19 ] ซับซ้อนโลหะที่สามารถจับกับดีเอ็นเอผ่านโคเวเลนต์และหรือ / ไม่การปฏิสัมพันธ์ [ 20 ] คู่เบสดีเอ็นเอมีแสงการดูดซึมที่ประมาณ 260 นาโนเมตร สเปกตรัมการดูดกลืนของดีเอ็นเอในการปรากฏตัวของ TiO2 และเชื้อเพลิงที่แสดงไว้ในรูปที่งาน กับเพิ่มปริมาณที่เพิ่มขึ้นของ TiO2 เนื่องจากดีเอ็นเอ มีการเพิ่มขึ้นของค่าการดูดกลืนแสงสังเกตถึง 15.3 เปอร์เซ็นต์ โดยไม่มีการเปลี่ยนความยาวคลื่นของ Maxima256 นาโนเมตร มีรายงานว่า การแตกของ ไฮเพอร์โครมิซึมโครงสร้างทุติยภูมิของดีเอ็นเอ และดังนั้นผล chromic นี้ไฮเปอร์แสดงว่ามีปฏิสัมพันธ์ที่ดีระหว่างอนุภาคและดีเอ็นเอจีโนมมนุษย์ [ 21 ] ผลลัพธ์ที่แสดงในผูกพันของส่วนรูปที่ 7b . ซับซ้อนโลหะที่สามารถจับกับดีเอ็นเอและผ่านการหรือไม่ใช่การปฏิสัมพันธ์ . ปฏิกิริยาการรวมผ่านอัลคิเลชันหรือ อินเตอร์ และ ภายใน ชายหาด อย่างไรก็ตาม [ 22 ] ไม่รวมการปฏิสัมพันธ์ต่อไปนี้